Lesbók Morgunblaðsins - 26.04.1997, Blaðsíða 13

KÍNVERJUM FJÖLGAR UM 15 MILLJÓNIR Á ÁRI - SÍDARI HLUTI
I KRAÐAKINU
EFTIR SÓLVEIGU K. EINARSDÓTTUR
Um koss engilsins, blóm í ótta litum, kínverskt
rokk ó snældum, te í sultukrukku, Hamlet
ó kínversku og dauöahrinur o.fl.
RISAPANDAIM, táknmynd Kína.
ókum í tvo tíma eftir malbikuðum tveggja
akreina vegi. Þar ægði öllu saman. Farar-
tækjum af öllum stærðum og gerðum og
aldri. Bílstjórinn drakk te úr sultukrukku.
Slíkt er algengt þótt þessi vökvi komi manni
undarlega fyrir sjónir í fyrstu. Við vorum
heppin. Engar umferðartafir. Hins vegar er
óttaleysi fólks við umferðina til stórvand-
ræða. Bíl með kerru fulla af tómum bjór-
flöskum hafði verið lagt á miðjum vegi.
Einn ökumaður varð syfjaður og lagðist til
svefns á bak við dráttarvélina sína á vegin-
um. Hestvagnar, ungir mann sem reiddu
hvítklæddar stúlkur á reiðhjólum, konur
með börn. Engir gangstígar.
Komum loks að útjaðri þorpsins Yangling
í Shaanxi-héraði. Þarna var rannsóknarstöð
landbúnaðarins og þarna dvöldum við á litlu
gistihúsi stofnunarinnar í tvær vikur. Bóndi
minn að kenna fyrir UNID (United Nations
International Development). Ég á lausu við
að skoða lífið á þessum stað þar sem raf-
magnið reyndist stopult og heita vatnið
skammtað.
Það tók okkur nokkra daga og nokkrar
kaldar sturtur að finna út að heita vatnið
var aðeins á síðdegis milli kl. 8.30-10.00
e.h. Heita vatnið er svipað því kalda en laust
við nepjuna (The hot water is like the cold
one but without the chill in it!) í gistihúsinu
var einn ísskápur. Var hann staðsettur í
afgreiðslunni og ætlaður til nota fyrir gesti.
í herberginu okkar var sjónvarp, klæðaskáp-
ur að nafninu til, rúm næstum eins hart og
bekkirnir á Austurvelli, rautt gólfteppi, blá-
grænt vaskafat með rauðum og gulum blóm-
um á baðherberginu. Það greip mig hrein-
lætisæði. Mig klæjaði í lófana eftir að kom-
ast yfir skrúbb og þvottalög - upp úr hveiju
gat ég þvegið - sjampói? Rúmteppið bleikt
og gult. Fagurgrænar plasttöfflur undir
rúminu. Eftir geysigóðan kvöldverð í veit-
ingasal gistihússins komu gestgjafar okkar
með 2 risastórar vatnsmelónur og hníf upp
á herbergið til okkar. Við borðuðum malónu-
sneiðarnar yfir vaskafatinu en skildum um
leið hvers vegna rautt gólfteppið var svona
blettótt. Þegar við gengum til hvíldar sner-
um við hörðu dýnunni við, settum sængurn-
ar tvær ofaná og sváfum með sitt risahand-
klæðið hvort yfir okkur.
Eftir kalda sturtu og morgunverð sem
innihélt rauða gijónasúpu í skál, þrenns
konar súrsað grænmeti, spælt egg, glas af
heitri mjólk og brauð (ekkert smjör eða
ostur) og kaffi tók ég til við að þrífa baðher-
bergisgólfið. Upp úr hárþvottaefni. Ekki
hafði ég lengi þjáðst í þessu hreingerningar-
bijálæði mínu er þijár stúlkur komu aðvíf-
andi og báðu alla góða vætti að hjálpa sér
(þær sögðu eitthvað á þá leið alveg fyrir
víst). Tók ein þeirra mig við hönd sér, setti
KÍNVERSK
klippimynd.
EGAR flogið er með JAL frá
Sydney til Peking er innifalin
nótt í Tókýó. Gott að koma
til Japan. 011 afgreiðsla hröð
og skynsamleg. Hreinlæti hið
besta. Allt er þó dýrt.
Mikil viðbrigði eru að
koma til Peking. A flugvell-
inum er kapphlaup um þá fáu handvagna
sem eru á lausu. Ös, ys og þys. Hátalaratil-
kynningar bergmála. Eins gott að vita hvað
maður er að fara. Best væri náttúrlega að
geta lesið kínverskuna.
Hotel Yu Yang í Peking. Gönguferð.
Keypti brauðsnúða með einhveiju góðgæti
innan í. Brauðgæðin eru þó enn ekki á háu
stigi. Kökur dýrar. Búðir eru opnar frá 8-8
en margar eru lokaðar um hádegið í hita
sumarsins. Sá blómabúð sem bar nafnið
„Blóm í átta litum“, snyrtistofu sem hét
„Koss engilsins“.
Fjöldi kanadískra hjóna með kínversk
ungbörn á hótelinu vakti athygli mína. Þeg-
ar ég spjallaði við þessa nýbökuðu foreldra,
kom í ljós að draumur þeirra um barn hafði
ræst með því að ættleiða munaðarlaus kín-
versk börn. Börnin voru á fyrsta ári, heil-
brigð og yndisleg.
Snæddum kvöldverð á humarveitingahúsi
í nágrenni hótelsins. Risastór humar í rauð-
um neonljósum lýsti yfir dyrum. Eintómir
Kínveijar inni, m.a. fjöldinn allur af öfum
og ömmum með barnabörnin sín. Valið stóð
á milli hlaðborðs eða þess að fá pott á borð-
ið (Bakkabræður!) þar sem við suðum
krabba, litla humra, grænmeti, þunnar
sneiðar af nautakjöti og lambakjöti, tofu,
fuglsegg - mætti lengi telja. Drukkum bjór
með.
Næsta dag er ferðinni heitið til Xian-borg-
ar með China Airlines. Flugvöllurinn eins
og fjölleikahús. Langar biðraðir alls staðar.
Margir útlendingar í röðinni til Xian. Þar
ætla þeir að skoða hinar heimsfrægu graf-
hvelfingar Terracotta-hersins. Ógleymanleg
sýn bíður þeirra. Fær mann til þess að grípa
andann á lofti. Kínveijar sem enn hafa ekki
lært á biðraðamenningu reyndu að troða sér
fremst en voru harðlega reknir til baka af
erlendu ferðamönnunum. Vélin hafði greini-
lega verið yfirbókuð. Ég hafði staðfest flug-
ið á hótelinu (gegn ærnu gjaldi!) er gleymt
að taka kvittun. Þegar röðin kom loks að
okkur vildi stúlkan senda okkur á einhveija
skrifstofu og fá nýja staðestingu. Við neituð-
um. Tók hún þá miðana í fússi og fór. Allir
biðu. Eftir dágóða stund birtist stúlkukindin
á ný. Afgreiddi okkur með þjósti. Ef við
hefðum farið að orðum hennar hefðum við
orðið að fara aftast í röðina á ný. Misst af
vélinni. Muna að taka alltaf kvittun fyrir
öllu - líka handvagni, þótt hann kosti að-
eins 5 krónur!
í Xian var tekið vel á móti okkur. Við
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 26. APRÍL 1997 1 3