Vísir - 03.01.1980, Blaðsíða 14

14
„Vift treystum á aft óli Jó gæti haldift þeim I skefjum og þeir væru ánægftir, ef þeir fengju bara aö vera svolltiftkjaftforir”.
KRATAKÓMEDlA
Einu sinni, þegar Krataflokkurinn var litill, vann Gisli J. Ástþórsson við
blaðið hans, Alþýðublaðið. Þá samdi hann litinn þátt, sem hann kallaði Ég
vil vera kjaftfor. Mér datt i hug að Gisii hafi kannski skrifað þetta nafn á
blað, svona til að sjá hvernig það tæki sig út, svo hafi blaðið dottið einhvers-
staðar uppfyrir. Löngu seinna gætu svo litlu kratarnir hafa verið að æfa sig
i að rannsaka niðri á ritstjórn og fundið blaðið. Kannski hafa þeir haldið að
þetta væri dagskipun, allavega var það mjög snjallt. Svo fóru þeir að vera
kjaftforir. Menntaskólakennari nokkur skrapp meirasegja út í bæ að rann-
saka og gerðist svo meira kjaftfor en nokkur hinna. Litlu kratarnir sögðust
ætla að gera voða mikið ef þeir fengju að fara á þing. Svo fengu þeir að fara
á þing, af þvi að okkur sem erum háttvirtir rétt fyrir kosningar fannst þeir
vera svo sniðugir.
Þá kom sjálfur óli Jó Þeir vildu fá sitt húrra Altso
neöanmáls
Þá kom alvaran. Þaö varö aö
mynda stjórn. Kratarnir voru
ekki i nokkrum vafa meö hver
vilji okkar háttvirtra var, viö
vildum vinstri stjórn. Toppkrat-
inn reyndi aö mynda stjórn og
toppkomminn reyndi aö mynda
stjórn, en ekkert gekk af þvi aÖ
kratarnir og kommarnir gátu
ekki unnt hvor öörum aö eiga
forsætisráöherra. Þá kom sjálf-
ur óli Jó — þaö dugöi ekkert
minna. Hann myndaöi stjórn og
allir voru ánægöir — fyrst um
sinn.
Öll sniðugu ráðin voru
ónýt
Svo fór aö vandast máliö. Þaö
kom á daginn aö öll sniöugu ráö-
in kratanna voru ónothæf. Stóru
kratarnir sem voru i stjórninni
vildu vera alvarlegir og vinna
vel, en litlu kratarnir vildu
halda áfram aö vera kjaftforir.
Þeir þoröu ekki aö vera kjaft-
forir viö Óla Jó af þvl aö þeir
vissu af fenginni reynslu aö þeir
réöu ekkert viö hann, þeir vildu
ekki rifa kjaft viö ihaldiö —
nema svona pinulitiö fyrir siöa
sakir af þvi aö ihaldiö var I
stjórnarandstööu — vegna þess
aö krötum liöur alltaf svo vel
undir vanganum á þvi. Þá uröu
þeir aö láta sér nægja aö vera
kjaftforir viö kommana. En
kommarnir eru alltaf aö rifast
hvort sem er og viö fyrrverandi
háttvirtir tókum ekki mikið
mark á þessu pexi kratanna og
kommanna. Viö treystum á aö
Óli Jó gæti haldiö þeim 1 skefj-
um og þeir væru ánægðir, ef
þeir fengju bara aö vera svolitiö
kjaftforir.
En litlu kratarnir voru orönir
vanir þvi aö viö fyrrverandi
háttvirtir værum stööugt aö
hrópa húrra fyrir þeim og þeim
leiddist aö heyra ekkert húrra.
Þá fóru þeir aö hugsa, en þaö
heföu þeir ekki átt aö gera, þvi
þeir eru ekki mjög góöir i þvi.
En þeir vildu fá sitt húrra, og
fyrst þeir fengu þaö ekki út á
kjaftbrúk viö kommana, urðu
þeir aö fá þaö öðruvisi. Þeir fóru
sem sagt aö hugsa.
Svo förum við út að rifa
kjaft
Þar sem þeir kunnu ekkert
annað en að vera kjaftforir, þaö
haföi lika gefist þeim svo vel,
hugsuöu þeir eitthvaö á þessa
leiö: Nú veröum viö verulega
andstyggilegir viö kommana,
stöndum þversum fyrir öllu sem
þeir vilja og segjum svo hátt-
virtum (þaö var innifalið i plan-
inu aö viö yröum aftur háttvirt)
að þeir kunni ekkert aö stjórna
og þaö sé allt þeim aö kenna aö
viö getum ekkert gert af þvi
sem viö lofuöum. Svo látum viö
stóru kratana hætta i stjórninni,
skipum óla Jó aö rjúfa þing og
svo fáum viö nýjar kosningar.
Svo förum viö út aö rlfa kjaft og
allir háttvirtir kjósa okkur og
ihaldið. Okkur af þvi aö viö er-
um svo kaldir að stinga af úr
stjórninni og svo erum viö lika
svo skemmtilega kjaftforir.
ihaldiö af þvi aö þegar viö erum
búnir aö klúöra vinstri stjórn-
inni, geta allir séö aö vinstri
stjórn er ómöguleg. Svo fáum
viö að kúra tryggir undir
vanganum á ihaldinu eftir kosn-
ingar og getum veriö kjaftforir
bæöi viö kommana og Óla Jó.
Svo fóru þeir aö reyna þetta.
En vandræöin byrjuöu strax.
Þeir réöu ekkert viö Óla Jó frek-
ar en fyrri daginn, hann sagöist
ekki taka viö skipunum frá
þeim, þeir gætu bara sjálfir rof-
ið þing. Það var aö visu svolitiö
gaman að lifa þá, þvi sumir
fengu aö veröa ráöherrar. En
þaö haföi lika sina galla,
hvernig á maður t.d. aö bregö-
ast við, þegar maöur kemst aö
þvi aö aðrir eru búnir aö gera
allt — sumt fyrir mörgum árum
— sem maöur var búinn aö
segja háttvirtum aö endilega
þyrfti aö fara aö gera? Og
hvernig á maður aö vera kjaft-
for aö gagni, þegar maöur þarf
alltaf aö vera aö vinna i þessu
ráöuneyti? En þeir geröu þaö
sem þeir gátu, þeir fóru út á
meöal háttvirtra og göluöu:
Altso, viö sprengjum altso
hverja stjórn altso, þangaö til
við fáum altso stjórn, sem okkur
likar.
Háttvirtir velta vöng-
um
Þegar hér var komið fóru
sumir háttvirtir að velta vöng-
um. Þaö var ljóst aö kratarnir
gátu ekki hugsaö rökrétt. Meö
brambolti sinu og auglýsinga-
herferð kostuöu þeir skitblanka
þjóöina offjár i kosningastússi i
svartasta skammdeginu. Engir
útreikningar þeirra stóðust og
nú eru þeir aftur minnsti flokk-
urinn, auövitað. Þótt margir
væru seinir að átta sig, sáu þó
ýmsir aö flokki sem hefur þaö
eina markmið aö vera kjaftfor
og sprengja stjórnir er ekki vert
að veita brautargengi. 1 næstu
„Meft brambolti sinu og aug-
lýsingaherferft kostuftu kratarn-
ir skitblanka þjóftina offjár i
kosningastússi I svartasta
skammdeginu”, segir Sigurjón
Vaidimarsson I þessari grein
sinni um Alþýftuflokkinn.
kosningum veröa fleiri búnir að
átta sig og þá verður krata-
flokkurinn ennþá minni.
Klóra sér i kollinum
Núna standa kratarnir og
klóra sér i kollinum og skilja
ekkert i hvaö viö fyrrverandi
háttvirtir viljum. Þessir Ola Jó
menn voru aö tala um aö vinna
og vera heiöarlegir og að þeir
vildu vinstri stjórn, og háttvirtir
kusu þá. Getur veriö aö þessir
kjósendabjánar vilji ekki leyfa
litlu krötunum aö kúra hjá
ihaldinu? Þeir reyndu þó vissu-
lega aö vera kjaftforir núna
lika.
Ég vil vera kjaftfor
Aö endingu ætla ég aö láta
fylgja hér meö smákafla úr
þættinum hans GísJa J.Astþórs-
sonar, i von um að GIsli taki það
ekki illa upp fyrir mér. Litlu
kratarnir heföu átt aö lesa hann
allann, ekki bara fyrirsögnina:
„Stundum segi ég þrjá spaöa
og geri óskaplega lukku. Ég er
hetja dagsins. Menn gjóta til
min augunum og hvislast á bak
við gluggatjöldin og loftiö
gneistar af eftirvæntingu þegar
ég tek upp spilin til þess aö
segja. Svo segi ég þrjá spaöa
aftur. Og ég er ekki fyrr búinn
að sleppa oröinu en allt kemst I
háaloft I salnum, hlátrarnir og
fúkyröin dynja á mér og mót-
spilarinn þeytir framan I mig
öskubakkanum og strunsar á
dyr.”
Já þaö er vandlifaö, þegar þaö
er ekki sama hvar, hvernig og
hvenær maður er kjaftfor.
S.V.
KfiSZR
Fimmtudagur 3. janúar 1980
^yujyt. gni
sandkorn
Albert og
siónvarplD
Albert Guftmundsson kom
að þar sem verift var aft ræða
áramótaskaup sjónvarpsins.
Albert hlustafti á umræfturnar
um stund en sagfti svo kank-
vfe:
„Þaft er verst að skaupið
skuli ekki vera sýnt um næstu
áramót. Þá heffti ég verift i
sjónvarpinu bæfti á gamlárs-
kvöld og svo klukkan 13 á
nýársdag.”
Biaöastrlð
Frjáls Verzlun birti fyrir
skömmu haröorfta grein þar
sem gagnrýnt var aft Alþýftu-
blaðift birti óbeftið auglýsingar
frá opinberum stofnunum og
rukkafti fyrir að fullu hvort
sem viftkomandi stofnanir
sæju sér hag i aft auglýsa i
blaftinu eða ekki.
Jón Baldvin ritstjóri Al-
þýðublaðsins brá við hart og
skrifafti hvassyrtan leiðara
þar sem hann segir meðal
annars að „auglýsingaritið
Frjáls Verzlun” sé ekki bein-
linis réttkjörinn handhafi vel-
sæmis I islenskri blaðaútgáfu.
„Þetta rit, ásamt fleiri aug-
lýsingaritum, sem gefineruút
af sömu aðilum, er á skrá yfir
timarit sem undanþegin eru
söluskatti, þar sem þau eru
ekki sögft gefin út f „ágófta-
skyni” ”, segir Jón Baldvin og
leggur til aft þetta verfti leiö-
rétt.
Fróftlegt verftur aft fylgjast
meft hvort framhald verfti á
þessu strífti.
Skauplð
Giimmerskaup sjónvarps-
ins var tæknilega einn besti
þáttur sem sjónvarpið hefur
sýnt og leikendur stóðu sig
meft mikilli prýfti. Persónu-
lega fannst mér efnift hins
vegar heldur þunnt, meft góft-
um undantekningum þó.
Skemmtiþáttur útvarpsins
var að minum dómi miklu
meiri brandaraþáttur og sum
atriðin stórskemmtileg. Þessi
þáttur var tvimælalaust einn
sá besti sem útvarpift hefur
flutt um áramót og þaft var
hárrétt ákvörftun aft senda
þáttinn út eftir miftnætti.
Páflnn og
Begln
Jóhannes páfi kom i heiin-
sókn til lsrael og ræddi við
Begin um heima og geima.
Þar kom aö talift barst aft mat
og brá páfi á leik vift Begin:
— Segiö mér, Begin. Hvenær
ætlift þift gyftingar aft byrja á
aft borða svinakjöt?
— Þaft verftur vift brúðkaup
yftar heilaglcika, svarafti Beg-
in aö bragfti.