Lesbók Morgunblaðsins - 27.02.1988, Blaðsíða 13

Landslsigsmynd eftir Ragnheiði Jóns dóttur Ream. Ein af myndunum á sýningunni.
gerir það. En ég held að þetta breytist þeg-
ar salimir verða fleiri í borginni og fólk
getur skoðað meira, þá fer það að kaupa
mjmdir af öryggi. Það er í rauninni mjög
spennandi fyrir ungt fólk að kaupa myndir
eftir samtímamenn því það veit aldrei hveij-
ir verða ofaná."
— Áttu við að meðal okkar séu ungir
myndlistarmenn sem eigi eftir að gera garð-
inn frægan?
„A hveijum tíma eru uppi menn sem eiga
eftir að skara framúr, það er bara að koma
auga á þá. Til að ná langt í list sinni þurfa
menn að vera svo heilir. Hver sýning er í
raun og vem afhjúpun fyrir listamanninn,
honum getur jafnvel verið hafnað en verður
samt að halda ótrauður áfram.“
Svava tekur undir þessi orð, öll list krefst
ögunar, ekki nóg að hafa neistann heldur
þárf líka að vinna og aftur vinna. „Margur
heldur að listamenn séu dálítið einangraðir
frá amstri daglegs lífs, en svo er ekki, þeir
sjá þjóðfélagið utan frá og einmitt þess
vegna skynja þeir samtímann betur.“ En
hún segist oft hafa upplifað það í vinnu
sinni hvemig fólk kaupi myndir. „Fyrst
kemur það óömggt og langar þara að kaupa
einhverja fallega mynd, svona nokkurs kon-
ar híbýlaprýði. En síðan fer þessu fólki að
þykja vænt um myndimar sínar og fer að
verða háð þessum heimi sem ég minntist á
við þig áðan.“
„Lífið er tómt basl og streð, en þessi
heimur er hafinn yfir hversdagsleikann,"
bætir Svala við.
— Konur streyma nú fram í sviðsljósið
hver á fætur annarri, sj&lfsöruggar og kraft-
miklar og að því er virðist fullmótaðar í
sínu fagi, rétta fram verk sín og vinna og
hvetja um leið aðrar konur til dáða. Getið
þið útskýrt þennan mikla framgang kvenna?
„Já, auðvitað," segja þær eins og ekkert
sé sjálfsagðara, „við höfiim allar beðið svo
lengi og langað svo mikið."
Svala segir íslendinga nú svo kjarkmikla
að eðlisfari, að þeir geri hlutina oft meira
af kappi en forsjá. „En ég vona þó að það
eigi ekki við okkur núna.“
„Ef við geram þetta ekki núna, þá geram
við það aldrei," segir Svava og slær létt í
borðið.
Pyrsta sýningin í Nýhöfn verður á vegum
Ragnheiðar Jónsdóttur Ream, sem fæddist
árið 1917 en lést 1977.
Ragnheiður var orðin fulltíða kona þegar
hún hóf nám við American University í
Washington 1954. Eiginlega hafði hún nú
aðra listgrein í huga þegar hún fór utan.
Hún hafði lokið námi í píanóleik og hugði
á framhaldsnám í þeirri grein. En nágranni
hennar í fjölbýlishúsinu þar sem hún bjó
ásamt Donald manni sínum harðneitaði að
hlusta á píanóæfingar. Tók hún þá til bragðs
að stunda aðra listgrein sem iðka mátti í
Tltj f)öfn
boðo.r nýtt og farsælt tímabil í sögu Reykjavikur
VcrzL 71ýf)öfn
Hafnarstræti 18, Talsími 237,
verður opnuð á morgun fimtndag 6, marz.
Markmið Nýhafuar er að hafa góðar, fjölbreyttar og vandaðar
vörur með sanngjörnu verði.
Öll matvara og nýlenduvara, sem heimili yðar þarfnast, fæst í
Nýhöfn.
Bíðið því með innkaup yðar til morguns, að Nýhöfn verður
opnuð.
Auglýsing úr ísafold frá árinu 1913. Þá var verzlunin Nýhöfn til húsa í Hafnar-
stræti 18 - og nú hefur nafnið verið endurvakið.
einrúmi án þess að gefa frá sér nokkurt
hljóð, myndlistina.
Með sína sérstöku lífsreynslu var hún
fljótari en margur annar að finna sinn af-
markaða heim. Bandaríkjadvölin mótaði
Ragnheiði sem listamann og þar hélt hún
fjölda sýninga. í Washington rak hún gall-
erí í nokkur ár ásamt félögum sínum. Hún
flutti til íslands ásamt manni sínum árið
1969 og tók þá að sýna myndir sínar í
Reykjavík. Hún tók mikinn þátt í félags-
störfum myndlistarmanna og sat um tíma
í listráði Kjarvalsstaða.
Aðalsteinn Ingólfsson listfræðingur segir
svo á einum stað um listakonuna, að hún
hafi komið eins og ferskur andblær inn í
íslenska myndlist, með ný viðhorf, nýja
myndsýn, og að litir hennr glói af sól og
sumri.
Þegar Svala og Svava em spurðar að því
hvers vegna þær völdu verk Ragnheiðar á
fyrstu sýninguna í Nýhöfn, þá svara þær
því til að þær hafi alltaf verið hrifnar af
Ragnheiði sem listamanni. Þess má geta
að nú er 1 smíðum bók um Ragnheiði.
Sýningin á verkum Ragnheiðar stendur
til 16. mars, en þá tekur við sýning Sigrún-
ar Harðardóttur, sem nú er búsett í Amst-
erdam, á olíumyndum og ef til vill vídeóverk-
um.
Nýhöfn verður opin alla virka daga frá
klukkan 10 til 18 og um helgar frá 14 til 18.
KRISTÍN MARJA
ARI GI'SLI
Draumaborg?
Einsogflón á vegum ásta
Iéku þau sér á tindum tilfinninga
draumaborgir, ástsýki
Þau hlógu að mannfólkinu
sem háði sitt daglega strit
í felubúningum hversdagsleikans
Það gafst ekki tími
ég vildi ég hefði sagt þér
ég elska þig
Raunveruleikinn háði styijöld
og sigraði.
Fallegt lag
6 fallegt lag
Við gengum
friðsæld tfmans,
tómarúm kærleikans(ásta)
Undirmeðvitundin leitaði
og fann.
Hljóðlega sagði hún: Skapaðu
Hann svaraði: Lifum, kondu
Fljótt sagði hann
hann flýgur tíminn.
Svipbrigði birtu, vinds, regns, alls
skrif, barátta, söngur, fals
elskum, nemum, syngjum, svíkjum
já þetta voru tímar gamli minn.
Saklaust bros, minning
Ég bíð eftir þér
kemurðu kannski
þegar tíminn flýgur
og við getum grátið saman
grátið og grátið.
Hugleiðing
um kunningja
Ég er fómarlamb stemninganna
geng einn.
Ég reyni alltaf að byija upp á nýtt
Snertu mig meðan augnablikið lifir
því núna hef ég allt,
nálægur,
fylgist með í fjarska,
langar
en sný mér undan.
Höfunduri’nn er nemi í Reykjavík. Ljóð
eftir hann hafa áður birzt í Lesbók.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 27. FEBRÚAR 1988 13