Vísir - 10.02.1977, Blaðsíða 2

1

c i reykIavík
Ætlarðu til útlanda i ár?
ólafur ólafsson, námsmaður: Já,
alveg áreiöanlega. Bara aö fara
eitthvaö og einhverntima á árinu.
Sveinn Scheving, leigubilsstjóri:
Nei, ég hef ekki efni á þvf vegna
þess aö þaö er dýrt aö lifa i dag
meö stóra fjölskyldu.
María Siguröardóttir, húsmóðir:
Nei. En ég er ákveöin i aö feröast
eitthvaö hér innanlands.
Ásta Sæmundsdóttir, kennari:
Nei, ég reikna ekki meö þvi. Þó
veitti manni ekki af þvi ef
sumariö i sumar veröur svipaö og
þaö I fyrra.
Markús Markússon, nemi: Nei ég
ætla aö vinna i sumar. Ég er I
skóla svo mér veitir ekki af
peningunum.
Fimmtudagur 10. febrúar 1977 VISIB

Visismenn hittu Unu aö máli vestur á Melum, á heimili foreldra hennar. — Ljósm. LA
Rœtt
við llnu
Hannes-
dóttur
„Languði mest til að þokka
fyrir og segja bless"
,,Ég hef nú ekki svo mikla
reynslu aö ég viti hvernig mér
komi til meö aö Ilka þetta, en ég
var hræöilega taugaóstyrk
fyrst”, sagöi Una Hannesdóttir,
nýja dagskrárþulan hjá sjón-
varpinu i samtali viö Visi.
,,Ég var meö hnút i maganum
sem ég gat ekki leyst meö
nokkru móti. Þó held ég aö þaö
hljóti aö hafa hjálpaö mikiö
hvaö þeir hjá sjónvarpinu hafa
stuttan fyrirvara á þvi aö boöa
mann til vinnu”.
„Ég held aö allir sem sóttu
um, hafi veriö prófaöir”, sagöi
Una þegar Visir spuröi hvernig
menn væru settir inn I svona
starf.
„Siöan voru fjórar valdar úr
hópnum, og viö mættum allar
niöri I sjónvarpi klukkan niu
slöastliöinn laugardagsmorgun.
Viö vorum þar til klukkan hálf
eitt og æföum okkur, sögöum
hvor annari til og gagnrýndum,
ef viö sáum eitthvaö sem okkur
fannst athugavert hjá hvor
annari.
Klukkan hálf eitt, þegar viö
vorum að fara, var sagt aö þaö
vantaöi eina til aö kynna
laugardagsdagsskrána, og ég
var beöin um aö mæta. Þá lang-
aöi mig mest til aö segja takk
fyrir og bless. En það var ekki
aftur snúiö og ég mætti klukkan
hálf fjögur, eöa klukkutima fyr-
ir útsendingu, til aö lesa textann
yfir”.
Una er dóttir önnu Hjartar-
dóttur og Hannesar Þorsteins-
sonar aöalgjaldkera i Lands-
bankanum.
„Já, ég er nýgift”, sagöi Una,
„maöurinn heitir Geir Ingi-
marsson og er sölumaöur”.
„Viö erum aö byggja I Garöa-
bæ svo manni veitir ekki af
dálitlum aukapeningum”. Una
vinnur á daginn á skrifstofu
Flugleiða á Reykjavikurflug-
velli. Hún er stúdent úr MR og
stundaði þýskunám viö háskól-
ann siöastliðinn vetur. Á sumrin
hefur hún hinsvegar veriö flug-
freyja.
„Nei, ég haföi ekki áhuga á að
leggja þaö starf fyrir mig. Ég
kann betur viö störf sem eru I
svolitiö fastari skoröum. Ég vil
helstboröa á þessum tima, sofa
á þessum tima, o.s.frv. og þaö
fer alls ekki saman við starfs-
tima flugfreyjunnar”.
—GA
Þaklekinn og líknarbelgir samtímans
Þök leka, blokkabyggingar
springa, og ekki sér út um rúöur
fyrir móöu i heilu húsasam-
stæöunum, en þetta stendur allt
til bóta af þvi nú er loksins búiö
aö byggja nýtt hús yfir Rann-
sóknastofnun byggingar-
iönaöarins, þ.e. skrifstofuálmu,
og er þaö talinn „merkur
áfangi” i þróun rannsókna I
byggingariðnaöi. Þaö sem virö-
ist þó merkast viö þennan
áfanga er, aö Rannsóknarstofn-
un byggingariönaöarins átti
þess kost aö fylgjast meö bygg-
ingu eigin húss, þ.e. skrifstofu-
álmunnar, og ertaliö aö viö þaö
hafi fengist þýöingarmikil vit-
neskja, sem hægt veröi aö vinna
úr á næsta áratug eöa svo.
Segir svo i verklýsingu:
„Þessi steinsteypta bygging er
einangruö aö utan og þvi var
hægt aö hefja innivinnu, pipu-
lagnir og frágang veggja um
leið og húsiö var uppsteypt.
Framkvæmdaáform voru örva-
rituö...”
Margt mun eflaust skina gott
af þessum uppiýsingum, og eru
þó ekki öll kurl komin til grafar.
Þó er mest um vert aö skrif-
stofufólkiö hefur fengib húsnæöi
viö sitt hæfi og rýmkast hefur
um visindamenn i rannsókna-
húsinu sjálfu, þar sem undan-
fariö hefur átt sér staö tvibýli
háskólamenntaöra manna og
vélritunarkvenna. Ber aö fagna
þeim framförum i bygginga-
rannsóknum, og einnig þeirri
staöreynd, aö nú munu fleiri
visindamenn um byggingariön-
aö komast aö til rannsókna en
áöur, en þörfin er brýn, þótt
ekki yröi aukið húsrými til ann-
ars en nýta þann læröa vinnu-
kraft, sem útskrifast úr háskól-
um erlendis og hér heima, og
lagt hefur fyrir sig m.a. aö
minnka húslekann hjá þjóöinni.
Lengi vel byggöu islendingar
dr torfi og grjóti og höföu
liknarbelg fyrir glugga. Góöir
hleöslumenn uröu héraösfrægir,
enda var árlðandi aö veggir
stæöu sem iengst. Bæir fóru
ekki aö hrynja aö ráöi fyrr en
hin rómuöu stofuþil voru tekin
upp, en þau vildu fúna i fót-
stykkjum og falla fram á hlööin.
Veröa enn fundin þil, sem lúta
fram yfir skástoöir sinar, þótt
steinsteypan og flötu þökin séu
aö mestu leyti tekin viö. í mikl-
um rigningum láku torfþökin og
þótti ekki tiltökumál. Spýtt fol-
aldaskinn voru breidd á rúmin
og fólk undi sér viö hijómfall
dropanna, þegar þeir dundu á
höröu skinninu.
Siöan læröu menn nýtt hand-
verk og byrjuöu aö steypa hús
án einangrunar, og töldu nóg aö
hafa veggina þykka. Þeir svitn-
uöu samt. En menn fikruöu sig
áfram meö brjóstvit og nokkra
menntun aö leiöarljósi, uns kom
fram á tima sérfræöinga og
rannsókna. Þá upphófust ævin-
týri líknarbelgjanna aö nýju i
mynd tvöfaldra glerja, sem
sjaldnast sá út um fyrir móöu.
Steyptir, járnbentir veggir
sprungu út i abstraktmálverk
og þökin tóku aö Ieka þótt fol-
aldaskinnin væru horfin af
heimilunum. Við þessar aöstæö-
ur þótti timabært aö setja upp
vitsmunabanka undir þaki
Rannsóknarstofnunar bygg-
ingariönaðarins. Byggingar
þessarar stofnunar eru fallegar
álitum og eflaust hin bestu
húsakynni hvort heidur þau eru
einangruð að utan eöa innan. En
tvöföldu glerin halda áfram aö
vera ógagnsæ og fólk situr i tug-
milljóna höllum meö flötum
þökum og dundar sér viö aö
telja dropafallið. Liö og húsa-
kostur rannsókna I byggingar-
iön eflist aö allra virkt. Steypu-
prufur eru notaðar til skrauts i
kringum rannsóknarhallirnar,
og þurfi aö skoöa tvöfalt gler er
alveg eins vist aö senda þurfi
þaö tii Noregs. Sé spurt hvaö
Rannsóknarstofnun i bygg-
ingariönaöi hafi veriö aö gera,
þá erþvi til aö svara aö hún hef-
ur veriö aö rannsaka þaö sem
hún hefur byggt sjálf. Áuövitaö
eru heimatökin hægust. Hins
vegar væri gott ef visindin bær-
ust I stærra mæli út fyrir
Keldnaholtiö á næstu árum.
Svarthöföi