Vísir - 31.07.1979, Blaðsíða 14

„Ég hata mánudaga...”
-„bess vegna drep éo fðlk”
Flmmta aiDýðuding Kínverja
vísm
Þriftjudagur 31. júli 1979.
Irska hljómsveitin
Boomtown Rats komst
nýlega á topp breska
„vinsældalistans” með
lag sem heitir „I don’t
like Monday s ”. Texti
þess fjallar um unga
stúlku sem tók sér fyrir
hendur að skjóta mann
og annan mánudag
nokkurn vegna þess að
henni var illa við
mánudaga. Rifjast nú
upp:
Brenda Spencer var 16 ára
gömul skólastúlka I San Diego 1
Bandarikjunum. Hún var fædd
á mánudegi og hataöi eftir þaö
mánudaga — þvf hún hataöi lif-
iö. Lffsþreytt ung stúlka.
Auk þess haföi hún gaman af
því aö horfa á sjónvaip og
uppáhaldssjónvarpsþátturinn
hennar nefndist „SWAT” — þaö
er nafn á þeirri deild lögregl-
unnar i' Ameríku sem hefur þaö
verkefni aö króa af byssubófa
og senda þá iöulega til feöra
sinna. Þessir þættir enda ávallt
meö meiriháttar uppgjöri og
skotbardaga milli lögreglunnar
og byssubófans.
Gegnt heimili hennar var
barnaskóli. 29. janúar á þessu
ári var mánudagur, þá var
mælirinnfullurhjá Brendulitlu.
HUn ákvaö aö hefna sin nú
aldeilis á heiminum. Eftir aö
faöir hennar fór til vinnu tók
hún fram stóra riffilinn hans,
fór upp á loft og miöaöi á skól-
ann þar sem börn voruaö tínast
inn.
Burton Wragg, 53 ára gamall
skólastjóri, var aö koma til
vinnu. Brenda skaut — Wragg
varö fyrir kUlu i hálsinn og lét
snimmhendis lifiö.
Brenda hélt áfram aö skjóta.
Alls urðu átta börn fyrir kúlum
og sífföust mismunandi mikiö.
Þau voru á aldrinum 10 til 12
ára. Húsvöröurinn Michael
Suchar, 56 ára, varö fyrir milli
augnanna, hann liföi þaö náttUr-
lega ekki af.
Aöur en varöi var lögreglan
komin á staöinn — SWAT —
deildin. En Bill Kolander lög-
reglustjóri var ekki á þvi aö
gera árás. Þaö væri máski það
sem Brenda vildi helst. Hann
Lögreglumenn leiöa Brendu, 16 ára, á brott eftir skotbardaga...
labbaöi sér því inn i næsta hUs,
hringdi þaöan til Brendu.
HUn kom I slmann. „Hvers
vegna ég geri þetta? Mig bara
langaöi þess...” Svo sagöi hUn
honum frá þvi hversu mikið hún
hataöi mánudaga.
„En Brenda”, spuröi hann,
„hvers vegna? Ég á stelpu á
þinum aldri og ég er viss um að
henni hefur aldrei dottiö þetta i
hug!”
Þá lagði Brenda á. Eftir
klukkustund var faöir hennar
mættur.
„Brenda, hunangið mitt..”
Aftur var skellt á. Löggimann
sem Mike Hendersonhét reyndi
þá aö tala hana til.
„Sko, Brenda. Þetta er ekki
einsog I sjónvarpinu. Þetta er
alvara. Kannski heldurðu aö ég
sé bara gamaldags byssu-
lögga. En það er ekki satt!”
Brenda svaraði: „Ég hata
mánudaga. Ég hata tilfinning-
una sem ég fæ á mánudags-
morgnum einsog þessum.
Heyrðu! Égverö aö hlaupa. Ég
er búin aö skjóta fullt af fólki.
NUna ætla ég aö reyna aö ná f
löggu”.
Timinn leiö og ekkert geröist.
Lögreglan aöhaföist ekkert en
allt nágrennið var rýmt.
I einu simtalinu sagöi stUlk-
an: „Sko, Henderson. ÞU veist
ekkertum mánudaga. Ég ætlaöi
bara að hleypa smáfjöri i' þetta
allt, og kannski komast I sjón-
varpið”.
Nú beitti Henderson aldeilis
sálfræðinni.
„Einhvern daginn, einhvern
mánudaginn, mun góö stúlka
eins og þú finna þér góðan strák
sem fær þig til aö gleyma aö
mánudagar hafa nokkru sinni
verið til”.
Þetta dugði þótt ótrúlegt megi
virðast. Brenda var enda oröin
svöng og þreytt, búin aö standa i
þessu I sex tima samfleytt.
„Ökei”, snökti hún, „ég vil
bara komast héöan...”
NU sitja lögfræöingar á rök-
stólum og reyna aö komast aö
niöurstööu um þaö hvaö gera
eigi við litlu stUlkuna sem hat-
aöi mánudaga...
í Kina er til þing
nokkurt sem heitir svo
mikið sem Alþýðuþing-
ið. Er það kvatt saman
öðru hvoru og ætlað að
taka mikilvægar
ákvarðanir um hin og
þessi mektarmál.
Hiöfimmta þeirra var nýlega
haldiö og gefnar tölur um hlut-
fall ýmissa atvinnugreina meö-
al þingfulltrUa. Alls voru þing-
fúlltrúar 3497, sagt var að þeir
heföu átt aö vera 3500 en komist
heföi veriö að þeirri niöurstööu
aö 3 þeirra væru ekki nógu staö-
fastir i trúnni og þeir sendir
heim.
Af þessum 3497 voru 935 titl-
aöir verkamenn (26.7%), 720
vorubændur (20.6%), 505 komu
úr hernum (14.4%), 468 Ur
Flokknum (13.4%), 523 voru
menntamenn (15%), 311 voru
titlaöir „fööurlegir persónuleik-
ar” en átt mun viö einhvers
konar öldunga, þaö voru 8.9%.
35 eöa 1% voru siðan Ki'nverjar
sem snUiö höföu heim frá Ut-
löndum. Hvar er Pétur sjómab-
ur??
„Ó, þá náö aö eiga Maó...”
sandkorn
Sigurveig
Jónsdóttir
skrifar
Bitllngar og
skattar
Þaö eru fleiri en Ellert
Schram, sem vilja þreifa á
þjóöarpUIsinum meö þvi aö
fara á sjóinn I sumarleyfinu.
Mágur hans, Jón Baldvin
Hannibalsson, er um þessar
mundir háseti á togaranum
Snorra Sturlusyni og þykir þar
sæmilega nothæfur til vinnu,
eftír því sem Sandkorn hefur
fregnaö.
Skyldi Jón Baldvin vilja
meö þessu sýna, aö fieiri geti
stundaö sjóinn en Ihalds-
menn? Eöa er feröin hugsuö
sem áróöurstæki fyrir næstu
kosningar? En ef til vill er
engin djúp pólitisk ástæöa
fyrir þeirri tilviljun aö báöir
mágarnir skuii fara til sjós
sama sumariö. Vel má vera,
aö hér sé aöeins á feröinni svo-
litill fjölskylduleikur.
Ellert
ÁSJð
Eftir Utkomu skattskrárinn-
ar i Reykjavlk hefur margur
svitadropinn lekiö af skatt-
greiöendum. Rannsóknar-
blaöamenn bæta þar ekki úr
skák meö sifelldum uppljóstr-
unum sinum um framlag
borgaranna til sameiginlegs
rekstors.
Sú var tíöin aö hæstu skatt-
greiöendurnir voru stoltir af
sinni byröi, þótt þung væri og
aöeins þeir skattlausu sáu
ástæöu til aö skammast sin.
Aörir voru látnir i friöi.
Þaö heyrir nú alit saman
sögunni til. Þeir, sem hæstu
skattana bera, hlaupa flestir I
felur á meöan skattæsingur
blaöamanna gengur yfir, eins
og eltingarieikurinn viö
Pálma I Hagkaup erdæmi um.
En rannsóknin nær ekki
lengur aöeins tilskattkónga og
skattlausra tannlækna. Skatt-
ar eru afstæðir eins og annaö i
heimi hér. Nýjasti togarasjó-
maöurinn i alþingismanna-
stétt taldi sér skylt aö útskýra
á prenti aö bitlingaleysi heföi
orsakaö hina lágu skatta hans.
Og nú blðum viö spennt eftir
útskýringum annarra fulltrúa
þjóöarinnar á háu sköttunum!
Jón Baldvin