Vísir - 21.07.1979, Side 4

Vísir - 21.07.1979, Side 4
4 VISIR Laugardagur 21. júll 1979. Landslagiö hefur verið þarna óbreytt síðustu ár- þúsundin, nema hvað jöklarnir eru alltaf að hörfa meir og meir og nú er svo komið að yfir hásumarið eru þeir algjörlega aðskildir. En þótt komið væri fram i miðjan júní hafði snjóa ekki alveg leyst af Fimmvörðuhálsinum. Fimmvörðuháls er mikið farin gönguleið og er þá oftast lagt upp frá Þórsmörk og komið niður að Skógnm undir Eyjaf jöllum. Við félagarnir ætluðum þó að hafa hinn háttinn á, leggja upp frá Skógum og halda þaðan yfir. Ekki vegna þess að við þyrftum að vera eitthvað öðruvísi en allir aðrir, heldur vegna þess að við höfðum aðsetur f Þórsmörk og hin leiðin hefði sett okkur knöpp tímatakmörk. Að vísu er erfitt að ganga þessa leið. Hún er svo mikið á fótinn og löng að maður þreytist fyrr. Hvað um það, okkur lá ekkert á. Farvegur ^kógár Flestir Islendingar hafa komið að Skógarfossi, eða séð myndir af honum, þessu stil- hreinasta vatnsfalli á gjörvöllu Islandi og þótt viðar væri leitað. En Skógarfoss er ekki eina afkvæmi Skógár. í ánni eru fjöldinn allur af fossum og sumum ákaflega fallegum, en þó sker einn sig úr. Skógá hefur á kafla grafið sig djúpt niður i mjúkt berg, snarbratt og viöast ókleift. Efst I þvi fellur áin tigulega niður i gljúfrið sem magnar hávaöann geysilega, þannig að áhrifin verða ógn- vekjandi. Fá sérkenni landsins þarna á leiðinni hálsinn frá Skógum bera nokkur nöfn, þangaö til við komum. Nú má finna á þessum slóðum klettinn Pétur, fjallið Benedikt og melinn Sigurð auk fjölda annarra sérkenna sem heita i höfuðið á okkur ferða- löngunum, en meö mér voru Benedikt Hauksson og Pétur Hermansson. Af ferðinni upp á hálsinn er litið að frétta, — en landslagið og náttúrusérkennin, maður lif- andi. Þótt þau hafi verið þarna siðustu þúsund árin, þá eru þau fréttaefni út af fyrir sig. Fimmvörðuháls. A hálsinum eru tvö sælu- hús. Hið eldra reistu Fjalla- menn úr Feröafélagi tslands um 1940, en ég held að hið yngra hafi Eyfellingar sjálfir reist árið 1976. Þegar viö gengum af stað, laugardaginn 23. júni, i glamp- andi sól og bliöu, blasti við okkur hið fegursta útsýni til noröurs og suðurs. Beggja vegna við okkur glampaði á tfgulegan Mýrdalsjökul og virðulegan Eyjafjallajökul. Að baki blasti við Atlantshafið, blátt eins og himinninn fyrir ofan okkur. Á móti okkur sáust Tindafjöllin og nær sást i hvirfilinn áútigönguhöfða, sem er um 800 metrar á hæð. Þarna i miðju goöalandinu sá ég sjón, sem mér hefur fundist hvað stórkostlegust á minni stuttu ævi, sjón sem ég mun örugglega aldrei gleyma. Glampandi kvöldsólin varpaði roðagulum geislum sinum á þetta hrikalega vatns- og jökulsorfna land. Skugg- arnir teygðu sig i áttina frá áól- inni og juku um leið á þau áhrif sem hið stórbrotna landslag hafði á okkur. Allt sameinaðist viö að gera áhrifin sem stórkostlegust, hiö dásamlega veður, hinn harðger- ði gróður, myndræn fegurð landslagsins, hæð þess og dýpt og siöast en ekki sist undir- leikurinn, lækjarniður og fugla- söngur. Snertingin við landiö var algjör. Leiðarlok. Við gengum niður i Strákagil, sérkennilegt, furðulegt og - skemmtilegt. An þess að hafa nokkuð sérstakt imyndunarafl til að bera, þá getur maöur séð hinar furðulegustu kynja- myndir út úr landslaginu þarna. Sjá má náttúrulega eftirmynd af Sigurboganum franska og við hliðina munk meö hettu sina yfir höfð- inu. Skammt frá mátti sjá risa- stóra höfuömynd af kind, auk þess fjöldan allan af mynda- styttum og likneskjum i hinum furðulegustu stellingum. Við gengum eftir annarri hliö gilsins og yfir okkur slútti, eða öllu heldur hveifdist, berg- veggurinn með óteljandi hellum og skútum. Niðri á jafnsléttu tekur viö skóglendi og Krossáraurarnir. Viö réttum úr bakinu, skálm- uöum karlmannlega og fundum vart fyrir þreytu eftir tæplega tiu tima göngu. Við óðum auö- vitað Krossá, eins og við hefðum Hinn stórfenglegi foss, sem frá er sagt I greininni. Hann er nafnlaus eftir þvf sem viO best vitum. írf ; Helgarbladid Krossá er Isköld og sumstaðar getur hún piatað mann og sett mann upp að mitti I vatni. aldrei gert annað og þrömm- Skagfjörðsskála, litum manna- barkalega. „Sjáið tindinn, uðum siöan sem hetjur I hlað lega um öxl og sögðum digur- þarna fór ég.” —SS— Uppi á háhálsinum tókum við mynd af okkur,auövitað af einskærum hégómaskap.

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.