Vísir - 16.04.1980, Blaðsíða 14
VISIR Miövikudagur 16. aprll 1980
14
S Að bióða
S hlust-
S enflum
S uppá
! svona
! vlðbjúð!
I Nú er fólk svo sannarlega
' hneykslaö á útvarpsstjóra fyrir
H aö leyfa annaö éins og þetta út-
varpsleikrit, sem flutt var sein-
■ asta fimmtudag, þ.e. „Börn
_ mánans”.
£ Oft hefur maöur haft gaman
_ af aö hlusta á fimmtudagsleik-
ritin og situr þá venjulega öll
Sfjölskyldan og hlustar þvi ekk-
ert er þá i sjónvarpinu og ekki
n| viröist fólk mega hafa þá
9 ánægju að horfa á Keflavikur-
■ sjónvarpiö. Aö bjóöa hlustend-
« um upp á svona viöbjóö eins og
■ þarna var flutt, er hreinlega
“ mannskemmandi og ábyggilega
■ ekki neinum venjulegum mann-
® eskjum til ánægju eöa eftir-
9 breytni.
Þetta leikrit ef leikrit skyldi
B kalla (blótsyröi, klám og i alla
w stæöi þvættingur), er leikurum
I og útvarpsráði til skammar.
■ Fólk almennt hefur engan
9 áhuga á svona viöbjóði.
Ein öskureiö
Hlustandi hringdi:
„Ég hlusta oft og iöulega á
þáttinn ,,t vikulokin” og finnst
mér hann oft ágætur.
Núna fyrir skömmu var þar
tekið upp á þvi aö rifja upp
gamla vinsældalista frá fyrri
árum og þótti mér það gott
framtak. Þvi hefur að visu ekki
veriö haldiö áfram og þvi vil ég
koma þvi á framfæri viö um-
sjónarmenn þáttarins hvort
ekki megi gera þaö aö föstum lið
aö syrpa af gömlum lögum frá
þvi á sjötta og sjöunda áratugn-
um, veröileikin i hverjum þætti.
Ég veit aö margir hefðu gam-
an af sliku.”
Mætti ekki taka upp syrpu af gömium lögum I þættinum ,,t vikulokin”?
Gömul lög í vikulokln
Þungir vörubilar sem flytja vikur eyöileggja vegina segir hreppa-
kall I þessu bréfi sinu.
vlKurflutnlngarnir
evðileggja vegina!
Hreppakall skrifar
Nú er blessaö voriö i lofti og
hlyindin aukast og fuglasöngur-
inn. Einn af fagnaðarsöngvun-
um i efnahagsmálunum i vor er
vikurútflutningursem ég lasum
i Visium daginn. En mig langar
til aö spyrja: Er tekiö miö af
viöhaldi vega i þessum útflutn-
ingi?
Þetta er sist méint sem eitt-
hvað nöldur eöa veriö aö reyna
aö bregöa fæti fyrir aukna fjöl-
breytni ! Islensku atvinnulifi
sem sjálfsagt er ekki of fjöl-
breytt. Allavega ekki til sveita.
Auk þess ætti þaö sist aö sitja á
okkur, sem I sveitum búa, aö
vera aö amast viö gjaldeyris-
skapandi starfsemi.
Mikiö er talaö um vegamál og
frægir eru skattarnir til viö-
halds vega. Þess vegna þarf aö
fylgjast meö þvi að starfsemi
sem eykurálag á vegakerfi okk-
ar borgi sig i raun og sérstak-
lega aö hún skili vegakerfinu
þvi sem hún tekur.
Vikurinn er talinn méö besta
byggingarefni sem völ er á. (Ég
vona aö þaö sé ekki bara þjóö-
saga eins og ýmislegt annað i
efnahag þjóðarinnar). Þess
vegna má ekki selja hann á
verði, sem tekur ekki alla kostn-
aðarþætti til greina. Ef til vill
má dæla honum i rörum eins og
oliu til strandar eftir smátima.
RiKissijórn sem
prentar
peningaseðia
Reykvíkingur skrifar:
Alveg er ég hissa hvaö litlar
umræöur hafa oröið um þaö,
þegar rikisstjórn Gunnars
Thoroddsens knúöi Seðlabank-
ann til að halda áfram fullum
afurðakaupalánum, en bankinn
ætlaöi aö minnka þau. Hvaö var
þar aö gerast? Þaö var i
rauninni sáraeinfalt. Viöskipta-
bönkunum er skylt aö binda
hluta af fé sinu inni i Seölabank-
anum til að minnka spennuna i
atvinnulifinu, sem hvetur til
veröbólgu. Þetta fé hefur bank-
inn notað til afuröakaupalána,
sem er auövitaö ekki heppilegt,
þvi að þá nær það ekki tilgangi
sinum aö minnka spennuna. Nú
ætlaöi bankinn aö minnka þaö
sem liö I baráttunni gegn verö-
bólgunni, enda allt fé á þrotum.
En þá var rekiö upp ramakvein,
rtkisstjórnin var kölluö til
fundahalda, og stjórnmála-
mennirnir létu undan eins og
endranær, þótt þetta kosti, aö
prenta verði fleiri peningaseðla,
sem veröa olia á veröbólgubál ■
iö. 9
Þessi vinstri stjórn Gunnars ■
Thoroddsens viröist ætla aö 9
veröa skóladæmi um rikis- ■
stjórn, sem þorir ekki aö taka i ■
neinum málum og framkvæma ■
neinar takmarkanir af ótta viö ■
þrýstihópana. Hún viröist vera ■
bandingi þeirra og eigin loforöa, ■
sem öll eru óraunhæf. Hún held- I
ur áfram þeirri iöju aö prenta *
peningaseðla og auka veröbólg- I
unatilaökaupasérfrið á vinnu- 1
markaönum og notar almanna- H
fé til aö kaupa sér atkvæöi.
En alvarlegasti gallinn viö *
þetta er sá, aö fjölmiölarnir hafi 1
brugöist þeirri skyldu sinni að ?
upplýsa almenning um, hvað er I
aö gerast og draga stjórnmála-
mennina til ábyrgöar. Þaö er I
næstum þvi hlægilegt aö heyra _
til fréttamanna rikisfjölmiöl- |
anna, þegar þeir eru aö spyrja _
valdsmenn, svo fullkominn 9
virðist skilningsskortur þeirra m
vera.
Bréfritari segir aö rikisstjórnin haldi áfram aö kaupa sér friö á
vinnumarkaönum meö þvi aö prenta fleiri peningaseöla.
J
sandkom
Sæmundur
Guðvinsson
blaðamaður
skrifar:
Hlerað á
AlDlngl
Eftirfarandi vlsa barst til
eyrna Sandkorns á göngum
Alþingis og er hún sögö ættuö
úr herbúöum Alþýöubanda-
lagsins:
Um þaö má ei yrkja spé
sem almenningur fagnar.
Sveiflast fimlega tré af tré
Tarsan og Ólafur Ragnac
Yngstur þingmanna:
24 ára námsmað-
ur á Alþingi
Þjóðarat-
kvæði um
þúsundkall?
Fjórir varaþingmenn tóku sæti
á Albintri i eær oe sitia bá samtais
Útrúleg
Moggafrétt
Ekki ætla ég aö væna
Morgunblaðiö um aö ljúga
upp fréttum, en þessi frétt get-
ur bara ekki staöist. Einar K.
Guðfinnsson færi aldrei aö
heimta þjóöaratkvæöa-
greiöslu um skitinn þúsund-
kall, enda væri honum þá ilia I
ætt skotið. Hvers vegna Mogg-
inn er aö reyna aö læöa þessu
inn hjá þjóöinni er mér hulin
ráðgáta, ekki slst þar sem
Einar er góöur og gegn sjálf-
stæöismaöur eins og þeir á
Mogganum ættu aö vita.
Keppt á
skolskóm
„Pétur aftur á skotskónum”
sagði I fyrirsögn á Iþróttasfð-
um Dagblaösins á mánudag-
inn og á siöum VIsis voru
iþróttamenn einnig Ikiæddir
skotskóm.
Ég verö aö játa fáfræöi
mina um margtsem viökemur
iþróttum. Til dæmis hefi ég
ekki fylgst meö þvi þegar
þessir skotskór komu á mark-
aðinn en auövitaö hlaut aö
koma aö þessu. Ofbeldi viröist
hvarvetna færast i vöxt og
teygir þaö anga slna inn I
Iþróttirnar.
Ekki er getiö um hlaupvidd
á skotskónum hans Péturs en
þeir munu vera framleiddir I
hinum þekktu byssuverk-
smiöjum Winchester.
Llðsauki
Á ónefndum staö úti á landi
hefur bæjarfógetinn ákveöiö
aö hver lögreglumaöur hafi
hund með sér viö skyldustörf-
in.
Eöa eins og fógetinn sagöi:
Tveir heilar hugsa betur en
einn.