Vísir - 07.07.1979, Side 20

20
VtSIR Laugardagur 7. júll 1979
hœ krokkar!
Umsjón: Anna
Brynjúlfsdóttir
LOFTUR FRÆNDI
FÉKK LJÓÐ í
AFMÆLISGJÖF
Kjartan Þór Halldórsson heitir 8 ára strákur, sem á
heima við Bugðulæk i Reykjavík. Honum finnst
gaman að skrifa sögur og stundum yrkir hann vísur.
Einu sinni átti Loftur frændi hans afmæli og Kjartan
átti enga afmælisgjöf handa Lofti. Þá datt honum í
hug að búa til kvæði og gefa frænda sínum i af mælis-
gjöf. Og svona er kvæðið sem hann orti:
Góður og gjafmildur er hann
Loftur frændi minn.
Mikið og margt hann kann
og hugsar um þennan og hinn.
Gott er þennan frændann
að eiga sem sinn.
Og Kjartan bjó líka til kvæði um hana Gauju,
frænku sína. Og það er svona:
Gauja er góð,
hún gefur og gefur.
Hún gefur nú allt, sem í búðunum er.
Ég yrki þetta Ijóð
fyrir allt, sem hún hefur
glatt mig með gæðum og gjöfum frá sér.
Og þessa vísu bjó hann Kjartan til um bekkinn sinn
og kennarann.
Börnin i bekknum 2.S (öðrum ess)
basla við að læra
Kennir Pálmi kátur og hress
krakkahópnum kæra.
Og svo er að síðustu vísa, sem Kjartan orti um
Snata:
Snati, Snati, Snati minn,
hættu nú að gelta.
Því ekki veit ég vinurinn
hver okkur er að elta.

0 m
Kisurnar fimm
Eftir Kjartan Þór Halldórsson
Einu sinni fór Sigurjón
bróðir minn út í bílskúr
að ná í hjólið sitt. Þá
stökk hvæsandi köttur á
móti honum. Þegar hann
kom lengra inn, sá hann
eitthvað dökkt út í horni
sem hreyfðist. Þá voru
þar f jórir sætir litlir kett-
lingar. Við gáfum þeim
mjólk að drekka og ein-
hvern mat. Kisumamma
borðaði mikið þennan
dag. Næsta morgun,
þegar við komum með
mjólk út í bílskúr voru
allar kisurnar
farnar. Kisumamman
hafði flutt með alla
kettlingana sína um nótt-
ina. Henni líkaði víst
ekki, að við vissum um
hana.
HUS-
FLUGAN
EftirKjartan Þór
Halldórsson
Einu sinni vorum við
fjögur á ferðalagi í
Noregi og ætluðum að
taka ferju til Danmerkur
i Kristiansand. Meðan
við biðum eftir ferjunni
flaug húsfluga í bílinn til
okkar. Þegar við fórum
um borð í ferjuna lok-
uðum við öllum glugg-
unum á bílnum. Þar
fórum við úr honum og
flugan varð eftir.
Við sigldum í fjóra
tíma og ókum í land í
Hirtshals í Danmörku
Nordka flugan var nú
komin til Danmerkur.
Við fórum til konu, sem
heitir Anna og gistum
þar. Á meðan beið flugan
eftir okkur í bílnum.
Frá önnu fórum við í
Lóveparken og ókum þar
innan um dýrin. Flugan
skemmti sér mjög
vel. Þaðan fórum við til
Lególands, en f lugan beið
eftir okkur inni í bílnum
fyrir utan. Þaðan tókum
við stefnuna á Kaup-
mannahöfn.
Nú var flugan orðin
ókyrr og farin að trufla
pabba við aksturinn. Að
lokum rak pabbi hana út.
Hvort hún er ennþá í
Danmörku veit ég
ekki. Kannske hefur hún
fengið heimþrá og tekið
annan bíl til Noregs.
Skrýtlnr
Drengurinn: Mamma. Éta ekki stóru fiskarnir í
sjónum litlu fiskana eins og þá, sem eru í niðursuðu-
dósunum?
Mamma: Jú, það gera þeir sjálfsagt.
Drengurinn: Mamma. Hvernig geta stóru fiskarnir
opnað dósirnar?
Kennari: Hvað eru mörg rifin i þér, Pétur minn?
Pétur: Ég hef aldrei getað talið þau, af því að mig
kitlar svo ósköp mikið, þegar ég kem við síðurnar á
mér.
Undarlegt er það, að Kínverjar skuli borða grjón
með prjónum. Skyldu þeir þá ekki prjóna sokka með
hnífum og göfflum.
Kalli (kemur til rakarans): Ég ætla að fá klippingu.
Rakarinn: Hvernig viltu láta klippa þig?
Kalli: Ég vil verða eins og pabbi, með hvitan blett í
kollinum.
Konan: Heyrðu, maður minn. Það er innbrotsþjófur
fastur í eldhúsglugganum og kemst hvorki út né inn.
Maðurinn: Jæja, láttu hann bara vera þar. Það
hefur alltaf verið svoddan dragsúgur um þennan
glugga, svo að það var beinlínis þörf á að troða ein-
hverju í hann.
Felumynd
Hve margir fuglar og dýr eru
falin i þessu tré?
sAm z ‘J«lBn| p ‘eninei| j ‘e|Bn |