Alþýðublaðið - 19.02.1993, Blaðsíða 2

£
Föstudagur 19. febrúar 1993
1.1 ÞHillBimm
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Framkvæmdastjóri: Ámundi Ámundason
Ritstjóri: Sigurður Tómas Björgvinsson
Fréttastjóri: Hrafn Jökulsson
Auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason
Setning og umbrot: Hermóður Sigurðsson
Prentun: Oddi hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing: 625566
Fax: 629244
Áskriftarverð kr. 1.200 á mánuði. Verð í lausasölu kr. 90
F élagsmálabærinn
Kópavogur
Kópavogur er ungur bær á íslenskan mælikvarða, bær sem hefur
byggst hratt upp. Hann hefur unnið sér sess sem félagsmálabær í hug-
um landsmanna enda hafði Alþýðuflokkurinn um árabil forystu í þeim
málum. Það er að sönnu dýrt að byggja upp heilt bæjarfélag á stuttum
tíma og því óraunhæft að bera saman skuldastöðu bæjar í örum vexti
og gamalgróinna staða þar sem stöðnun í fólksíjölgun ríkir. Meðan Al-
þýðuflokkurinn var við völd í Kópavogi tókst hins vegar að halda
skuldastöðu bæjarins innan eðlilegra marka. Skuldir Kópavogsbæjar
hafa hins vegar hrannast upp eftir að núverandi meirihluti Sjálfstæðis-
flokks og Framsóknarflokks tók við. Það er þvert á það sem boðað var
af Sjálfstæðisflokknum um langt árabil áður en sá flokkur komst til
valda.
Eftir síðustu bæjarstjómarkosningar kom upp sú staða að Sjálfstæðis-
flokkurinn fékk fimm menn kjöma í bæjarstjóm en þurfti sex fulltrúa
til að mynda meirihluta í bæjarstjóm. Framsóknarflokkurinn álpaðist
til að fá einn fulltrúa inn og var Sjálfstæðisflokkurinn fljótur að gleypa
hann með húð og hári, eða réttara sagt, kaupa hann til fylgis við sig.
Þrátt fyrir að framsóknarfulltrúinn hafi verið dubbaður upp í bæjar-
stjóraembætti er það mál manna að hann sé ekkert annað en strengja-
brúða í höndum sjálfstæðismanna sem ráða ferðinni í Kópavogi. Svo
langt er gengið að framsóknarmönnum í Kópavogi er farið blöskra
hvemig bæjarstjórinn lætur íhaldið stjóma sér. Þannig gengur hann
jafhvel í berhögg við vilja og skoðanir eigin flokksmanna í þjónkun
sinni við Sjálfstæðisflokkinn.
Mikill hringlandaháttur hefur verið á sviði íþróttamála frá því að
Sjálfstæðisflokkurinn tók við stjóminni í Kópavogi. Fyrri meirihluti
bæjarstjómar hafði gert um margt ágætan samning við ríkisvaldið um
að byggja veglegt íþróttahús fyrir heimsmeistarkeppnina í handbolta í
Kópavogi sem Sjálfstæðismenn köstuðu fyrir róða. Slíkur hringlanda-
háttur hefur að sjálfsögðu sett mark sitt á íþróttalíf í Kópavogi enda
hefur árangur liðanna þar verið áberandi slakari en oft áður í hinum
ýmsu íþróttagreinum. Til þess að íþróttir blómstri þarf að ríkja bjart-
sýni sem og festa í stjóm slíks málaflokks af hendi sveitarfélaga. Það
sama gildir reyndar um öll þau málasvið sem sveitarstjómir fást við.
Engu að síður er Kópavogur blómlegur bær um margt. Hann hefur
umfram annað ef til vill verið þekktur sem félagsmálabær. Þar hafa
verið unnin ýmis brautryðjendastörf á sviði félagsmála. Alþýðuflokk-
urinn var þar í forystu um árabil með öfluga málsvara á borð við Rann-
veigu Guðmundsdóttur núverandi alþingismann og Guðmund Odds-
son oddvita Alþýðuflokksins í Kópavogi. Það góða orðspor sem fór af
Kópavogi leiddi meðal annars til þess að hann byggðist hraðar upp en
aðrir bæir á landinu og hefur nú verið næststærsti bær landsins um all-
nokkurt skeið. Það var ekki síst vegna öflugrar félagslegrar þjónustu
sem ungt fólk laðaðist að bænum og ákvað að setja sig þar niður.
Það er nú aðeins rúmlega ár í næstu sveitarstjómarkosningar. Þar
munu störf núverandi meirihluta sjálfstæðismanna og framsóknar-
manns verða lögð undir dóm kjósenda. Eins og sjálfstæðismenn hafa
efnt sitt helsta kosningamál, að tvöfalda skuldir bæjarfélagsins í stað
þess að lækka þær, er ekki líklegt að bæjarbúar veiti þeim áframhald-
andi brautargengi. Það er helst að utanaðkomandi kraftaverk gæti bætt
úr þeirri erfiðu skuldastöðu sem bærinn á nú við að etja. Það verða því
ærin verkefni að vinna fyrir þá sem taka við stjóm kaupstaðarins eftir
rúmt ár. Alþýðuflokkurinn í Kópavogi hefur sýnt það og sannað í
gegnum árin við stjómvölinn í Kópavogi að hann er flokkur kraftmik-
illar uppbyggingar en jafnframt gætinn í fjármálum.
PALLBORÐIÐ
Að humma
framaf sér stríð
Hrafn Jökulsson skrifar
Ifyrradag söfnuðust á fjórða þúsund
manns saman á Austurvelli og humm-
uðu saman í rigningunni ameríska
sálminn Amazing Grace.
Tilgangurinn með humminu var að mót-
mæla ofbeldi gegn konum og bömum í
Bosníu-Herzegóvinu. Otal kvennasamtök
stóðu að fundinum og í fundarboði voru
eingöngu konur hvattar til að mæta. Davíð
Oddsson forsætisráðherra tók við mót-
mælabréfi sem hann lofaði að koma á fram-
færi. Síðan skundaði fólk í Dómkirkjuna og
sameinaðist í bæn.
Allt var þetta semsagt gott og blessað.
Areiðanlega hefur flestum sem þama
vom liðið fjarska vel á effir, enda hreint
ekki allir sem leggja á sig að standa og
humma í rigningu útaf konum og bömum
lengst suðrí Evrópu.
Og þegar sjónvarpsstöðvamar sýndu um
kvöldið myndir af deyjandi fólki í Sarajevo
hefur farið Ijúfsár hrollur um fundarmenn -
enda gátu þeir hugsað til þess með velþókn-
un að þeir hefðu nú lagt sitt af mörkum til
að stöðva blóðbaðið.
Hummið á Austurvelli var langþráð frið-
þæging við ónotalegum spumingum.
I Bosníu-Herzegóvinu er búið að slátra
um 200.000 manns. Meira en tvær milljón-
ir em á vergangi. Hundmð þúsunda em í
herkví; án matar, vams, húshitunar, raf-
magns. Enginn veit hve margir em í fanga-
búðum þarsem ffam fara kerfisbundnar
pyntingar, nauðganir og morð.
Allt þetta hefur Evrópa vitað í tíu mán-
uði.
Komist menn á annað borð að þeirri nið-
urstöðu - sem því miður er alls ekki sjálf-
sagt - að stríðið í Júgóslavíu heitínni komi
þeim við, er eðlilegt að þeir spyiji: Hvað
getum við gert? Hvað geta íslendingar gert?
Þessum spumingum svömðu nokkur
þúsund manns á miðvikudaginn.
Með hummi.
Ég kom tíl Jesú sár af synd
íslenski textínn við Amazing Grace hefst
á þessum fleygu orðum: Ég kom tíl Jesú sár
af synd...
Fólkinu á Austurvelli fannst áreiðanlega
- einsog svo mörgum Evrópubúum - að
„Áreiðanlega hefurflestum sem þama vom liðiðfjarska
vel á eftir, enda hreint ekki allir sem leggja á sig að
standa og humma í rigningu útafkonum og bömum
lengst suðrí Evrópu. Og þegar sjónvarpsstöðvamar
sýndu um kvöldið myndir afdeyjandifólki í Sarajevo
hefurfarið Ijúfsár hrollur um fundarmenn - enda gátu
þeir hugsað til þess með velþóknun að þeir hefðu nú lagt
sitt afmörkum til að stöðva blóðbaðið“
það bæri einhveija óskýranlega ábyrgð á
helfór bosnísku þjóðarinnar. Sinnuleysi
umheimsins gagnvart vitfirringunni þjakar
samvisku þeirra sem finnst á einhvem hátt
að örlög annars fólks í öðmm löndum komi
þeim við. Þessvegna fór næsta vel á því að
hummaramir kæmu til Jesú sárir af synd.
Og fengju langþráða syndaaflausn hjá
Auði Eir í Dómkirkjunni.
Eru karlar réttdræpir?
„Við mótmælum allar!“ sagði konan
sem afhenti Davíð hið sameiginlega afláts-
bréf fundarins.
Hveiju var mótmælt?
Jú, ofsóknum á hendur konum og böm-
um. Nauðgunum á konum og bömum.
Pyntíngum á konum og bömum. Morðum á
konum og bömum.
I fullri vinsemd og virðingu: Láta íslensk
kvennasamtök sig engu varða þótt lífið sé
murkað úr körlum? Em þeir réttdræpar
skepnur? Afhveiju máttí ekki sýna sam-
stöðu með bosnísku þjóðinni í heild? Sam-
rýmist það kannski ekki margfrægum
,/eynsluheimi kvenna“ að fordæma þegar
saklausir heimilisfeður em leiddir til slátr-
unar, tugþúsundum saman?
Svar óskast.
Þá grét þingheimur
I hópi mótmælenda vom flestir alþingis-
manna okkar. Þeir stóðu með alvömsvip og
hummuðu meðan regnið seytlaði niður
kinnamar.
Það var greinilega dagskipun á Alþingi
til þingmannanna að fara út á meðal fjöld-
ans og mótmæla allir.
í ljósi þess að Alþingi hefur sýnt lítinn
eða engan áhuga á högum Bosníumanna
rímuðu þessir valinkunnu heiðursmenn
raunalega illa við ímyndina af boðbemm
friðar og réttlætis.
Alþingi hefur nefhilega ekki gert
nokkum skapaðan hlut.
Jú! Slobodan Serbíuforseti fékk nýlega
bréf frá þorra þingmanna þarsem þeir mót-
mæltu ofsóknum á hendur konum og böm-
um. Slobo hefur ábyggilega farið í panik.
Og nú á hann von á öðm bréfi. Stríðinu
hlýtur að Ijúka snarlega.
Humm...
En ef stríðinu lýkur nú ekki og íslend-
ingar hafa áfram áhuga á högum fólks í öðr-
um löndum?
Það er náttúrlega sjálfsagt að þeir hummi
dálítið sem finna ekkert betra við líf sitt að
gera. Þannig getum við hummað þetta stríð
framaf okkur; þannig getum við hummað
allar þjáningar heimsins framaf okkur.
Vonandi komast samt einhveijir að
þeirri niðurstöðu að við getum hjálpað fólk-
inu í Bosníu með öðm en aumkunarverðu
hummi.
Fáeinar spumingar að lokum:
Hafa Islendingar tekið við einhveijum
flóttamönnum frá Bosníu-Herzegóvinu?
Hvemig höfum við hjálpað munaðar-
lausum bömum í Bosníu?
Hversu mikið höfum við lagt af mörkum
til hjálparstarfs?
Hvemig hafa íslensk stjómvöld tekið á
stríðinu á vettvangi NATO, Norðurlanda-
ráðs og Sameinuðu þjóðanna?
Svör: Humm, humm, humm og humm.
Hrafn Jökulsson