Tíminn - 04.05.1968, Qupperneq 5
LAUGARDAGUR 4. maí 1968
5
TIMINN
Virðingarvert
framtak
Fyrst er hér bréf frá G.Þ.:
„Margvísleg fyrirgreiðsla,
eða þjónusta, þykir svo sjálf-
sögð í nútíma þjóðfélagi, að
því betri og fullkomnari sem
hún er, því hærra er matið á
viðkomandi mannfélagi.
Þetta nær tii flestra þátta
þjóðlífsins og t d. í samgöngu
málum þykir slikt og er ó-
hjákvæimilega nauðsyn. Og
þess vegna er það, að eftir því
sem vegirnir hafa lengzt og
vegakerfið stækkað hefir gisti-
Uaúsum og greiðasölustöðum
verið komið upp þar sem
þeirra var mest þörf. Og enn
er verið að auka þá þjónustu
og gera hana fullkomnari, til
að verða við kröfum samtím-
ans.
Þessi fyrirgreiðsla er nokk-
uð misjöfn eftir Undshlutum
og að sjálfsögðu bezt og fuill-
komnust í þéttbýlinu og á
þeim Ianigleiðum sem fjölfarn-
astar eru. —
Hliðstæð þjónusta er þó
engu síður nauðsynleg á þeim
leiðum, sem fáfamari eru. eða
bundnar við styttri umferða-
tóma, en einmitt þar, er hún
jafnvel enn betur þegin og
Stúlka
Ung stúlka (13 ára í ágúst)
óskar eftir að komast á
gott sveitaheimili til barna
gæzlu, ásamt léttum störf-
um. Úpplýsingar í síma
32129.
Ung stúlka
með ársgamalt barn, ósk-
ar eftir að komast á gott
heimili úti á landi í sum-
ar. Á sama stað er óskað
eftir góðu heimili í sumar
fjrir 11 ára dreng.
Upplýsingar í síma 16842. I
meira metin en annars staðar
er. Kemur þar líka til að vitað
er, að á fáförnu stöðunum er
þessi þjónusta fremur gerð af
greiðasemi en gróðavon — og
það kann margur að meta.
Bætt úr brýnni þörf.
Þegar hafizt var handa um
byggingu Bjarkarlundar fyrir
24 árum, skömmu eftir að bíl
fært varð þar vestur um, kom
brátt í ljós, að sú framkvæmd
bætti þar úr brýnni þörf, enda
metin að verðleikum af ölium
þeim sem fundið hafa hvers
virði það er að hafa slíka starf
rækslu á þessum stað. — Fólk
ið í þessum landslhluta og þó
sérstaklega forsvarsmenn bæja-
og sýslufélaganna — og sjálft
Alþingi — hafa líka sýnt virð-
ingarverðan skilning og vel-
vilja til þess sem þarna hefir
gerzt — og slíkan stuðning
ber að þakka.
Það er Barðstrendingafélagið
í Reykjavfk, sem haft hefur
veg og vanda af uppbyggingu
Bjarkarlundar og annast starf-
rækslu hans frá upphafi. Það
hefir þurft mikið átak og fé-
lagslega einingu til að koma
þessu í verk. Húsið var að
mestu byggt í sjálfboðavinnu
og viðhald þess og umbætur
sem þar hafa verið gerðar, hafa
verið framkvæmdar á sama
hátt. — Þetta er félagsmönnum
til fremdar, og þess vert að
getið sé. —
Færzt meira í fang
Nú hefir félagið færzt meira
í fang á sama vettvangi með
tilkomu Flókalundar í Vatns-
firði — þeim sögufræga stað
— og í tilefni þess er þetta
greinarkorn skrifað.
Nokkur undanfarin sumur
hefir verið starfrækt í Vatns-
firði greiðasala, yfir mestu
umferðarmánuðina, í litlum
húsakosti og við erfiðar aðstæð
ur.
Sumarið 1966 var svo ráðizt
í að koma þar upp veitinga- og
gistihúsi, sem nú er nærri full
gert og standa vonir til að
starfræksla þess geti hafizt á
komandi vori, strax og sumar-
umferðin hefst, þ. e. a. s. ef
hægt verður að afla nægilegs
fjár til að framkvæma það, sem
enn er þar ógert
Það, mun hafa verið á tak-
mörkum að félagið hefði bol-
magn til að ráðast í svo dýrar
framkvæmdir sem þetta mun
verða, því þar mun vera um
mllljónir að ræða. En vtljinn
veltir hálfu hlassi, og stundum
vel það, eins og sanmazt hefir
hér. Því vegna áhuiga og ein-
beitni félagsmanna og góðan
Situðlmiinig ýmissa anmanra, er
húsið nú komið upp, þótt enn
vanti mikið til að ailt sé orð
ið þar eins og ætóað er.
Til að komast fram úr þeim
vanda, sem fjárskorturinn veld-
ur, hefur félagið efnt til happ
drættis sem vonazt er til að
gefi það mikið í aðra hönd að
nægja muni til þeirra fram-
kvæmda sem mest kalla að.
Hvort þetta tekst, er auðvitað
fyrst og fremst komið undir
þvi hverjar undirtektir þessi
fjáröflunaraðferð fær, hjá
þeim sem helzt er vœnzt stuðn
ings af. En af fenginni reynslu
þarf varla að efast um, að þær
verði á þann veg sem vonir
stamda til.
Þeitita framtak áttbagafé-
lagsins er svo viðamikið og
virðingarvert að það verð-
skuldar stuðning fleiri en
þeirra sem bundnir eru skyld
leikatengslum og átthagabönd-
um við það kjarnafólk, sem
enn byggir þennan afskekkta
landshluta — og mun halda á-
fram að gera það.
Einnig þeir, sem aðeins fara
um veginn til að kanna ó-
kumrna stigu og njóta nokkkurra
eftirminnilegra ánægjustunda
geta líka gert sitt til, að
Vatnsfjörður geti orðið enn
eftirsóknarverðari áfangastað-
ur en hann er nú, og sá sem
þetta ritar er einn af þeim.“is
Kvikmynd ársins
B. skrifar:
„Það leikur ekki á tveim
tungum, að ef efnt verður til
atlkvæðagreiðsilu meðal kvik
myndahúsgesta almennt, þeg-
■ ar Sound of Music hefir ver
ið sýnd, fær hún yfirgnæfandi
meirihluta atkvæða sem ^kvik
mynd ársins".
í þessari mynd fer allt sam
an, sem prýtt getur kvikmynd
— fagurt landslag, frábær tón-
list, heillandi söngur, skemmti
leg, hugljúf saga, sem byggð
er á sönnum viðburðum. Virðist
það að kalla óhjákvæmilegt,
að myndin sé búin öllum þess
um kostuim, þegar á það er litið
hverjir standa að henni —
þæði á sviði og utan þess.
Snillingarnir Richard Rodg-
ers og Oscar Hammerstein II
éru höfundar ljóða og laga, en
það er viðurkennt um allan
heim, að þar sem þeir hafa
hælana I þeim efnum, hefir
SKARTGRIPIR
enginn tærnar eins og nú
standa sakir. Framleiðandi
myndarinnar er Rpbert Wise,
sem á sínum tóma framleiddi
„West Side Story“, og er hann
einnig leikstjóri. Nafn hans er
ærin trygging fyrir góðum leik
og öruggri stjóm. Aðalhlutverk
ið er í höndum Julie Andrews,
sem nú er ein vinsælasta leik-
kona, sem uppi er, meðal ann-
ars fyrir frábæran leik sinn
og söng í Mary Poppins, sem
hér var sýnd við miklar vin-
sældir.
Hlaut fimm verðlaun
Fleiri þekkta menn, sem
lagt hafa láð sitt á metaskál-
arnar við gerð þessarar mynd
ar, má nefna, en ástæðulaust
að gera það, en sjálfsagt er
að benda á, að myndin hlaut
á sinum tíma fimm verðlaun
hjá kvikmyndaabademíu Banda
ríkjanna. Meðal annars hlaut
hún Osearverðlaun fyrir bezta
leikstjórn og jafnframt sem
bézta mynd, þegar litið væri á
heildina, en það er vitanlega
mikið lof.
Salzburg er nú ein frægasta
tónlistarborg í heimi, og hin
árlega tónlistarhátíð, sem við
hana er kennd, er hámark tón-
listarlifs og kynningar í Evr-
ópu á ári hverju. Þar koma
fram beztu listamenn heims
hverju sinni, og þar kom von
Trapp-fjölskyldan einmitt
fram skömmu fyrir síðari heims
styrjöld og vann glæsilega
siigra. Myndin rifjar þetta upp
á hrífandi hótt, og hún er tek
in í Salzburg og nágrenni, svo
að ekki þarf að óttast, að um
hverfið sé ekki hið rétta og
fegurðin ósvikin.
Óþarft er að fara fleiri orð
um um þess-á mynd afi sinni.
Hún verður vafalaust vel sótt
hér eins og annars staðar, svo
að það verði sannmæli, sem
segir í upphafi þessarar frétt-
ar, að menn muni almennt telja
hana „beztu mynd ársins" —
hver kvikmyndahúsgestur sæmi
hana sínum eigin „Oscar--verð-
launum.
RADI@METTE
Sjónvarpstækin skila
afburða hljóm og mynd
FESTIVAL SEKSJON
Þetta nýja Radionette-sjón-
varpstæki fæst einnig me3
FM-útvarpsbylgju. — Ákaf-
lega næmt. — Me5 öryggis- “
læsingu.
ÁRS ÁBYRGÐ
Radionette-verzlunin
ASalstræti 18, sími 16995.
Modelskartgripur er gjöf sem ekki gleymist. —
- SIGMAR & PÁLMI -
Hverfisgötu 16 a. Sími 21355, og Laugavegi 70. Sími 24910
Á VÍÐAVANGI
Sígandi lukka
Bjarni Benediktsson, forsæt
isráðherra, talar oft um það,
að sígandi luklta sé bezt og
heilladrýgst, enda þykiut hann
hafa stjórnað svo, að þ\ð mál-
tæki eigi við. Flest hefur verið
sígandi hjá Bjarna, lukkan sem
annað. f síðustu eldhúsdagsum
ræðum talaði Bjarni enn um
það, að sígandi lukka væri
bezt. Þá varð hagorðum manni
að vísu:
Víst er Bjarna formanns fríða
frægðin stígandi,
og með sanni lands og lýða
lukka sígandi.
Eftir það settist hagyrðing-
urinn að snæðingi og hélt yrk-
ingum áfram á þessa leið:
Viðreisnar er vegsemd hverri
vandi að Iýsa.
En sigin lukka er sýnu verri
en sigin ýsa.
Vegirnir
Tekjur vegasjóðs af nýju
skattlagningunni, gefa minna á
ári en árleg leyfisgjöld af
bifreiðum og bifhjólum, en
þessi leyfisgjöld hefur ríkis-
sjóður tekið frá vegasjóði til
annarra nota en endurbóta á
vegum, jafnvel notað þessar
tekjur í beina vafasama eyðslu.
Áætlað er að hinir nýju skatt-
ar gefi vegasjóði 150—190
milljónir á ári. En leyfisgjalda
tekjurnar af ökutækjunum,
sem vegasjóður er sviftur, hafa
mimið nálægt 170—200 millj.
á ári. Eru þessar tekjur þó
aðeins hluti þess fjár sem ríkis
sjóður hefur tekið af umferð-
inni til annarra hluta en end-
urbóta á vegakerfinu.
3.600 milljónir
Á árunum 1960 til 1967, eða
á 8 árum, hefur ríkissjóður
haft í heild ca. 3.600 milljónir
í tekjur af umíerðinni um-
fram það sem farið hefur til
vega, eða að meðaltali á ári
ca. 450 mliljónir. Þessar tekjur
ríkissjóðs af umferðinni, til
annars en vega, hafa farið vax
andi. Voru fyrstu árin undir
nefndu meðaltali, en s.l. 3 ár
voru þær ca. 700 milljónir að
meðaltali á ári. Af þessu er
Ijóst, að mál vegasjóðs verður
aldrei leyst til frambúðar með
auknum álögum á umferðina
ef tekjur af henni fara í stór-
nm stíl til annars en veganna.
Vaxtagreiðslur
Engin raunhæf leið er fær
til frambúðar í okkar vega-
málum, nema sú, að tryggja
vegasjóði allar tekjur af um-
ferðinni. Að hækka nú skatta
á umferðina sem nemur ca.
V4 af þeim tekjum sem nú eru
fyrir hendi af umferðinni, en
teknar í eyðslu í stað vega-
framkvæmda, leysir ekki vand
ann. Að láta vegasjóð taka Ián
í stað ríkissjóðs á meðan að
ríkissjóður hirði stóran hluta
af eðlilegum tekjum vegas/ióðs,
þýðir augljóslega áframhald-
andi öngþveiti í vegamálum.
Slíkt þýðir nánast vaxtagreiðsl
ur vegasjóðs í stað vegafram-
kvæmda og sí minnkandi vega
framkvæmdir í hlutfalli við
aukna vaxtagreiðslu. Að auka
Framhald á bls. 1S.