Vísir - 09.04.1976, Blaðsíða 9

vism Föstudagur 9. aprll 1976.
9
Það var mikið að snúast i
Kvistaborg við Kvistaland, þegar
við litum þar inn. Krakkarnir þar
eru nefnilega komnir I páska-
skap og páskaundirbúningurinn
er hafinn af fullum krafti. Að visu
standa krakkarnir ekki i bakstri
eða neinu sliku vafstri, heldur
föndra þau. Það þýðir ekkert ann-
að en að skreyta heima hjá sér á
slikum dögum.
Þau voru að mála páskakörfur
með rauðum, gulum og alla vega
litum. Það er ekki þorandi annað
en að verja fötin vel, þvi að 3ja og
4ra ára krakkar eiga það til að
vera ónisk á litina. Fóstrurnar
klæddu þvi alla i gamlar stórar
skyrtur og svo var hafist handa. 1
skyrtunum sem allar voru á
málningaslettum hefðu þetta allt
eiris getað verið litlir Rembrandt-
ar eða aðrir meistarar.
„Hvað gerist á páskunum? Nú,
þá eru bara páskar... Jú, þá fáum
við páskaegg”, sögðu þau. Hvort
þau hlökkuðu ekki til? Jú, heldur
betur, þ.e.a.s. til þess að borða
páskaeggið....
— EA
* : mmjk f \1
i / á U \
\ / a V . 1
Hún var svo niðursokkin þessi að
hún leit heist ekki upp. Hún var að
mála hænu, sem hún fer siðan
nteð heim, „til þess að gefa
mömmu”.
Það máiar enginn nema hann fari
i slopp áður. Ólöf Stefánsdóttir
fóstra er þarna að aðstoða hann
Karl Pétur.
„List ykkur ekki vel á salernið
okkar? Þetta er alveg rétt stærð,
þvi við þurfum ekkert aö príla eða
vera hrædd um að detta ofan i
eins og á þeim stóru.”
„Nú slappa ég af, og tek mér góða
pásu eftir málarastússið....”
Ljósm. Loftur.
Þá er aö þvo sér, ekki veitir af. Málningin sækir nefnilega svolitið i hár,
andlit og hendur....
„Nú er best að vanda sig. Mikið svakalega er þetta annars fallegur litur...”
„Sko, nú er ég búinn. List ykkur
ekki vel á þctta hjá mér?”
„Strákar látiöi ekki svona. Sjáiði
heldur körfuna hjá mér...”
Þarna er Rannveig Jónsdóttir fóstrunemi með þeim krökkum, sem
dunduðu sér við kubbana á meöan önnur máluðu.
„Hvað ætti ég nú að gera næst?”
Krakkarnir í Kvistaborg eru farnir að undirbúa póskana