Vísir - 16.01.1980, Blaðsíða 9

Miðvikudagur 16. janúar 1980
9
Sjósiöngur
og snjómenn
Iflandi leifar gamla timans?
Snjómaðurinn ógurlegi er ef til vill afkomandi
risastóru apamannanna, sem voru uppi á timum
forfeðra okkar.
Svo segir að minnsta kosti í nýlegri bók, sem
heur hlotið miklar vinsældir meðal Amerikana og
fleiri þjóða. Bókina skrifaði Alan Landsburg og
nefnir hann hana ,,Monsters”, eða „Skrýmsli”.
Eftir bókinni hafa verið gerðir
sjónvarpsþættir vestra, og hafa
þeir slegið í gegn, eins og sagt
er.
Bókin mun að visu ekki vera
ski»ifuð fyrir vantrúað fólk.
Henni er fremur ætlað að vera
skemmtileg afíestrar.
Alan Landsburg telur, að á af-
skekktum stöðum á jörðinní séu
ljóslifandi leifar frá fortiðinni,
þar á meðal sjóslöngur.
Eitt „sönnunargagna” höf-
undarins er risastór álalifra, sem
Teikning af sæslöngu, sem sást sunnariega i Atlantshafi árið 1848.
Myndin fræga af Nessý
Stórfótur er skepna ein nefnd sem verið hefur af og til á ferðinni i
Oregonfylki i Bandarikjunum. Af sporum hennar hafa verið gerðar
afsteypur og heldur maðurinn á myndinni á einni þeirra. A innfelldu
myndinni má sjá teikningu eins þeirra, sem segjast hafa séð fyrir-
bærið með eigin augum.
Ein sönnunin: Rússneskur leiðangursmaður með gipsafsteypu af
risastóru fótspori frá Pamirfjölium.
danska rannsóknarskipið
„Dana” sótti i undirdjúpið.
Lirfan er 1.84 metra löng og þvi
væri vel hægt að imynda sér, að
hún yrði að 25 metra löngum áli
með tinanum.
Hins vegar hefur danskur
gagnrýnandi, Kjærgaard, bent
á, að vísindamenn hafi fyrir
löngu komist að þeirri niður-
stöðu, að umrædd lirfa hefði
breyst i litinn djúpsjávarál.
„Stór börn verða ekki alltaf
risar i Goliat-stil,” segir Kjær-
gaard.
Boðskapur Landsburgs til
auðtrúaðra er, að ævintýradýr
eins og Miðgarðsormur hafi i
raun verið til og jafnvel
Frankenstein var raunveru-
leiki. Hann fjallar lika um til-
raunaglasabörn nútimans, en
mælir ekki með slikum tilraun-
um, þótt fremur verði þær að
teljast til þeirra jákvæðari —
auðvitað miðað við annað það,
sem hann fjallar um.
Til frekari sönnunar birtir
Landsburg myndir og er sú nýj-
asta frá þvi i ágúst 1979. Hún
sýnir rússneskan leiðangurs-
mann með afsteypu af fótspori
snjómannsins i Pamirfjöllun-
um.
Einnig er i bókinni mynd af
sæskrýmslinu Nessý frá 1. april
1934 en nýjustu kenningar um
þá mynd eru að ljósmyndarinn
hafi sett saman tvær myndir og
hafi önnur þeirra verið af fil á
sundi annars staðar i heimin-
um. Kannski myndin hafi verið
aprilgabb allra tima.
— SJ
Loðnufiotinn er oft mjög langt frá landinu, og enginn læknir er á
miðunum. Ef eitthvað kemur fyrir þarf að sigla til lands.
Engin læknisbJónusta um borð í fiskiskipunum:
„Hafa margltrekað þá
beiðni að hafa
lækni í gæsiuskipum”
- segir öskar Vigfússon. formaður Sjómannasambands ísiands
„Sú eina læknisþjónusta, sem er um boð í veiði- og farmskipum, er frá hendi
þeirra manna, sem hafa próf sem yfirmenn skipsins og þá einungis hvað varðar
fyrstu hjálp", sagði óskar Vigfússon, formaður Sjómannasambands islands við
Visi.
„önnur læknisþjónusta er
ekki við flotann og enginn
læknir um borð i landhelgis-
gæsluskipunum, eða öðrum
skipum sem eiga að veita
flotanum þjónustu. Þetta er að
sjálfsögðu eitt af þeim atriðum,
sem sjómannasamtökin hafa
haft á stefnuskrá sinni á undan-
förnum árum. Þau hafa marg
itrekað þá beiðni að læknir sé
hafður um boð i landhelgis-
gæsluskipum. ” „Læknis-
þjónusta um borð i skipum er
engin”, sagði Jónas Haralds-
son, lögfræðingur hjá LICJ. „Það
eru til ákveðnar reglugerðir,
sem kveða á um nauðsynlegan
læknisútbúnað i skipunum, en
aðstaða til læknisþjónustu er
engin.”
Jónassagði að læknisþjónusta
væri á verksmiðjuskipum og
ýmsum eftirlitsskipum, sem
koma langt að, t.d. frá Þýska-
landi. Hugsanlegt væri þvi að
iandhelgisgæsluskipin hefðu
lækni um borð til að sinna
áhöfnum islenskra skipa, en það
er hægara sagt en gert.
Kostnaðurinn yrði mikill og fáir
fúsir til slikra starfa. Þvi væri
það enn sem áður, að menn leit-
uðu til fyrstu hafnar ef eitthvað
bjátaði á.
— H.S.