Tíminn - 09.02.1967, Blaðsíða 12

SÞRÓTTIR
ÍÞRÓTTIR
12
TÍMINN
FIMMTUDAGUR 9. febrúar 1967
Viljið þið hafa tvo dóm-
ara í handknattleik ?
Eftir heimsmeistarakeppnina í handknattleik í Sví-
þjóð eru háværar raddir uppi um það, að rétt sé, að
tveir dómarar dæmi í handknattleik, það sé ekki leng-
ur á færi eins manns að dæma í þessari íþróttagrein,
svo vel sé. Víst er um það, að mörg dæmi eru til um
lélega dómara í handknattleik, dómara, sem misst
hafa öll völd í leiknum. Nýjasta dæmið er leikur FH
og Honved í Búdapest. Hefðu tveir dómarar getað
komið í veg fyrir slagsmálin þar?
Hvað segja íslenzkir handknattleiksmenn um þá
hugmynd að hafa tvo dómara í handknattleik? íþrótta-
síðan hefur snúið sér til fjögurra kunnra áhugamanna
um handknattleik, Karls Benediktssonar, landsliðs-
þjálfara, og dómarana Karls Jóhannssonar, Hannesar Þ.
Sigurðssonar og Björns Kristjánssonar, og beðið þá
að svara eftirfarandi spurningu: Viljið þið hafa tvo
dómara í handknattleik? Fara svör jjeirra hér á eftir:
Hannes Þ. Sigurðsson
Tel þaö
nauðsynlegt
Karl Benediktsson svaraði
spurningunni á þessa leið:
„Mér lízt vel á það, að dóm
ararnir verði tveir. Raunar tel
ég það alveg nauðsynlegt.. í
nýafstaðinni heimsmeistara-
kesppni í Svíjþjóð voru hafðir
tveir dómarar á ölhim for-
leikjum, sem ég sá. Þetta var
gert til að kynna mönnum
þessa nýjung, sem talið er,
að verði komin til framkvæmda
fyrir heimsmeistarakeppnina
1970 í Frakklandi.
Spumingin er, hvers vegna
Karl Benediktsson
er nauðsynlegt að hafa tvo
dómara? Ég tel, að einn dóm-
ari ráði taeplega við verkefni
sitt. í leikjum myndast alltaf
svæði, sem dómari getur ekki
fylgzt með. Hann verður að
hafa augu á knettinum. Sé t.d.
sókn upp hægra væng, á hann
erfitt með að fylgjast með
lúmskum brotum vinstra meg-
in. Með því að hafa tvo dóm-
ara er hægt að koma í veg
fyrir, að leikmenn sleppi með
þessi brot.
Ég skal nú í stuttu máli út-
skýra hvernig tveir dómarar
vinna saman á vellinum. Stað-
setning þeirra er þannig, að
annar er alitaf innan vítateigs-
ins, en hinn fyrir utan. Þegar
sókninni er snúið við, skipta
þeir um hlutverk. Sá, sem var
fyrir innan teig, verður nú fyr-
ir utan, en hinn fyrir innan.
Sá dómari, sem er fyrir utan
teiginn, hagar sér að mestu
leyti eins og þegar um einn
dómara er að ræða. Hann „leið
ir“ leikinn, og fylgist með
knettinum. Dómarinn, sem er
inni í teignum, fylgist hins
vegar frekar með þeim svæð-
um, þar sem knötturinn er ekki
en von er á brotum. Bf báð-
ir dómararnir flauta samtim-
is, ræður úrskurður dómarans,
sem er inni í teignum. Hann
getur líka breytt dómi hins, ef
hann telur sig hafa séð betur.
Það verður ekki um nein upp-
köst að ræða, eins og tíðkast
í körfuknattleik. Með því er
tryggt, að leikurinn verði ekki
fyrir neinum ðþarfa töfum.
Með slíku skipulagi er auð-
veldara að dæma leikina. Bóð-
ir dómararnír fá jafn mikið
út, og dómarinn, sem er innan
teigs hverju sinni, fær hvíld, og
er álagið á dómurunum því
mun minna. Þetta skipulag býð
ur einnig upp á vissa hagræð-
ingu, því að markdómurum er
sleppt.
Ég vil endurtaka, að mér
lízt vel á þessa nýjung, kannski
ekki sízt vegna þe9s, að áhrifa
vald dómara er orðið slikt, að
þeir bókstaflega ráða úrslitum
jafnra leikja. Með því, að þeir
yrðu tveir, yrði minni hætta
á sláku. Og að lokum, hvenær
fáum við að sjá leiki hér heima
dæmda af tveimur dómurum.
Ég sting upp á því, að leikur
Fram og Honved í næstu viku
verði dæmdur af tveimur dóm-
urum. Kem ég þeirri hugmynd
hér með á framfæri."
Tel sjálf-
sagt að gera
tilraun
Hannes Þ. Sigurðsson svaraði
spurningunni á þessa leið:
„Ég hef aldrei verið beint
hrifinn af þeirri hugmynd, að
tveir dómarar dæmdu í hand-
knattleik. Tveggja dómara
kerfi er þekkt í íþróttum.
Þannig eru t.d. tveir dómarar
í körfuknattleik og ísknattleik.
í þessum greinum þykir það
hafa gefizt vel að hafa tvo dóm-
ara. Um tíma var rætt um það
að hafa tvo dómara í knatt-
spyrnu, en hljótt hefur verið
um þá hugmynd undanfarið.
En nú er rætt um það í
fullri alvöru, hvort tímabært
sé orðið að innleiða tveggja
dómara kerfi í handknattleik.
Að óreyndu hef ég ekki trú
á því, að þetta sé til bóta.
En þó má alls ekki kasta þess-
ari hugmynd frá sér. Það má
reyna tvo dómara, og ef í ljós
kemur, að dómgæzla með slíku
sniði sé betri en núverandi
fyrirkomulag, þá er sjálfsagt
að taka það upp.
Bftir því, sem ég bezt veit
um þetta tveggja dómara kerfi,
þá skipta dómararnir með sér
verkum og hefur annar alltaf
únslitavald. Þetta fyrirkomulag
gerir þær kröfur til dómar-
anna, að þeir túlki lögin á
sama hátt, að öðrum kosti fer
í óefni.
í nýafstaðinni heimsr.--eist-
arakeppni gafst forustumönn-
um hinna ýrnsu handknattleiks
þjóða kostur á að sjá hið nýja
dómarakerfi í raun, þar sem
allir forleikir að HM-leikjun-
um voru dæmdir af tveimur
dómurum. Eftir því, sem ég
hef heyrt, voru menn hrifnir
af þessu, og því ekki ólíklegt,
að kerfið verði tekið upp í
framtíðinni.
Hér á landi mætti gera til-
raunir í þessa átt. Þó tel ég,
að vanda beri undirbúning vel
og ekki megi flana að neinu.
Hefur mér dottið í hug, að
tímabært væri að reyna tveggja
dómara kerfi í Reykjiaivíkur-
mótinu á næsta hausti.“
Ekki ástæða
til að
breyta um
Karl Jóhannsson svaraði
spurningunni á þessa leið:
„Ég sé enga ástæðu til að
breyta um. Ef dómari er í
góðri þjálfun, ég á þá aðallega
við góða úthaldslþjálfun, á
ekki að vera svo strembið að
dæma, jafnvel þótt nokkur
harka sé í leiknum. Eða eigum
yið að orða það þannig, aS
^veir dómarar þurfi ekki endi
léga að hafa betri stjóm á
leik en einn dómari?
Þegar ég tala um, að einn
dómari eigi að komast yfir að
dæma og ég telji ekki nauð
synlegt, að þeir verði tveir, má
Karl Jóhannsson
vel vera, að það spili inn í
að ég er sjálfur leikmaður enn
þá, og mundi hreinlega ekki
kunna við‘ það, að dómararnir
væru tveir. Ekki má þó skilja
orð mín þannig, að ég vilji
ekki tvo dómara vegna þess,
að þá eigi ég auðveldara með
að brjóta af mér. Maður hefur
einfaldlega vanizt þvi, að dóm-
arinn sé einn og á erfitt með
að sætta sig við annað. Svar
mitt við spurningunni verður
það sama og áður, ég tel enga
ástæðu til að breyta um.
Þeir svara
TÍMA-
spurningu
Bjorn Kristjansson
Hræddur viö
ósamræmið
Bjiim Kristjánsson svaraði
spurningimni á þessa leið:
„Ég tel það fráleita hug-
mynd að hafa dómarana tvo.
Ég er hræddastur við ósam-
ræmið. Engir tveir dómarar
dæma eins, allra sízt í hand-
knattleik, en brot í þeirri grein
era túlkuð á marga vegu, eins
og við vitum, þótt dómarar
reyni eftir beztu getu að sam-
rærna túlkunina. En ef saman-
burður fæst á mismunandi túlk
unum tveggja dómara í sama
leik, verður það þá ekki til að
auka glundroðann enn meir?
Mín skoðun er sú, að dómari
í góðri þjálfun sé vel fær um
að dæma í handknattleik og
halda leiknum innan ramma
laganna. Auðvitað þarf hann
að fá góða aðstoð markdóm-
ara. Ég hef það t.d. fyrir sið
að tala við mína markdómara,
áður en út í leiki er farið.
Bið ég þá um að gefa mér
merki um atvik, sem ég • e.t.v.
sé ekki. Þetta hefur reynzt
mér vel.
Verði tveir dómarar látnir
dæma í handknattleik, er ég
hræddur um, að ég hefði ekki
eins gaman að því að dæma,
og liklegt er, að persónuvald
dómarans minnki til muna
Ekki svo að skilja, að dómari
eigi að vera einhvér aðalper-
sóna á vellinum, en me því
að dómaravaldið dreifist á tvo
aðila missir dómgæzlan festu.
nema dómararnir hafi því sam-
ræmdari skoðanir á hlutunum.
Sum unnandi handknattleiks
íþróttarinnar felli ég mig ekki
við hugmyndina um tvo dóm-
ara. Finnst það vanhelgun að
breyta til á þennan hátt.“