Lesbók Morgunblaðsins - 27.11.1999, Blaðsíða 10

LISTAKAUP-
STEFNUR
EFTIR BRAGA ÁSGEIRSSON
Listakaupstefnum hefur vaxið fiskur um hrygg í
hinum stærri borgum heimsins og eru sölu- og
aðsóknarmetárlegur viðburður.
ÞAÐ sem á ensku er nefnt, Art
Fair, þýsku Kunstmesse og
frönsku, FIAC, sem er heppi-
leg skammstöfun á orðarun-
unni, Foire Internationale
d’Art Contemporain, en ís-
lenzku einfaldlega Listakaup-
stefna, þekkja hérlendir lítið til.
Raunar og til skamms tíma allir Norður-
landabúar, en a.m.k. Danir hafa tekið hug-
myndina upp, í minni útgáfu þó. En eins og
lesa má úr orðinu, er um að ræða staðbundinn
og um leið alþjóðlegan markað listhúsa. Fyr-
irbærinu hefur í þeim mæli vaxið fískur um
hrygg í hinum stærri borgum heimsins á und-
anförnum áratugum og árum að með ólíkind-
um má telja, eru hér á einum stað tO sýnis úr-
val verka helstu skjólstæðinga heimsþekktra
listhúsa. Pannig er um alveg sérstakan fram-
níng að ræða er nýtur sívaxandi hylli ásamt
því að sölu og aðsóknarmet eru nær árviss
viðburður. Er svo er komið eru hin-
ar helstu kaupstefnur fastir
viðkomustaðir þeirra
sem fylgjast vilja
með í heimslist-
inni, um leið
vekja þær
I elnu horninu
stóð ég
skyndilega fyrir
framan þessa
sjálfsmynd eftir
surrealistann
nafnkennda frá
Belgíu, Réne
Magritte.
sífellt meiri athygli fjölmiðla.
Fyrir rúmu ári var ég svo gæfusamur að ná
í skottið á FIAC, þá nýkominn til dvalar í
París, og fékk þá bakteríuna í æð eins og lax-
veiði- og golfáhugamenn nefna það. Og í ljósi
allra stórviðburðanna sem ég hef pælt í um
dagana, telst með ólíkindum að þetta skyldi
vera fyrsta stóra listakaupstefnan er ég skoð-
aði. En þær eru dreifðar og standa stutt,
mesta lagi viku, þannig að tilviljun ræður
hvort maður hittir á þær, nokkuð fyrirtæki og
langt að fara héðan af útskerinu. Hafði þó
fylgst með þeim úr fjarlægð og með sívaxandi
áhuga lesið um þær, sendi meira að segja
dóttur mína sem dvaldi í París, níu árum áður
á FIAC, bæði til að skoða og kaupa fyrir mig
doðrantinn af sýningarskrá.
Frá heimsókn minni sagði ég í Lesbók í
fyrra og hermi hér aftur af framkvæmd-
inni í ár, og í næstu Lesbók frá Art For-
um í Berlín. Hagaði utanför þannig, að
ég hefði rúman tíma á þeim
báðum, en tíu dagar
voru á milli
þeirra, næði
um leið að
helstu stórvið- burði ársins í London,
París, Berlín og Frankfurt. Hér bættist
svo Brússel óvænt við, en því miður
missti ég hárfínt af seinni hluta stórsýn-
ingarinnar, Ris og fall módernismans á
tuttugustu öld, í Mehrzweckhalle í
Weimar, en er með góðar heimildir í far-
teskinu og að auk vel inni í hlutunum svo
kannski vík ég eitthvað að henni líka í
framhaldinu. Firnamikil uppstokkun er
á hlutunum beggja vegna Atlantsála
I nú í aldarlok og rétt að lesendur blaðs-
ins fái rétt nasjón af henni. Greinar-
flokkur minn er þannig liður í því að
j kynna lesendum sumt það markverð-
ara sem er og var að gerast á sýninga-
vettvangi Evrópu í ár, svo menn fái
sem gleggsta mynd af nútíð sem fortíð.
Gera það á sem hlutlægastan og grein-
arbestan hátt, því lesandans er að njóta
hafna og meðtaka. Finnst lag í honum
miðjum að herma af þessum tveim
stóru kaupstefnum, þar sem einhæf
forsjárhyggja bendiprika var víðs fjarri
en stílum og stefnum ægði saman.
Skoðaði ég FIAC, sem er mun grón-
ari og hefðbundnari stofnun en Art For-
um, upp til agna á þrem dagstundum,
því mér lék mikil forvitni að kynna mér
hvernig hlutirnir færu fram. Þótti fróð-
legt að uppgötva að þar voru menn með
kunnuglega markaðssetningu og brellur
sem víða viðgangast á einka- og samsýn-
ingum á norðlægari breiddargráðum, að
mörgum öðrum viðbættum. Menn
leggja vitaskuld mikið á sig til að halda
fram sínum hlut, og hér er kjörið tæki-
færi til að kynnast listhúsaeigendum frá
öllum heimshornum, þeir flestir við-
ræðufúsir og reiðubúnir til til að koma á
móts við skoðandann sýni hann áhuga.
I báðum greinunum mun ég fyrst
og fremst styðjast við sem
fjölþættast úrval ljósmynda
ásamt skýringartextum,
en valið erfitt í ljósi hinna
risavöxnu framkvæmda,
þúsúnda listaverka.
En takist að vekja
forvitni og áhuga
fólks er stigið skref í
rétta átt.
Suður-Ameríka var J sviðsljósinu í ár og hér getur ad líta dæmi um málaralist frá Chile: Gonzalo Cier
var strax kominn við hlið myndarinnar.
Foldgnáar konur eftir Fernando Botero, Kólumbíu, beinleit fljóð og brúnaþungir halir.
Skúlptúrar hins nafn-
kennda Fernando Botero
frá Kólumbíu vöktu ekki
síður athygli en málverk-
in, í bakgrunni sér í mál-
verk eftir hinn aldna Alex
Katz, sem er einn hinna
nafnkenndari vestan
hafs og mjög er haldiö
fram um þessar mundir.
1 O LESBÓK MORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 27. NÓVEMBER 1999