Alþýðublaðið - 23.04.1987, Síða 8
8
Fimmtudagur 23. apríl 1987
Björgvin Guðr
ALÞÝÐUFU
VILL BÆTA KJÖ
Alþýðuflokkurinn er í
sókn. Jafnaðarstefnan er í
sókn. Boðskapur jafnað-
armanna um réttlátara
þjóðfélaj* hefur náð
eyrum Islendinga.
Alþýðuflokkurinn he-
fur alla sína tíð barist fyrir
bœttum kjörum íslenskrar
alþýðu, íslenskra launa-
manna. Hann hefur knúið
fram margvísleg umbóta-
Jóhanna Siguröardóttir
EFTIR KOSNINGAR þurfum við ríkisstjórn með HJARTAÐ Á RÉTTUM
STAÐ. Hún þarf að tryggja afkomuöryggi og aðbúnað ÖRYRKJA OG ALDR-
AÐRA. UNGA FÓLKIÐ vonast eftir nýju og manneskjulegu húsnæðiskerfi. Þær
vonir verða að veruleika ef JÓHANNA SIGURÐARDOTTIR situr við stóra
borðið í stjórnarráðinu. Henni er best treystandi til að framkvæma tillögur okkar
jafnaðarmanna um KAUPLEIGUÍBÚÐIR. Atkvæði greitt A-LISTANUM getur
því látið VONIR RÆTAST - EFTIR KOSNINGAR.
5.
>
mál fyrir fólkið í landinu.
Og það er á engan hallað
þó sagt sé, að Alþýðu-
flokkurinn hafi átt stœrsta
þáttinn í að skapa það
velferðarríki, sem ísland
er í dag. Þess gerist ekki
þörf að telja upp öll þau
mörgu og margvíslegu
umbótamál, sem Alþýðu-
flokkurinn hefur komið
fram á 70 ára starfsferli.
Við þekkjum þau.
En þrátt fyrir þetta hefur AI-
þýðuflokkurinn oft átt undir högg
að sækja varðandi atkvæðastyrk.
Það er eins og það hafi ekki alltaf
komist til skila hvað Alþýðuflokk-
urinn hefur verið að gera fyrir al-
þýðu þessa lands — fyrir fólkið í
landinu.
En nú virðist breyting orðin á í
þessu efni; Alþýðuflokkurinn virð-
ist í dag ná eyrum fólksins. Það
virðist nú komast til skila það, sem
Alþýðuflokkurinn hefur gert og
það, sem hann vill gera til þess að
breyta íslensku þjóðfélagi.
Hér eiga margir hlut að máli.
Þingmenn Alþýðuflokksins — og
þá ekki hvað síst þingmenn Alþýðu-
flokksins í Reykjavík hafa verið
skeleggir. Sveitarstjórnarmenn og
aðrir málsvarar flokksins hafa
einnig staðið sig vel. Úrslit sveitar-
stjórnarkosninganna í fyrra urðu
mikill sigur fyrir Alþýðuflokkinn.
Og vonandi mun sókn Alþýðu-
flokksins halda áfram.
Nú fara alþingiskosningar í hönd
og þá ríður á, að Alþýðuflokkurinn
fái sem mest fylgi. Það er áríðandi,
að Alþýðuflokkurinn fái svo sterka
stöðu, að hann geti haft forustu um
myndun ríkisstjórnar og hrundið í
framkvæmd þeim umbótamálum,
sem hann hefur kynnt og barist fyr-
ir nú síðustu árin.
Við, sem bjóðum okkur fram til
baráttu fyrir Alþýðuflokkinn vilj-
um hefja á loft fána jafnaðarstefn-
unnar og skapa réttlátt þjóðfélag,
þar sem allir hafa atvinnu, þar sem
allir hafa mannsæmandi laun. Við
viljum launajafnrétti karla og
kvenna. Við viljum að fólk geti
eignast þak yfir höfuðið.
Ég tel, að það sem brenni heitast
á fólki í dag séu hin smánarlegu
lágu laun verkafólks í lægstu launa-
flokkum og húsnæðiskreppa unga
fólksins, sem ég vil kalla svo. Ungt
fólk, sem er að byrja búskap í dag
getur ekki eignast húsnæði. Til þess
eru launin of lág og lánabyrði hús-
næðislánanna of þung. Við viljum
leiðréttingu á þessu hvoru tveggja.
Alþýðuflokkurinn á að lagfæra
kjör láglaunafólksins í landinu. Al-
þýðuflokkurinn á að leysa hús-
næðisvanda unga fólksins.
Auk þess vil ég beita mér fyrir
viðreisn atvinnulífsins i Reykjavík.
Þegar félagshyggjuflokkarnir fóru
með völd í Reykjavík 1978-1982
voru gerðar margvíslegar ráðstaf-
anir til þess að efla atvinnulífið í
Reykjavík. Fiskiskipastóll Reykja-