Vísir - 25.05.1977, Síða 23

Vísir - 25.05.1977, Síða 23
23 fréttamennska bundin viö örfá þunnu hljóöi um þennan heil- ofurmenni á iþrótta,,svibinu”. brigBa og hógværa máta til aö Persónudýrkun íþróttamanna helda ensimvirkni likamans eöli- riBur ekki viö einteyming, og legri. Þannig er trimmiö einasta kallar þó fólk ekki allt ömmu grein iþrótta, sem ég gæti sina. Ef ekki er veriö aö skýra frá hugsanlega sætt mig viö, en öll frækilegum afrekum og daglegu ástundun sports i meiri mæli má lifi Jóhannesar Eðvaldssonar, þá missa sig, og þótt fyrr heföi veriö. SPORT: Bolfettur, akróbatík og aðrar mannskemmandi athafnir Gunnlaugur ó. Johnson skrifar: Frá örófi alda hefur mannkyn- inu sem byggir hana Veröld, ver- ið allt aö lifsnauðsynlegt aö verja daglega einhverjum tima til ein- hvers konar tómstunda- og af- þreyingarstarfsemi aö loknum vinnudegi. Skapast hefur sú hefö aö skipta hvunndeginum i þrjú timabil: vinnutima, tómstundir og svefn. Hið fyrst- og siöastnefnda eru af illri nauösyn til komin, og má meö nokkurri réttu segja hiö sama um tómstundirnar. An tóm- stunda væri lifiö næsta tilbreyt- ingarlaust og litils virði aö lifa þvi. Þess vegna er nauðsynlegt aö þeim tima sé varið á skynsamleg- an og heilbrigðan hátt. Brauðstritið meira andlegs eðlis. í okkar nútimaþjóöfélagi er tækni og vinnuhagræöing hvers konar i algleymingi og brauöstrit manna meira andlegs eölis i staö likamlegs áöur. Fæstir þurfa lengur að strita sveittir og þreytt- ir, heldur nægir þeim aö sitja makindalega og fylgjast með vél- um sinum eöa starfsfólki og sjá um, aö störf þess séu rétt af hendi levst. Með hliösjón af þessu væri eöli- legast aö áhugamál fólks væru svipaös eölis, sem sé andlegs, svo sem lestur góöra bóka, skriftir og hugleiðingar, ástundun vlsinda- iökana og annaö i likum dúr. Þvi vekur þaö furöu mina og annarra rökrétt hugsandi manna, hvilikur ógnarfjöldifólks gengur i ' berhögg viö örlögin og sóar dýr- mætum tómstundum sinum viö iðkun iþrótta og þrekæfinga hvers konar, i þeim tilgangi ein- um aö stæla svo likama sinn, aö hann likist fremur óskapnaöi á borö viö snjómanninn hræöilega frá Nepal i staö imyndar skapar- ans. Viö þaö aö ganga svo i skrokk sér, að hamförum er lik- ast, hefur þessu fólki tekist aö út- má gersamlega þau einkenni mannlegs útlits, sem hvaö mest emkenna homo sapiens, hinn viti borna mann og má mildi heita, ef sú tegund deyr ekki út fyrir næstu þjóöhátlö. Persónudýrkun ríður ekki við einteyming! Vart liöur sá dagur, að eigi heyri maður einhvers staðar minnst á iþróttir. Fjölmiölar allir eru sneisafullir af iþróttafréttum, innlendum jafnt sem erlendum. Mest ber á knattspyrnu, en þó eru aðrar greinar, svo sem hand- knattleikur, hnefaleikur og stökk- keppnir, einnig nefndar. Reynt er aö fitja upp á sem flestu, svo aö allir likamshlutar fái sinn skerf af hitaeiningum og vöövatútnun, þvi aö alltaf má bú- ast viö, aö áköfustu sportmennin reyni af fremsta megni aö likja eptir fyrirmyndum sinum, jafn- vel aö þeir taki „örfáar arm- beygjur” á stofugólfinu til aö þola betur sjónvarpsdagskrána. Undantekningalitið er þessi er öruggt aö Péle eöa Múhameö Ali eru á dagskrá. Dæla í sig fjörefnum og hormónum. Vist eru afrek þeirra snjöllustu mikil, enda ekki aö undra. Flestir „toppsportidiótarnir” láta sér ekki nægja aö hamast allan dag- inn til að ná sem bestum árangri, heldur dæla i sig alls kyns f jörefn- um og hormónum, svo aö stór- hættulegt er, enda láta áhrifin ekki á sér standa. Kvenfólk verö- ur sem jötnar aö buröum og karl- peningurinn enn ægilegri. Næst þannig fullkomin nýting likams- kraftsins á kostnaö likamlegs og sálarlegs hruns eptir á. Þannig eru þessir ármenn heimsins til komnir og nefna þeir sig þó iþróttamenn. Til þess að allur fáránleikinn sé sjálfum sér samkvæmur, þá hundsa fjölmiölarnir gersamlega hinn gullna meöalveg, þ.e. „trimmiö” svokallaöa, og þegja Nær fullvíst að beljakar eru þar á ferð. Eitt mesta vandamál nútima- borgarasamfélags er skemmdar- verk, sem dafna vel i öllum meiri háttar þorpum og kaupstööum. Vart litur maöur svo i dagblaö, aö ekki sér þar sagt frá berserks- gangi einhverra varmenna i mannahibýlum. Sjaldan er um- talsverðum verömætum stoliö, heldur viröist kappkostaö aö eyöileggja og skemma sem mest, jafnt utan húss sem innan. Oft sleppa sökudólgarnir undan armi réttvisinnar, en sé þeir gripnir, er nær fullvist, aö ein- hverjir beljakar eru þar á ferö, útblásin „vöövabúnt”, sem ekkert hafa annaöfyrir stafni en gera heiðviröu fólki lifiö leitt. Þetta eru uppgjafa-iþróttamenn, sem þurfa aö sýna yfirburöi sina yfir imynduöum keppinautum sinum á þennan miöur geöfellda hátt. Ef þeir eru ekki aö riöa húsum vegna óslökkvandi skemmdar- fýsnar og „kraptadellu”, þá iöka þeir þá iþrótt aö ganga i skrokk á fólki og misþyrma þvi. Er þessi plága svo almenn, aö nær enginn ér óhultur, og hafa flestir haft einhver kynni af þessum ofstopa- mönnum. Virðast meltingarfæri saklausra borgara vera langvin- sælasta mark þessara skálka, og er orðiö herfilegt aö sjá fólk glotta strax á barnsaldri sökum tann- missis. Sjálfsálit iþróttamanna flestra er með þvilikum ólikind- um, að jafnvel Lóvisa lævisa myndi blikna i samanburöi viö þá. Gott dæmi um ótakmarkaöa sjálfumgleði iþróttamanns er visan eptir tugþrautarmanninn Rögnvald jarl, en þar segir hann: Tafl emk örr at efla iþróttir kannk niu Týnik trauöla rúnum. Tiö es bók ok smiðir. Skriöa kannk á skiðum. Skýtk ok ræk, svát nýtir. Hvart tveggja kannk hyggja, Harpslátt og bragþáttu. Ef þetta er ekki gort og sjálfs- hól, þá skal ég sporðrenna hatti minum!! Af framanskráöu má glöggt lesa hvert álit ég hef á iþróttum og iþróttamönnum. Ekki vil ég svo sem fullyröa, aö allir iþróttamenn séu jafn herfilegir og reynsla min hefur kennt mér, þvi ekki þarf nema einn varg i hverja veibistöð, til þess aö allt lendi I óskunda. En ekki vildi ég óska versta óvini minum aö hljóta þau aumkunarveröu örlög aö veröa heilaþveginn af undirförulli og slóttugri iþróttaforystunni og eyöa afgangi ævi sinnar viö iðkun iþrótta og annarra mannskemm- andi athafna. Nógu margir hafa þegar falliö i þá gryfju. Urval af bílaáklæöum (coverum) Sendum i póstkröfu. Altikabuöin Hverfisgötu 72. S. 22677 VÍSIR Ég óska að gerast áskrifandi Simi Ktítill Stöumúla 8 Reykjavik Nafn Heimili Sveitafélag sla.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.