Vísir - 26.11.1976, Qupperneq 23

er nú það?
Arnór Kagnarsson skrifar:
I útvarpsþætti s.l. þriðjudag
sem ber nafnið „Frá ýmsum
hliðum” var fjallað um blöð og
blaðamenn, prentara og allt það
sem viðkemur útgáfu dag-
blaðs.
Voru þar fengnir „sérfróðir”
menn i blaðamennsku og prent-
list til að skýra út fyrir almenn-
ing það sem raunverulega
gerist þegar eitt dagblað veröur
til. Er ég hafði hlustað á þátt-
inn varö ég mjög vonsvikinn þar
sem ég og minir samstarfsmenn
þ.e. útlitsteiknarar voru nánast
ekki á nafn nefndir og okkur
finnst alltaf að við séum aðal-
mennirnir i þvi að blaðiö komist
út. Við megum að visu fara i
sumarfrf á sumrin og alltaf
kemur blaðið út þó að við séum
lasnir en þó finnst mér alltaf að
það þurfi okkar með og annars
ágætur blaðamaður Kári Jónas-
son sem rakti störf hins al-
menna fréttablaðamanns gat-
okkur ekki einu sinni!
Úr þessu vil ég bæta og þvi er
ég við ritvélina sestur. Á þvi
blaði sem ég vinn eru handrita-
lesarar sem taka við fréttum og
öllu öðru efni sem birtast á i
blaðinu — og finpússa málfar
fréttablaðamannanna og
annarra sem i blaöið skrifa. Að
þvi loknu fer efniö inn i nýja
deild sem að visu ekki er ennþá
til á öllum dagblöðunum og
hefir fengið hin ýmsu.nöfn. Má
þar nefna Umbrotsherbergið,
Lay-out-herbergið o.fl. o.fl.
Ég vil i þessum fáu linum
minum kalla þetta hjarta blaðs-
ins, en það sem i þessari deild
fer fram er það helst að allt efni
sem birtist i blaðinu, allar
myndir fara i gegn um hendur
þeirra manna sem þar sitja.
Þeir ákveða stærð mynda,
fyrirsagna, stærð leturs og i
samráði viö ráðamenn blaðsins
hvar hvert efni kemur i blaöinu.
Þetta gerist i hjartanu.
Það er kannski eðlilegt að
blaðamaðurinn, sem nú starfar
hjá útvarpinu hafi ekki vitað um
hjartað þar sem segja má að
þessi deild sé svo til ný á dag-
blöðunum — eöa frá þvi að þau
notfærðu sér tæknina og fóru
yfir i offsetprentun. En ég spyr
hvað gerir mannslikaminn ef
hjartað stöðvast? Það vita allir.
í lokin langar mig að skjóta
þvi til nýyrðasmiða — hvort þeir
gætu ekki verið okkur I hjört-
unum hjálplegir og smiðaö á
okkur nafn, þvi við göngum
undir ýmsum nöfnum og er það
miður. Má þar nefna t.d.
Lay-out-menn, umbrotsmenn,
slðutogarar o.fl. o.fl.
En við erum jafnt blaöamenn
eins og handritalesarar eru
blaðamenn, ljósmyndarar eru
blaðamenn, fréttamenn eru
blaðamenn.
ÞRÆTUEPLIÐ ÆSKAN
OG FELLAHELLIR
Benedikt Viggósson Iðufelli 12
skrifar:
Þann 22. nóvember sl. skrifar
Stefán Gunnarsson um þrætu-
epliþað.sem nefna mætti: Æsk-
an-og Fellahellir.
Hann kvaðst hafa farið sl.
föstudagskvöld til að kynnast
málinu af eigin raun:
„Giska ég á að um 200 ung-
menni hafi verið á ballinu og aö
minnsta kosti helmingurinn á-
berandi ölvaður”.
Ekki vill undirritaður rengja
orð Stefáns. Hinsvegar stangast
þetta á við mina eigin reynslu er
ég brá undir mig betri fætinum
og fékk inngöngu I Fellahelli á
föstudagskveldi ekki alls fyrir
löngu, en þetta sama kvöld átti
„Sæmi rokk” að skemmta.
Ekki er hellirinn vistlegur og
loftræsting léleg, en vin sá ég
ekki á rokkglöðum gestum
staöarins.
Er leitað var álits tveggja við-
staddra ungmenna staðhæfðu
þau að ekki væri leyft að hafa
ölvaða unglinga innan dyra.
Stefán talar um að æfingar
falli niður hjá iþróttafélaginu
Leikni þegar eitthvaö spennandi
sé i Hellinum og talar um sam-
keppni milli Fellahellis og
Leiknis.
Undirritaöur yrði siðastur
manna til að kasta rýrð á iþrótt-
ir, enda eru bundnar hjá flest-
um, ánægjulegar æskuminning-
ar, við þá mjög svo göfgandi og
heilbrigðu tómstunda iðkan, en
„dansiböllin” eiga einnig sinar
minningar hjá þeim sem komin
eru af árganginum ”44...
Þá var það Breiðfirðingabúð
og þá ekki siður en nú voru
vandamálin til staðar, þótt
kannski sé heldur fréttnæmara
nú á dögum.
Væri ekki hægt að skipuleggja
æfingar Leiknis þannig að þær
stönguðust ekki á við dansleiki i
Fellahelli sérstaklega kannski
þá þegar eitthvað spennandi er
á boðstólnum.
Hvernig væri að koma á já-
kvæðu samkomulagi milli
Leiknis og Fellahellis. V æri ekki
i áttina að forráðamenn þessara
tveggja hópa ræddust við og
gætu jafnvel ef viljinn er fyrir
hendi, komið með lausn, sem
báðir aðilar gætu sætt sig við.
Hjarta dag-
blaðs - hvað
ÆTLAÐI AÐ SJA
„SPILLINGUNA"
EN SÁ ANNAÐ
BV. skrifar:
Það hefur verið talað um sukk
og svinari i litrikum málskrúða
af þeim sem hneykslast á æsk-
unni.
En hvað um þá fullorðnu sem
fylla ungar stúlkur og draga
þærá afvikinnstað eða herbergi
til frekari „notkunar”.
Það er talað um unglinga-
vandamál eins og það sé eitt-
hvað nýtt sem aldrei hafi gerst
áður. Það ber að viðurkenna að
það gerist æ umsvifameira og
grófara. Astæðurnar eru m.a.
þær að uppeldið er oft á tiðum i
handaskolum og tengsl milli
foreldra og kennara er ekki sem
skyldi.
Það þjónar engum tilgangi aö
kennarinn þvoi hendur sinar,
ábyrgðin er töluverð á öxlum
þeirra.
Satt og rétt er að best sé að
þessir svokölluðu útlagar þjóð-
félagsins samlagist fjölskyld-
unni, þau virði hvert annað og
sinni áhugamálum hvers ann-
ars, en það virkar neikvætt að
neyða skoðunum ungs fólks upp
á „gamlingjana” og öfugt.
Vegna skammdegisstreitu
samfara fjárhagsáhyggjum
kemur oft dýrið upp i mann-
kindinni og einmitt þá ber að
varpa ljósi skilnings og jafn-
framt aðhalds i mótun ein-
staklingsins, slik mótun eða
vanmótun getur ráðið úrslitum
um framtið unglingsins, hvort
hann lendir i forarrennunni eða
tekur jákvæða stefnu sem hent-
ar félagslegum reglum kerfis-
ins. En að rökræða um kerfið
ætlar undirritaður að leiða hjá
sér enda væri það efni i fram-
haldssögu.
Sá er þetta ritar brá sér ný-
lega i Fellahelli til að sjá „spill-
inguna”, en varð vitni að öðru.
Rokkið dunaði og unga fólkið
virtistskemmta sér hið besta þó
kvartað væri um loftræstingu.
Ekki sást vin á neinum og telpur
sem undirritaður ræddi við
kváðust að visu ekki koma oft en
þær hefðu ekki orðið varar við
að vin væri haft um hönd innan
dyra. Já, vel á minnst innan
dyra, en hvað tekur við i „part-
ýum”? Þetta gefur hugmynda-
fluginu byr undir báða vængi.
Undirritaður hefði gaman af
aðfáaðkikja ieittslikt „partý”
og bera það saman við „gamla
daga”.
Það viröist sem svo að unga
fólkið sé margt hvert búið að
lýsa „frati” á uppalendur sina ,
enda komið fram i fréttum að
fordæmi foreldranna er I alltof
mörgum tilfellum þaö slæmt að
það sé orðin áleitin spurning
hvort það beri að ala uppal-
endu-na upp á nýtt.
Slik endurhæfing yrði máski
ansi fámenn, og þeir sem mættu
mundu gera það til þess eins að
hella úr skálum reiði sinnar.
Það er’eðlilegt að unga fólkið
vilji hasar, það er ævintýra
sinnað, en þó það vilji hasar þá
er ekki þar með sagt að hassið
sé eða eigi að vera þeirra
neysluvarningur, en alltsem er
forboöið vekur athygli og það er
lagt hart að sér að kynnast þvi
að eigin raun, en það getur orðið
dýrt spaug.

Trésmiðjan Víðir h.f. auglýsir: W
Skattholin margeftirspurðu komin, TRESMIÐJAN 1 •
tekk, ólmur, hnota og palesander. ■ . VIÐIR
Gott verð og góðir greiðsluskilmólar. Laugavegi 166 Sími 22229