Lesbók Morgunblaðsins - 04.06.1988, Qupperneq 13

FAT AHONNUN
Þetta verður
stuttbuxnasumar
tuttbuxur voru upphaflega einungis notaðar af
karlmönnum, en kvenfólkinu er ekkert heilagt
þegar kemur að jafnrétti. Stuttbuxur voru fyrst
almennt viðurkenndar á konur um og upp úr
1920, en þriðji áratugur inn var einmitt það tíma-
víðar eða þröngar stuttbuxur, reiðhjólastutt-
buxur, „boxer“-stuttbuxur, s.s. hvaða snið
sem er er leyfilegt. Stuttbuxur eru líka ólíkt
þægilegri en stuttu pilsin, hér á okkar vinda-
sama landi fýkur oft upp undir pilsin, en
sértu í stuttbuxum þá losnarðu við það
vandamál. Nú, og í hita og sól er bara að
bil sem konur fóru unnvörpum að mót-
mæla, í orði og æði, þeim höftum sem á
þær höfðu verið lögð. Konur hentu frá sér
fjötrum hinna þvingandi klæða, lífstykkja
og efnismikilla lqóla. í stað þeirra komu
m.a. stuttbuxur, þær voru reyndar einungis
viðurkenndar sem sportfatnaður; á tenni-
svellinum og við þess háttar tækifæri. En
þriðji áratugurinn einkenndist af strákslegri
tísku, hárið var klippt stutt og fótleggimir
voru beraðir í kjólum og buxum.
Það varð síðan ekki fyrr en undir 1970
sem stuttbuxur urðu vinsælar sem fatnaður
við hversdagsleg tækifæri s.s. við vinnu.
Þá litu dagsins ljós hefðbundin jakkaföt
með stuttbuxum á konur.
STUTTBUXNATÍSKAN 1988
í ár ení stuttbuxur svo sannarlega í tísku,
og það í öllum mögulegum gerðum. Stutt-
buxur eru líka viðurkenndar við flest tæki-
færi, íþróttastuttbuxur, bermudastuttbuxur,
Eftir ÁSDÍSI
LOFTSDÓTTUR
fá sér stuttbuxur úr næfurþunnu efni og
hafa þær mjög stuttar.
Ef við lítum aðeins á helstu gerðir stutt-
buxna í ár sjáum við að flestir ef ekki alhr
tískuhönnuðir sem mark er takandi á, bjóða
upp á stuttbuxur. Fyrir þær sem vilja vera
kvenlegri en sportlegar stuttbuxur bjóða upp
á, er bara að fá sér buxnapils. Þegar tísku-
blöðum er flett má sjá margar gerðir slíkra
buxnapilsa, þau eru þá í víðari kantinum,
oft með miðjufellingu sem felur þá að um
buxur er að ræða. Vinsælastar eru þó hinar
svokölluðu „Bermuda-buxur“, fijálslegri
útgáfa þeirra eru víðar buxur sem bundnar
eru í mittið. Þær sem ekkert hafa að fela
fá sér „bicycle“-stuttbuxur, þær eru
níðþröngar og úr teygjanlegu efni og falla
þétt að lærum og lendum. Spaugilegu týp-
umar fá sér stuttbuxur sem minna á nær-
fatnað karla, svokallaðar „boxer“-stutt-
buxur, þær sem hafa kímnina á hreinu fá
sér einfaldlega slíkar heiranærbuxur. Sport-
legasta útgáfan er svo Iþróttabuxumar, þið
munið, þessar sem maður kallaði leikfími-
buxur í gamla daga. Auðvitað finnast síðan
aðrar útgáfur af stuttum buxum, ein gerðin
minnir á fyrirbrigði sem nefndist „hot-
pants“. „Hot-pants“ vom „heitastar" um
og upp úr 1970, þær vom nefndar svo af
bandaríska tímaritinu Womens Wear Daily.
Þessar stuttbuxur vom mjög, mjög stuttar,
oft úr sléttflaueli og gjaman skreyttar með
útsaum, perlum eða pallíettum. í anda
skrautlegri útgáfu hippa- eða blómatísku
þeirra tíma.
„Bermuda“-stuttbuxur
„Bermuda“-stuttbuxumar svokölluðu em
án efa og verða langvinsælustu stuttbuxum-
ar í ár, ef ekki bara vinsælasta flík sumars-
ins. En hvemig hófst það allt saman og af
hverju heita þær „Bermuda“-buxur“?
Það var á fjórða og fimmta áratugnum
sem Bermuda-eyjamar urðu að vinsælum
sumardvalarstað. Á þeim tíma vom í gildi
lög á eyjunum sem bönnuðu konum að bera
leggina a.m.k. fyrir ofan hné og (alit vel-
sæmi). Nú, tískan lætur ekki að sér hæða
eins og við öll vitum og sniðugir tískuhönn-
uðir fundu upp á því að klæða konur í bux-
ur sem náðu niður að hné, rétt tæplega þó.
Skilyrðum yfírvalda var fullnægt og alls
velsæmis var gætt, en það sem meira var
konur gátu loksins orðið brúnar á fótleggj-
unum, þó ekki væri nema upp að hné. Þann-
ig urðu „Bermuda“-stuttbuxumar til.
„Bermuda“-stuttbuxumar hafa síðan verið
fáanlegar ýmist með eða án uppábrots.
Höfundur er fatahönnuöur.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 4. JÚNl 1988 13