Tíminn - 22.11.1967, Side 13

MIÐVIKUDAGUR 22. nóvember 1967.
| ÍÞRÓTTIR TÍMINN (þróttir
13
Sigruðu íslandsmeistarana!
rslandsmeistarar KR í körfu-
knattlei'k heimsóttu Alkureyri um
síðiustu heligi og tóku þá gegn
1. öeildar liði Þórs. Þau óvæntu
úrslit urðu, að Þór sigraði með
48-42.
Var leikurinn allan tímann
æsisipennandi. Mestan þátt í sigri
Þórs átti Einar Bollason. Ernar
hefur sem. þjálfari og leikmaður
iagað liðið mikið á stuttum tíma,
einkum er vamarleikur liðsins
betri en áður. Verður gaiman að
fylgjast með Þórs-liðinu í vetur.
Norðmanna 15. nóv. s. 1. í Vaners
borg. Fékk Hannes mjög góða
dóma fyrir þann leik svo og fyrir
þá leiki, er hann dæmdi í NM
kvenna í Danmörku. fþróttasíðgn
liafði tal af Axel Einarssyni, for
manni HSÍ, sem er nýkominn «ð
utan, en hann sat norræna hand-
knattleiksráðstefnu í Danmörku.
Ætlaði íþróttasíðan að fá fregnir
af þeim fundi, en Axel kvað lítið
hafa skeð, en sagði hins vegar,
að formaður norska handknatt-
leikssambandsins hefði komið að
máli við sig og borið lofsorð á
Hannes fyrir leikinn í Vaners-
borg. Sagði Axel, að Svíamir
hefðu tekið í sama streng. Þess
má geta, að Svíar unnu þennan
leik með nokkrum yfirburðum.
Akureyr-
ingar borga
fyrir Einar
KR fær2 handknattleiksmenn að norðan
Alf-Reykjavík. — Tveir ágætir
liðsmenn 2. deildar liðs Akureyr-
ar í handknattleik á síðasta ári,
tvfburarnir Þór og Geir Friðgeirs
synir, munu ekki leika með Ak-
ureyrar-liðinu á þessu keppnis-
tímabili — heldur KR. Þeir luku
stúdentsprófi frá MA s.l. vor og
munu stunda nám við Háskólann
í vetur. Hafa þeir skipt um félag
og eru KR-ingar mjög ánægðir
með sendinguna að norðan.
Telur Heinz Steinmann, þjálf-
ari KR, að annar þeirra muni
fara strax inn í KR-liðið og leika
með liðinu í íslandsmótinu, sem
'hefst í desemlber.
Segja má, að Akureyi-ingiar hafi
borgað sæmilega fyrir Einar Bolla
son, körfuknattleiksmann úr KR,
sem nú er á Akureyri og þj'álfar
og yifeur með 1. deiildar liði Þórs
(sjá frétt ainnars staðar á síð-
unni). En þótt Akureyringar hafi
Framhald á bls. 15
Hannes Þ.
fékk
góða dóma
Alf-Reykjavík. — Eins og kunn
ugt er, dæmdi Hanncs Þ. Sigurðs-
son, milliríkjadómari, landsleik í
handknattleik á milli Svía og
Þessi mynd er frá leik Víkings og Þróttar , Reykiavikurmótinu í handknattleik á sunnudagskvöld, en leikinn
unnu Víkingur 13:11. Þarna sést 'Halldór Bragason skorafyrir Þrótt, en hann og Haukur Þorvaidsson eru sterk-
ustu menn Þróttar. ÞaS er athyglisvert, aS þótt Þróttur hafl ekkert stig hlotiS enn þá, hefur IISiS tapaS öll-
um leikjum sínum meS litlom mun, eSa 2ja 3ja marka mun. (Tímamynd Gunnar)
Knattspyrnudómarar köstuðu stríðs-
hanzkanum, en sömdu síðan vopnahlé
Sögulegum aðalfundi Knatt-
spyi'nudómaraféiags Reykja-
víkur, sem haldinn var á
sunnudaginn, lauk svo, að
Bergþór Úlfarsson, formaður
félagsins undanfarin ár, sagði
af sér formennsku og tókst
ekki að mynda nýja stjórn,
enda munu knattspyrnudómar
ar ekki hafa haft áhuga á því
að mynda stjórn á sama grund
velli og undanfarin ár. Aðal-
mál fundarins var „sjálfstæðis
mál“ knattspyrnudómara, en
greinilegt var, að knattspyrnu
dómarar vildu rjúfa tengsliii
við Knattspyrnuráð Reykja-
víkur og stofna félag, sem
ekki væri háð Knattspyrnu-
ráði Reykjavíkur á sama hátt
og áður, en undanfarin ár
hefur félagið verið nefnd inn-
an þess.
Mjög fjöru.gar umræður
urðu fundinum um þetta
mál. Aðaltalsmaður ^ Knatt-
spyrnuráðs Reykj avrkur á f.ind
inum var Óiafur Jónsson, en
af hálifu dómaranna töluðu að-
allega þeir Bergþór Úlfarsson,
Þorlákur Þórðarson og Einí.r
Hjartarson.
í árss'kýrslu stjórnar Rnatt-
spyrnudómarafélagsins, sem
lá fjölrituð fyrir fundin'un.
var m.a. fjaliað um málið á
eftiriarandi hátt:
„Það mál, er hæst bar, má
nefna réttarstöðu K.D.R. inn-
am íþrótta.samta'kan na. Yinsir
félagsfumdir á umdanförnum
árum hafa te'kið þetta mál til
meðferðar og á árinu 1966
tekið upp, sem eitt af höfuð-
miálum félagsins. Hér hefu.r
lítið sem ekkert áunnizt, enda
enginn hljómgrunnur f.yrir
hendi hjá fþróttaforustunm tii
að finna einhvern sess til
handa K.D.R. innan íþrótta-
samtakanna, eins og tíðkast
með öðrum þeim þjóðum, er
iðka knattspj’rnu. Svar Í.S.Í.
við fyrirspurnum K.D.R. varð-
andi íélagið innan íþróttasam-
ta'kanna var, að knattspyrnu-
dómarar væru ekki íþrótta-
menn og af því leiddi. að fé-
lag þeirra gæti ektki orðið
aðili að íþróttasamtökuinum.
K.R.R. hins vegar, svaraði hér
um, að K.D.R. væri einungis
nefnd, er starfaði á vegum
K.R.R., að málum dómara.
Væri því ekki um neitt félag
að ræða í þeirri bókstafiegu
merkingu. Á svari Í.S.Í. bygg'ði
siðan K.D.R. kröfur sírar um
laun til dómara fyrir unnin
störf. auk þess, sem vitnað var
í reglugerðir íþróttasamtaka
grannþjóða okk-ar málinu ti]
stuðningis. íþróttasamtökin vís
uðu þessari laun„knöfu K.D.R.
á bug á þeim forsendum, að
dómari væri á vissan hátt þátt
takandi í leik os -'tarf hans
of samtvinnað íþróttinni til
að unnt væri að skera þar
ákveðin mörk á miilli. VUnað
var í áhugamannareglur Í.S.Í.
4. grein, þar sem segir, að
áhugamanni sé óheimilt að
taka þátt í keppni gegn
grei'ðs'lu og á það bent, sem
röík, að knattspyr-nudómari
hljóti að vera áhu-gamaður um
íþróttina og faill.i því undir
þessa grein laga Í.S.Í. um á-
hu.gamenn."
Þessi ,, S al ónion súnsku.rður ‘ ‘
iþróttasam-takanna um réttar-
stöðu knattspyrnudómara hef-
ur ruglað þá í rí-minu, því að
í öðru orðinu eru þeir ekki
íþróttamenn, en j hin-u er að
því lá'tið liggja, að þeir séu
það, a.m.k. verða þeir að
semja sig að háttum íþrótta-
manna.
Einar Hjartarson hóf um-
ræður um „sjáJfstæðismál"
knattspyrnudómara, eins og
han-n orðaði það. Kvað hann
þetta vera gamalt og nýtt bar-
áttumál knattspyrnu'dóm'ara.
Þorliákur Þórðarson fylgdi á
eftir og tal'di, að íþróttaforyst-
an hefði brugðizt í þessu máli
sem öðrum. Taldi Þorfákur, að
of líti'ð tillit væri tekið til
dómara og kröfur þeirra alger
lega sniðgengnar. Nefndi hann
sem dæm-i, að engum fyndist
athugavert, þótt „stráfclingi ut
an úr bæ með hirfta húfu á
höfðinu", eins og hann komst
að orði, væri greitt fyrir að
taka á móti aðgöngumiðum á
iþróttaivöliliunum, en hins veg-
ar mætti als ekki greiða knatt
S'pytrnudömurum fyrir störf,
sem væru ólíkt ábyrgðarmeiri.
Þessu næst talaði Bergþór
Úilifarsson, og sagði hann, að
tími væri kominn til, áð Knatt
spiyrnudómaraféllagið sliti
bannsskónum og gerðist full-
orðið. Benti hann á, að við-
ræður við Knattspyrnuráð
Reykj avíkur hefðu reynzt
gagnslausar og væri líklega
eikki um aðra lausn að ræða
en að skila K'nattspyrnuráði
Reykjavíkur öl'lum gögnum
Kn attspyrnudóm arafél-a gsins
og láta núverandi félag, undir
stjórn Knattspyrnuráðsins,
lönd og leið, en knattspyrnu-
dómarar gætu síðan komið
saman og stofnað nýtt félag.
Dómairar höfðu boðið stjórn
Knattepymuráðs Reykjavíkur
tii fuinid'arinis og voru mættir
af hálLfu stjórnarinnar þeir
Ei-nar Björnsson, form., Ólaff-
ur Jónsson, Haraldur Gíslason
og Sæmundur Gísl-ason, vaira-
maður Jóns Guðjónssonar.
Hafði Ólafur Jónsson orð fyx-
ir stjórninni. Benti Óiafur á,
áð Kna'ttspyrnud ómaraféiag
Reykjavíkur yrði við lýði á
meðan reglugerð þar að lút-
andi væri ekki breytt. Sagði
hann, að stjórnarmenn Knatt-
spyrnuráðs Reykj avifcur fram
kvæmdu aðeins vilja knatt-
spyrnuféiagann'a í borginni um
þetta m'ái sem önnur mál.
Sagði hann, að nauðsynlegt
væri, að m-enn skiil-du, a® Knatt
spyrnuráðið væri ekkert a-nri-
að en Reykjaivíkurfélögin. Það
væri á misskiiningi byggt, ef
knattepyrnudómarar héldu, að
það væru stjórnarmenn Knatt-
spyrnuráðsins, sem berðust á
móti þeim. Kvartaði Ólaf-ur
yfir því, að fuiltrúar dómar-
anna á síðasta aðalffundi Knatt
spyrnuráðsins hefðu ekkert
látið í sér heyra um þetta
mjál, en það hefði ve-rið rétti
Framhald á bls. 14
MMMMHWM
/