Vísir - 23.09.1976, Blaðsíða 6

ú
VÍSiR visará
viósMptin^jjjj
Fimmtudagur 23. september 1976
VISIR
Hvítt: Krogius
Svart: Ojanen
1 A X ©
111 11
JL

A.
iti 111
a #a
A B C D E 1. Bxf7+! F G H Kxf7
2. Rxe5+ Ke7
3. Rd5+ Ke6
4. Dg4+ Kxe5
5. Bf4 + Kd4
5. Be3 + Ke5
7. Df4 + Ke6
8. Df5 mát.
Smaauglvsingar
VÍSIS eru virkasta
verðmætamiðlunin
Þaö er ávallt gaman aö sjá vel
spilaöa vörn, jafnvel þótt hún sé
ekki mjög flókin.
Hér er spil, sem kom fyrir i
rúbertubridge fyrir stuttu. Staöan
var allir á hættu og noröur gaf.
♦- A-K-4
V K-6-5
« A-D-G-7-2
♦ 10-2
♦ 8-5-3
V 10-9-7-4
♦ K-4-3
4» K-G-4
Sagnir gengu þaiuug:
Norður Austur Suður Vestur
1T P 1H P
2H P 2G P
3G P P P
Vestur spilaöi út spaðagosa og
blindur drap slaginn með kóngn-
um. Þá kom hjartafimm á ásinn
og sföan svfnaði sagnhafi tígultiu.
Hún átti slaginn og sagnhafi spil-
aði tigulfimmi og svinaöi drottn-
ingunni. Hvernig á austur að
skipuleggja vörnina?
A morgun sjáum viö hvernig
austur spilaöi vörnina og þá
sennilega aiveg eins og þú.
Finnski meistarinn Ojanen tapaði
illilega fyrir sovétmanninum
Krogius i Helsinki 1944. Ekki nóg
meö aö hann yrði mát i 14 leikj-
um, heldur tókst honum ekki að
koma einum einasta manni út á
borðið, nema kóngnum.
MARGRÉT SNÝR
AFTUR TIL
SKYLDUSTARFA
þegar lögregluþjónn greip
svartan ungling sem hafði
hrifsað veski af konu. Þjófurinn
æpti á hjálp og vinir hans þustu
á vettvang. Lögreglan sendi
sinum manni liösauka og áður
en varði var allt komiö i bál og
brand.
Ekki nóg harka?
1 átökunum slösuöust 325 lög-
regluþjónar og 70 óbreyttir
borgarar. Og það er þetta sem
regluforingi I New York. ,,Ég
skil ekki hvernig lögregluþjón-
arnir una þessu. Hérna
verndum við okkar menn. Þeir
hafa hjálma, grimur, skildi,
byssur, táragas og bardaga-
kylfur”.
,,Ég dáist að visu að hugrekki
bresku lögregluþjónanna. Það
þarf hugrekki til að ráðast gegn
óðum skril með tréprik eitt að
vopni. En þetta yrði aldrei liðiö
hér.”
Margrét, prinsessa, er nú
sögö vera aö ná sér eftir erfiö-
leikana i sambandi viö skilnaö
hennar og Snowdon lávaröar.
Fyrst eftir skilnaöinn var hún
eins og ráövillt og blööin smjött-
uöu mikiö á sambandi hennar
og ungs englendings, sem liföi á
atvinnuleysisstyrk.
Ljósmyndarar læddust um og
brugðu sér jafnvel i froskbúning
til að ná myndum af þeim
tveim, á afskekktum sólar-
ströndum. En nú eru vanda-
málin sögð að baki. Þaö eina
sem Margret berst viö núna er
að hætta að reykja og grenna sig
um leið.
Hún hyggst nú taka upp aftur
störf sin á vegum konungsfjöl-
skyldunnar, en þeim varð hun
að hætta um skeið. Nú ætlað hún
að helga sig vinnunni og það er
nóg fyrir hana aö gera.
Breska konungsfjölskyldan
þarf að senda fulltrúa til ótal
staða og af ótal tilefnum, eins og
kóngafjölskyldur annars staðar.
Verkefnin eru svo mörg að það
er vonlaust fyrir eina mann-
eskju að anna þeim.
Skipta með
sér verkum.
Þvi er sá hátturinn hafður á að
fólk skiptir með sér verkum. En
þessa dagana er það nokkrum
erfiöleikum bundið, vegna
„mannfæðar”. Drottningar-
móðirin er nú orðin 76 ára
gömul og hefur orðið að minnka
við sig opinber störf.
Charles, prins, hefur nóg að
gera við að stjórna einum af
tundurduflaslæðurum hennar
hátignar, móður hans. Alex-
andra, prinsessa, hefur veriö
mjög hjálpsöm að jafnaði, en
hún þarf nú að hugsa mest um
Þessari mynd náöi einn ljósmyndaranna með aödráttarlinsu, af
prinsessunni og unga atvinnuleysingjanum hennar.
mann sinn sem er mikið veikur. snú aftur til starfa. Hún er
Það er þvi drottningunni þegar búin aö fá prógram langt
fagnaðarefni að Margrét skuli fram á næsta
Umsjórr. óli Tynes
y--------
1
Óeirðirnar i London i byrjun
þessa mánaöar hafa gefiö lög-
reglumönnum f mörgum
löndum tilefni til athugasemda.
Óeiröirnar brutust út á mikilli
Calypso hátiö I Notting Hill.
Flestir ibúanna þar eru frá
vestur indium.
Fyrsta daginn var allt nokk-
urnvegin rólegt, en þá fór að
sögn lögreglunnar aö safnast
þangað allskonar óþjóðalýður.
Það voru hópar unglinga sem
fóru um með ránum og
skemmdarverkum.
Lögreglumönnum var þá fjölg
að til muna. en barna á hátið-
inni voru um 160 þús. manns, og
hún átti að standa i þrjá daga.
En spennan magnaðist og loks
sauð upp úr. Sprengingin varð
hefur gefiö lögreglumönnum
annarra landa tilefni til athuga-
semda.
,,Ég hef alltaf dáðst að skap-
stillingu og starfshæfni breskra
lögregluþjóna, en þarna finnst
mér þeir hafa farið sér heldur
rólega”, segir franskur lög-
regluforingi. „Ég myndi aldrei
láta það viðgangast að menn
minir þyrftu að halda svo aftur
af sér að þeim væru margfallt
fleir slasaðir, en óeiröasegg-
irnir”.
„Þetta er beinlinis, furðu-
legt,” sagði bandariskur lög-
Þrjú hundruð tuttugu og fimm
Notthing Hill.
breskir lögregluþjónar særðust á
Bresku lögregluþjónarnir hafa ekki „óeiröaútbúnaö” eins og lög-
reglumenn i öörum löndum. Margir þeirra gripu öskutunnulok til
aö skýla sér fyrir grjót- og flöskuhriö.
Það er stefna bresku lögregl-
unnar að „brynvæðast” ekki
eins og þeir bandarisku gera.
Þeir ganga að skyldustörfum i
sinum venjulega einkennisbún-
ingi hvað sem á gengur. Er-
lendir kollegar þeirra dást að
hugrekkinu, en finnst ekki jafn
mikið til um skynsemina.
„Hjá_ okkur hefði hlutfallið
verið tiu á móti einum á hinn
veginn”, segir sá bandariski .
„Við sendu ekki okkar menn aí
ásettu ráði óvarðatil bardaga.”
ERLENDIR KOLLEGAR
ERU UNDRANDI Á
BRiSKU LÖGREGLUNNI