Vísir - 13.05.1980, Blaðsíða 12

Þriðjudagur 13. mai 1980
12
Já, Leifur heppni, þetta er ekki
svoslæmt líf.
Sofa þegar þú ert
þreyttur.
boröa þegar þú ert
svangur.
• og elta kvenkyniö stööugt!
Ég var aö tala um
HUNDANA!
HROLLUR
TEITUR
hinu megin, var Danni dinamit, heimsmeistari i boxi
og keppinautur.... ,—
Uh...þarna fer
einn enn!
Danni.. þetta er fimmti
keppinauturinn sem þú
niöur! Þaö er j
enginn eftir. '.ÆfjSíkLi
Hei, þaö er einn
stórkostlegur í næsta
herbergi.
Jæja, en
leiöinlegt.
Ég kom hingaö
aöeins til þess aöæfa
mig... Ég hef ekki
gaman af
L. slagsmálum..../
r "efu»' ekki gaman af aö slást! ]
iÞú kallar hann stórkostlegann?J
V Mér finnst hann lélegur!
CONT'P.
(Q1979 Kmg faatuiw Syndictte. Inc. Wo,ld ,iflhtt rmtivM
AGGI
■^l
Hæ..æ.. ég ætlaö bara aö sýna
VÍSIR
Þriöjudagur 13. mal 1980
Forlátahjól á uppboöinu I portinu hjá Afenginu: Uppboöiö sóttu 2-300 manns og skemmtu allir sér hiö besta
mtwmy --:Mh *ÉSm/ Ámá
- fWm
JH I jfÆk
- besta skemmtun ársins í portinu hjá Afenginu begar lögregian hélt uppboð á óskilamunum
Það er stundum sagt um íslend-
inga aö þeir séu kærulausir á fé og
verömæti og séu gjarnir á að týna
hlutum. Á hverju ári berast lög-
reglunni hundruö slikra hluta og ef-
laust er annaö eins sem óskilvfsir
finna.
Lögreglan í Reykjavik hélt á
laugardaginn uppboö á óskila-
hlutum i húsasundi Áfengisins að
Borgartúni. Voru þar samankomin
2-300 manna og allir i þeirri von aö
geta krækt sér I ódýran óskilavarn-
ing, en þó ekki siöur til aö skemmta
Texti:
Halldór
Reynisson
Myndir:
Gunnar V.
Andrésson
(
verömæti á förnum vegi?
Agúst sagöi aö margir stæðu i
þeirri trú aö sá ætti fund sem
finnur. Þetta væri hins vegar ekki
rétt þviöllumóskilamunumbæri aö
skila til lögreglunnar. Hún reyndi
siöan aö finna hinn rétta eiganda,
en aö öörum kosti væru munirnir
settir á uppboöiö. Peningarnir sem
þar kæmu inn rynnu i svokallaöan
lögreglusjóö, en hann væri notaöur
til aö styrkja lögreglumenn sem af
ýmsum ástæöum þyrftu aöstoöar
viö.
sér viö uppboöiö en slikar
samkundur þykja með þeim
skemmtilegri sem fara fram.
Lopavettlingar og gullúr
á sama bretti.
Að sögn Ágústs Kristjánssonar
lögregluþjóns en hann er
umsjónarmaður óskilamuna á
vegum lögreglunnar, kenndi þarna
margra grasa, eöa allt frá gull-
úrum til reiöhjóla og lopavettlinga.
Mikið af þessum óskilamunum
fyndist i strætisvögnum eða á
skemmtistööum og einnig væri
mikiö um reiöhjól sem lentu í
óskilum
A laugardaginn voru boðnar upp
ársbirgöir lögreglunnar af óskila-
munum og þ.á.m. voru 76 reiðhjól.
Voru mörg þeirra i góðu ásigkomu-
lagi og fóru þau á 50-60 þúsund
krónur, sem þykir vist ekki mikið
miöaö viö verö á nýjum hjólum.
„Ég býð hundrað kall”.
,,Já þeir sögöu sumir að þetta
væri besta skemmtun sem þeir
sæktu á hverju ári” sagöi Agúst
um stemminguna sem var viö upp-
boðiö á laugardag.
Þetta voru orö að sönnu því
kátina mikil rikti i meöal mann-
grúans og áttu pollarnir ekki
minnsta hlut þar að máli.
Eitt sinn bauö uppboöshaldarinn
Ólafur Sigurgeirsson, fulltrúi hjá
borgarfógeta, upp forlátareiðhjól
og þá gall I einum smánda:
Ég býö hundraökall!
Hlógu þá þeir sem voru eldri og
rikari, þvi enda þótt strákarnir
opnuöu venjulega boðin, entust þeir
ekki til aö bjóöa hærra en 200
krónur en þá tóku stórlaxarnir við.
,,Er rafmagn á 'onum?”
Smærri hlutirnar margir höfðu
verið tindir saman i plastpoka, svo-
kallaöa „ruslapoka” og þóttu þeir
misjafnlega kræsilegir. Einn var
svo fátæklegur aö uppboðshaldar-
inn ákvað aö bæta við einum for-
láta rafmagnslampa og i þann
mund sem lampinn var handleik-
inn af uppboðshaldaranum gall I
einum skjá:
„Er ljósapera I onum?”
„Nei” var svarað en þá gall i
öðrum galgopa:
„Er rafmagn á onum?” og menn
hlógu.
Mikið um stolin veski.
Agúst fræddi okkur Visismenn á
þvi aö mikiö væri um að veski
bærust i óskilum til lögreglunnar
og færu siðar jafnvel á uppboðiö.
Flest væru þessi veski þannig til-
komin aö þau fyndust á veitinga-
stööum og væri þá venjulega búiö
að taka allt verömætt ur þeim.
Væri ákaflega mikiö um það aö
veskjum væri stoliö á veitinga-
húsum og væru þjófarnir þá jafnt
konur sem karlar. Heföi þessi leiöa
iöja færst gifurlega mikiö i vöxt og
yröu utanbæjarmenn mikið fyrir
baröinu á þessum veskjaþjófum.
Oft tækist siöan aö hafa upp á eig-
endum hinna stolnu veskja, en
einnig væru mörg sem ómögulegt
væri aö hafa upp á hver ætti.
Sá á ekki fund sem finnur.
En hvernig eiga menn aö
bregöast viö ef þeir finna qphver
Þessi gltar fór ódýrt, aðeins 45 þúsund krónur. Þaö er uppboöshaldarinn
ólafur Sigurgeirsson fulltrúi hjá borgarfógeta og lyftingakappi sem reynir
aö lyfta veröinu.