Vísir - 19.01.1979, Blaðsíða 2

Fttstudagur 19. Janúar 1979 nsm
c
í Reykjavík
—y
D
Hvernig list þér á veöriö
í dag (18.1)?
Eyjólfur Kolbeins, kennari: Mér
llst vel ó þaB, ég kann miklu betur
viö hlýjuna en frostiö.
Sigfús Cassata, verslunarmaöur:
— Mér finnstgaman aö þvi. Hlýj-
an er betri en frostiö.
Þórhalla Guömundsdóttir, starfs-
stúlka: — Mér list bara vel ó þaö.
Þaö er nú betra þegar þaö er
hlýtt.
Helga Thomsen, húsmóöir: —
Mjög vei. Þaö er lltill snjór og
engin rigning.
Hjttrtur Krlstjónsson, gerir ekk-
ert elns og er: — Mér list bara vel
ó þaö. Þaö er þó ógætt aö hafa
frost ööru hverju.
Skothvellir hreyröust innan úr
herbergjum dómsmálaróöu-
neytisins þegar blaöamenn biöu
eftir aö ganga þar inn. Frétta-
sn'atar geröust toginleitir I
framan og grunsemdir vöknuöu
um aö róðuneytiö heföi tekiö
upp nýjar aöferöir varöandi
refsingar sakamanna.
Þegar betur var góö kom hins
vegar I ljós aö þarna voru iönaö-
armenn vopnaöir naglabyssuaö
búa til skilvegg. Er þaö gott
dæmi um þau þrengsli sem
dómsmólaróöuneytiö býr viö,
aö þar er búiö aö stúka húsrým-
iö niöur I svo litlar skrifstofur aö
þær eru ó stærö viö fangaklefa.
„Hingaö kemur fólk til aö
ræöa mól sem I mörgum tilfell-
um eru viökvæm einkamól og
þvi reynt aö lóta þó sem Um þau
fjalla hafa sérherbergi þótt lltil
séu”, sagöi Baldur Möller róöu-
neytisstjóri er hann bauö blaöa-
menn velkomna til aö kynna sér
dómsmólaróöuneytiö I Arnar-
hvoli.
Eftir aö hafa heilsaö uppó
Steingrlm Hermannsson dóms-
mólaróöherra var gengiö um
húsnæöi róöuneytisins og tók
Baldur Möller ráðuneytisstjóri hefur nokkuð sérstætt kerfi viö rööun
skjala sem aðrir kunna lítil skil á. Baldur getur hins vegar gengið aö öllu
sem vantar á svipstundu og þarf litinn tima til aö leita i stöflunum sem
þekja borð og stóla. (Visismynd JA)
DÓMSMÁLARÁÐUNEYTIÐ:
Bloðamönnum heilsað
með skothríð!
þaöekki langan tima þvi þaö er
ekki stórt. AB þvl búnu var sest
niöur meö Baldri Möller og
helstu samstarfsmönnum hans.
Þar voru Eirtkur Tómasson
aöstoöarmaöur dómsmólaróö-
herra, Hjalti Pólsson, sem meö-
al annars sér um eftirlit meö
starfshóttum lögreglu I landinu,
Þorleifur Pólsson, sem hefur
kirkjumól og rekstur sýslu-
mannsembætta ogfógeta ó sinni
könnu meö meiru. ölöf Péturs-
dóttir, er annast mannréttinda-
mól þar ó meöal barnavernd og
hjúskaparmál, Jón Thors, er
hefur yfirstjórn meö fangelsis-
rekstri meöal annars. Þorsteinn
Jónsson annast dómafullnustu
ósamt Jóni, Bryndis Jónsdóttir
sér um skrifstofumólefni meö
meiruog ólafur Walter Stefóns-
son skrifstofústjóri.
Meöal móla er dómsmóla-
róöuneytiö fer meö mó nefna
eftirfarandi:
Dómaskipan, dómstóla aöra
en Félagsdóm, réttarfar og
mólflutningsmenn, meöferö
ókæruvalds, er þaö ber undir
dómsmólaróöherraaö lögum og
fró 1. mars I fyrra meö fram-
kvæmd refsivistardóma.
Lögreglu og löggæslu, bif-
reiöaeftirlit og umferö, Land-
helgisgæsluna, sjómælingar og
sjókortagerö. Eftirlit meö skot-
vopnum, eftirlit meö útlending-
um, öryggiseftirlit, vegabréf,
sifjarétt, prentfrelsi, kjör for-
seta Islands, almannavarnir,
kirkjumól, happdrættí, eignar-
rétt og mannréttindi. Er þó
margt ótaliö upp sem heyrir
undir dómsmólaróöuneytiö, en
þetta gefur nokkra hugmynd
um vlötækt verksvið þess.
Þeir mólaflokkar sem dóms-
og kirkjumólaráöuneyti var fál-
iö aö fjalla um viö stofnun
Stjórnarróösins 1904 héldust ón
breytinga fýrstu 35 órin og ón
meirihóttar breytinga til 1946.
Nefiiið „róöuneyti” kom ekki til
fyrr en 1921.
A allra slöustu órum hafa tvö
atriöi valdiö mjög auknum önn-
um 1 róöuneytinu. Þaö er aö rlk-
iö tók viö meöferö lögreglumól-
efna áriö 1973 af sveitarfélögun-
um og slöan i fyrra er róöuneyt-
iö tók viöframkvæmd refeivist-
ardóma.
Starfsliö dómsmálaróöuneyt-
isins er 19 manns og er kyn-
skiptingin nokkuö jöfn eöa 10
konur og 9 karlar. Af þessum
hópi eru átta meö lögfræöi-
menntun.
— SG
Hin heittelskaða Ameríkurúta
Sérkennileg deila er koinin
upp meöal flugmanna, og á aö
heita aö hún stafi af launa-
ákvæöum meö tilliti lil vinnu-
tima. Stjórn Félags isienskra
atvinnuflugmanna hefur sent
frá sér greinargerb um þetta
efni, en aöalkrafa hcnnar er
sömu laun fyrir sömu vinnu I
staö inismunandi launa eftir þvi
hverju flogiö er og hvar.
Viö sameiningu stóru flug-
félaganna tvcggja á slnum tfma
áttu aö sameinast tveir starfs-
hópar flugmanna,þeir sem voru
Ii miUiIandaflugi Loftleiöa og
þeir sem fhigu vélum Flug-
félags islands. Ekki viröist hafa
oröiö af þessari sameiningu
starfsliösins, og halda hinir
gömlu flugmenn Loftlciöa enn
stööum sinum á stóru miili-
landavélunum, eins og glögg-
lega kom I ljós þegar stóra þot-
an kom hingaö i vetur. Liöiö
sem fór vestur tU aö þjálfa sig
undir aö taka viö stjórn hennar
var úr Loftleiöahópnum.
Sjálfsagt er nokkurt metn-
aöarmál fyrir flugmenn aö
stjðrnæ sem stærstum farþega-
vélum. Þaö er þó ekki aöalatriö-
iö, heidur hitt, aö eftir þvl sem
flugvélarnar eru stærri hafa
flugmenn mciri laun. Nú hafa
gamlir flugmcnn Flugfélagsins
svaraö meökröfu um sömu laun
fyrir sömu vinnu, án tilUts til
stærbar flugvéla. Þctta er
réttmæt krafa, eins og mál
standa I þessum efnum hér á
landi, þótt hún þekkist hvergi
annars staöar. Þetta er raunar
eina svariö, sem félag flug-
manna getur gefiö viö stirfni
I.of tleiöafiugmanna. Þau
skæruverkföll sem nú eru boöuö
I fluginu, bæöi innanlands og á
gömlu fiugfélagsrútunni til út-
landa, eru mál Loftleiöaflug-
manna öörum fremur, og cr
ekki aö efa aö samúö alinenn-
ings er meö fiugmönnunuin,
sem mcö þessum hætti eru aö
leita réttar slns.
Þaö var rfkiö.sem haföi for-
ustu um sameiningu flugfélag-
anna á sinum tima. Nú, löngu
slöar, kcmur á daginn, aö sam-
cinlngin hcfur hreinlega ekki
tekist nema I toppinn. Afstaöa
Loftleibaflugmanna sýnir svo
sem veröa má, aöþeir hafa eng-
um samcinast. Þeir vilja alls
ekki blandast þeim hópi at-
vinnumanna, sem unnu hjá
Flugfélaginu, m.a. vegna þess
aö þeir telja sig betur setta i
launum. Meö sömu launum
fyrir sömu vinnu, skiptir ekki
máli hvort þeir aka strætis-
vögnum eöa fljúga á linunni
Luxemborg — Amerika. Stjórn
F.l.A. kallar þetta „hina heitt-
elskuöu Amerikurútu”. Kann aö
felasti þessum oröum vitneskja
um, aö flugstjórar á þessari
rútu njóti annarra og meiri
hlunninda en launanna einna.
En þaö eru þá hlunnindi, sem
standa utan almennrar vit-
neskju.
Stjórnendur Loftleiöa voru
margir hverjir flugmenn á
millilandaleiöum áöur en þeir
settust 1 s tjórnars tóla
fyrirtækislns. Þeim tókst aö
koma i veg fyrir aö fyrirtæki,
sem þeir böröut viö aö koma á
stofnoghalda á lifi, yröi af þeim
tekiö meö hlutabréfabraski,
þegar fór aö ganga betur. Lik-
legt er aö þeim liafi ailtaf veriö
fullkunnugt um viöhorf gamalla
starfsfélaga f flugstjórastól, og
cigi nú ekki gott meö aö ganga á
móti vilja þeirra og skipa þeim
á bekk meö „almenningi”.
Engu aö siöur er þaö skylda
þeirraaö vinna aö þvi meö oddi
og egg, aö fá hina fyrri starfs-
félaga til aö faUast á samein-
ingu innan flugstjórastarfans.
Annaö leiðir út I hreinar ógöng-
ur, og er raunar óþolandi. Hin
heittelskaöa Amerikurúta
veröur aö þola þaö aö venjulegir
Glas gow-Kaupman naha fn-
ar-flugmcnn setjist I flugstjóra-
sætiö — annars endar samein-
ing félaganna meö ærslum.
Svarthöföi