Vísir - 21.07.1979, Blaðsíða 2

Rætt við Katrinu Axelsdóttur og Kára Marisson, en hann hefur um ára-
bil verið einn af okkar bestu körfuboltamönnum
Oft heyrist talað um að búsetuskipti innanlands
séu öll i þá átt að fólkið f lýi sveitirnar og setjist að í
þéttbýlinu. Þetta er i höfuðdráttum rétt og þeim
mun forvitnilegra verður það að teljast, þegar
dæmigerð borgarbörn taka sig upp af mölinni og
hefja hænsnarækt norður í Skagafirði.
I eyrum þeirra sem fylgst hafa með íþróttum síð-
ustu árin, ætti nafnið Kári Marísson að hljóma
kunnuglega/ en hann hefur um árabil verið einn af
okkar bestu körf uboltamönnum og hefur f jölmarga
landsleiki að baki.
Nú hefur Kári kvatt bæði landslið og möl, en
ræktar þess í stað hænsni á búi sínu að Sólheimum í
Akrahreppi.
Vlsismenn voru á ferö fyrir
noröan nýlega og kvöddu þá
dyra hjá Kára og konu hans
Katrinu Axelsdóttur. Þegar
okkur haföi veriö boöiö til sætis i
stofu, sem átti fátt sameiginlegt
meö dæmigeröum skagfirskum
sveitastofum, upphófust sam-
ræöur um hvaö heföi oröiö þess
valdandi aö þau hjónin heföu
ákveöiö aö gerast búandfólk I
Skagafiröi.
Þaö kom 1 ljós aö bæöi höföu
þau veriö mikiö i sveit sem
unglingar, Kári rétt fyrir utan
Akranes og Katrin i Húnavatns-
sýslu.
Kári sagöist hafa fariö aö
hugsa alvarlega um aö hefja bú-
skap fyrir 7 árum, en þaö heföi
ekki veriö fyrr en i júni i fyrra
sem þau létu slag standa og
fluttust hingaö noröur.
— Þaö var Kári sem átti
frumkvæöiö aö þessu, en ég var
hvergi smeyk og hreyföi engum
mótmælum, bætti Katrin viö og
vildi greinilega ekki láta blaöa-
mann halda aö hún heföi látiö
eiginmanninn draga sig nauö-
uga viljuga út i sveit.
Kárl og Katrln viö maskinuna, þar sem púturnar mega dúsa öilum
stundum.
i sveitinni gefst oft betri timi til aö sinna börnunum.
Betra að vera
f sveitinni en
að kúldast í
þéttbýlinu
Þeim hjónum kom saman um
aö betra væri aö búa i sveitinni
heldur en aö kúldast inni i þétt-
býlinu.
— Ég hef alltaf kunnaö illa viö
mig i Reykjavik og var þeirri
stundu fegnastur sem strákur,
þegar voriö kom og ég fékk aö
fara i sveitina. Þaö besta viö
þetta er útiveran og umgengnin
viö dýrin og mér finnst ég vera
miklu frjálsari hér en i þéttbýl-
inu, sagöi Kári.
Þegar hér var komiö sögu var
2ja ára sonur þeirra hjóna,
Arnar Snær.búinn aö ata sig all-
an út i skyri og nærliggjandi
stólar höföu einnig fengiö sinn
skammt.
— Börnunum likar mjög vel
hérna og ég heid aö þaö sé miklu
hollara fyrir þau aö alast upp i
sveitinni en apnarstaöar.
Mér finnst bara galli aö börn-
in af bæjunum hérna i kring,
skuli ekki vera látin koma
meira saman og leika sér, sagöi
Katrin.
Þegar blaöamaöur spuröi
hvaö þaö heföi veriö sem dró
þau alla leiö noröur i Skaga-
fjörö, af hverju þau heföu ekki
frekar sest aö i einhverri blóm-
legri sveit á Suöurlandi, þar
sem þau væru nú bæöi úr þeim
landshluta, kom f ljós aö Kára
er fleira til lista lagt en körfu-
bolti og hænsnarækt.
— Mér bauöst skólastjóra-
staöa á Stóru-ökrum og þóttist
viss um aö þaö yröi góö tilbreyt-
ing frá búskapnum, enda hefur
veriö mjög gaman aö fást viö
skólann og ég hef kynnst mörgu
fólki i sambandi viö hann. Þar
fyrir utan eru jaröir helmingi
dýrari á Suöurlandi en hér fyrir
noröan og viö heföum ekki haft
efni á þvi aö kaupa jörö þar,
sagöi Kári.
Vélvædd
hænsnarækt
Þau hjónin ætla aöallega aö
ieggja stund á hænsnarækt og
eru nú i óöaönn aö koma sér upp
myndarlegum stofni. Meiningin
er aö vera meö kjúklinga og egg
jöfnum höndum.
Þegar þau keyptu jöröina
fengu þau i kaupbæti þrjár mer-
ar, sem nú eru orönar aö sex
hrossum, en ekki sögöust þau
- Katrin og Kári vera miklir
hestamenn, miöaö viö kollega
sina i Skagafiröinum og þetta
væri allt ótamiö.
Einnig eru nokkrir kálfar á
bænum, en þaö er mest vegna