Tíminn - 29.12.1966, Blaðsíða 11

FIMMTUDAGUR 29. desember 1966
TÍMINN
11
Hjónaband

IlPl
mMi
GEORGES SIMENON
17. des. voru gefin saman í hjóna
band í GarSakirkju af séra Braga
iFriðrikssyni, ungfrú Linda Guðbjarts
dóttir og Magnús Ársælsson. Helm
ili þeirra er að Akurgerði 35.
(Studio Guðmundar, Garðastræti 8,
slmi 20900).
Söfn og sýningar
Ásgrímssafn. Bergstaðastræti 74
er opið sunnudaga. þriðmdafia og
fimmtudaga frá kl. 1,30—kl.4.
Llstasatn Islands er oplO priðju
daga flmmtudaga laugardaga og
sunnudaga ki i 30 tl) 4
bjóðminjasafnið. opið daglega frá
kl 13.30 - 16
LISTÍSAFN RlKISINS - Safnlð
opið frá kl 16—22.
Arbæjarsafn lokað Hópferðlr til-
kynnist 1 sima 18000 fyrst um sin.
Mlnjasatn Revklavikurborgat
Oplð daglega frá kl 2—4 e. Ö nema
mánudaga
BORGARBÓKASAFN RVfKUR: Aðal
safnlð Þlngholtsstrætl 29 A Simi
12308 Otlánadeild opin frá kl 14—22
alla virka daga. nema laugardaga ki
13__16 Lesstofan opin kl 9—22 alla
virka daga. nema taugardaga, kL
16
ÚTIBÚIÐ HÓLMGARÐl 34 opið alla
virka daga nema taugardaga. kl
1?—19. mánudaga er opið fyiir ful)
orðna til kl 21
ÚTIBÚIÐ HOFSVALLAGÖTU '6 op-
íð alls virka daga nema laugardaga.
kl 17—19
ÚTIBOiÐ SÖLHEIMUM 27 Síml
36814 fullorðinsdelld opln mánu
daga míðvtkudaga og föstudaga itl
16- -21 priðiudaga og ftmrotudaga
kl 16- 19 Barnadeildi opln alla
virka daga nema taugardaga fcl.
16—19
* Bókasafn Dagsbrúnar, Lindargötu
9 4. hæð til hægn Safnið er oplð á
tímabilinu 15 sept til 15. mal sem
hér segir Föstudaga k). 8—10 e. h
Laugardaga kl 4—7 e. h. Sunnu-
daga kl 4—7 e h
Tæknibókasafn IMSI — Sklpholti
37. _ Opið alla vtrka daga fra kl
13 — 19 nema taugardaga frá 13 —
15 O lúnl 1. okt lokað á laugar
dögum)
Bókasafn Seltjarnarness er oplð
mánudaga kl 17.15 — 19.00 og 20
—22 Miðvikudaga kl. 17,15—19.00
Föstudaga kl. 17,15—19.00 og 20—
22
Bókasafn Sálarrannsóknafélags ls.
lands. Garðastræti 8, er opið á mið
vikudögum, kl. 5,30 — 7. e. h.
Tæknibókasaín i.M.S.Í Skip
holti 37. 3. hæð. er opið alla virka
daga kl. 13—19 nema laugardaga
kl. 13—15 (lokað á laugardögum
15. mai — 1. okt.)
Bókasafn Rópavogs
Féiagsheimilinu — Simi 41577
Útlán á þriðjudögum miðvikudöe
um. fimmtudögum og föstudösum
Fyrir börn kl 4.30—6. fyrir fuli
orðna fcl 8.1Sf—10. — Barnadeild
ir í KársnesskóLa cg Digranesskóla.
Útlánstímar aueivstir bar.
32 j fjarlægari enda skólalóðarinnar,
jþar sem móðir hans var hrædd
og einum í einu ínn í skrifsbof- við að onpa gluggann.
— Ætlið þér að segja lögreglu-
stjóranum frá því?
— Ég verð að tala við Marcel
fyrst.
— Ætlið þér að segja honum,
að ég hafi sagt yður það?
— Vildurðu heldur, að ég sagði
það ekki?
— Já.
Það leit út fyrir, að hann hefði
ekki algerlega gefið upp allla von
una.
— Og þegar hann kom aftur
á fimmtudagsmorgun? Hvenær
heyrðir þú fyrst að hann héldi
því fram að hafa séð föður þinn?
— Ég man það ekki lengur.
— Töluðu foreldrar þínir um
Léonie Birard á þriðjudagskvöld?
— Ekki fyrr en ég var kominn
í rúmið. Ég heyrði hluta af því
sem þau sögðu. Mamma sagði að
það væri henni að kenna. Pabbi
á gamalt járnborð, sem staðið
hafði útí allan veturinn.
Háværar raddir þeirra, hlátur-
inn og hægar, fálmandi hreyf-
ingarnar gáfu til kynna að þeir
höfðu drukkið mikið. Og einn
þeirra, sem sneri bakinu í Maigret
var að létta á sér bak við lim-
gerðið.
Þrátt fyrir annríkið, gaf Thérése
sér tíma tii að rétta honum hvít-
vínsfiösku ög glas. Hann var að-
eins kominn rétt inn fyrir dyra-
þrepið og heyrði glefsur úr mörg
um samtölum um leið, hann hafði
smávaxna tækninnm til hFðar
og ryðjast inn í framhe.bergið.
— Ég skal láta þig víta, „ð ég
ætla að segja honum það' heyrði
lögreglufor'nginn hann segja.
— Vertu rólegur, Marcellin. Þú
ert drukkinn.
— Ég held ég megi vera fullur,
ef ég vil.
— Hvað sagði ég þér síðast. beg

um að vera tekinn inn í félags-
sagði nei, að það væru bara kjafta skap þeirra Marcels og Josephs séð lækninum bregða fyrir í elr-
sögur og fólk mundi brátt gera og hinna drengjanná, einn góðan j húsinu, en það var svo margt fólk
veðurdag. á milli þeirra, að hann gat ekki
— Ég held, að hann muni segjajfarjð til hans í augnablikinu.
sér grein fyrir J)ví, að hann hefði
ekkert með þetta að gera.
— Hvers vegna mótmæltir þú
ekki, þegar þú uppgötvaðir að
Marcel ákærði föður þinn?
— Það mundi enginn hafa trúað
mér.
Aftur greindi Maigret óljóst
flökt, eitthvað sem var ekki, eitt-
hvað of hárfínt til að orða það.
Litli drengurinn hafði ekki verið
ánægður þegar faðir hans var
ákærður. Hann hafði sennilega
skammazt sín dálítið fyrir að
hann var í fangelsi. En hafði
hann ekki verið einum af huglaus?
Hafði hann ekki gert tilraun til'
að svíkja málstað foreldra sinna,
án þess að viðurkenna það fyrir
sjálfum nér?
Hann hafði þegar hom í síðu
þeirra fyrir að vera ekki eins og
fólk er flest. Núna voru þau jafn
vel enn frábrugðnari öðru fólki,
og þorpsbúarnir höfðu snúizt gegn
þeim, í stað þess að snúa einfald-
lega baki við þeim.
Jean-Paul öfundaði Maroel.
Átti hann að áfellast hann?
Þegar maður athugaðir það nán
ar, hafði hann ekki gert það í
slæmum tilgangi. Það hafði ekki
verið hugleysi, að minnsta kosti
ekki eingöngu hugleysi.
Var ekki jafnvel hægt að segja,
að það hefði verið nokkurs konar
trúmennska við hitt fólkið?
Hann hafði fengið tækifæri til
að andmæla Marcel, að sýna að
mér sannleikann, án þess að ég
þurfi að nefna þig. Einhverjir
hinna hljóta að hafa séð, við hvaða
glugga hann stóð.
— Þeir voru að ólátast.
— Allir?
— Allir nema ein af stelpunum
Louise Boncæur.
— Hvað er hún gömul?
— Fimmtán.
— Ólátast hún ekki með hin-
um körkkunum?
— Nei.
Mér datt aldrei i hug, að við
myndum lifa það af að jarða hana,
ságði gamall maður og hristi höf-
uðið. \
Þeir stóðu þrír saman, allir á
svipuðum aldri. Þeir voru auðsjá-
anlega komnir á áttræðisaldur, all
ir þrir og í horninu bak við þS
hékk tilkynning um sölu áfengra
drykkja og ölvunar á almannafæri.
Þeir stóðu beinni en venjulega,1
vegna þess, að þeir voru í svörtu
sunnudagsfötunum sínum og
— Heldurðu, að hún hafi verið stífuðum skyrtum, og þetta gerði
að horfa á Marcel?
í fyrsta skipti varð drengurinn
rauður, aðallega eyru hans.
— Hún er alltaf að horfa
hann, tuldraði hann.
þá virðulega að sjá.
Það var undarlegt ,að sjá, að
enda þótt djúpir drættir væru á
á i andlitum þeirra, voru augun barns
ilega saklaus. Hver þeirra hélt á
Var það þess vegna, að hún glasi í hendinni. Sá hæsti af þeim
var ástiangin af Marcel, að hún. þrem, hafði mikið hvítt hár og
hafði ekki andmælt honum, eða silkimjúkt yfirskegg. Hann tinaði
einfaldlega vegna þess, að hún; dálítjð og i hvert skipti, sem röð-
hafði ekki gert greinarmun á
gluggunum? Marcel hafði sagt,
að hann hefði staðið við glugg-
ann. Hin börnin höfðu sennilega
ekki velt því fyrir sér, hvaða
gluggi það hafði verið.
— Það er kominn tími til að
við förum aftur tjl þorpsins.
— Ég vil helzt ekki koma þang
að með yður.
— Viltu fara fyrst?
— Já. Er áreiðanlegt, að þér
segið ekkert við Marcel?
Maigret kinkaði kolli. Drengur-
hann var lygari. Það hefði veriðrinn hikaði, bar hendina upp að
auðvelt. Hafði honum virzt það
of auðvelt, virzt það vera of auð-
keyptur sigur?
Þar að auki var það satt, að
fólkið hefði ekki tekið hann trú-
anlegan. Hver af þorpsbúunum
hefði eiginlega trúað honum heíði
hann farið til þeirra og sagt:
in kom að honum að taka til máls,
lagði hann einn fingurinn á öxl
félaga síns.
Hvers vegna sá Maigret þá
skyndilega fyrir sér á skólalóðinni.
Þeir voru alveg eins og skólastrák
ar, þegar þeir hlógu og gutu aug
unum hver til annars. Þeir höfðu
verið saman i skóla. Síðar á lífs-
leiðinni höfð þeir flekað sömu
stúlkurnar og séð hvern ann
an giftast, verið viðstaddir „rðar-
farir foreldra sinna, brúðkaup
barna sinna og skírnarveizlur
barnabarna sinna.
— Hún hefði næstum getað ver
ið systir mín Faðir minn var van
Lögregluforinginn, sem loksins ur að segja mér, að hann vissi ekki
var kominn niður að sjón- hyersu oft hann hefði dregið móð
húfunni, lagði af stað í áttina að
engjunum og fór brátt að hlaupa.
UTVARPIÐ’
Fimmtuiíafiur 29 desember
7.00 Morgunútv '2 00 Hádeg-
sútvarp 1315 Á frivaktinm Ey
iís Eybórsrlóttii st.l 14 40 V/ið,
;em heima sittu** 16 m vrið
legisút
/arp 16.00
síðaegis.
átvari: tb.40 Tónlisrartími oarn
anna 17.0( F-éttn Jólatómeik
tr fyrir unaa fólkið 18 00 Til
tvmiirjgar 1^55 nauskra kvóhis
ns og veðurfrr-finir 9 00 Irfe'.t
r !9.20 Tilkvnninear 19 30 Dag
egt máj 19 35 Etsr á Baufii.
ÍO.Oí- Einsnngur .30 Útvdrp*
tagan: .Trúðarnir*' Magmis
Kjananssor ritstiór les (7)
21.00 Fréttii o£ ■'eðurfresnir
21-31' , lóuheitlar* Knstín
Annt Þórar-insdottir leikkona
es úi Ijóðabók ?ftn Siéurð vil
njálnisson 21 45 Muzart tón-
eikai Sinfóniuhliomsveitar fs-
ands ) HáskálafMói 22 25 Póst
ióli 12) F-uðm lónsson ies
oréí frá hlustendun 02 svarar
oeim 22 4r Pianomtisík 22 55
Fréttir 1 stuttu mah Að tafli
Sveiiin Kristinssor flytur skak
látt 23 35 Daeskrarlok.
Á morgun
um, gleymdi að horfa á hann,
var niðunsokkinn í að horfa á smá
vaxna veru, sem skokkaði brott
eftir stígnum.
Sellier er ’ .gari. Faðir minn; Síðan lagði hann sjálfur af stað,
kom ekki út úr verkfærageymsl-
unni. Ég sá hami fara inn í húsið,
koma út aftur og ganga yfir skóla-
lóðina. Og þegar það gerðist stóð
Mareel við gluggann hinum meg-
in, þar sem hann gat ekki séð
hann.
— Hefur þú ekki sagt móður
þinni frá þessu?
— NeL '
— Grætur hún mikið?
— Hún grætur aldrei.
Það var jafnvel enn verra. Mai*
gret gat gert sér í hugarlund,
hvernig andrúmsloftið á heimili
þeirra hafi verið undanfarna
daga.
— Hvers vegna komstu út í
morgun?
— Til að sjá.
— Til að sjá Marcel?
— Kannski.
Kannski líka, án þess að gera
sér grein fyrir því, vegna löng-
unar til að taka þátt í lífi þorps-
búanna, jafnvel þótt úr fjartægð
væri? Homum hlaut að finnast
hann innilokaður í litla húsinu í
stanzaði til að troða í pípuna sína,
snýtti sér, og muldraði eitthvað
óskiljanlegt. Hver sá, sem hefði
séð hann rölta þarna eftir stígn-
um, hefði eflaust furðað sig á
því, hvers vegna hann hristi höf-
uðið við og við.
Þegar hann gekk fram hjá
kirkjugarðinum, höfðu líkgraf-
ararnir lokið við að moka gul-
leitri moldinni yfir kistu Léone
Birard, það var hægt að þekkja
gröf hennar langt að vegna allra
blómvandanna og kransanna.
VII. Kapítuli.
Konurnar voru farnar heim, og
að undanskilum þeim, sem áttu
heima á fjarlægum bóndabæjum,
voru þær eflaust allar komnar úr
svörtu kjólunum og spariskón-
um. Mennirnir voru ennþá þa.-.a
ur hennar með sér bak við hey-
stakk. Það virðist svo sem hún
hafi verið blóðheitur vargur og i
maðurinn hennar var kokkáll frá!
þvi að þau giftust unz yfir lauk.
Var þetta ekki nokkuð góð lýs-
ing á þorpsbúunum? Fyrir aftan
Naigret var einhver að segja:
— Sjáðu til Viktor, ég veit, að
þú ert þjófur. En gleymdu ekki, |
að við vorum saman í herþjón-J
ustu í Montpellier, og svo var þ :ð
kvöldið sem ....
Louis hafði ekki haft tíma , til
að skipta um föt, hann hafði bara
farið úr jakkanum. Maigret
mundi, að læknirinn hafði boð-
ið honum til hádegisverðar þenn-
an sama dag og hann þokaði sér
hægt áfram í gegnum þvöguna.
Gat verið, að Bresselleo væri bú-
inn að gleyma því?
Hann hélt á glasi í hendinni
eins og allir hinir, en hann hafði
ekki misst vitið og var að reyna
að róa Marcellin, slátrarann, sem
var drukknastur þeirra allra, og
virtist vera æstur yfir einhverju.
einsog þetta væri einhver hátíðis-|Það var erfitt úr svona mikilli
dagur. Þeir yfirfylltu krá Louis-1 fjarlægð að gera sér nákvæma
ar, stóðu á gangstéttinni fyrir utlgrein fyrir því, sem var að gerast.
an og í garðinum, setti flösk-, Marcellin virtist vera reiður ein-
urnar frá sér á fluggasyllurnar og I hverjum og var að reyna að ýta
Föstudagur 30. des.
7.00 Morgunútvarn 12 00 HS*
degisútvarp.
13.15 Við
sem heima
sitjum.
Hersteinn Pálsson les söguna
i.Logann dýra“ eftir Selmu
Lagerlöf (2). 15.00 Miðdegisút-
varp. 16.00 Síðdegisútvarp. 16.
40 Útvarpssaga barnanna:
„Hvítí steinninn" eftir Gunnel
Linde Katrín Fjeldsted les
söguna í eigin þýðingu (2) 17.
00 Fréttir. Miðaftanstónleikar.
18.00 Tilkynningar 18 55 Dag-
skrá kvöldsins og veðurfregnir.
19.00 Fréttir. 19-30 Kvöldvaka
a. Lestur fornrita: Völsunga
saga. Andrés Björnsson les '9)
b. Þjóðhættir og þjóðsögur. Þór
Magnússon safnvörður talar um
þjóðhætti c. „Góða veizlu gjöra
skal“ Jón Ásgeirsson kynnir ís
lenzk þjóðlög með aðstoð söng
fólks. d Hvers virði er dag-
bókin? Þorsteinn Marthíasson
skólastjóri flytur frásögnþátt.
e. „Mundi vit að heyja hildi“
Þorsteinn Ö Stephensen les
kvæði eftir Viktor Rydberg í
þýðingu Jakobs Jóh Smára 21.
00 Fréttir og veðurfregnir 21.
30 Víðsjá 21.45 Kórsöngur:
Norski sólistakórinn syngur þar
lend lög: Knut Nystedt srióm
ar. 22.00 Kvöldsagan: „Jóla-
stjarnan“ eftir Pearl S Buck.
Arnheiður Sigurðardóttir mag
ister lýkur lestri þýðingar sinn
ar (3). 22.20 Frá Mozart-tónleik
um Sinfóníuhljómsveitar ís-
lands í Háskólabiói kvöldið að-
ur. Stjórnandi: Ragnar Björns
son. 23.10 Fréttir í stuttu máli
Dagskrárlok.