Vísir - 09.09.1980, Blaðsíða 22

Þriðjudagur 9. september 1980
22
„Sýnir
aöstööuleys
iö sem
ákveöinn
hópur á
við að öúa”
- segir Gísii Eggerts-
son Hja Æskulýðs*
ráði Reykjavíkur
„Astæðan fyrir því,
að unglingarnir safnast
svona margir saman
einmitt á þessum tima
er sú, að skólinn er að
byrja og þeim þykir
þetta einfaldlega vera
heppilegasti staðurinn
til að hittast”, — sagði
Gísli Eggertsson, sem
gegnir störfum fram-
kvæmdastjóra Æsku-
lýðsráðs Reykjavíkur i
fjarveru ómars Ein-
Unga fólkið á engra kosta vðl
arssonar.
„Þetta er árviss viðburöur þá
helgi, sem skólarnir byrja á
haustin. Veðriö hefur einnig sitt
að segja og krökkunum finnst
skemmtilegra að vera úti,
þannig aö ég er ekki viss um að
þetta myndi breytast þó að
samkomuhús væri opið fyrir
unglinga. Ég var sjálfur stadd-
ur þarna á föstudagskvöldiö og
þann tima, sem ég var, gat ég
ekki séð að ástandið væri svo af-
skaplega slæmt. Mikill meiri-
hluti þessara krakka hegðaði
sér vel, miðað við fjöldann sem
þarna var.
Það hefur sýnt sig i félags-
miðstöðvunum, sem hafa verið
opin á föstudagskvöldum, að
jafnvel þótt starfið þar sé gott,
hafa krakkamir tekið miöbæinn
fram yfir, þegar veöriö er gott.
Hins vegar er alveg ljóst, að
þaö vantar einhverja aöstöðu
fyrir unglinga á þessum aldri,
þvi að jafnvel þótt starfið ifé-
lagsmiöstöövunum sé yfirleitt
gott nær þaö ekki til allra, og
þessi þróun sýnir aöstööuleysið,
sem þeir hópar eiga við aö búa.
Þetta hefur oft verið rætt i
Æskulýösráöi en i sjálfu sér er
ekki til nein „patent”-lausn á
þessu vandamáli. Þaö sem ég
eygi einna helst tii lausnar
þessa vandamáls, er aö boðiö
verði upp á fjölbreyttara æsku-
lýösstarf, sem nær til sem
flestra”, sagði GIsli Eggerts-
son. —Sv.G.
Gisli Eggertsson (Vlsismynd:
E.P.)
Málefni ungs fólks á
Reykjavíkursvæðinu
hafa mjög verið í brenni-
depli að undanförnu eftir
viðburðaríkar helgar í
miðbæ höfuðborgarinnar.
Ýmsar spurningar hafa
vaknað um aðstöðu eða
réttara sagt aðstöðuleysi
unglinga i borginni og
menn hafa spurt, hvort
hér sé um að ræða ung-
lingavandamá I eða
vandamál hinna full-
orðnu. Vísir leitaði til
nokkurra borgara, sem í
störfum sínum hafa
kynnst málefnum ung-
linga og spurði þá álits á
ástæðum fyrir atburðum
sem þessum og hvort eitt-
hvað gæti orðið til bóta.
Pf
PianiD er eini
vaiKosturinn”
- seglr Sverrir FriðDiófsson
forstöOumaður Fellahellis
„Skólarnir eru að byrja og
krakkarnir eru að koma saraan
aö loknu sumarleyfi. Þetta er
staðurinn sem þeir velja sér”,
—sagði Sverrir Friðjónsson, for-
stöðumaður félagsmiðstöðvar-
innar f Fellahelli.
„Aður var þetta fyrir utan
Tónabæ, en núna er það Planiö.
Þetta hefur verið svona nokkur
undanfarin ár, — byrjar yfirleitt
siðustu helgina i ágúst og heldur
svo áfram nokkrar helgar á
meðan veðrið er sæmilegt, og
svo dregur úr þvi. Þetta er nú
einu sinni frumþörf mannsins
að hittast og vera saman I hópi
og þá skiptir ekki máli hvort þaö
er innan dyra eða utan.
Þessir krakkar hafa ekki i
mörg hús aö venda og raunar
má segja að þetta sé þeirra eini
valkostur. Það er vissulega rétt,
að það vantar samkomuhús fyr-
ir unglinga og þaö myndi sjálf-
sagt bæta eitthvað úr. Aðal-
vandamálið er, aö hópurinn er
alltaf aö stækka og svo hitt, að
krakkarnir eru farnir að neyta
áfengis yngri en áður. 1 allri
þessari umræðu hefur litið veriö
spurt, hvar þessir krakkar fá
áfengið og ég held, að þar séum
við komin að alvarlegustu hliö
þessara mála.
Ég er viss um að stór hluti
þessara krakka gætu vel hugsað
sér aö skemmta sér án áfengis.
Aðalatriðið er aö þeir hafi ein-
hverja valkosti. Félagsmiö-
stöövarna'r eru að visu opnar á
föstudagskvöldum, en það er
eðlilegt að unglingarnir vilji
breyta til eftir aö hafa verið þar
alla aðra daga vikunnar. Þeir
vilja tilbreytingu eins og aðrir.
Eini valkosturinn.er Planið. Þar
eru allir, þar er hugsanlegt að
komast yfir vin og komast i
parti. Ef hins vegar félagsmiö-
stöövarnar breyttu til og hefðu
hljómsveitir um helgar, þá væri
strax kominn möguleiki fyrir
krakkana til að velja á milli og
ég er viss um að það myndi gefa
góða raun. —Sv.G.
Hrefna Tynes
Þjóökirkjunnar og fyrrverandi
varaskátahöföingi.
„I áralöngu starfi minu að
æskulýösmálum hef ég komist
að raun um, að unglingar eru
tvenns konar. Annar hópurinn
lætur mata sig á öllu, hefur ekk-
ert frumkvæði eða áhuga á fé-
lagsstarfi og það er sá hópur,
sem fer niður á Hallærisplan
vegna þess að þessir krakkar
hafa ekkert annað að gera eða
dettur ekki i hug að gera neitt
annað. Þarna kemur einnig til
múgsef jun, þvi að i mörgum til-
fellum eru það ekki nema örfáir
af öllum hópnum, sem eru með
óspektir. Þessu fylgir svo
áfengisneysla, sem er mesta
vandamálið.
Hinn hópurinn er sá, sem tek-
ur þátt i félagsstarfi og af þeim
..Unglingarnlr hafa
ekkertviðaö vera”
- segir Hretna Tynes, fulltrúi hjá
ÆsKulýösstarfl Þjóðklrkjunnar
„Astæðan fyrir þessu vanda-
máli er að minum dómi sú, að
unglingarnir hafa ekkert við að
vera”, — sagði Hrefna Tynes,
fulltrúi hjá Æskulýösstarfi
Ekki nægiiega fylgt eftir auknum
krðfum um félagslega aðstdðu”
- seglr Magnús Einarsson aðstoðaryfiriðgregluDiónn
hópi þurfum viö ekki að hafa
neinar áhyggjur, og við megum
ekki gleyma, að þessi hópur er
stór.
Ég held, að eina lausnin á
vandamálum þessa hóps sem ég
nefndi fyrst, sé að opinberir að-
ilar skapi þessum krökkum fé-
lagslega aðstöðu. ööruvisi verð-
ur þetta vandamál ekki leyst”,
— sagði Hrefna Tynes.
„Að mlnum dómi hefur ekki
verið fylgt nægilega eftir þeim
auknu kröfum, sem nútiminn
gerir til félagsiegrar aðstöðu
unglinga og i þvl liggur mein-
ið”, — sagði Magnús Einarsson,
aöstoöaryfirlögregtuþjónn, er
Vfsir leitaði álits hans á málefn-
um unga fólksins i Reykjavik.
„Ég tel mig vera I nokkuð
góöri aðstööu til að fylgjast meö
þessum málum, bæði sem faðir
og lögregluþjónn og auk þess er
ég borinn og barnfæddur Reyk-
vlkingur, þannig að ég hef sjálf-
ur lifaö þessa þróun”, — sagöi
Magnús ennfremur.
„Þegar ég var að alast hér
upp, voru ýmis félagasamtök
svo sem skátarnir og iþróttafé-
lög, sem voru helsti félagslegi
vettvangurinn fyrir unglingana,
og auk þess var mikið félagslif i
skólunum og þar voru haldnar
dansæfingar og kvöldvökur sem
fullnægðu að mestu skemmt-
anaþörf okkar unglinganna i þá
daga. Þaö eru vissulega breyttir
timar i dag, en ég held að þess-
um breyttu aöstæöum hafi ekki
veriö fylgt nægilega vel eftir og
þaö vantar hreinlega samastað
fyrir þessa krakka.
Það er ef til vill erfitt að
benda á einhverja endanlega
lausn á þessu máli, en mér hef-
ur þó dottið I hug, hvort ekki
mætti nýta betur þaö húsnæöi,
sem bærinn hefur yfir að ráöa,
og þá á ég aöallega við skólana,
til að skapa félagslega aðstöðu
fyrir unglingana. Ég trúi þvi
ekki að óreyndu, aö með sam-
stilltu átaki sé ekki hægt að
kpma þessum málum I betra
hjorf”.— sagði Magnús Einars-
sbn.
—Sv.G.
Magnús Einarsson