Alþýðublaðið - 24.02.1994, Qupperneq 6

6 ALÞYÐUBLAÐIÐ
PROFKJORSBLAÐIÐ
Fimmtudagur 24. febrúar 1994
KÓPAVOGUR: Ágúst Haukur
Jónsson
KÓPAVOGUR: Guðmundur
Oddsson
KÓPAVOGUR: Gunnar
Magnússon
KÓPAVOGUR: Ingibjörg
Hinriksdóttir
Unglingamál
í Kópavogi
Kópavogur er eftir-
bátur nágrannasveit-
arfélaganna hvað ung-
lingamál varðar -
Reykjavík ieggur
157% meira í félags-
mál unglinga en
Kópavogur - Núver-
andi meirihluti leggur
lítið upp úr unglinga-
málum en leggur allan
kraft og peninga í
„verktakapólitík“
Kópavogsbúar hafa á síðasta áratug byggt upp og
bætt verulega aðbúnað og þjónustu við aldraða. Fé-
lagasamtök og bæjarsjóður hafa byggt fjöldann allan
af íbúðum og aldraðir eiga þess nú kost að taka virk-
an þátt í öflugu félagsstarfi. Enda er það ein af frum-
þörfum mannsins að eiga þess kost að lifa í félags-
legu umhverfi. Aldraðir eru stolt okkar Kópa-
vogsbúa. Þetta er fólkið sem hefur byggt upp blóm-
legan og góðan bæ og okkur ber skylda til að hlú
áfram að þessu góða fólki. En við megum ekki
gleyma öðrum aldurshópi, sem er ekki síður stoltsins
verður, unglingamir okkar.
hc.
pr/ungLing
40000
35000
30000
25000
20000
15000
10000
5000
0
30.854
13.732
G.bær Kópav Rvík Hafn.fj
Hvemig skyldi vera staðið að þeirra málum hér í
bæ? Ef við bemm okkur saman við nágrannasveitar-
félögin kemur í ljós að unglingar í Kópavogi hafa
verið látnir mæta afgangi við afgreiðslu fjárhags-
áætlunar undanfarin ár. Og eins og sést á súluritinu
leggur Kópavogsbær Iægstu krónutölu í lélagsstarf á
hvem ungling fæddan á ámnum 1978-1980.
Súlurit
Reykjavík leggur 157% meira í félagsmál ung-
linga en Kópavogur, miðað við höfðatölu. Garðabær
125% meira og Hafnarljörður 76% meira. Þessar
tölur hljóta að vera skýr skilaboð um það hvað nú-
verandi meirihluti leggur lítið upp úr unglingamál-
um en leggur allan kraft og pening í „verktakapólit-
ík“. Umhyggjan fyrir verktökum er meiri en góðu
hófi gegnir og bitnar að stóm leyti á unglingunum
eins og þessar tölur gefa til kynna.
Að sjálfsögðu þarf að útvega fólki vinnu og er al-
veg ömggt að ef farið yrði út í það að efla félagslíf
unglinga, myndi það skapa mörgum iðnaðarmönn-
um atvinnu, auk þess sem aukast myndu störf mál-
inu tengd. Að vísu yrði lítið fyrir stórar þungavinnu-
vélar að gera og sennilega er það ein aðalástæðan
fyrir því að sjálfstæðismenn hafa ekki sinnt málinu
sem skyldi. Það er mikið ábyrgðarleysi að láta hags-
muni sína sem bæjarfulltrúa ganga fýrir þörfum fbú-
anna.
Þessi þörf fyrir öflugra félagsstarfi er búin að vera
lengi, en þrátt fyrir það hefur fjárveiting til þessara
mála verið skorin niður jafnt og þétt. Hvort ástæðan
er umhyggjuleysi fyrir æsku þessa bæjar eða fjár-
málastjóm, nema hvort tveggja sé, þá mega Kópa-
vogsbúar ekki láta svona stjómun líðast lengur. Við
verðum að taka höndum saman og fella núverandi
meirihluta.
Hölundur er umsjónarmaður félagsmála. Hann tekur þátt I
prófkjöri Alþýðuflokksins í Kópavogi.
Við verðum
að tryggja
öllum
atvinnu
Eitt allra mesta böl
sem hent getur einstak-
linginn er að hafa ekki
atvinnu. Það er ekki ein-
ungis að slíkt hafi ljár-
hagslega erfiðleika í för
með sér, heldur er það í
fullkominni mótsögn
við eðli hvers einasta
manns að fá ekki að
vinna. Það er sálarlega
niðurdrepandi, sérstak-
lega fyrir ungt og fullfr-
ískt fólk, að fá ekki tækifæri til að takast á við verk-
efni, og þá sér í lagi að sýna sjálfum sér og öðmm
hvað í því býr. Þess vegna er það mesta hags-
munamál allra sveitarfélaga, að tryggja íbúum
sínum atvinnu.
Því miður hefur atvinnuleysi verið ríkjandi hér á
landi hin síðari misseri. Þar kemur vafalaust margt
til, en trúlega ráða hinar efnahagslegu þrengingar
fyrirtækjanna hér mestu. Kannski hefur mörgum
fýrirtækjum verið haldið gangandi alltof lengi, ef lit-
ið er á hinn fræga rekstrargrundvöll. Þá finnst mér
einnig líklegt, að við höfum verið of væmkær við að
tryggja okkar undirstöðu atvinnuvegi að ekki sé tal-
að um einhverjar nýjar atvinnugreinar.
Hér í Kópavogi vom 400-500 manns á atvinnu-
leysisskrá um síðustu mánaðamót. Þessi tala er ro-
saleg og það er ekki síður ógnvænlegt, að ekki em
sjáanleg nein batamerki að óbreyttu. Kópavogur á að
geta verið með blómlega atvinnustarfsemi. Við eig-
um að hafa þann metnað í okkur, að þau atvinnu-
tækifæri sem bjóðast hér í bænum séu sem næst
fjölda þeirra sem atvinnu geta stundað. Vitaskuld
verður það alltaf svo, að Kópavogsbúar leita atvinnu
út fyrir bæinn, en þá verður bærinn líka að geta tek-
ið við vinnandi fólki annars staðar frá.
Hver er stefna bæjaryfirvalda hér í Kópavogi í at-
vinnumálum? Er yfir höfuð til hér einhver stefna í
þessum mikilvæga málafiokki? Það er tæpast hægt
að segja að svo sé. Bærinn hefur ekkert sérstakt gert
til að laða hingað ný atvinnufyrirtæki. Það eina sem
gert hefur verið er að skipuleggja atvinnusvæði og
bjóða lóðir fyrir fyrirtæki. Kópavogsbær hefur nán-
ast aldrei látið fjármagn til uppbyggingar atvinnu-
starfsemi. Fjármunir bæjarins hafa lengst af farið í
aðra hluti. Nú er kannski komið að því, að bæjarfé-
lagið verður að koma miklu meira inn í atvinnurekst-
urinn. Það er greinilega orðið allt annað umhverfi í
atvinnumálunum nú en verið hefur undanfarin ár.
Núverandi meirihluti Framsóknar- og Sjálfstæðis-
flokks hafa lagt megin áherslu á að kaupa lönd og
lóðir, því þeirra pólitík , sem raunar jaðrar við trúar-
brögð, hefur verið að hafa ávallt nægar byggingar-
lóðir til staðar. Fjármagn bæjarins hefur því farið að
stómm hluta til þessarar uppbyggingar. Er ekki orð-
ið tímabært að breyta þessum áherslum? Það verður
hins vegar ekki gert með óbreyttum bæjarstjómar-
meirihluta, þar höfum órækan vitnisburð.
Við afgreiðslu fjárhagsáætlunar Kópavogsbæjar
fyrir árið 1994, sem afgreidd var nú í byrjun janúar,
fluttu bæjarfulltrúar Alþýðuflokks og Alþýðubanda-
lags tillögu um að verja 20 milljónum króna til að
gera nokkuð átak í atvinnumálum bæjarins. Þetta er
að sönnu ekki há upphæð, en mjór er mikils vísir.
Meirihlutinn felldi þessa tillögu og höfðu bæjar-
fulltrúar meirihlutans uppi nokkrar háðsglósur
vegna þessarar tillögu, og töldu hana raunar vera lít-
ilsvirðingu fyrirbæinn. Hvorki framsóknar- né sjálf-
stæðismönnum fannst nokkur ástæða til að setji fjár-
muni til eflingar atvinnu í bænum, þrátt fyrir þá stað-
reynd, að milli 400-500 Kópavogsbúar séu á at-
vinnuleysisskrá. Þeim finnst mikilvægara að setja
peningana í annað.
Alþýðuflokkurinn leggur mikla áherslu á að
tryggja afkomu allra bæjarbúa en það verður ekki
gert með því að bærinn haldi að sér höndum þegar
harðnar í ári, þá fyrst reynir á stjómendur bæjarfé-
lagsins. Við bókstaflega verðum að snúa frá þeirri
stefnu sem hér hefur verið rekin af núverandi
meirihluta.
Höfundur er bæjarfulltrúi og skólastjóri. Hann tekur þátt í
prófkjöri Alþýðuflokksíns í Kópavogi.
Alþýðu-
flokkurinn
er besti
kosturinn
Fjármálasnillingar
í Kópavogi
Það em „snillingar" sem geta, rúmlega tvöfaldað
skuldir bæjarins úr 1,3 til 1,4 milljarði í um það bil 3
miljarða frá því að þeir tóku við meirihlutanum í
Kópavogi 1990. Þá töldu þessir sömu „snillingar“ að
Kópavogur væri komin á gjörgæslustig hjá Félags-
málaráðuneytinu. Við þurfum að losa Kópavog við
þennan meirihluta Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks
og það gemm við með því að kjósa Alþýðufiokkinn
til að taka til í fjármálum bæjarins. Alþýðuflokknum
er mjög vel treystandi til að taka á þessum skulda-
málum, við höfum áður tekið við skuldsettu búi, það
var 1978 eftir meirihlutastjórn Framsóknarfiokks og
Sjálfstæðisflokks.
Átak í umhverfis-
og atvinnumálum
Við munum stórauka framlag til umhverfismála í
Kópavogi. Eftir tæplega 4 ára stöðnun eða minnkun
á fjárframlagi til þessarar þaifia málaflokks, verður
að gera nýtt átak í umhverfismálum , eins og við
gerður 1986 þegar við stofnuðum Umhverfisráð og
embætti garðyrkjustjóra. Með þessu sláum við tvær
fiugur í einu höggi, minnkum atvinnuleysið og fegr-
um bæinn. Flest umhverfisverkefni em mannfrek og
kemur það til með að skila sér í færri atvinnulausum
í Kópavogi.
„Gömlu göturnar“
Fyrrverandi meirihluti Alþýðufiokks og Alþýðu-
bandalags var skammaður mikið af núverandi meiri-
hluta vegna seinagangs við endurgerð á gömlu göt-
unum, en hvað kentur í ljós, núverandi meirihluti
hefur haldið áfram af sama hraða og unnið var á síð-
asta kjörtímabili.
Þetta er snilld ekki satt?
300 miljónir, nei takk
Nú væri gott að hafa 300 ntiljónimar sem ríkis-
stjómin lofaði til byggingar á íþróttahúsi hér í Kópa-
vogi vegna HM ’95. Það fór nefnilega eins og við
héldum fram, að leyfi til að byggja minna en 7000
manna hús var veitt (þessi smá stækkun á Laugar-
dalshöllinni). Við hefðum ekki þurft að bæta miklu
við ríkisframlagið til þess að byggja 4000 manna
hús, en frábær barátta bæjarstjórans og hans manna
hafði þetta af bænum og fóm þeir bara í banka og
tóku lán eins og venjulega, „og við bara borgum
seinna“.
Alþýðuflokkurinn mun halda áfram að stuðla að
uppbyggingunni hjá íþróttafélögum bæjarins, í Foss-
vogsdal, Kópavogsdal og annars staðar. Alþýðu-
flokkurinn stóð að samningum við íþróttafélög bæj-
arins á síðasta kjörtímabili, þar á meðal var til dæm-
is ákveðið að HK fengi íþróttahúsið Digranes og
byggt yrði í Kópavogsdal með Breiðablik.
Höfundur er kerfisfræðingur. Hann tekur þátt íprófkjöri
Alþýðuflokksins í Kópavogi.
Eru íþrótta-
félögin
andlit
bæjarins?
I Kópavogi em starf-
andi mörg íþróttafélög,
hvert eitt þeirra er í
fremstu röð á sínu sviði.
HK hefur átt eitt fremsta
blaklið landsins, auk
þess að eiga efnileg
knattspymu- og hand-
knattleikslið. Gerpla
nýtur mikillar virðingar
fyrir sitt mikla starf á
undanfömum áruni og
hefúr félagið ungað út
hverju stórstiminu á fimleikasviðinu á fætur öðm.
Breiðablik hefur um árabil átt knattspymukonur í
fremstu röð, strákamir leika í 1. deild á sumri kom-
anda og körfuknattleiks-, sund-, skíða-, og frjáls-
íþróttadeildimar em líklegar til afreka á næstu ámm.
Hestamannafélagið Gustur hefur starfað með
reistan makkann í mörg ár og á nú einn besta knapa
landsins. Siglingafélagið Ymir er í miklum blóma
og á marga Islandsmeistara innan sinna raða. Þannig
mætti lengi halda áfram og telja upp félög eins og
Tafifélagið, Tennisfélagið og fleiri. Öll þessi félög
eiga það sammerkt að hafa gríðarlega öflugt bama
og unglingastarf innan sinna raða.
Þessi félög og þeir einstaklingar sem þar starfa og
keppa hafa borið hróður Kópavogs vfða og komið
fram innanlands og utan sem andlit bæjarins. Sjálf-
boðaliðsvinna er gífurlega mikil. Innan íþróttafélag-
anna hittast Kópavogsbúar og vinna saman að því að
bera hróður síns félags og Kópavogs sem víðast.
Kostnaðurinn við þetta starf hefur vaxið jafnt og þétt
á síðari ámm, gerðar em meiri og meiri kröfur til
þjálfara, menntunar þeirra og starfsreynslu og hæfir
þjálfarar em dýrir. Ferðalög em farin að spila æ
stærri þátt í starfsemi íþróttafélaganna þó utanlands-
ferðir teljist enn til stórviðburða.
Aðstöðuleysi hefur löngum háð íþróttafélögum
hér f bænum. Iþróttahúsin hafa ekki annað eftirspurn
og aðeins eitt þeirra er boðlegt keppnishús. Æfinga-
svæði til knattspymuiðkunar hafa verið nýtt þeim til
óbóta og erfitt er að finna svæði innan Kópavogs þar
sem hægt er að búa til knattspymuvöll, enda var
Kópavogur ekki hannaður af æðri máttarvöldum til
knattspymuiðkunar, og fimleikafólkinu okkar sár-
vantar æfingagólf. Þrátt fyrir þetta hafa íþróttamenn-
imir okkar náð frábæmm árangri á keppnisvellinum.
En það hefur óneitanlega freistað margra að færa sig
um set þegar í alvömna hefúr komið til þess að fá
betri aðstöðu.
Það er skylda bæjaryfirvalda að styðja vel og
dyggilega við bakið á þeim einstaklingum og liðunt
sem bera hróður bæjarins og það verður að marka
ákveðna stefnu varðandi þann stuðning. Það er ekki
nóg að mæta uppáklædd og fín á milli jóla og nýárs,
afhenda verðlaun og viðurkenningar og klappa síðan
sjálfum sér á bakið fyrir góðmennskuna.
Stuðningur við íþróttafélög og það æskulýðsstarf
sem þau reka er ekkert skammtímaverkefni. Það þarf
alltaf að horfa fram á veg og spá í spilin varðandi
framtíðina. Það dugar ekki að búa til hús og velli,
þessum hlutum þarf að halda við og sjá til þess að
íþróttafélögunum verði skapað það starfsumhverfi
sem þau þurfa til að geta þrifist og haldið þannig
áífam að vera „andlit bæjarins
Höfundur er skjalavörður. Hún tekurþátt íprófkjöri
Alþýðullokksins í Kópavogi.
Fjölskyldan í fyrir-
rúmi, stöðugleiki, mál-
efnaleg vinnubrögð, og
örugg Ijármálastjóm.
Ár fjölskyldunnar
Einbeitt stefna í ljöl-
skyldumálum, burt með
biðlistana á bamaheimil-
unum. Stefnum að sam-
felldum skóla. Á þessu
sviði eru mörg mál sem
þarf að taka á, og þar er Alþýðuflokknum mjög vel
treystandi.
TAKIÐ ÞÁTT í PRÓFKJÖRIALÞÝÐUFLOKKSINS!