Vísir - 17.09.1977, Blaðsíða 4

iTíYí
Laugardagur 17. september 1977
VISIR
Umsjón: Óli Tynes •
Maria Callas á sviöinu, brosandi viö aödáendum sinum.
MARÍA
CAUAS
LÁTIN
Maria Callas, sem
jagnrýnendur kölluðu
stórkostlegustu sópran-
söngkonu síðari tíma, lést
á heimili sínu i París í
gær fimmtíu og þriggja
ára gömul. Talið er að
banamein hennar hafi
verið hjartaslag.
Maria Callas var ekki aöeins
stórkostleg söngkona, hún var
mjög litrikur persónuleiki og
var ekki siður þekkt fyrir geysi-
legt skap sitt, en sönginn.
Meðal umboðsmanna var hún
kölluð „Tigrisdýrið” og það
kom fyrir oftar en einu sinni að
aflýsa þurfti sýningu vegna þess
að Callas rauk upp útaf
einhverju.
En röddin var slik að henni
fyrirgafst allt og henni stóðu
allar dyr oppar. Leikhæfileikar
hennar stóðu röddinni heldur
ekki mikiö að baki.
Þegar hún söng hlutverk
hinnar sjúku Violettu i La
Traviata, var leikur hennar svo
eðlilegur aö margir áhorfend-
anna óttuðust aö hún væri i
rauninni veik.
Siðasta áratug, eða svo, sást
Maria Callas ekki oft á sviðinu,
en hún var mikið i fréttunum
engu að siður. Vinátta hennar
og griska milljónamæringsins
Aristoteles Onassis varð slúður-
skribentum ótæmandi brunnur
og þegar hann kvæntist
Jacqueline Kennedy fór Callas i
mál 'viö blöð sem héldu þvi
fram að hún hefði reynt að
fremja sjálfsmorð.
Aldrei önnur eins og hún
„Ari er vinur minn, besti vin-
ur minn og það verður hann
alltaf,” sagöi hún. Hún vann
málið gegn blöðunum og fékk
háar skaðabætur.
„Við sjáum aldrei neinn lista-
mann á borð við hana aftur”
sagði Rudolf Bing, fyrrverandi
framkvæmdastjóri Metropolit-
an óperunnar, þegar hann frétti
um dauða songkonunnar.
Bing og Callas lenti nokkrum
sinnum heiftarlega saman og
einu sinni að minnsta kosti setti
hann hana i bann.
En hann vildi ekkert um það
tala þegar Reuter fréttastofan
hafði samband við hann: „Það
skiptir ekki máli lengur”, sagði
hann.
Hún var erfið, en hún hafði
lika fétt til að vera það. „Hún
var stórkostleg leikkona”
Sópransöngkonan Victoria de
Los Angeles, brast i grát, harmi
lostin, þegar henni barst fréttin
um lát Mariu Callas.
„Það getur ekki verið satt, ó
nei, ó nei” sagði hún. „Heimur-
iirn hefur misst stórkostlegan
listamann. Ég get ekki sagt
meira, ég er að gráta”.
tJlfynja með ylfinga sina.
Átök milli mól-
úkka og lögreglu i
Hollandi verða sifellt
tiðari. Hér eru
slökkviliðsmenn að
reyna að ráða niður-
lögum elds i barna-
heimili. Ekkert barn
var þar þegar ungir
öfgasinnaðir mól-
úkkar kveiktu i.
Úlfurinn er að verða út-
dauðurá Norðurlöndum og
sænska náttúruverndar-
ráðið er nú búið að setja í
gang áætlun til að reyna að
koma í veg fyrir það.
Það hefur fengið nokkra
ylfinga frá Dýragarðinum
í Kaupmannahöf n og ætlar
að reyna að koma þeim út í
sitt náttúrulega umhverfi
svo að stofninn geti aftur
vaxið.
Þetta er þó ekki auðvelt
því að eru ekki allir hrif nir
af hugmyndinni, sérstak-
lega ekki Samarnir sem
vilja ekki sjá á eftir hrein
dýrunum sínum í úlfskjaft.
Náttúruverndarráðið
verður því að fá samþykki
yfirvalda fyrir þessari á-
ætlunsinni. Ef lagaleg hlið
málsins verður úlfunum í
hag í Svíþjóð hefur norska
náttúruverndarráðið á-
huga á að reyna líka að fá
„lán í úlfabankanum".
Gamli
Ford
Meö stráhatt I hendinni situr
Henry Ford viö stýrið á „Model
A” bifreiö frá 1903, en þaö var
fyrsta tegundin sem verksmiöj-
urnar settu á aimennan mark-
aö.
Verksmiöjurnar eru nú aö
halda upp á 75 ára afmæli sitt og
I tilefni af þvi eru þær aö reyna
aö finna ■ eins mörg ,,A Model”
og mögulegt er. Elsta bifreiöin
sem hingaö til hefur fundist ber
raönumeriö tuttugu og átta og
er i eigu safns I Texas.
Alis voru smiöaöar 1.708
bifreiöar af þessari gerö á
fyrstu fimmtán mánuðum verk-
smiöjunnar. Frægasti Fordinn
er þó gamla T-módeliö. Nokkrir
þeirra eru enn I gangi og dag-
iegri notkun.
Þetta eru sex af Vestur-þýsku hryðjuverkamönn-
unum ellefu sem ræningjar Schleyers heimta að
verði látnir lausir i skiptum fyrir hann.