Vísir - 19.01.1979, Blaðsíða 16

LÍF OG LIST LlF OG LIST
Föstudagur 19. janúar 1979 vism
ITf og list lif og list lif og list
Popppistill IX
BJARTAR HLIÐAR
ViO skul um nú halda
áfram aö rifja upp áriö 1971
sem var hiö merkilegasta.
Síöast var m.a. drepiö á
ævintýri Votastokks i Salt-
vfk og allan suddann þar i
kring. En björtu hliöarnar
voru i meirihluta og skal nú
tæpt á nokkrum þeirra.
Tónlist
Lifun
13. mars efndi hljóm-
sveitin Trúbrot til hljóm-
leika i Háskólabiói. Mikil
eftirvænting rlkti þvi frum-
flytja átti frumsamiö verk
Lifun. Strákárnir höföu
veriö milli tanna blaöanna
fyrir meint sukk, svinari,
hass og hóreri. En þaö voru
sannarlega engir útlifaöir
jaskar sem negldu áheyr-
endur niöri sætin meö
þrumufleygum hljóö-
færanna og melódiskum
tilþrifum. Sjaldan held ég
aö gestir Háskólabiós hafi
veriö jafn ánægöir meö
dvöl sina þar.
Hljómleikar þessir og
óömannaplatan höföu tek-
iö af allan vafa um, aö
sláttutónlistin islenska var
komin á viöunandi hátt
plan. Lifun fjallar um æfi-
feril ákveöinnar persónu.
Textinn var saminn á
ensku hvort sem verkiö átti
aö helga sér reit I hjörtum
hins vestræna heims, eöa
um tlskugróna fyrirlitn-
ingu á móöurmálinu hafi
veriö aö ræöa. Trúbrot lét
sér ekki næga aö flytja
verkiö á hljómleikum held-
ur brá sér yfir pollinn og
þrykkti verkiö á plast. ÍJt-
koman varö aö sjálfsögöu
Heimsóknir
Þetta ár var ekki
frábrugöiö öörum hvaö
snerti heimsóknir erlendra
hljómsveita. Fyrsta skal
fræga telja Deep Purple
sem þá stóö á hátindi
frægöar sinnar. Piltarnir
léku á als oddi I Höllinni,
og fátækir bflskúrshljóm-
sveitameölimir fylltust
lotningu er gitarleikarinn
Ritchie Blackmore mölv-
aöi forláta hljóöfæri i hita
leiksins aörir æröust af
fögnuöi. Þrjár minni háttar
hljómsveitir Man, Writing
on the Wall og Badfinger
fylgdu siöan I kjölfariö og
uröu sjálfum sér og þeim
sem til heyröu til ama og
leiöinda.
fullt af hippaheimspeki og i
fáum oröum fjallar þaö um
kalda og blinda vélvæöingu
og manneskjuna i nekt
sinni. Hljómsveitin
Náttúra sá um undirleik en ,
einn meöiimur hennar
Siguröur Rúnar Jónsson
eöa Diddi Fiöla var I em-
bætti söngstjóra. Hann
þurfti ekki aö kvarta yfir
hráefnisskorti, þvi bestu
söngkraftar af yngri sort-
inni voru þarna saman
komnir i Glaumbæ sáluga.
Þessari sprellfjörugu sýn-
ingu stýröi Brynja Bene-
diktsdóttir.
Afmæli
Hljómsveitin Ævintýri
hélt uppá afmæli sitt meö
Hár
Stærsta framlag til
poppsins þetta ár var
uppfærsla Leikfélags
Kópavogs á söngleiknum
Hárinu. Verkiö haföi fariö
sigurför um vesturlönd, og
lög úr þvi kitlaö islenskar
hlustir. Stykkiö er barma-
ævintýralegum hætti.
Strákarnir þustu uppi Arbæ
vopnaöir snúrum, hljóö-
færum og kraftmiklum
hljómflutningstækjum og
lögöu staöinn undir sig.
Innan um verklúnar snæld-
ur og þagnaöa rokka rokk-
uöu þeir. —HG.
Margrét ólafsdóttir, Sigri&ur Hagaifn og Margrét Helga Jóhannsdóttir I Geggjuöu
konunni I Parfs: „Sniöug hugmynd og snjallt leikverk sem gaman er aö sjá og
hugsa um”, segir Silja m.a. i umsögn sinni.
Ekkert mál er svo flókið
— að skynsöm kona geti ekki leyst það
Geggjaöa konan f Paris
eftir Jean Giraudoux
Leikfélag Reykjavikur
sýnir.
Steindór Hjörleifsson
stjórnar.
Messfana Tómasdóttir
geröi leikmynd og buninga.
Franska stjórnarbylting-
in var gerö áriö 1789 eins og
okkur er kunnugt úr sögu-
bókum. Þá var steypt alda-
gömlum valdastéttum,
aöli, embættismönnum og
háklerkum, en borgararn-
ir, þriöja stéttin, hirtu
völdin í sínar hendur og
hafda þeim enn. Það una
ekki allir vel þeirri skipan
mála — og Jean
Giraudoux, höfundur
Geggjuöu konunnar i
Parfs, viröist vera einn
þeirra.
1 leikritinu sem Iönó
frumsýndi i fyrrakvöld eru
skúrkarnir braskarar,
vixlarar og aörir góöborg-
arar. Þeir bollaleggja
miskunnarlausa eyöilegg-
ingu á fegurstu hverfum
fagurrar heimsborgar,
auövitaö i gróöaskyni, og
fengju þeir aö ráöa yröi
borgin rústin ein i leikslok.
En öldruö aöalsmær,
Aureliá, heyrir á tal þeirra,
og meö hjálp annarra
aöalsmeyja og öreigalýðs
Parfsarborgar kemur hún I
veg fyrir ósómann. Til þess
notar hún auk hyggjuvits-
ins holræsakerfi borgar-
innar. Þetta er sniöug hug-
mynd og snjallt leikverk
sem gaman er aö sjá og
hugsa um. Þó er höfundur
kannskieinum ofsvag fyrir
lífsháttum fallinnar valda-
stéttar, leikritið veröur
langdregiö þar sem hann
veltir sér upp úr órum
aöalskvennanna og dekri
þeirra viö geöræn
vandamál sín.
Þetta er stórt verk fyrir
litiö leikhús, því leikritiö er
afar mannmargt. Mér tald-
ist til aö stundum heföu all-
ir leikararnir 23 veriö inni á
sviöinu. En sviösmyndin
var haganlega gerð, eink-
um I seinni þættinum, og
nýtti rýmiö eins og kostur
var. Sviöiö og búningar
báru meö sér hvaöan
verkiö er upprunniö, hvort-
tveggja var litríkt en þó
Leiklist
Silja
Aöalsteins-
dóttir
einstakega smekklega
samvaldir litir, mjög
franskt. Aöalsmeyjarnar
voru alveg eins og gamlar
dúkkur sem hafa veriö
mjög ffnar enerufarnar aö
láta á sjá — Gabríella sem
Margrét Helga lék var
hreint eins og hún væri úr
postulini.
Hins vegar fannst mér
töluvert vanta á að leikur-
inn væri franskur. Lita-
gleöinni heföi mátt fylgja
meiri leikgleöi og fjör, en
þaö á vafalaust eftir aö
aukast eftir frumsýningu.
Franskastur á sviöinu var
aö minu mati Þorsteinn
Gunnarsson f hlutverki
tuskusalans. Hann átti
senusem var mikið augna-
yndi I seinni þættinum,
þegar geggjaða konan
Aurelia setur á sviö réttar-
höld yfir bröskurunum.
Sömuleiöis var Guörún
Ásmundsdóttir frábær i
litlu hlutverki sinu sem
geggjaöa konan Jóseffna.
Aðalhlutverkiö sem mest
mæöir á var i höndum Mar-
grétar ólafsdóttur. Hún
var örugg í leik sínum og
skemmtileg, en hefði mátt
vera fjölbreytilegri, svo-
litiö geggjaöri en hún var.
Þá heföi um leiö losnaö um
hinn heföbundna blæ sem
var á sýningunni. Þetta er
óheföbundiö og djarft leik-
rit: það þolir vel óhefö-
bundna uppfærslu. Viö
veröum aö horfast i augu
viö þaö, aö þaö er ekki á
hverjum degi sem skynsöm
kona bregður fæti fyrir
braskara — og von aö karl-
mönnum finnist hún eitt-
hvaö tæp á geöi — slfkt þarf
þvf aö bera á borö meö
krafti og sannfæringu.
Þetta er ævintýri um nýja
byltingu hinna undirokuðu,
kvenna og öreiga, sem fær-
ir okkur betra og bjartara
mannlif. Ævintýriö skilaði
sér i sviöi og búningum en
þaö má túlka þaö betur I
uppfærslunni.
Þessi orö skrifa ég sem
hver annar leikhúsgestur,
þvi ég hljóp I skarðið á slö-
ustu stundu fyrir fastan
leikdómara oghef bara séö
eina sýningu á verkinu,
sem auövitað er allsendis
ónóg. Þýðinguna geröu þau
Vigdis Finnbogadóttir,
Steindór Hjörleifsson og
Ragnheiður Steindórsdótt-
ir, hana heföi þurft aö lesa
áöur en hægt er aö leggja
mat á hana og leikritiö
sjálft. Silja Aðalsteinsdóttir
ein sú hagstæöasta sem
fengist hefur af Islenskum
hljómlistarmönnum. En
beturmá ef duga skal: pilt-
arnir hafa nú nýlega
endurhljóðblandaö plötuna
og er hennar von á mark-
aöinn innan tiöar.
Ritchie Blackmore i Deep
Purple mölvaöi forláta
hljóöfæri I hita leiksins
Steppen-
wolf
í Fjala-
kettinum
1 Fjalakettinum þessa
helgina er mynú Fred
Haines frá árinu 1974,
Steppenwolf eftir sögu
Hermann Hesse, sem
hlotiö hefur mikla hylli,
ekki sist meöal ungs fólks
siöasta áratuginn. i aöal-
hlutverkum eru Max von
Sydow, Dominque Sanda
og Pierre Clementi.
Von Sydow I hlutverki Henry Hallers
Ballettinn og Þursarn
ir að leggja í hann
Um helgina fer íslenski
dansflokkurinn i sýning-
arferö til Sviþjóöar og
Noregs ásamt hljóm-
sveitinni Þursaflokknum
og sýnir þar islenska
balletta eftir Ingibjörgu
Björnsdóttur. Ballett-
flokkurinn hefur fengiö
styrk frá Norrænu leik-
listarnefndinni til farar-
innar og veröur þetta i
fyrsta sinn, sem islenski
ballettflokkurinn sýnir
erlendis.
Fyrstu sýningar dans-
flokksins veröa á Södra
Teatern I Stokkhólmi á
mánudags- og þriöju-
dagskvöld en siöar mun
flokkurinn sýna I Gauta-
borg og i Osló.
LÍF OG LIST LÍF OG LIST LÍF OG LIST LÍF OG LIST LÍF OG LIST