Vísir - 16.02.1980, Qupperneq 3

Laugardagur 16. febrúar 1980.
3
Sigurður og blaðamaður rabba^aman á einu herbergi Hótels Loftleiða.
sjómanna, hún gæti staðið fyrir
utan bygginguna sem eins konar
minnismerki.
Ég fellst á þetta, fallbyssunni
var komið um borð og vð lögðum
af stáð. Við vorum ekki komnir
langt, þegar tveir lögreglubátar
komu upp að skipinu og nokkrir
Texti: Axel
Ammendrup
Myndir:
Jens
Alexandersson,
ljós myndari.
€
alvopnaðir lögreglumenn komu
um borð. Einn þeirra byrjaði að
babla einhver ósköp á spænsku,
en ég skildi litið í þvi tungumáli
þá, en mér skildist þó, að han
vildi fá kanónuna, sagði að hún
væri eign Francos.
t sjóinn með hana
Ég sagði þá, að það væri i lagi
og lét henda henni fyrir borð, en
hafði þó vit á þvi að taka mið af
staðnum. Lögreglumennirnir
skiptu litum af bræði, sveifluðu
vopnunum, en fóru svo bölvandi
frá borði.
Nokkrum árum siðar var ég á
ferðalagi með fjölskylduna og við
leigðum sumarbústað i þessari
sömu vik. Við vorum þarna i
tvær vikur og ég var undir eftir-
liti lögreglunnar allan timann.
Eins og hætta væri á að draga
kanónuna af sjávarbotni með
róðrarbát og setja han i Fiatinn,
750 kilógramma kanónuna!
Mér reiknaðist til árið 1968, að
verðgildi byssunnar hafi veriö 25
þúsund dollarar (10 miljónir is-
lenskra á núverandi gengi.)
Þegar ég var svo á ferð þarna á
Sæbjörginni, stóðst ég ekki
freistinguna og gekk úr skugga
um að kanónan væri þarna enn-
þá.
Hvað ég geri i framtiðinni læt
ég ósagt, en það kæmi mér ekki á
óvart þó að ég læddist þangað
einhvern daginn á honum Albert
gamla og næði i byssuna”.
Skipstjóri á
innrásarpramma
— Hvernig gekk þér að fá
vinnu i Bandarikjunum?
,,Ég hef alla tið verið einstak-
lega heppinn og ánægður meö lif-
ið og ég er ákaflega þakklátur
forsjóninni. Daginn eftir að við
komum til Miami, en það var i
júni-mánuði 1971, var mér boðin
vinna. Ég átti að vera skipstjóri
á stórum innrásarpramma, sem
átti að flytja vörur fyrir banda-
riskt fyrirtæki i Karabiska haf-
inu.
Þarna eru miklar hafnleysur
og þvi erfitt að koma við stórum
skipum, og mikill hluti starfs
mins var i þvi fólginn að finna
hentuga lendingarstaði fyrir
prammana.
Ég hafði gaman af þessari
vinnu. Ég hef aldrei strandað
skipi áður, en þarna var mér
beinlinis uppálagt að gera það,
og ég stundaði af mikilli kost-
gæfni að sigla á fullri ferð upp á
ströndina.
Ári seinna seldi ég Sæbjörg-
ina, hef reyndar alla tið séð eftir
þvi, og fluttist norðar eða til New
Jersey. Konan vildi nefnilega sjá
is og snjó og kunni illa við sig á
Miami, þó ég persónulega vildi
helst aldrei sjá is nema þá i
glasi.
Nú búum við i Pennsylvaniu en
flytjum sennilega aftur i vor en
ég veit ekki ennþá hvert konan
ætlar. Sjálfum er mér alveg
sama, vildi helst búa i tjaldi.
Núna er ég orðinn bandariskur
rikisborgari og er skipstjóri á
nokkuð stóru rannsóknarskipi,
Alco Seaprob og við stundum
helst oliurannsóknir. Ég leigi Al-
bert reyndar einnig út til oliu-
ranns ókna.”
— Hvers vegna gerðist þú
bandariskur rikisborgari?
,,Það má enginn stjórna
bandarisku skipi nema
Bandarikjamaður. Þar til ég
fékk rikisborgararéttinn var ég
áskipum sem sigldu undir Pan-
ama- eða Liberiufána. Það
virðast engar kröfur vera
gerðar til skipstjóra slikra
skipa, það er nóg að þú kunnir á
hjólhest.
Enga Heinz-tómatsósu,
takk!
En það gekk ekki alveg átaka-
laust að fá rikisborgararéttnn.
Maður fær hann sjálfkrafa eftir
að hafa búið fimm ár i
Bandarikjunum, en mér bauðst
gott starf hálfu ári áður en þau
timamörk voru liðin. Ég fór þvi
fram á undanþágu, sem var tek-
in fyrir i senatinu.
Beiðni min var felld og sá, sem
barðist harðast á móti mér var
John Heinz, þessi með tómatsós-
una. Heinz-tómatsósa var þvi al-
ger bannvara á minu heimili i
langan tima eftir þetta”.
— Hver var ástæðan fyrir
heimsókn þinni til íslands núna?
,,Ég er bara að heimsækja vini
og ættingja, ég kem yfirleitt á
eins til tveggja ára fresti. En
mér skilst, að eftir að ég keypti
Albert hérna um árið fái þeir
fyrir hjartað hjá Landhelgis-
gæslunniihvertsinnsemég kem
til landsins”.
Við Jens ljósmyndari fórum
nú að tygja • okkur af stað,
enda búnir að taka mikið af tak-
mörkuðum tima Sigurðar.
„Jæja strákar, það var gaman
að tala við ykkur. Ég reyni að
ljúga ekki mikið og ef þið komið
þessu sæmilega saman gæti
jafnvel farið svo að einhver
gamall maður hafi gaman af þvi
að lesa þetta”, sagði Sigurður
um leið og við kvöddum hann.
— ATA
„Það kæmi mér ekki á óvart þó ég læddist einn góðan veöurdaginn á
Albert gamla og sækti kanónuna”.
Kjósið strump
marzmánaðar
Nú gefst öl/um kostur á að kjósa STfíUMP
marsmánaðar með þvi að fylla út seðilinn og
senda hann merktan
STRUMPUR MÁNAÐARINS
Box 7042 — 127 Reykjavík
fyrir 20. febrúar 1980
5 strumpahús
í vinning
! I Ég kýs _ . S Strump mánaðarins
i Mafn
Hfiimili
i Póstnúmer Sími !
KRÁKUSsf
Suðurgötu 3A — Sími 2-32-22 — Reykjavík
Sérvalinn
þrirétta veislumatur
á aðeins 6.400 kr.
Matsveinn helgarinnar er
Hörður Ingi Jóhannsson.
FORRÉTTUR:
Kjötseyði Republik.
(Consomme Republik).
Eða
Rækjucoktail
(Crevettes au Andalouse).
AÐALRÉTTUR:
Innbakað Lambalæri í smjördeigi með
krókettukartöflum, salati og rauðvínssósu.
(Pate L ’Agneau Merchand d’ vins).
DESERT:
Vanilluís m/ferskjum, ávaxtasósu og rjóma.
(Coupe Peach Melba).
Verð kr. 6.400.-
Hátíðarmatur
á hvunndagsverði!
ASKUR
Laugavegi 28