Tíminn - 20.02.1969, Blaðsíða 3

FBBHTUPAGUR 20. febrúar 1969.
TIMINN
3
Meó
• í ' ' . '
Vinur minn er mikið fyrir
allskyns veiðiskap og hann
hafði brennandi löngun til að
eignast
Konan hafði þó röggsamlega
tjáð honum að þau hefðu eng-
an veginn efni á slíkum bjána-
skap.
Eitt kvöldið þegar hann kom
heim, tilkynnti hann frúnni,
að nú hefði hann fest kaup á
trillu. Hún rauk á hann eins og
gammur «g hellti hraustlega
úr reiðiskálum sínum yfir
hann. Seinna um kvöldið þegar
hann sá, að það versta var af-
staðið, labbaði hann út og
— keypti trillu!
Lítil skemmtisnekkja slitn-
aði upp af legu sinni við hafn-
arbæ á SuðurEnglandi-. Eigand
inn frétti ekkert af bátnum 1
tvear vikur. Þá fékk hanr. mjög
kurteislegt bréf frá Selgíu,
þar sem sagt var að togbátur
hefði fundið skútuna og skilað
henni í höfn. Þyrfti hann að-
eins að láta sækja hana.
En það var nú ekki svo ein-
falt.
Hann varð fyrst að fá inn-
flutningsleyfi frá Innflutnings-
nefnd til þess fá eign sína aftur.
Þrisvar sinnum í röð var
umsókn hans neitað á þeim for
sendum að efla bæri brezkan
bátaiðnað.
Nýtízku heimili er staður.
þar sem öllu er stjórnað með
staumrofum — nema börnun-
um.
Hvar liggur Osló?
f miðri Tékkoslóvakíu — ?
Tékk—osló—vakía.
Jíl, já, ég næ í hjálp, en fyrst þarf ég að ná þessum fyndna
svip á mynd til minningar um sumarleyfið.
Þekktur prófessor sem átti
að halda fyrirlestur við háskóla
í annari borg, villtist og komst
að raun um að hafa lent á geð-
veikrahæli. Hann gaf sig tal
við dyravörðinn og sagði góð-
látlega: — Það er nú kannski
ekki svo mikill munur á stofn-
unum, þegar öllu er á botninn
hvolft.
— Og nokkur þó, sagði dyra-
vörðurinn. — Hér verða menn
að sýna framför áður en þeir
útskrifast.
Kennslukonan: — Og á sjötta
degi skapaði guð manninn.
Pétur: — Pabbi minn segir,
að við séum komin af öpum.
Kennslukonan: — Hér í skól-
anum skiptum við okkur ekki
af ættfólki ykkar.
Framfarir sonur minn jú, það
er t.d. þegar maður opnar fyrir
útvarpið og hlýðir á veður-
fregnir, í stað þess að líta út
um gluggann hjá sér.
Forstjórinn bauð mér „einn lítinn", Þú veizt, að orð forstjór-
ans eru lög.
Eftirsóttasti glaumgosi ver-
aldar, milljungurinn Arndt von
Bohlen und Halbaoh, en hann
er sonur þess þekkta þýzka
auðjöifurs, Alfrieds heitins
Krupp, gekk nýlega í hjóna-
band. Og þrátt fyrir það að
þessi einkasonur Krupps garnla
haifi afsalað sér arfi sínum, þá
þurfa ungu hjónin ekki að ótt-
ast hungurdauða í framtíðinni,
því Arndt von Bohlen er út-
hlutað uim það bil fjörutíu
milljónum króna úr Krupp-
sjóðnuim svo nefnda, en sá sjóð
ur var stofnaður eftir dauða
þess garnla Krupps.
Á undanförnum árum hefur
þessi ungi milljónamærimgur
eytt ævinni á baðströndnm í
fylgd með fögrum konum, eins
og t.d. þeim Ginu Lollobrigidu
og Soraya, fyrrverandi keisara-
ynju af Persíu.
Auk milljónanna sinna á
Arndt von Bohlen einnig mynd
arlegt einbýlishús sem reynd-
ar telur ein sjöitíu og tvö her-
bergi og veiðihöllinni hans má
ekki gleyma, en þar heldur
hann einmitt brúðkaup sitt.
Eitthvað munu þa-u og eiga
af farartækjum.
★
Mikil mótmæl-aganga var far
in inn á ráðhústorgið í Kmlh.
um daginn og einn lögregluþj.
var til þess að halda uppi lög
um og reglu gekk að einum
göngumanna og klappaði hon-
um vingjarnlega á höfuðið, það
er alveg rétt! Hann barði hann
ekki í höf-uðið með kylfu eins
og kann-ski er tíðkað annars-
staðar, hann strauk honum
ósköp blíðlega yfir kollinn og
spurði: Hvað heitir þú vinur?
Það voru nefni-lega barn-a-
skóla-börnin á aldrinum sjö til
tíu ára, sem fóru þessa göngu
o-g kröfðust fleiri leikvalla í
úthverfum, forsvarsmaður göng
unnar var Lars As-trup og
hann gekk á fund borgars-tjóra
og gerði grein fyrir kröfum
sínum og félaga sinna, en borg
arstjórinn mátti ekki vera að
því að ræða lengi við hann,
heldur sagði: „Verið ekki að
þessu röfli strákar".
Lars stakk up-p á því við
borgarstjóran-n að si-tthvað
mætti gera við Tívolí að vetr
inum til, en borgiarstjórinn
svaraði því til, að foreldrar
þeirra myndu ekki kæra sig u-m
að börnin væru að þvælast í
allri forinni sem er í Tívolí í
vætunni á veturna. „Þetta er
nú bara léle-g afsökun", sagði
þá Lars. Borgarstjóri-nn batt
síðan endi á fundinn með því
að rísa á fætur og segja: „Nú
er nóg komið“, en Lars sat
Sem fastast og vildi halda
áfram að spyrja, en borgar-
starfsmenn vísuðu honum
brott.
★
Ástæðan til þess að Amor er
svo óhittinn nú á dögum er sú,
að hann horfir á smyglaða næl-
onsokka meðan hann skýtur
á hjartað.
★
Kvikmyndastjarnan við vin-
konu sína: — Alltaf þegar ég
ætla að fara að gifta mig vegna
ástarinnar, kemst ég að því, að
hann á enga peninga.
Arja Rasikari h-eitir hún
þessi, en í Pakistan segja þeir
að það merki „Vitsmuna
Perla“. Reyndar var móðir
þessarar vitsmuna perl-u írsk
og faðir hennar var spánskur,
en þau gáfu henni þetta nafn
vegna þess að hún fæddist í
Pakistan. Nún-a hyggst hún
b-eita vitsmununum til þ-ess að
afla sér frama á hvíta tjaldinu,
reyndar hefur hún þegar leik
ið í sex kvikmyndum, o-g starf-
Um daginn var barið nokkuð
hastarlega að dyrum hjá bíl-
stjóra einum í smábæ í Eng-
landi. Þegar hann fór til dyra
var bæjarstjórinn þar fyrir ut
an og hélt í höndina á litlum
snáða, þegar bílstjórinn athug-
aði drenginn vel, sá hann að
þarna var sonur hans, þriggja
ára kominn, hann ætlaði að
þakka bæjarstjóranum fyrir að
gæta fyrir sig drengsins, en
náði varla að opna munninn,
því bæjarstjórinn hellti sér yfir
ar nú við kvikmynd sem verið
er að gera í Róm. Það virðist
eitthvað til í þe-ssu með vit-s-
munin-a, þvi Arja talar fjögur
tungumál og er auðvitað að
læra ítölsku um þessar mundir.
Þegar þessi mynd var tekin
af henni bað Ijósmyndarinn
han-a u-m að gefa upp „málin“
en hún neitaði því, þar eð hún
kvaðst vera þunguð o-g mittis-
m-álið því ekki eins og það oft-
ast væri.
hann, spurði hvers konar faðir
hann eiginlega væri, að láta
drenginn vera eftirlitslausan að
flækjast út um hvippinn og
hvappinn. „Þú ert einn af þeim
hópi manna, sem heldur að allt
muni verða gert fyrir þá, en
það er bara ekki þannig, ef
þú setur barn í heiminn, þá
áttu nokkrum skyldum að
gegna við það“, æpj;i bæjar-
stjórinn framan i manninn og
strunzaði síðan burt.