Tíminn - 07.04.1967, Síða 9

FÖSTUDAGUR 7. aprí! 1967
TÍMINN

21
Blöð ogtímarU
Blaðinu hefur borizt „Tímarit
Hjúkrunarfélags íslands“, 1. tbl. árs
ins 1967. Af efni blaðsins má nefna
„apjall um sjúkrakennslu", síðari
hluta greinarinnar „Hverjar voru
fyrstar?" greinina „Kjúkrun innan
sjúkrahúsa", sem Alda Halldórsdótt
ir ritar, „Hvert er álit sjúklinganna?‘‘
eftir Brita Aspelund fil. kand., árs
skýrslu félagsstjórnar fyrir tímabilið
15. nóv. ‘65 til 29. nóv 1966. Ýmislegt
fleira er í blaðinu.
Skátablaðið, 1. tbl. 1967 er komið
dt. Af efni blaðsins má nefna grein
ina „Á tímamótum", þar sem minnst
er 60 ára afmælis skátahreyfingar
innar og frásögn um nýtt skátaheim
ili við Dalbraut. Auk þess er fjöl
þætt annað efni í blaðinu, bæði til
skemmtunar og fróðleiks, og frá-
sagnir af skátastarfinu.
„Vorið" — 1. hefti þessa árgangs
er nýkomið út. í blaðinu er fjöl-
brejút efni, sögur og frásagnir og
leikrit. Þá er skýrt frá ritgerðasam
keppni, sem Vorið og Flugfélag ís-
lands efna til en 1. verðlaun er
ókeypis far til Kaupmannahafnar
með hinni nýju Boeing 727 þotu
Flugfélagsins. Ritgerðarefnið er
„Handritin og heim-koma þeirra“.
Orðsending
Afgrelðsla Húsfreyjunnar er flutt
á skrifstofu Kvenfélagasambands fs-
lands, Laufásvegi 2. Skrifstofan er
opin alla virka daga nema laugar-
daga.
Þeir, sem vildu gefa Geðverndarfé-
iaginu notuð frimerki, geta komið
þeim á skrifstofu féiagsins, Veltu-
sundi 3 eða pósthólf 1308, Reykjav.
Minnlngarkort Sjálfsbjatgar fást
á eftirtöldum stöðum I Reykjavík:
Bókabúð Isafoldar, Austurstr. 8..
Bókabúðinnl Lauganesvegi 52, Bóka
búðinni Helgáfell, Laugavegi 10U.
Bókabúð Stefáns Stefánssonar, Lauga
vegi 8, Skóverzlun Sigurbjörns Þor
geirssonar, Miðbæ, Háaleitlsbraut
58—60, hjá Davið Garðarssym,
ORTHOP skósm., Bergstaðastr. 48
og í skrifstofu Sjálfsbjargar, Bræðra
borgarsUg 9, Reykjavíkur Apóteki,
Holts Apótekl, Garðs Apóteki, Vest
urbæjar Apótekt Kópavogi: hjá Sig
urjóni Bjömssyni, pósthúsi Kópa
vogs Hafnarfirði: hjá Valtý Sæmunds
syni, Öldugötu 9.
„Minningakort Rauða sross íslands
eru afgreidd á skrifstofunni, Öldu
götu 4, sími 14658 og 1 Reykj-ivíkur
apóteki/
ÁST 0G HATUR
ANNEMAYBURY
Tekí3 á móti
tilkynningum
í daabókina
kl. 10 — 12
SJÓNVARP
Föstudagur 7. april 1967
20,00 Fréttir. /
20,30 Munir og minjar
Kristján Eldjárn, þjóðminjavörð
ur hefur yfirumsjón með þættin
um, sem og öðrum í sama flokki.
21,05 Á föstudagskvöldi:
Innlendir og erlendir skemmti-
kraftar. Kynnir er Bryndís
Schram.
2135 Dýrlingurinn
Roger Moore í hlutverki Simon
Tempiar. íslenzkur texti: Bergur
Guðnason, ,
22,25 Norrænir söngvar:
T þessum þætti flytja finnskir lista
menn söngva frá hinum sænska
hluta Finnlands.
23.05 Dagskráriok.
metið, fáum við engan hádegis-’
verð.
Lúkas Henriot kunni enga
jmannasiði. Hann hneigði sig ekki
né brosti þegar ég fór. Hann stóð
aðeins teinréttur og grafkyrr,
starðí á mig með þessum gul-
brúnu augum og sagði: — Við
munum sjást aftur, ungfrú Lotlhi-
an — oft. Verið þér sælar.
Vindurinn feyikti pilsunum um
j ökkla mér og kirsuberjarauður
j borði af hattinum mínum flögraði
; yfir andlit mitt. Nærveru minnar
1 var ekki óskað lengur, ég sté
j snöggt aftur á bak og sneri mér
í hálflhring.
Þrennt gerðist um leið. Hávært
hófatak heyrðist, þegar hesfcvagn
beygði fyrir homið sem við stóð-
um á. Einhver hrópaði upp, og
handleg'gur Lúfcasar Herriots
kippti mér harkalega til hans. Ég
hrasaði í fang hans. Vindgustur
þaut hjá og ég fann lykt af sveitt-
um hestum.
—- IHjvern djöfulan . . . byrjaði
Hjerriot, öskuvondur.
Fjörugu skepnurnar tvær þeystu
áfram. Ég sá furðulostið manns-
andlit gægjast út um vagnglugg-
ann.
— Ef þennan böivaða ökumann
þinn langar til að drepa einlhivern,
þá hefur hann vissulega sýnt
hverhig hann ætlar að fara að
því, Öskraði Luke á eftir honúm,
Vagninn ruggaði og skrölti nið-
ur hæðina. Ég horfði titrandi á
eftir honum.
’ — Svona nú, þú ert ekfcert slö§-
uð. Hestarnir snerfcu þig ekki.
Rödd Kládinu var hvöss og ófþol-
inmæðisleg, augu hennar nístu
mig reiðilega.
Ég fór hjá mér, þegar ég upp-
götvaði að ég hafði hall-að mér upp
að Lúkasi Herriot. Handleggur
hans hélt ennþá utan um mig og
verndaði mig fyrir hófum hest-
anna. Fjóluvöndurinn sem skreytti
hattinn minn straukst við kinn
hans.
Eg steig snöggt frá honum. —
Néi, ég er ekki slösuð.
— Þér eruð vanar Lundúnum,
jþar sem eru steinhellur til að
ganga á, sagði Herriot, — en þér
i verðið að vera varkár hérna. Hér
! eru engin útskot til að forða sér í,
! ef ekillinn ræður ekki við hest-
ana.
— Ég skal gæta mín. Ég leit á
Kiádinu. Hvort viltu fá til hádeg-
isverðar, hvítkálið eða blómfcálið?
Það sauð í mér hláturinn yfir
svona heimilislegri afchugasemd eft
ir að hafa næstum verið drepdn
af villtum hestum.
— Hvítkálið, sagði hún reiði-
lega án þess að líta á mig.
Karfan þyngdist með hverju
spori sem ég tók upp hæðina. Þeg-
ar ég kom að markaðstorginu,
staðnæmdist ég til að blása mæð-
inni og litaðist um. Bændu-r prútt-
uðu, gamlar konur sátu á hækjum
sínum, með vörurnar fyrir fram-
an sig — egg, lifandi kjúklinga
og rauð epli, bolla, diska og Mtúns-
pönnur . . . Ég leit undan, yfir
húsaþökin í Argent og til hafn-
arbakkans. Netin voru breidd út
til þerris og mennirnir sátu á
hafnargarðinum og reyktu pípur
sínar.
Hinum megin til hægri var ná-
grannabærinn, Castleton, með
dómkirkjunni og nítíkkulegum
torgum og búðum. Ég sá Vatna-
dísina skoppa á öldunum áleiðis:
að sjóndeildarhringnum.
Síðan leit ég niður á hornið í
á strætinu. Kládína sneri í migj
bakinu, en Lúkas Herriot teygðij
upp höfuðið. Þótt hann væri nokk- i
uð langt í burtu, vissi ég að hann
var að horfa á mig.
Ég hafði það á tilíinningunni,
að hann og ég værum einangruð
— hann frá Kládínu og ég frá
ysnum og þysnum í kringum mig.
Ég í/utti körfuna yfir í hina hönd
ina og hélt leiðar minnar gagn-
tékin óskýranl'egum æsingi.
Handan markaðsins voru göt-
urnar fáförlari, Ég sneri til vinstri
eins og mér hafði verið sagt, og'
hélt í áttina að Serkjaskógi. Ein-
hvers staðar var blómasölukona
að syngja lag, sem á þessum árs-
tíma var sungið um allt England:
Komið og kaupið
konur sætu blómin mín.
Sex aurar stykkið,
sjáið bara frú mín fín.
Rödd hennar var hás, en þó
furðanlega þýð. Hún minnti mig
á Lundúnaborg, á erilsamt hlið-
arstrætið rétt hjá Bloomsbury
Garði, þar sem móðir mín og ég
höfðum búið. Ég fann lykt af
skonsum og heyrði hvæsið í gas-
eldinum, sem lýsti upp fallegt,
brúnlhært höfuð móður minnar þar
sem hún sat og saumaði.
Ég var átta ára gömul þegarj
faðir minn dó. Upp frá því vorum !
við afar fátækar. i
Móðir mín var frá Warwicks-
hire, af Cornelle fjölskyldunni,,
sem var vel efnuð og átti miklar j
jarðeignir. Fjölskylda föður míns
hafði misst allar eigur sínar í
kauphallarlhneyksli, sem móðurafi
minn, Sebastían Cornelle hafði
var viðriðinn. FjölskyMurnar voru
því óvinir, og afneituðu báðar
börnum sínum þegar þau giftust.
Þrátt fyrir alla fátæktina löfðu
foreMrar mínir elskað hvort ann-
að og verið hamingjusöm þangað
til strokutoestur varð föður mín-
um að bana fyrir utan daghlaðið,
þar sem hann vann.
Síðan þá man ég ekki eftir að
ihafa nokkurn tíma séð móður
mína aðgerðarlausa. Hún var sí-
saumandi.
En einn góðviðrisdag í septem-
her kom ókunnug kona til okkar.
Heimsókn Madame du Parc átti
eftir að verða afdrifarík fyrir okk-
ur. Hún var hjúpuð safalaskinnum
og fjólúbláu flaueli og heilsaði
móður minni eins og gömlum vini.
Síðan gaf hún skýringu á heim-
sókn sinni.
Madame du Parc hafði þekkt
föður minn í París, mörgum ár-
um áður en hann giftist. En það
var auðvitað efckert ósæmilegt í
sambandi við það. — Vous com-
prenez, madame . . . Hún sperrti
upp svört augu. Hana hafði langað
að setja á stofn saumastofu ná-
ijægt Rue de Rivöli o® hinn dásam-
legi, örláti hr. Lothian hafði lán-
að henni stofnféð. Hún lofaði að
endurgreiða það þegar verzlunin
færi að blómgast, en þegar þar
að kom var faðir minn fluttur
brott af staðnum, sem hann hafði
gefið benni uipp í Lundúnum og
það var ekki nokkur leið að hafa
upp ,á honum. Þáð haíöi tekið
hana allan þennan tíma að leita
hann uppi, og hvað sá hún svo
núna? Sorgarleik, tragedm! Hin
yndislega kona hans bjó í fátækt
og varð að hafa ofan af fyrir
sér með saumum — en var sann-
kallaður snillingur í höndunum.
— Vous etes manveilleuse, mad-
ame, hafði hún hrópað upp yfir
sig, og liprir fingur hennar þutu
eins og litlir fuglar yfir hlutina,
sem lágu á víð og dreif um vinnu-
borðið. Pils með pífum. '— Það
hlýtur að vera fyrir ákaflega —
úff — feita konu. Hún hafði lyft
þvi upp. — Samt eru línurnar
grannnar. Óskaplega vel gert. AI-
veg yndisleg, madame! ... — Og
þessi herðaslá. Charmant! Litlu
slaufurnar og silkilykkjurnar . . . !
Hún hafði staðið á miðju gólf-
inu, sveipuð safalaskinnum og
horft hugsandi á móður mína.
— Nú veit ég! Sigri hrósandi
rödd hennar glumdi í litla her-
berginu. — Ég veit um prýðilega
lausn á þessu. Ég get endurg.-:tt
skuld mína við hinn dásamlega
eiginmann yðar á mjög hagkvæm-
an hátt. Þér komið með mér til
Ameríku, en þar ætla ég að setja
á stofn saumastofu fyrir háaðal-
SONNAK
RAFGEYMAR
Yfir 20 mismunandi stærðir, 6 og 12 volta, jafnan
fyrirliggjandi.
—12 mánaða ábyrgð. —
Viðgerða- og ábyrgðarþiónusta SÖNNAK raf-
geyma er í Dugguvogi 21. Sími 33-1-55.
SMYRILL LAUGAVEGI 170 - SÍMI 12260
inn, eins og þá sem ég hef rekið
með svo góðum árangri í París.
Hún skipulagði það aUt á fimm
mínútum. Móðir mín átti að fara
með henni til Boston og hún
skyldi ekki hafa áhyggjur af neinu,
alls engu. Ferðakostnaður mundi
verða greiddur og hún mundi fá
góðan aðsetursstað og saman
mundu þær sauma glæsileg föt
eins og þau sem Madame var
þekkt fyrir í allri Parfc.
— Öll París var sennilega of-
sagt. En hún var samt vissulega
vel þekkt.
Tilboð hennar var lausn frá öm-
urlegri og fátæ'kri ævi móður
minnar. En það mundi ekki verða
neitt rúm fyrir mig, né pening-
ar til að greiða far mitt yfir At-
lants'hafið. Ég hafði það líka á til-
finningunni, að Madame du Parc
hefði alls ekki í hyggju að fara
að dragnast með unglingsstelpu
sér til trafala.
— Þetta er gjörsamlega ómögu-
legt, sagði móðir mín við mig
þegar Madame var farin. — Hvern
ig dettur þér í hug, að ég mundi
nokkurn tíma láta mig dreyma
um að yfirgefa þig?
Eri ég hafði séð vonarglampann
í augum hennar, þegar Madame
du Parc bar fram tilboð sitt, og
vissi að móðir mín varð að
fara.
— Eg get fundið mér vinnu,
sagði ég. Það var hægt að fá vinnu
sem skrifstofustúlfca og afgreiðslu
dama nú á dögum. Eg var Ifka
viss um að ég gætá fundið mér
einhverin samastað, því að for-
eldrar margra vina minna leigðu
ÚTVARPIÐ
Föstudagur 7. apríl
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádegis
útvarp 13.05 Lesin dagskrá næstu
viku. 13.15 Erindi bændavikunnar.
14.40 Við
vinnuna 14.40
Við sem heim.|______ _____
sitjum. 15.00 Miðdegisútvarp 16.30
Síðdegisútvarp 17.20 Þingfréttir
17.40 Útvarpssaga bamanna: „Bær
inn á ströndinni‘ 18.00 Tónieikar
18.45 Veðurfregnir. 19.00 Fréttir
19.20 Tilkynningar. 19.30 Lestur
fornrita: Hrólfs saga Gautreksson
ar. 19.50 Kvöldvaka bændavikunn
ar: Skagfirðingaváka. 21.00 Féttir
21.30 Víðsjá 21.45 Einsöngur:
Cathy Bergerian syngur nokkur
lög eftir Kurt Weill. 22.00 „Storm
nótt“ smásaga eftir Wllliam
Heinesen. Hannes Sigfússon þýddi
Elín Guðjónsdóttir les. 22.30 Veð
urfregnir. Tvö tónverk með sama
nafni. 23.20 Fréttir í stuttu máli.
Dagskrárlok.
í dag
Á morgun
Laugardagur 8. apríl
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádeg
isútvarp 13.00 Óskalög sjúklinga
14.30 Vikan framundan. 15.00
Fréttdr.
15,10 Veðrið
í vikunni. .
Páll Bergþórsson veðurfraeðiní
ur skýrir frá. 15.20 Einn ;
ferð Gísli J. Ásfcþórsson flytu
þátt í tali og tónum. 16.00 Þett
vil ég heyra. Runólfur Þórða
son verksmiðjustjóri velur sé
hljómplötur. 17.00 Fréttir. Tóm
stundajþáttur barna og ungling
17.30 Ur myndabók náttúnxnna
Ingimar Óskarsson talar un
Korsíku. 17.50 Á nótum æskuni
ar. 18.20 Tilkynningar. 18 4
Veðurfregnir. 19.00 Fréttir 1E
20 Tilkynningar. 19.30 Slavnes!
ir dansar eftir Smetana. 19.5i
„Fiskur undir steini“, smásag
eftir Rósberg G. Snædal. Hö!
les. 20.10 Einsöngur: Kim Bor
syngur. 20.35 Leikrit: „Ást o
stjórnmál“ Leikstjóri Benedik
Arnason. 22.15 Píanó af léttar
tagi. 22.30 Fréttir og veðurfreg:
ir. 22.40 Danslög. 01.00 Dag
skrárlok. Veðurfregnir fr;
Veðurstofunni.
I