Vísir - 21.02.1976, Page 2

TIIMDA
vísm
Altarisganga í hverri messu
Þtírarinn Jtínsson haföi sam-
band viö blaöiö:
Mig langar til þess að vita
hvort það sé samkvæmt lögum
þjóðkirkjunnar að hafa altar-
isgöngu i messu á hverjum
sunnudegi og þar með annað
messuhald en tiðkast al-
A A. A
mennt?
Vísir sneri sér til Úlfars
Guðmundssonar biskupsrit-
ara. Sagði hann að ekki væru
til bein lagaákvæði um þetta
atriði.
í vi'gsluheiti heita prestar
þvi „að hafa hin heilögu
sakramenti (skirn og altaris-
göngu) um hönd samkvæmt
boði Krists og með lotningu”,
en ekki er til nein regla um
hversu oft það skuli vera.
A siðari árum hefur altaris-
ganga ekki verið eins tið og
áður var i messuhaldi, en
samkvæmt lútherskum skiln-
ingi er altarisganga þunga-
miðja messunnar.
Skilningur kirkjudeildanna
tveggja (lúthersku og róm-
versk-kaþólsku) á þessu atriði
er hins vegar ekki sá sami.
er hrein
ósvífni...
og klór
Margeir Sigurbjörnsson, nætur-
vöröur: Mér finnst þetta svipting
á persónufrelsi. Þetta er full
harkalegt hjá dómsvalinu.
Reiöur lesandi hafði samband
við biaöið:
Ég getekki orða bundist yfir
þeirri tilkynningu sem lesin
var i hádegisútvarpinu í dag,
um lokun á öllum áfengisút-
sölum.
Ekki nóg með það að útsöl-
unum væri lokað fyrirvara-
laust, heldur á lika að banna
afgreiöslu á vini á vinveit-
ingahúsum.
Hvað eiga svona aðgerðir að
þýða, á hverju eru þær grund-
vallaðar og hvað eiga þær að
koma i veg fyrir?
Er nú svo komið að öllum al-
menningi i landinu og skatt-
borgurum sé ekki lengur
treyst til að hafa vit fyrir sér?
Dómsmálaráöuneytið tekur
það að sér að vera unga-
mamma allrar þjóðarinnar og
passa nú að enginn drekki frá
sér vitið og siðustu arana sina.
Mér finnst þetta hrein og
klár ósvifni og skerðing á per-
sónufrelsi. Þótt nú séu verkföll
og ýmis óáran i landinu sé ég
ekki ástæðu til að banna ftílki
að hafa áfengi um hönd, þeim
sem kæra sig um það og hafa
efni á þvi.
Þótt þeir séu vissulega til^
sem ekki kunna sér magamál
drykkjunni, eru hinir i meiri-
hluta sem kunna með vin
fara, þótt þeir séu ekki eins
áberandi.
Ég held að dómsmálaráðu-^
neytinu væri nær að snúa sér
að málefnum sem standa þvi'-
nær, en láta okkur þjóðfélags-^
þegnana um það, eins og verið^
hefur, hvort við kaupum vin^
eða ekki.
Ingibjörg Gunnarsdtíttir, af- \
greiöslukona: Alveg sjálfsagt. s :
Þaö er alveg óþarfi aö fólk kaupi l
vin i verkfallinu þegar það hefur
nóg aö kaupa.
Sigurgeir Þóröarson, trésmiður:
Alveg sjálfsagt ef ástæða er til,
þ.e.a.s. ef það er mikill drykkju-
skapur i verkfallinu.
— Hvað finnst þér um lok-
un ríkisins og bann við af-
greiðslu víns í vínveitinga-
húsum?'
Lokunin
Fyrir hverja
er lokað?
helst þeim sem stunda smygl
og spirasölu.
Mér finnst raunar ótrúlegt
að lokunin sé gerð til þess að
bæta hag þessara manna, en
verður það ekki þannig i raun?
Hverjum öðrum kemur
þetta til góða?

Ég get ekki séð að þetta
komi neinum til góða nema þá
H.Ó. skrifar:
Hverra hag er verið að bæta
með þessari lokun áfengisút-
salanna og vinveitingahús-
anna?
HVAÐ MÁ - OG HVAÐ
„Vinnuveitandi
getur neitað
verkfallsvörð-
um um aðgang
að vinnustað"
Bjarni Kristjánsson, atvinnulaus
sjtímaður: Ég ætlaði i rikið i dag
en það var lokað. Ég skil ekkert i
þessu, það er ekkert annað að
gera en að skemmta sér i verk-
fallinu.
Hjörleifur Már Jtínsson, mat-
reiðslunemi meö meiru: Það
kemur sér illa hjá flestum. Ég
ætlaöi að detta i það um helgina
og ná mér i piu en nú verður ekk-
ert úr þvi.
Ingvar ólafsson, sölumaöur: —
Helv... gott. Mér finnst aö þessu
skuli lokaö eins og ööru. Menn eru
fátækir og ættu að spara pening-
ana.
Á verkfallstimum
sem þessum er ekki úr
vegi að athuga hvað sé
leyfilegt að gera og
hvað ekki I verkfalli.
Hvað mega til dæmis
verkfallsverðir ganga
langt, hvert er verksvið
lögreglu og svo fram-
vegis?
Til þess að fá upplýs-
ingar um hina lagalegu
hlið þessa máls leituð-
um við til Barða Frið-
rikssonar, lögfræðings
hjá Vinnuveitenda-
sambandinu, sem
þekkir mál þessi mjög
vel.
Mega framkvæmdastjtírar
eöa eigendur fyrirtækja vinna
við atvinnurekstur sinn mcöan á
verkfalli stendur?
„Nei, siður en svo. Eignarétt-
urinn leysir þá ekki undan þátt-
töku i verkfalli ef þeir eru fé-
lagsmenn i þvi stéttarfélagi sem
i verkfalli er.
Séu þeir hins vegar ekki i þvi
verkalýðsfélagi sem stendur aö
vinnustöðvuninni, geta þeir
unnið þau störf sem þeir hafa
almennt réttindi til að vinna.
Hverjir eru
undanþegnir
verkfallsskyldu?
Eru einhverjir félagsmenn f
stéttarfélagi undanskildir verk-
fallsskyidu?
,,Já, skrifstofustjórar eru
undanþegnir verkfallsskyldu
samkvæmt samningum milli
vinnuveitenda og Verslunar-.
mannafélags Reykjavikur. Aðr-
ar undantekningar eru mér ekki
kunnar.
t verkföllum mega menn
stunda þá vinnu sem þeir hafa
rétt til ef þeir eru ekki innan
vébanda stéttarfélaga sem að
vinnustöðvuninni standa.”
En hvaö meö þá fullyrðingu
verkalýðsfélaga um aö ekki
megi taka upp þau störf sem
verkfallsmenn hafa unnið viö?
„Þessi fullyrðing hefur ekki
við lög að styðjast, þó verka-
lýðsfélög hafi um árabil reynt
að halda henni fram. Sem dæmi
má nefna: Húsfreyja hefur haft
konu ráðna viö ræstingastörf.
Nú hættir hún vegna verkfalls.
Engum myndi láta sér detta i
hug að húsmóðirin mætti ekki
ræsta sjálf.
Um atriði sem þessi eru ekki
deilur. En aftur á móti myndi
verkalýðsfélag reyna aö hindra
að ófélagsbundið fólk ynni störf
semfélagsbundiðfólk iverkfalli
hefði áður framkvæmt ef meiri