Morgunblaðið - 24.04.2002, Qupperneq 43

Morgunblaðið - 24.04.2002, Qupperneq 43
mikið ástríki alls heimilisfólksins, sumar eftir sumar eftir sumar. Glaðari strák gaf ekki að líta en hrokkinkollinn Vigga, þegar hann frelsinu feginn, íklæddur fjósa- galla og grútskítugum stígvélum, fékk loks að taka ærlega til hend- inni. Vignir, verkmaður í eðli sínu, fékk nú að göslast af stað enda verkefnin óþrjótandi. Það þurfti að plægja og sá og bera skít á túnin, taka á móti lömbum, girða, smala, rétta og rýja, moka flór og mjólka kýr. Tvíraddaður fjósasöngur bræðranna Gísla og Snorra Þor- steinssona á Hvassafelli setti punktinn yfir i-ið. Með þessum minningarbrotum, og kannski einmitt á þessum stað, kýs ég að kveðja elskulegan fóst- urbróður – þarna sem hann stend- ur, forugur uppfyrir haus í túninu á Hvassafelli, með kersknislegt blik í brúnum augunum. Full þakklætis fyrir gengnar sælustu- ndir mun ég leyfa hlýjum minn- ingum að græða sárin. Megi góðar vættir styðja og styrkja fjölskyldu Vignis Hróðmars Benediktssonar um ókomna tíð. Vigdís Esradóttir. Í skáldsögunni Eva Luna eftir Isabel Allende segir á einum stað: „Dauðinn er ekki til, dóttir góð. Fólk deyr bara þegar enginn man lengur eftir því – útskýrði hún fyr- ir mér skömmu áður en hún skildi við. – Ef þú manst eftir mér verð ég alltaf hjá þér.“ Ég mun ætíð muna eftir Vigni. Þessum stórbrotna manni sem var best lýst sem blöndu af jökulfljóti og fjallalæk. Hver gleymir aðför- unum þegar steypuæði rann á múrarameistarann, þegar sást til hans urðu lýsingar á berserkjum í Egilssögu ljóslifandi. – Vignir var sagnamaður og óvenjulega orð- heppinn eins og þegar einhver lurkur var í Guðmundi Guðleifs- syni járnamanni, þá sagði Vignir: „Guðmundur minn, ég hef heyrt að þú sért kallaður Guðmundur felli- bylur, en þú minnir mig nú meira á litla lægð.“ – Þannig var Vignir harður húsbóndi sem krafðist mik- ils af undirmönnum sínum, en með skemmtilegum tilsvörum og sögum létti hann mönnum harðræðið og kom þeim að verki. Menn yfirgáfu yl kaffiskúrsins og óðu út í hríð- arhraglanda með bros á vör og síð- asta sagan hans Vignis yljaði mönnum um hjartarætur. Þau eru mörg minnismerkin um störf Vignis, allt frá húsi Seðla- bankans að baðhúsinu í Nauthóls- vík, sem var síðasta verkið sem Vignir vann að. Þar áttum við Vignir líka síðustu samverustund- irnar, ég að binda járn, hann að berjast við skriffinna og arkitekta. Við Vignir kölluðum húsið aldrei annað en Baðhús Ingibjargar. „Nú og Ingibjörg vígði ylströndina með því að synda í sjónum þannig að þegar baðhúsið verður vígt hljót- um við að fara öll saman í sturtu,“ og svo hljómaði hláturinn … Járnamenn sem unnið hafa með Vigni síðastliðin tuttugu ár og rúmlega það senda fjölskyldu hans samúðarkveðjur. Gísli Þór Sigurþórsson. Það stóð aldrei til að ég myndi hitta Vigni Benediktsson. Það var vorið ’77 að ég hafði sótt um starf við sumarafleysingar í öskunni. Vegna kjaradeilna var sumarfólk ekki tekið í vinnu hjá Reykjavík- urborg fyrr en deilan yrði leyst. Ég gat hins vegar fengið strax vinnu hjá múrarameistara sem hafði leitað til vinnumiðlunar og daginn eftir mætti ég í vinnu hjá Vigni Benedikssyni. Næstu sumur vann ég hjá Vigga Ben. Fyrsta verkefnið mitt var að aðstoða við að ljúka múrverki á fyrsta hluta Ölduselsskóla. Síðar kom fjöldi verkefna stórra og smárra. Viggi var ekki mikið með múrskeiðina sjálfur á þessum tíma en stýrði hins vegar flokkum múrara sem störfuðu víðsvegar um bæinn. Viggi sá sjálfur um alla niðurlögn á steypu. Það varð mitt hlutskipti að starfa með Vigga við það, það var mitt happ og mín gæfa. Í steypuvinnunni gekk oft mikið á, verkinu skyldi lokið hratt og vel. Það sögðu sumir að það rynni á hann steypuæði þegar steypubíll- inn kom á verkstað. Viggi vildi ekki steypugalla og framkvæmdi sjálfur ætíð þau verk sem vanda- sömust voru og mest hætta var á galla. Þetta var allt gert af miklum krafti og gleði. Þegar vel gekk söng Viggi um hana Dómínó. Hann gaf mikið af sér með sínu glaða fasi og breiða brosi. Fyrstu árin var skrifstofa fyr- irtækisins á heimili Vigga og Guð- rúnar og verkfærageymslan í bíl- skúrnum. Húsið í Hléskógum var ekki fullbúið þannig að ég aðstoð- aði Vigga fjölda helga við að ljúka þar hverjum áfanga eftir öðrum. Þegar ég síðan byggði mitt eigið hús þá var Viggi sjálfkjörinn múr- arameistari á verkið. Þar mætti hann í allar úttektir og annaðist um alla steypuvinnu. Hann mætti stundum of seint í úttektirnar en það þótti byggingarfulltrúanum ekkert verra því að meðan beðið var gat hann sagt mér sögur frá því að þeir voru ungir í bygging- arvinnu. Ég vann hjá Vigga í alls þrjú og hálft ár á sjö ára tímabili. Síðast við uppsteypu Seðlabankans. Þeg- ar múraralærlingar á námssamn- ingi hjá honum luku námi gerði Viggi þeim daginn eftirminnilegan. Ekki var ég í iðnnámi en það gladdi mig mjög þegar Viggi og Guðrún birtust óvænt og samfögn- uðu með mér og Tótu þegar ég út- skrifaðist sem byggingatæknifræð- ingur. Í því námi höfðu kynni mín af Vigga ekki síður haft áhrif en ég hefði verið á námssamningi hjá honum. Árin sem ég var hjá Vigga vann ég mjög náið með honum. Svo náið að menn í byggingariðnaðinum spurðu mig gjarnan hvað væri að frétta af honum fóstra mínum þeg- ar ég mætti þeim síðar á lífsleið- inni. Því miður gat ég ekki alltaf sagt nýjustu fréttir síðustu árin eftir að leiðir okkar skildu og sam- bandið dofnaði. Þó hefur það verið þannig að í hvert sinn sem ég hitti hann lét hann mann finna það að maður skipti máli. Fyrir mér var Viggi mikilmenni, stærri en flestir sem ég hef kynnst. Það var ein- hvern veginn þannig að ég held að hverjum þeim sem kynntist Vigga hafi fundist hann ætti hlut í hon- um, svo mikið gaf hann af sér. Viggi tók sjálfan sig hvorki alvar- lega né leit stórt á sig og átti flest- um öðrum auðveldar með sjá spaugilegar hliðar lífsins. Hann hló oft dátt að eigin mistökum og óhöppum. Í sumar áttum við Tóta frábær- an dag saman með Vigga, Guðrúnu og öðrum góðum vinum. Fyrsti og eini dagurinn sem við Viggi áttum saman á golfvellinum. Dagurinn hófst snemma á Strandarvelli í rigningu og lauk við síðbúið fallegt sólarlag í veisluhöldum á bökkum Brúarár. Þessi fallegi dagur mun lengi lifa í minningunni. Við byggingu Seðlabankans réð Viggi Steindór heitinn Guðmunds- son verkfræðing sem byggingar- stjóra. Steindór var líkt og Viggi stórhuga og skemmtilegur maður. Steindór talaði gjarnan um það þá að þeir væru svo stórhuga að þeim hæfði best stórvirki eins og virkj- anir. Viggi sagði mér það við ótímabært fráfall Steindórs fyrir nokkrum misserum að Steindór hefði þá nýlega minnst á að enn ættu þeir eftir að reisa saman virkjanirnar. Það er ekki nokkur vafi á því að þar sem þeir nú dvelja saman eigi en eftir að virkja stórfljót svo þessi draumur megi rætast. Elsku Guðrún, börn og barna- börn, megi Guð veita ykkur styrk á þessum erfiðu tímum. Ingi Arason. MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. APRÍL 2002 43 2!   ;   )   ;      = 7 = >  <#* &'<* #* # 4 '   0        9 5   !#<*&') = .&&  <!!"#(# "&"'' #  # ,#* = .&&  =!"= .&"'' #   "#<) #),&&  3# 3/# 3# 3# 3/# 4 :   0         0   ;   ) ;   ) + !       &  7<77 >  <%'. AG % #<)#* &/'AA )0,: ,4 '    0     0    !             3:/#4)&'&"'' # <!!"#-4!*&&  # #4<!!"#&"'' #<!!"# 4  "&&  )&'#<!!"#&&  =#'745# # ,&"'' # = .&<!!"#&& &0&', 3/# 4 3&        ;    ;       ) !      !     !   6    > *0##4*!*)# #&':# & )#  )0,: ,4 = &  * )  0   .    )   0  3      <  3   .   :/* <#!"&"'' # 9&! : &"'' # # &':%  #&&  !&/ #&"'' # 6&)* # +#&&   !<)!# &':% &"'' # ? <## &':% &"'' #4                 H>$<> E H>$<> E > *#,?"&':#       5 .      9!     #  / !      9!       ,  #- #)'(:/##)! &"'' # 5 )0H  &"'' # ='' &74 #&') &&  #. H  &"'' # 7%#&(46 &&  !) H  &"'' #   "#  !3)#'&&  3# 3/# ! *3/# 4 5    0       !  0   ;  ;      ) !   &   *   7 76 E 6    & AA ,#)0# 4 6 &#!)&&  #. < )&"'' #  !)06 &"'' #  < &6 &"'' #4         6 6< > *0##43 " %< /!! 2#?* ,#3#'I </* <# * #       )      5 .      '    0   #"  / !      5  8 & !   "     ! #-  ! &!"'' #  6 &"'' #  #. 6  6 &"'' #  &!  #: 6 &&  # &'3:/#6 &"'' #4 :   0       ;    )   ;       ) !    +    !     !   59 6 7E > # ' /* "#4 '    0  &           1& '  5    <!" # #"'' # # #(4 ')*% &&  # &' (:# "'' #4 % &              +      (62 >  7)0 &3#'J # " ,     5 .      '      #>          ?     !  " #-  #.  # #"'' # !)0!/*<!/ )#&"'' # <) #6  &&  (:# )0# &' <!/ )#&"'' # !*# !*&&  -#)0=#)  # #"'' # &,# ##) &)  ) 3:/#  4 # &&   ' # #&"'' # 3# 3/# 4

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.