Tíminn - 05.05.1968, Blaðsíða 2

TÍMINN
ÞÁTTUR KIRKJUNNAR
Kirkjan og „friðarsveitir"
„Farið úit urn alilan heim-
inn og flytjið boðslkapinn um
rtfki GU'ðs“, réttlæti, frið, og
fögnuð í sállum og samiMéilagi
mannaj eru síðustu orðin,
sem Nýjia-Teistaimeratið tetur
Kris't hafa sagt á iþessari jiörð.
t«að er því fiyiililega sam-
Ikivaemt boðhikap haras, og starfs
áæitlun kiiriyiuinnar „að víða
eru á ferðiuim hams viottar í
heiim“.
Friðfflyitjieinicliuir hims samna
kristindóms og kristniboðar
kærleilkams og spekimmar, uim
hina söinmu Ifshiatningjiu o>g
hjaritaifrið ásarnt hlessium gegm
bölii og neyð, haf'a ailltaf verið
siíikar friðarsiV'eitir í anda
Kirisits.
Og raumar iraá segjia hið
sama og eikiki síðiur um „Rauða
knossiin,n“ og starf hans bæði
á stiyrj.a'Miaráruim og friðartím-
uim.
Ein þaS er samit aiveg á síð-
uisitu árum að farið er að tala
uim „Friðarsveiitir" sem einm
þát't sli'íkirar s!tarf»emi.
Breytt -viðhorf og aðstæðiur
'krefjiast breiyttra starfislháitta,
þótt taikmaríkið sé rammar hið
sama. Ein tiiigamgur og taik-
mark kristniboðs, Rauðakross-
sveita og frið-arsvedita er að
baeta úr mainimleg'U böld í ein-
hverri mynd, hvort sem það
nef'nist hjátrú og fordóm-ar
sjúkdóimiar og .þjáningar, eða
huingiur og heimska.
Hinar e'iginilegu „Friðar-
sveitir" eða Peace Corps voru
stoif'maðar fyrir aðeims sjö ár-
urn eða fyrsta miarz 1901 tneð
ræðu og yfirlýsingu John F.
Keinmediy forseta Bandaríkj-
amma.
Þessi starfsemi er því barn
20. aildar, etf svo mætti segja
og miðuð sérstakiieig'a við börf
oig böl þeinra kymslóða tveggja
heimstyrjialda, sem öldin hetfur
mióitað.
Störf þessara fri'Sarsvekia
eru fymst oig fremst miðuð v’ð
það að sendiboðar þeirra
kenni vaniþróuðum þjóðum
viin.n(Uibrögð og huigsum til að
lilf-a og eigmaist svipaða aðstöðu
og himar svo'köliuðu tækmiþró-
uðu þjóðir. Kemima þeitm að
finma og hagnýta auðlimdir
landa sinin.a m.eð tækjrnm nú-
tíima fraimiieiðni og framleiðsiu
og bægjia þaninlg frá h'Uinigur-
vofu þeirri, sem sífellt vofir
ytfir þeim, sem etoki standasí
í hirnni tæ'kmilagu S’amke'ppmi
20. aiidar.
Einmiig eígia Friðarsveitir að
berjast gegn fordómmm, hjá-
trú og óiæsi og sýma ráð og
ieiðir tiil aukiminar aimemmriar
miemmtiuinar og maininiréttimda.
Þeigar litið er á hinm sumdr
aða m’ainmiheiim eins og hainm
er og adllt það böl, sem með
grknmid og kúguin þrúgar
mtannfcym jiarðar, má saminar-
leiga teijia þetta eima stórfiemg-
legustu hugsjóna alra ailda og
FriSainsveitir eitt hið dásamleg
astá, sem jörðim á til.
Em þeitita er ekki einis auð-
velt og væmita mætti. Tor-
tryg'gmi og öfumd hatfa mjlög
toirveldað hrautryðjenda-
Starf þessara sveita oig skapað
misskiiining ó-tita oig róg og
sums staðar aigjöra andstöðu
gegm þeim.
Saiga nýleinduifcúgumiarimnar i
fj'öida lamda, sem víð'a er því
miðiur samoifin starfssögu
fcristniihoðs hvíitra manina, þar
siesn fjiamidimm hetftur, ef svo
miætiti segja fylgt í fótspor
Guðs í öðrum tilgamgi en
kir'istmiboðiið æitlaðist tii, gerir
margia vaintrúaða á hreinan og
heiðiarlegan tilgang Friðar-
sveiitainina, og póMitískir and-
stæðiinigar t.d. Bandaríkya
No'rð'ur-Amieríku reyma að
gera þær eims tortryiggilegíir
oig mokfciur kostur er.
Það eru til lönd, sem ai-
gjiörlega meita að leyfa fóikd
frá „Fni'ðiaiwe,iituim“ divöl eða
landrvisitarieyfi, ef það er á
vegum niofckiums, sem mimnir á
t'rúboð eða kimkj'Uilegiam boð-
sbap.
Það miætti þvi segja, að þáit
tabemdiur Friðarsvei'ta verði að
fiorð'ast kristimboðsmafmið, þótt
þeir hins vegar verði að vinrna
á veguim Krisitsamdaras í fórnn
og kiænieifcsíþjómusitu.
Raiumiar haifa fileiri þjóðir en
Baindáirilkin stofmað tii svipaðr
ar stamfsemi og mjeiira að segja
áður em „Friðarsveitir" Kemtn
edys voru stofnaðar.
Þar var setit áð yfirsikrift að
vinma gegm styrjöMium og ó-
firiði og orsökuim styrjalda í
hvaða mynd, sem silíbar orsak-
ir hirtuisit.
Þar voru Norð'Url'ömd eimna
fremsit í filoklki. Og eru jafn-
vei áraiugdr, síðan var farið
að semida fólk til að kenma
hinium syofcöiluðu vanlþróuðu
þj'óðum vinmiuihrögð að nútima
haatti og með mútímaitæfcinii.
Meira að segja héðan firá Is-
landi hafa verið skipstjórar og
fiskitfræðiimgiar aiustur í löndum
til fræðsliu um vim'muaðiferðir.
fiskiveiðar og fiskirækt. Og
emn mumiu eimhverjir vinma að
þeissu og verður vomiandi
álfiraim.
Amnars h'aifa ,,Friðaiweitir“
Svílþjóðar komizt einna lengst,
Em þær eru sitofnaðar og
gtartfa þœr á vegum kirkjiumK-
ar, þ'ó eklki sem yfiriýst'r
kristaiboðar ■ heldiur fiyrst og
freimst sem tækm itf'ræð irngar,
benmarair, læbniar, hj'úkruinar-
fóilk o.s. frv. Frá Danmiörku
fara einnig margir áriega til
vamþróa'ðria lamda eftir ræki-
'iegiam undirbúnimg, eimkium
emskiumiáimisfceið og mám í
'kieinirasll'Uitæfcini. En þar er það
elkki fcirikijiam, sem ammaist starf
seimi þessa, helduir æSkiuilýðs-
samitök þjóöarinmar aðatega.
Ern damisfca rífcið styður
þeitta firið'airsiveitasttarf æskium.n
ar rmeð raiuisnariegium ríkiis-
stynk áriieiga. Það saima mun
og gjört í Sviþjóð, em 'eimmig
er stanfið þar styrfct af söfr.-
uðuim og sjálfboðalið'Uim bæði
fólagishielidium og eimistafcling
um.
Hér á landi hetfiur emn ekki
verið ummið að þesisu beimlím-
is, þótt telja megi, að „Her-
fierð gegn hiumgri'1 sé aligjör-
lega í anda þessarar starf-
semi „Fri'ðarsveita" 20. aldar.
Og hér gefek sú söfinium fra
bærleiga, sivo að teilja miá, að
jiarðveigur hérlemdis sé góðmr
og sbilmimgiur á hmigsjón þess-
ari fynir hendi.
Nú hetfur dvalið hér um
sumarmiáiim forystumiaður
þessara miáia í Svíþj'óð sr. Jo-
mas JomiS'O'n og haldið íræðslm-
raám'Slfceið um starfsemi
sæmisikra FTiðarsveita og boSið
uimgum íislemdingum þátttöku.
Það er Bain'dalag Æsfcuiýðs-
fálaga Reykjiavífcurborgar,
sem anmast komiu hams fjár
h'agslegia mieð aðsitoð frú Hei-
dlísar Tryggvadóttur, sem ver-
ið hiefiur bramtryðjiandi þessar
ar framtovæm'dar til kynningar
Friðiarsveiita.
Em aðalstianfisma'ður og leið-
beiroand'i við niámskeiðið og til
miótitöfeu sr. Jonas Joeson er
sr. Jón Bjiarman, æsfcuiýðs-
fiullitrúi ísiemzfcu þjóðkirfcjiumm
ar, en húsnœði tl samfuinda
vei'tlti Æisfeuilýðsráð Reykjawíik-
ur, svo segj'a má, að hér sé
nú þeigar byggt á breiðum og
trauisitum grummi, og hér sé ör-
uiggiega stefmt að heillaríku
startfsemi íslenzkra Friðar-
sveita.
Árelíus Níelsson.
fií
i.
I
s
r\ T^l 1 —
SKARTGRIPIR
Modelskartgripur er gjöf s • SIGMAR & Hverfisgötu 16 a. Sími 21355, og 5^1 em ekki gley PÁLIVRI Laugavegi 7 . 1 mist. — m 0. Sími 24' 1 910 I
SUNNUDAGUR 5. maí 1968.
Dagur Evrópu í dag
Evrópuráðið á T9 árá afrnæli
í dag. AÆ því tiiiefni er DAGUR
BVIRÓPU hátíðieg'ur haldiron. Að
þeissu simná temigjast hátíð'aihö'ld-
in vortfuindium ráðsinis í Stras-
'hoiuing. Þar verður á morgiuin fumd-
ur í ná'ðhenraimefmd Bvrópuráð'S-
ims, og einmig verður sett ráð-
gjatfanþing þess, sem síðan mun
siltja á röikistóilium a,lla viikuma. Að
vianda miun ráðgj'afarþiingið ræða
um stjórnmálaviðhorfið í Evrópu,
og verður uimræðiugruinidivöliuirinm
skýrsila brezfea þingmaninisimis
Maurice Edelman. Skýrisilan hef-
ur verið pinemtuð, og mum DAG'S
EVRÓPU miimmzt hér í blaðiinu
með því að geta nokkiurra aitriða
úr heimnd.
Ed'aimam minmir í upphafi á,
að Evróipuráðið hefuir að umdian-
förnu lagt mjög autona áherziu
á að greiða fyrir sainwimnu Evr-
ópiuríik'jia í ýmisum taakmileigum efm
uim. Edeimain vrrðist hafa ölflju
mimmi trú á gildi þessa en ýms-
ir aðrir, og hanin spyr, hvort
ekiki sé tímahænt, að aftur verði
l'öigð aðaláhierzla á stjórmmálaisiam-
vimmu, og þá stjiónnmálaisamivimmu
við ríkin í ausiturhiiu'ta álfiuinmair.
í sikýrsiu Edelmans segir, að
á u.ndanförnum áruim hafii bom-
ið ijósleiga fram, að þeir m,emn,
sem villjia korna á stjórmmiála-
leigri eimdingiu Bvrópu, tetfji, að
hún hljótí að byggjast á þeim
grandvelli, sem lagður hefur ver-
ið með stofnun Efnahagsbanda-
lagsins. Mimnt er á, að Bretlamd,
Danimörk, írlamid og Noregur hafia
sótt um fuila aðiid að bandialag-
imu, og fieiri ríiki vilýa _ten,gjast
því með öðrum hætti. ÖI Etfma-
haigsbandailágslö'ndim að Frakk-
landi éinu undanskildu, hafa vilj-
að hefija sammimga við þau rílki,
sem um aðiÓd hatfa sótt, en af
slíku hetfur efeki orðið veginft amd-
sitöðu Fraikka. Edelmain teilur
hættu á, að sú kymrstaða, sem nú
er, geti leitf til varamile'gra enfiið-
leitoa. Ha,nin refcur síðam þær til-
iögur, sem fram hafa komið á
umdainförmum miámiuiðutn, og imið-
að hatfa að því að losa miálim úr
sjlállflhildu:
Ríkisstjórnir Benelux-landanna
þriggja iögðu tl 19. deisemher
s. I, að siatniið stoyldi strax um sér-
sitalfcar aðferðir tl að samræma
gerðir aillra rtikja í Efinahaigsihaimd’a
lagimu og þeirma rífcja, sem sótt
haifla um aðild að þvi eða önm-
ur temgS'l. Sfcyldi þetta gert til
að kiorroa í yeg fyrir, að leiðir
þeissara ríkoa skiildiu, meðan að
saminimgium væri umrnið. Þá var
gerð tiilaga uim samwinmu á til-
tefcnum, afimöriuiðum sviðum, þ.e.
uim voipm'asmíði, tæknimáil og að-
stoð við þróumari'önd. Enmfrem-
ur skyldi fcomið á fót vísi að kerfi
t'ii að greiiða fyirir viðræðum um
stjónnmál og samræmingu aðgerða
á ailþjöðaveititvamgi. Gert var ráð
fyrir, að eiktoeri ríki hefði neit-
uimarvald í þessiu samistarifi. —
Friatokar hatfa tefeið þesisum til-
l'öigum Beine,liux-lain:daninra ilia.
ftalska stjórnin gerði aðra tiil-
rau,n til að koma á sáttum með
því að ieggjia tii himn 23. febrúar,
að haildinin yrði fumdur utanríkis-
ráðherra ailra rífcjia, se,m hér eiga
hiut að miáli. Jaifmframt v-ar etumg-
ið uipp á vjssu samisitanfi um pen-
iimgaimiál og önmiur efin'abagisimál
Loifcs lögðu ítalir til, að getfim
yrði út stetfmuyfirlýsing um vilja
til að fjlölga aðiluim Efniahaigs-
baimdialaigsims.
Himm 16. tfebrúar hafði verið
geifim út sameiginleg yfirlýsing
Frakka og Þjóðverja, þar siem
sagt var, að bæði ríkin stefndu
fað fjiöttguin aðSHa að Etfmiaihagis-
bamdailaginiu, e,n því var bætt við,
að sú fijiöttigum slkyldii verða, þeg-
ar tfmaibært vœri. Þýzfea stjörnim
heifiur síðar bint tllllögur um sér-
stakt viðstoiiptasiamtoomulag Eivr-
óipiurikja, og eiga þær að vera til
fyflMmiga'r yfirttýs'iiniguonii frá 16.
fc'brúar. Eklki er þó íultt eiming
m'itttti Frakkia og Þjóðverjia um
þiessar tiilögur, og hafa Brefar
lýst því yfiir, að þeir bíði sam-
fcomiulagis iinm,ain Efiniaihaigsbainda-
'lagsiinis um fuflilmóítaðar tilögur 1
amda þýzk-frömistou ytfirlýsimgar-
iraniar frá 16. febrúar.
Miauriee Edeflimam skýrir miofck-
uð þær ásitæður, sem Iggja tii
igwumriivalliar þeissium þremiur tl
raumium til að komna á mý atf stiað
viönæð'um um þátttötou Brete og
fileiri þjóða í Efmiahagsbamdialag-
imiu. Siðan ræðir hamm, að ernn
séu verulegir erfiðleíkar í sam-
skiptum við rikin í Austur-Evr-
ópu. Teiiur hanm það eintoum stafa
atf því, að staöa Þýzkalands sé
emrn óráðim. Þó megi væmita góðs
aif tilraumium BioininHstjiórmiarimmar
titt að bæta sambúðinia við rilkin
í Auistur-Bvróipu og atf vijia hemn-
ar titt að emdumstooða viðhorfin
tii hins svoteafllaða Þýzkalamds-
miális í heilid'. Þá ræðir Edeilmian,
að það hafi áhrif í Bvrópu, hve
attjvarlegar diedluir fsraelsmianma og
Araba eriu og hve hart er bar-
izt í Vietnam. Lætur hamn í ljós
þá siboðum, að samm.imgar um þessi
mái verði að hetfjaist. f sfcýrsl-
ummd er lotes mimrnit á, að á áriinu
1969 muni sammdmgiurimm um Atl-
a'mtshafsibanidiailagið verða erndur-
dtooðaður, mýr florseti taka við
vöMumi í Bamdarífcjunium og þing-
toosningar fara fram í Vesitur-
ÞýZfcalandi. Sé því að væinta hreyt
iinga í alþdóð'amáiium á mæstunmi.
Sfcýrsla Maurice Edokraam er
ein af miörgum sfcýrsiium, sem
'lagðar miumu verða fyrir ráðgjaf-
arþimg Evróipuráðsiiras, er það kem
ur samiam á morguin. Þingið miumru
sitja þrír ísttemzkir fuilltrúar: Ey-
steimin Jónssom, Jón Ármanm
Héðimssom oig Þorvattdur Garðar
Kristijiámsision, og eru þeir all'ir
farmiir uitan.
BORGARSPÍTALINN
Staða sérfræðings í handlækningum við slysa-
varðstofu Borgarspítalans er laus til umsóknar.
Upplýsingar um stöðurnar veitir Haukur Kristjáns
son, yfirlæknir.
Laun samkvæmt samningi Læknafélags Reykja-
víkur við Reykjavíkurborg.
Staðan veitist frá 1. ágúst n.k. eða síðar eftir
samkomulagi.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um nám og fyrri
störf sendist Sjúkrahúsnefnd Reykjavíkur, Borg-
arspítalanum, fyrir 30. maí n.k.
Reykjavík, 3. maí 1968.
SJÚKRAHÚSNEFND REYKJAVÍKUR