Tíminn - 23.04.1968, Blaðsíða 11

ÞRIÐJUDAGUR 23. aprfl 1968.
TIMINN
11
Unglingur hér í bænum var
í Bretavinnu á hernámsárunum.
Þegár m'ótSir hans var eitt
sinn aS líta eftir vinnufötum
hans, varð henni að orði:
„Hvernig stendur á því dreng
ur minn, að það slitnar aðeins
nassinn úr buxunum þínum við
vinnuna?
Veiztu nofckuð hvað ég gerði við vindilinn minn?
Kaupmaður hér í borginni,
útlendur að uppruna, sendi fyr
ir nokkrum árum þáverandi
forsætisráðhei'ra afmælis-
sikeyii.
Hann óskaði eftir, að skrif
stofustúlka hans orðaði skeyt-
ið. Þar sem kaupmaður var í-
þróttamaður vildi hann hafa
skeytið í íþróttastfl.
Stúlkan sendi etfirfarandi
skeyti.
— Til hamingju með að vera
bominn upp á efsta tindinn, og
góða ferð niður.
Dani, Norðmaður og íslend-
ingur sátu saman og voru að
tala um veizlu, sem nýlega
hafði verið haldin.
— Hvað var að borða, spurði
Daninn.
— Hvað var þar að drekka,
spurði Norðmaðurinn.
— Hvað var mikið drukkið
þar, spurði fslendingurinn.
Lási kokkur var einhverju
sinni á skipi, sem hreppti vont
veður.
Þá varð honum að orði.
Almáttugur minn! Skipið
er að farast, og ég ekki búinn
að þvo upp.
Kaupmaður einn á Akureyri
var mesta ljúfmenni og þótti
gott í staupinu.
Einu sinni var hann á heim
leið vel slompaður, og heyrist
hann þá tauta fyrir munni aér,
þegar hann gekk upp tröppurn
ar.
— Aldrei finnur maður það
eins vel óful'lur eins og fullur,
hvað það er gott að koma ó-
fullur heim til Valgerðar.
SLKMMUR
ÖG PÖSS
Eftirfarandi spil kom fyrir í
heimsmeistarakeppninni í
leik Bandaríkjanna og Eng-
lands.
A Á63
V 2
4 ÁDG5
* ÁKG95
A D8 A 952
V KG1073 V 854
4 8764 4 10
* D6 * 1087432
\ A KG1074
V ÁD96
4 K932
* --------
Ensku spilararnir í N/S kom
ust í sjö spaða og það þarf
talsverða heppni til að vinna
það spiL Vestur spilaði
tígli, sem Suður vann á drottn
ingu. Hann spilaði nú spaða
ás og svínaði spaða gosa. Vest
ur vann á gosann og spilaði
meiri tígli, sem Austur tromp
aði. Bandaríkjamenn unnu því
200.
Við hitt borðið spiluðu
Bandaríkjamenn sex spaða og
þar kom einnig út tígull, en
þar sem spilarinn n var í sex
spöðum tók hann á tvo hæstu
í tromplitnum, til að forðast
að tígull væri trompaður. Þeg
ar drottningin féll spilaði hann
gosanum og fékk alla 13 slagi.
Skýringar:
Lárétt: 1 Ráðrík 5 Forfeður 7
Draug 9 Sverta 11 Tveir eins 12
Tónn 13 Svei 15 Á flík 16 Þjálfa
18 Vökvaílát.
Krossgáta
Nr. 4
Lóðrétt: 1 Hefur lifað
lengst 2 Lærdómur 3 Guð
dómur 4 Tímabils 6 Bunka.
8 Borðhalds 10 Strák 14
Hamingjusöm 15 Lærði 17
Tónn.
Ráðning á gátu nr. 3.
Lárétt: 1 Dálkur 5 Ell 7
Nös 9 Lóm 11 Kr. 12 LI 13
U/na 15 Kið 16 Fró 18 Glóp-
ur.
Lóðrétt: 1 Dunkur 2 Les 3
Kl. 4 Ull 6 Smiður 8 Örn.
10 Óli 14 Afl 15 Kóp 17
Ró.
37
næg ástæða til að vona, að Al-
bert frændi kotni ekki í of marg-
ar eftirlitsferðir að ári.
1)7. KAPITULL
Theo fær að vaka frameftlr.
Já. Það var alveg í samræmi
við öll óhöppin þennan dag, að
úrið mitt hafði flýtt sér um tíu
mánútur. Þar af leiddi, að ég
flýtti mér niður í stofu, löngu
áður en með þurfti.
Hér rakst ég á forstjórann.
Hann var einn. (Náttúrlega.
Hvernig gat annað verið þennan
óhappadag?)
Hann þaut upp og ýtti til mín
stóL (Hann leit út eins og hann
óskaði, að hann gæti ýtt stóln-
um og mér út um frönsku glugg-
ana, út úr húsinu í eitt skipti
fyrir öll og það strax. Og ham-
ingjan veit, að ég tók undir þá
ósk hans.)
Ég settist.
Svo kom það, sem ég með
sjólfri mér er farin að kalla: ein
af okkar sérstöku þögnum.
En ég fann, að í kvöld gátu
taugar mimar ekki þolað þögn. Etf
hann vildi ekki segja neitt, þá
varð ég að gera það, alveg sama,
hvað það var.
— En — en hve veðrið er logn
mollulegt- Haldið þér ekki, að
komi þrumuveður í nótt?
Það var líka amnað þrumu-
veður i aðsigi, en hann svaraði
kurteisjega: — Jú, það er nokkuð
heitt. Á ég að opna glugga? Hann
stóð upp og gekk í áttina til
hans.
f sömu svifum kom lítið kvik-
indi skríðandi undan Legubekkn-
um. Það var Cariad. Hann hafði
stóra, hvtfta silkislaufu um háls-
inn.
— Greyið Carriad, sagði ég og
klappaði litla dýrinu, sem var o-
venjulega rólegt. — Ein hve þú
hefir fengið fína slaufu. Þú ert
samt ekkert ánægður með hana,
ha?
Nú gat ekkert bjargað mér til
lengdar að sitja og þvaðra við
mállaust kvikindið. Ég varð að
finna upp á einhverju öðru. Þess
vegna notaði ég hundinn til að
geta sagt eitthvað við húsbónda
hans, sem virtist jafn mállaus.
—Mig hefir allaf langað til
að vita, hvaðan hann hefir feng-
ið þetta undarlega nafn, sagði ég.
— Hvað þýðir það?
— Það er keltneskt, mælti for-
stjórinn þurrlega, hann stóð enn
úti við opinn gluggann. — Það
þýðir elskhu'gi, — (Éyrst þér
endilega viljið vita það, mátti
skilja á málróm hans.)
—Svo-o. . . .það er keltneskur
rottuhundúr?
— Já, við fengum hann ffá
Wales. Frá Anglesey þar sem
fjölskylda mín er stundum í sum-
arfríinu, sagði forstjórinn. Það
olli honum auðsýnilega erfiðis að
tala. — Staðurinn heitir Port
Cariad — höfn elskendanna.
— Undarlegt nafn, sagði ég, og
hugsaði eimungis um að halda sam
talinu áfram. — En sumt fólk
skírir allt á þennan hátt. (Ekki
veit ég eiginlega, hvað ég meinti
með þessari athugasemd, en ég
hélt bara áfram.) — Er það nið-
ur við sjó?
— Hvað — já, það held ég.
— O, já, vitanlega, hvað er ég
að þvaðra. Hafnir eru náttúrlega
alltaf, alltaf. . . Er það —er
það faflegur staður?
— Já, yndislegur. Ennþá er
i ekki búið að eyðileggja hamn.
Skínandi fallegur fjörður. Þögn.
— Svo-o? Ó, segið mér frá hon-
um.
—• O já! Frá hverju á ég þá
að segja? Þar eru tveir sumarbú-
staðir. Og mikið af þyrnum og
lyngi.
— 0 — en yndislegt. Svo
flýtti ég mér að bæta við, því ég
fann, að nú lá við þögn. — Er þar
ekki neitt meira?
En áður en hann svaraði opn-
uðust dyrnar. Forstjórinn vatt sér
snögglega við, og er hann sá, hver
það var, sagði hann í ósviknum
vandlæti'ngartón:
— Theo. Er ekki kominn tími
til að þú farir að hátta?
— Nei, því að ég ætla alls ekki
að fara ,að hátta. Mér var leyft
að vera - við kveldverðarborðið
svona einu sinni, mælti barnið og
kom sigri hrósandi til okkar. Hún
var í hvtftum kjól, og fyrir neðan
hann sáust langir fætur í rauð-
gulum silkisokkum. — Ég spurði
mömmu, hvort ég mætti það, og
gamli, góði maðurinn (vesalings
majórinn) mælti með þvi, og þá
fékk ég leyfi. — Nancy, finnst
þér hárið fara vel eins og ég setti
það upp?
Hún hafði bundið hvítu silki-
bandi — af sömu gerð, sem grey-
ið hann Oariad var svo hnugginn
yfir, um stuttklipptu lokkana.
— Hvað á þetta að þýða? Er
það til þess að varna vitinu út-
göngu, spurði bróðir hennar ön-
ugur.
En Theodora hristi bara gulu
lokkana og svaraði, að majórinn
hefði haldið, að hún væri sextán
ára, og hún ætti að sitja við hl:ð
hans, og nú skyldum við bara
bíða róleg og sjá, hvaða óvænt-
ur atburður gerðist yfir borðum.
Þessi óvænti atburður — eða
réttara sagt mörgu óvæntu at-
burðir — birtust mér ekki strax
með öllum stfnum ósköpum.
f vel lýstri borðstofunni sátum
við við kringlótt borð með skín-
andi hvítu postulíni, silfurborð-
búnaði og kristalsglösum. Á miðju
borðinu var glerplata, greipt í silf
ur, og á henni miðri stóð stór
silfurbikar með áletrun, sem ég
gat aðeins lesið nokkuð af, frá,
þeim stað, sem ég sat:
19. ..
50 metra surn...
6. flok. ,.
W. Wat.. .
í bikarnum var vöndur af gul
um, ilmandi blómum, og einn og
einn lítill, hvítur lyngkvistur inn-
an um. Greinar' af sama blómi
voru ofnar í kring um fótstall-
inn á fjórum smá líkneskjum af
ástargyðjunum, sem réttu fram
blómakörfur. Smám saman rann
upp fyrir mér, hvað þessi skreyt-
ing átti að þýða. Hún var ótví-
ræð og áberandi brúðkaupsskreyt
ing.
Og um leið rann upp fyrir mér,
hver staðið hafði fyrir þessu. Það
var náttúrlega þetta undrabarn,
hún Theodora, sem sat þanna og
ljómaði öll yfir þessu snjallræði
sínu.
Það munu líka hafa verið henn
ar saklausu hendur, sem stungu
d hvern pentudúk liflum hálfút-
sprungnum kvisti með hvtftri
slaufu, og sem höfðu búið til
skeifulíkön úr silfurpappír og
stráð þeim yfir allan dúkinm og
sem loks hafði látið hjartalaga
krans úr rósablöðum í kring um
diskinn minn.
Reið sópaði ég þvtf sdðastnefnda
niður í pentudúkinn í keltu mér.
Ég varð að láta sem ég tæk? ekki
ÚTVARPIÐ
Þriðjudagur 23. apríl.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Há-
degisútvarp.
13,00 Við viinn-jgmgj'j
una: Tón
leikar. 14.40 Við, sem heima sitj
um. Ása Beck les smásögu eft
ir D. H. Lawrence: „Morel fell-
ur’ i ónáð“; Þorsteinn Helgason
þýddi 15.00 Miðdegisútvarp. 16.
15 Veðurfregnir. Siðdegistónleik
ar. 16.40 Fraimburðarkennsla í
dönsku og ensku. 17.00 Fréttir.
Við græna borðið. Hallur Sim
onarson flytur bridgeþátt 17.
40 Útvarpssaga barnanna: „Mjöll*
eftir Paul Gallico. Baldur Pálma
son les þýðingu sína (2). 18.00
Tónleikar. 18.45 Veöurfregnir.
Dagsikrá kvöldsins. 19 00 Fréttir.
Tilkynningar. 19,30 Daglegt mál.
Tryggvi Gíslason magister tal-
ar. 19.35 Þáttur um atvinnumál.
Eggert Jónsson hagfraeðingur
flytur 19.55 Lög eftir Þórarin
Jónsson tónskáld mánaðarins. 20.
16 Pósthólf 120 Guðmundur Jóns
son les bréf frá hlustendum og
svarar þeim. 20.40 Lög unga
fólfcsins. Gerður Guðmundsdóttir
Bjarklind kynnir. 21.30 Útvarps-
sagan: „Sonur minn, Sinfjötli“
eftir Guðmund Daníelsson. Höf
undur flytur (4). 22.00 Fréttir
og veðurfregnir. 22.15 Stjórn-
mál í Kanada. Benedikt Grön-
dal alþingismaður flytur fyrra
erindi sitt 22.40 „Facsimilic",
ba'llettónlist eftir Leonard Bern
stein Ftilharmoníusveitin í NY
leifcur; höfundur stj. 23.00 Á
hljóðbergi Basii Rathbone lcs
Hrafninn og fleiri kvæði eftir
Edgar AOan Poe. 23.30 Fróttir í
stuttu máli. Dagskrárlok.
Miðvikudagur 24. apríl.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp.
13.00 Við
vinnuna:
14.40 Við, sem heima sitjum.
Hildur Kalman les söguna „í
straumi timans“ eftir Josefine
Tey, þýdda af Sigfriði Nieljohn
íusdóttir (13). 15.00 Miðdegisút-
varp. 16.15 Veðurfregnir. Síðdeg
istónleikar. 16 40 Framburðar-
kennsla í esperanto og þýzku.
17.00 Fréttir. Endurtekið tón-
listarefni. a. Erlingur Vigfússon
syngur. (Áður útv á páskadag).
b. Kammerkórinn syngur gömul
sálmalög útsett af Róbert A.
Ottóssyni og þrjú ensk pás'kalög:
Ruth Magnússon stj. (Áður útv.
á annan páskadag). 17.40 Litli
barnatíminn Guðrún Bimir
stjórnar þætti fyrir yngstu lilust
enduma 18.00 Rödd ökumanns
ins. 18.45 Veðurfregnir. Dagsfcrá
kvöldsins. 19.00 Fréttir Tilfc. 19.
30 Daglegt mál Tryggvi Gíslason
magister talar. 19.35 Hálftíminn
í sumsjá Stefáns Jónssonar. 20.
05 Strengjakvartett nr. 4 i F-
dúr (Ameríski kvartettinn) op.
86 eftir Dvorák Smetana kvart
ettinn leikur 20.30 „Gaudeamus
igitur“ Samfelld en þó sundur-
leit dagskrá um stúdentaltí, flutt
á vegum Stúdentafélags háskól-
ans. 21.30 Píanósónata nr. 2
op. 64 eftir D Sjostakovitsj. Em
il GUes leifcur 22.00 Fréttir og
veðurfregnir 22.15 Kvöldsagan:
„Svipir dagsins og nótt“ eftir
Thor Vilh.iálmsson Höf flytur
(9) 22.35 Djassþáttur Ólafur
Stephensen kynnir. 23.35 Frétt
lr í stuttu máld. Dagskrárlok.