Tíminn - 10.11.1968, Blaðsíða 2

I
■ ST 41 <«' 4

2
TIMINN
SUNNUDAGUR 10. nóvember 1968.
Söluíbúðir í
borgarbyggingum
Samkvæmt ákvörðun bnrgarráðs varðandi, sölu
ibúða í borgarbyggingum, er hér með auglýst
eftir umsóknum þeirra er koma vilja til greina
þegar endurseldar eru íbúðir sem borgarsjóður
kaupir samkv. forkaupsrétti sínum.
Að þessu sinni er um að ræða nokkrar
2ja og 3ja herbcrgja íbúðir í Gnoðavogi, —
og e.t.v. 1 öðrum byggingarflokkum.
Nánari upplýsinar veitir húsnæðisfulltrúi í
Félagsmálastofnun Reykjavíkurborgar, Pósthús-
stræti 9, 4. hæð, viðtöl kl. 10—12.
BORGARSTJÓRINN í REYKJAVÍK
Auglýsing
Með tilliti tii þess samkomulags, er fjármálaráðu-
neytið og Bandalag starfsmanna ríkis og bæja
gerðu með sér hinn 1. október s.l., tilkynnist hér
með, að Húsnæðismálastofnun ríkisins er nú opin
í hádeginu alla virka daga nema laugardaga. Enn
fremur er opið á mánudögum til kl. 18 yfir
vetrarmánuðina.
Stofnunin er lokuð á laugardögum allt árið.
Sprautun - Lökkun
• Alsprautum og blettum allar gerðir af bílum.
• Spráutum einmg heimilistæki. isskápa, þvotta-
vélar. frystikistur og fleira 1 hvaða lit sem er.
VÖNDHÐ OG ODYR VINNA.
STIRNIR s.f. — Dugguvogi 11.
(lnngangur frá Kænuvogi) — Sirm 33895.
HARDVIÐAR
OTIHURDIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKÚLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75

Sjónvarpstækin skila
afburða hljóm og mynd
FESTlVAL seksjon
Þetta nýja Radionette-sjón-
varpstæki fæst einnig me5
FM-útvarpsbylgju. — Ákaf-
lega næmt. — Með öryggis-
læsingu.
ÁRS ÁBYRGÐ
Radionette-verzlunin
Aðalstræti 18, sími 16995.
Skipulags &
ráðlegginga
þjbnusta
...i .i. i i m
iHO

HURÐIR INNRETTINGAR FATAS.tjCAPAR RAFTÆKI Suöurlandsbr.6 S.-84585
ÞÁTTUR KIRKJUNNAR
Handaband -
Hjálparhendur
Sagt er að sérstök munka-
regla eigi að lifa og lifi eftir
þeirri lífsreglu, að skilja alla
staði, sem þeir dvelja á, eftir
fegri en þegar þeir komu þang-
að.
Þetta er mjög á annan veg
en sagt er um margt af ís-
lenzku ferðafólki, sem skilur
við jafnvel fegurstu staði í
hryllilegu ástandi, ataða
drasli og sorpi.
Þetta er nú samt að breyt-
ast til batnaðar og tilfinning
fyrir fegurð og hreinleika virð-
ist aukast með hverju ári hjá
Íslendingum og umgengnin þá
um leið.
Og vel mættum við taka til
íhugunar það álit Ame-
ríkumanna á Norðurlandabú-
um, að þeir hafi í vitund sinni
þrá eftir að skapa eitthvað
fallegt, hvar sem þeir setj-
ast að.
Þetta er sagt bæði um Norð-
menn, Dani og Svía, sem yfir-
leitt fá þó ekki sömu einkunn,
en um íslendinga er þagað á
þessu sviði, þótt þeir séu álitn-
ir bæði framsæknir og gáfað-
ir.
Hin skapandi og prýðandi
hönd hefur bæði efnislegan og
andlegan kraft. Henni er
stjórnað af anda Guðs.
Hendurnar eru starfstækni
sálarinnar og • skilningsins og
ná þannig miklu lengra en
armar og faðmslengd gefa til
kynna.
Eftirtektarvert er að ihuga,
hvernig fóik, sem misst hefur
hönd eða hendur getur notið
sinna andlegu handa, ef svo
mætti segja, svo að gáfur þess
og hæfni kemur ótvírætt í ljós,
án lfkamlegra handa.
Sums staðar eru til sýnis
myndir af blómum og hlutum
málaðar með tám eða munni
handalausra listamanna.
Það er ótrúlegt, svo að nálg-
ast hið ómögulega, hve langt
slíkt listafólk getur náð.
Ósjálfrátt koma í htig orð-
spekingsins og mannvinarins
Leo Tolstoy, þegar hann hitti
ungan mann, sem var barna-
fullur af beizkju yfir því, hve
hann væri fátækur, en margir
aðrir ríkir. „Guð hlyti að vera
ranglátur að skipta þannig
milli barna sinna“, sagði hann.
Skáldið greip hægri hönd
mannsins og sagði: „Ert þú,
sem ert ungur og hraustur,
svona fátækur í raun og veru?
Mundir þú vilja láta höggva
þessa hönd af, ef þú fengir
fyrir það nokkur hundruð þús-
undir króna?“
„Nei“, hrópaði ungi maður-
inn óttasleginn. „Það mundi
ég'aldrei gera fyrir neina pen-
inga.“
,,En hina vinstri?“ spurði
skáldið. „Ekki heldur," svaraði
maðurinn.
Þarna sérðu, hvílik auðæfi
Guð hefur gefið þér,“ sagði
Tolstoy, „og samt ásakar þú
þennan gjafara."
„Ég sendi þér handtak mitt“
segja sumir í bréfum sínum i
stað kveðju. Og þau orð segja
mikið um það, sem í einu
handtaki eða handabandi get-
ur falizt.
Trygg, traust og ástrík hönd
talar áhrifameira mál en nokk
ur tunga, og er þá mikið sagt.
Rætt hefur verið um að af-
nema handabönd til kveðju af
heilsufarslegum og vísindaleg-
um ástæðum, með hreinlæti
að takmarki, þar eða fólk geti
borið sóttkveikjur á milli, ef
tekið er í óhreinar hendur.
En hér kemur rödd hjartans
til greina. Og hennar vitnis-
burður verður þungur og mik-
ilvægur með tilliti til mann-
legra viðskipta og sambanda.
Handtak verður þá allt í
einu hjartans mál, auðugt og
eilíft sem samfélagsatriði .
Handtak mannvinar, hand-
tak föður og móður er eitt af
hinum miklu náðargjöfum lífs
ins og samfélagsins. Og nú á
tímum, ekki sízt með tilliti til
„mannréttindaársins“, sem nú
er að líða, verður það bein-
linis táknræn nauðsyn, sem
samfélagið getur ekki án ver-
ið. Enda eru heimsfræg handa
bijnd forseta og forsetaefna í
Bandaríkjunum. Og það segir
mörgum ræðum meira um á-
hrif handabanda á heimsmál-
in.
Sjúkleg sótthræðsla má ekki
spilla svo mikilvægu efni til
friðar og bræðralags.
Og hjálpandi vinarhönd er
stór guðsgjöf. „Nú skal ég
hjálpa þér“, eru dásamleg orð
handa þreyttum og hrjáðum
í alls konar erfiðleikum. Og
hversu oft þurfum við ekki að
hlusta á þann fagnaðarboð-
skap, sem í þeim orðum felst.
Mamma hjálpar, hjúkrunar-
konan hjálpar, læknirinn hjálp
ar, vinurinn ’hjálpar og stund-
um hjálpa þeir eða þær, sem
við sízt áttum von á.
Líknarhendur og hjálpar-
hendur eru hvarvetna tæki
Guðs miskunnar, þegar í harð-
bakkann slær. Og ein er sú
vera, sem enginn vill hjálpa.
Og svo koma stundir, sem
við spennum greipar auðum
höndum og bíðum hjálpar frá
uppsprettu allrar líknar, „þeg-
ar mannleg hjálpin dvín.“
Bf til vill er þó höndin
aldrei fremur sproti Guðs misk
unnar 'en á sorgarstund. Hver
mundi gleyma setningu þeirr-
ar handar, sem þerrar tár og
líður ljúft um vanga?
Og hver gæti gleymt gjöf
þeirrar handar, sem starfar
eftir lögmáli Drottins, er
hann segir:
Þegar þú gefur, „þá vit' þín
vinstri hönd ekki, hvað sú
hægri gjörir.“
Þannig verða til kraftaverk
miskunnsemi og hjálpar, sem
Guð einn telur.
En svo er bá líka hægt „að
þvo hendur sínar“, koma
hvergi nærri því, sem þær áttu
að gjöra gott.
Og eins geta hendur unnið
ógagn og mein, já. ægileg
hermdarverk og glæpi.
Helgum því hendurnar, þessi
dásamlegu tæki máttarins,
krafti hins góða Guðs, gjörum
þær Guðs hendur með bless-
andi handtaki, hjálparhendur
kærleiksríkrar sáSar
Árelíus Nielsson.