Alþýðublaðið - 08.08.1987, Blaðsíða 14

14
Laugardagur 8. ágúst 1987
Rœtt við Inga Mohr, pólitíkus og baráttumann í Þórshöfn
Afstaða Islendinga gagnvart Færeyingum hefur
alltaf verið einkennileg. Þeir hafa oft sproksett
Fœreyinga, kallað þá Fœreyinga á hvolfi, og oft
haft um þá hin mestu háðsyrði. Fœreyskan hef-
ur af íslendingum ávallt verið álitið skrýtið
tungumál og menn lœrðu á unglingsárum mín-
um kvœðið um hann Rassmus í Görum, svona
til að gera grín að þessu fólki sem talaði þetta
einkennilega mál sem var svo skemmtilega líkt
íslenskunni en samt ekki eins. Á sama tíma hafa
íslendingar alltafborið virðingu fyrir Fœreying-
um, þeir þóttu alltaf ágætir sjómenn, drengir
góðir og vinfastir og kunnu ógrynnin öll af
kvœðum og vísum og gátu sungið og dansað
meðan „entist máttur ífótum. “ Kannski mótað-
ist afstaða íslendinga gagnvart heiminum, sem
allt í einu fann fyrir annan dverg og fór þá að
hlœja að honum á sama hátt og heimurinn hló
að honum sjálfum áður. En eiga dvergar alltaf
að hlœja hver að öðrum?
Fyrir skemmstu var ég staddur í
Færeyjum og notaði þá tækifærið
og skoðaði mig vel um, upplifði
Þórshöfn, talaði við fólkið og naut
eyjanna. Landslagið í Færeyjum er
ákaflega fallegt og um margt líkt ís-
lensku landslagi en Þórshöfn er
mun fallegri bær en Reykjavík og
greinilegt að Færeyingar leggja
meiri rækt við sögu sína og menn-
ingararfleifð en við gerum. Oft
hugsaði maður með sér, skelfing
vildi ég að svona væru hlutirnir
heima á Fróni, þegar maður upp-
lifði eitthvað sem bar ættjarðarást
og þjóðerniskennd Færeyinga fag-
urt vitni. Færeyingar virtust vera
nær sjálfri náttúrunni og í betri
tengslum við land sitt en við íslend-
ingar. Svo margt getur íslenski
dvergurinn lært af þeim færeyska.
Afvopnaði flota
hans hátignar
í Færeyjum hitti ég Inga Mohr,
bæjarstjórnarlim í Þórshöfn og
forstöðumann strætisvagna bæjar-
ins og mikinn baráttumann í áfeng-
ismálum eyjanna. Það var gaman
að ganga um götur Þórshafnar með
Inga, hann virtist þekkja alla og
gekk um bæinn með fasi þess
manns sem þekkir útí þaula hverja
gangstéttarhellu og hvern húsvegg.
Hann kemst næst því að vera nátt-
úrukraftur af öllum þeim mönnum
sem ég þekki, orkan endalaus og
áhuginn takmarkalaus fyrir því sem
er að gerast. Hann tekur þátt í lífinu
en lætur sér ekki nægja að sitja og
horfa á það sem skeður. Ingi hefur
margsinnis verið á íslandi og þekkir
marga hérlendis. Til að kynnast
betur viðhorfum Færeyingsins
gagnvart sjálfum sér og landinu
sínu og íslandi settumst við niður
eina kvöldstund og spjölluðum
margt. Ingi var mjög þekktur mað-
ur í Færeyjum en þekktastur varð
hann þegar hann einn afvopnaði
flota hans hátignar Danakonungs i
Þórshöfn 1976.
— Ingi, hvað skeði?
„Við vorum að skemmta okkur
nokkrir félagar, og fórum að ræða
um afvopnun og gildi hennar. Það
varð úr að ég fór niður að höfn þar
sem danska herskipið Máfurinn lá
fyrir festum. Um borð í skipinu
voru 4 vélbyssur og hafði skipið
ekki önnur vopn. Við veðjuðum
bjórkassa um það hvort mér tækist
að afvopna skipið. Ég fór um borð
í skjóli nætur og fann byssurnar og
fleygði þeim útbyrðis. Ég var tekinn
fastur og settur í fangelsi og sat þar
í eina viku. Við álitum þetta brand-
ara en biöðin fengu af þessu veður
og úr þessu varð mikið mál. Sjálfur
sagði ég alltaf að allir ættu að
leggja sitt af mörkum til afvopnun-
ar. Vélbyssur eru jú til þess eins
fallnar að drepa manneskjur. Menn
sögðu að danski Natoflotinn hefði
verið afvopnaður á Norður-At-
lantshafi og skipherrann var rekinn
í land. Síðan hef ég alltaf haft
vonda samvisku útaf honum. Upp-
úr þessu missti ég vinnuna og bauð
mig síðan fram til bæjarstjórnar í
Þórshöfn og var kosinn. Fékk
reyndar flest atkvæði þeirra sem í
framboði voru.“
Fœreyskur pólitíkus
— Þú ert pólitíkus?
„Já, ég var fyrst kosinn í bæjar-
stjórn Þórshafnar 1976 og fékk þá
flest atkvæði af öllum þeim sem í
framboði voru. Ég var svo endur-
kjörinn 1980 og 1984. Sem pólitíkus
líkist ég kannski mest Albert ykkar
Guðmundssyni.Ég vil fyrst og
fremst leysa vandamál einstaklings-
ins, en trúi síður á almennar lausnir.
Maður á að vera heiðarlegur, Ijúga
ekki og gefa ekki ölmusur heldur
reyna að greiða úr vandamálum
þeirra einstaklinga sem maður hef-
ur umboðið fyrir. Sem pólitíkus á
maður aldrei að lofa meiru en mað-
ur getur staðið við, fölsk loforð eru
eins og falskir peningar, einskis
virði.“
— Styrkleiki þinn
sem stjórnmálamanns?
„Ég hef unnið við flest og get tal-
að við alla. Styrkur allra pólitíkusa
liggur í persónutöfrum þeirra, póli-
tík er 75% sjarmi og 25% gáfur og
hæfileikar. Auk þess verður manni
að þykja vænt um fólk.“
— Hvar stendurðu sem pólitík-
us?
„Ég er fyrst og fremst sjálfstæð-
ur pólitíkus og færeyskur pólitíkus.
Annars er flokkaskiptingin í Fær-
eyjum mun flóknari en í Danmörku
og hér eru margir flokkar. Ef geng-
ið væri útfrá höfðatölu og miðað
við flokkafjöldann hér þá ættu að
vera fleiri þúsund flokkar í Dan-
mörku ef sömu lögmál giltu.
Stærstu flokkarnir eru Sambands-
flokkurinn sem vill áframhaldandi
það hressir