Lesbók Morgunblaðsins - 09.10.1999, Blaðsíða 17

Tannlæknastofan Austurvegi 8, Selfossi. Hönnuður Elsa Ævarsdóttir, innanhússarkitekt FHI.
ustu misserum. „Árið 1991 var haldin sýning
í Perlunni, sú fyrsta á íslenskri húsgagna- og
innanhússhönnun í mjög langan tíma. A
þeirri sýningu voru innanhússarkitektar
áberandi. Sýningin vakti verulega athygli og
upp frá þessu varð grundvallarbreyting á
stöðu okkar - fólk fór í auknum mæli að leita
til innanhússarkitekta. Gildir það jafnt um
einstaklinga, fyrirtæki og stofnanir. Sam-
bönd komust líka á við framleiðendur, þótt
okkur fínnist þeir enn mega bæta um betur.
Á þessu höfum við byggt og fagið hefur verið
í stöðugum vexti. Innan raða félagsins hafa
nokkrir náð þeim frábæra árangri að gera
samninga um framleiðslu á húsgögnum er-
lendis. Pað er mjög jákvætt enda brýnt fyrir
okkur að sýna og sanna að hér á landi eru
starfandi hönnuðir sem eru gjaldgengir á
mörkuðum erlendis.“
Fjölbreyttwr bakgrunnur
Hagur FHI hefur með öðrum orðum
vænkast og Guðbjörg fagnar því að fólk skuli
í vaxandi mæli nýta sér sérþekkingu félags-
manna, þekkingu sem þeir hafi aflað sér víðs-
vegar um heim. „Staða félagsins er góð. Fólk
kemur með afar fjölbreyttan bakgrunn inn í
fagið. Nám í innanhússarkitektúr er á há-
skólastigi og tekur fjögur til fimm ár. Félags-
menn hafa sótt menntun sína víða um heims-
byggðina, svo sem til Norður-Ameríku, Evr-
ópu, Norðurlanda og víðar. Það hefur að
mínu mati mikla þýðingu fyrir fagið hér
heima að við komum með mismunandi áhrif,
nálgun og hugmyndir að utan. Það gerir okk-
ur opnari, víðsýnni. Breiddin er styrkur fé-
lagsins."
tillögu innanhússarkitektsins. Hann hefur
þannig vald til að hafna beiðni verkkaupa um
samþykki. Eins og gefur að skilja erum við
ekki sátt við þessar aðstæður. Okkur er með
öðrum orðum meinað að vinna verkefni frá
upphafi til enda. Þetta nær náttúrulega
engri átt og við vitum að óánægja með*
ákvæði reglugerðarinnar kraumar á mörgum
stöðum, ekki bara í okkar faggrein. Frá okk-
ar hlið get ég upplýst að FHI undirbýr nú
málshöfðun á hendur umhverfisráðuneytinu
sem ber ábyrgð á þessarri nýju bygginga-
reglugerð. Þetta er helsta baráttumál félags-
ins í dag, mál sem snýst um það að við viljum
bera fulla ábyrgð á okkar verkum - vera
ábyrg fagstétt."
Sterkwr kjarni f félaginu
Yfirlýst markmið FHI er að vera málsvari
húsgagna- og innanhússarkitekta, að auka
þekkingu og skilning á starfi þeirra, að efla
samkennd félagsmanna, að stuðla að bættum *
híbýlaháttum, að gæta hagsmuna og efla
réttarstöðu félagsmanna og efla tengsl við
önnur félög tengd starfssviði innanhússarki
tekta, innanlands sem utan. Guðbjörg segir
hagsmunagæslu vega þungt í starfi félagsins,
að styrkja stöðu stéttarinnar. „FHI er virkt
félag. Við höldum tvo félagsfundi að vori og
aðra tvo að hausti, höldum kennslu- og kynn-
ingarfundi og förum reglulega í sýn inga- og
skoðunarferðir. Kjai'ninn í félaginu er sterk-
ur, hið vii'ka afl, og ég sem formaður get ekki
verið annað en ánægð með starfsemina. Við
lifum jú á tímum þegar sífellt er erfiðara að
virkja fólk til félagsstarfa - það er svo margt
annað sem lokkar.“

Bankaútibú framtíðarinnar, Spron í Spönginni í Grafarvogi. Vinnusvæði eru opnari en áður og
þar með meiri nálægð við viðskiptavininn. Hönnuðir: Dóra Hansen og Heiða Elín Jóhanns-
dóttir, innanhússarkitektar FHI.
„Dreki“: Staflanlegur stóll úr plasti og stáli; borð úr stáli með plastlagðri plötu. Framleiðandi
EPAL hf. íslandi og BRUNE Gmbh, Þýskalandi. Hönnuður Erla Sólveig Oskarsdóttir, hús-
gagnaarkitekt FHI.
BM Vallá, skrifstofur. Hönnuður Ómar Sigurbergsson, innanhússarkitekt FHI.
Guðbjörg vonar vitaskuld að uppsveiflan
innan fagsins haldi áfram, það muni dafna og
styrkjast. En óttast hún ekki aðra niður-
sveiflu?
„Fagið er á uppleið, á því leikur enginn
vafi. Auðvitað á góðærið í þjóðfélaginu þátt í
því. Það er sama hvert er litið, allir hafa nóg
að gera. Við höfum náttúrulega enga trygg-
ingu fyrir því áfram en það er ekkert í kort-
unum sem bendir til þess að halla fari undan
fæti. Hönnun er ekki bara eitthvað sem á að
nota til spari, heldur mikilvægur hlekkur í
öllum framkvæmdum. Nýverið var sett á
laggirnar Hönnunarsafn íslands og menn
jafnvel farnir að tala um stóra sýningu á ís-
lenskri hönnun á næsta ári. Við fögnum
þessu skrefi.“
Einn galli er þó á gjöf Njarðar. „Það er
byggingareglugerðin sem gekk nýlega í
gildi. Hún stendur beinlínis í vegi fyrir því að
innanhússarkitektar geti starfað á sam-
keppnisgrundvelli við aðrar faggreinar sem
geta útfært samskonar vinnu. Þar á ég við
arkitekta, byggingafræðinga, og fleiri sem
hafa leyfi til að vinna aðaluppdrætti. Sam-
kvæmt reglugerðinni er okkur nefnilega
meinað að leggja aðaluppdrætti fyrir bygg-
ingarnefnd, þegar þannig stendur á, og kem-
ur í veg fyrir að við getum fullunnið okkar
verk. I innanhússverkefnum er ekki alltaf
nauðsynlegt að leggja teikningar fyrir bygg-
ingarnefnd, og leita þannig eftir samþykki
hennar. En sé þess krafist þurfum við að
leita á náðir arkitekts viðkomandi húss, sem
kemur kannski hvergi nálægt því verkefni
sem innanhússarkitektinn er fenginn í. Þeg-
ar þannig er komið, þarf arldtektinn í fyrsta
lagi að endurteikna tillögu innanhússarki-
tektsins og það er aukakostnaður fyrir verk-
kaupa innanhússarkitektsins. í öðru lagi er
alls ekki víst að arkitekt hússins sé sammála
Guðbjörg segir hönnun á íslandi raunar yf-
irleitt í uppsveiflu. „Það er mikill kraftur í
allri hönnun um þessar mundir. Breytingin *
sem nýverið var gerð á Form ísland virkaði
sem vítamínsprauta og nú er bara að fylgja
því eftir. Hönnunarsafnið er stórt skref fram
á við og nú þurfum við bara að taka næsta
skref sem er að stofna hönnunarmiðstöð.
Miðstöð hönnuða þar sem hagsmuna hönn-
uða er gætt og íslenskri hönnun er ruddur
vegur. Sambærilegar hönnunarmiðstöðvar
eru til í flestum nágrannalöndum okkar og
virka sem frjótt afl til eflingar þeim þætti
samfélagsins, sem samkvæmt nýjustu upp-
lýsingum er stórvaxandi iðngrein í þessum
löndum. Þetta er draumaverkefni sem við
vonum að sé innan seilingar.“
Og formaðurinn á sér annan draum. „Það
yrði frábært ef hafin yrði kennsla í innan-
hússarkitektúr hér á landi. Það myndi opna
nýjar víddir í faginu. Aðsókn í hönnunarnám ‘
er að aukast og það hlýtur að vera hvati til að
setja á laggirnar nám af þessu tagi. Að mínu
mati er æskilegasti kosturinn að kenna inn-
anhússarkitektúr í tengslum við arkitekta-
nám, líkt og tíðkast víða erlendis. Það er eðli-
legast að þessai' greinai- séu samstíga, þær
eiga svo mai-gt sameiginlegt. í nýstofnuðum
Listaháskóla íslands gefst mjög spennandi
tækifæri til að sameina kennslu í hönnun og
byggingarlist á einum stað. Þetta sé ég sem
mjög mikilvægt atriði í uppbyggingu hönnun-
arsamfélags á íslandi. Að byggja þennan þátt
listmenningar okkar upp í samvinnu en ekki
aðskildum menntastofnunum. Ef við ætlumf
okkur að taka framförum verðum við að taka
höndum saman, ekki vinna hvert gegn öðru.
Um þetta er mikið rætt um þessar mundir en
engin niðurstaða komin í málið. Vonandi bera
menn þó gæfu til að hrinda þessu í fram-
kvæmd fyrr en síðar. Það er allra hagur.“
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 9. OKTÓBER 1999 1 7