Vísir - 10.09.1980, Blaðsíða 14

MiOvikudagur 10. september 1980
1 útvarpinu á laugardagskvöldiO átti greinilega aO fá SigurO til þess aO játa á sig einhvern persónulegan glæp
„MEIRIHLUTI STARFSMANNA
ER A RAK Vlfi STJÚRNINA”
Flugleiðamaður skrifar,
Þaö er óliklegt aö fram hjá
nokkrum viti bornum manni hafi
fariö hvert er dægurmál llöandi
stundar á Islandi. Flugleiöir
berjast þessa dagana viö gifur-
legan rekstrarvanda sem raunar
er slður en svo einsdæmi i viölika
rekstri i dag hvert sem litið er.
Fátt hefur veriö gert til hjálpar af
stjórnvalda hálfu, og viröist
skilningsleysiö algert á þessum
vanda félagsins, ef frá er talinn
Steingrimur Hermannsson sem
hefur lýst vilja til hjálpar bæöi
meö oröum og á boröi, en svo
viröist sem hann rói einn þeirri
skútu.
Eftir aö ljóst varö aö vandi
félagsins er jafn gifurlegur og
auösynter i dag, svo ekki sé talaö
um eftir að til uppsagna fjölda
starfsmanna kom hafa sprottið
fram spekingar úr hverju horni,
allir meö patentlausnir á vandan-
um jafnframt þvi sem þeir hafa
reist félaginu og stjórnendum
hverja nföstöngina um aðra
þvera.
Siguröur Helgason er umdeild-
ur maöur i dag, og ekki öfunds-
veröur af sinum starfa. Ekki sist
þegar hann þarf aö svara fyrir
jafn harkalegar og umdeildar að-
gerðir og uppsagnir hundruöa
starfsmanna eru. Og auövitaö má
deilda um framkvæmd þeirra
mála endalaust og aldrei yröu
allir á eitt sáttir.
Siöustu daga hefur forstjórinn
veriö umsetinn fjölmiðlum, en
fátt fréttnæmt eöa spennandi
komiö út úr þvi kapphlaupi. Þó
hefur ekki fariö fram hjá neinum
að Rikisútvarpiö hefur sótt harö-
ast aö Sigurði meö hina ungu
ofurhuga fréttastofunnar i farar-
broddi. Ekei hefur þótt nóg að
einn og einn spyröi forstjórann 1
einu, heldur voru þeir tveir sl.
laugardagskvöld, og átti greini-
lega að fá manninn til að játa á
sig einhvern persónulegan glæp
varöandi samningaviöræöurnar
viö Luxemborgara. Ekki vildi þó
betur til en svo aö báöir frétta-
mennirnir voru farnir aö spyrja
sömu spurninganna hvor á eftir
öörum viö litinn oröstir. Öneitan-
lega minnti þetta á æsifréttastil
annars siödegisblaðanna, enda
kannski ekki langur vegur heim á
bernskustöövarnar. 1 þessu viö-
tali sem og öörum varö einnig
vart hlutdrægni sem Rikisútvarp-
iö hefur ailtaf státaö af aö sé
óþekkt hugtak innan veggja
stofnunarinnar, enda ekki annaö
frambærilegt af rikisstofnun. Frá
mannlegu sjónarmiöi er þessi
hlutdrægni kannski ekki óeölileg
þar sem annar fréttamannanna
sl. laugardagskvöld á verulegra
hagsmuna þarna aö gæta, en þó
finnst manni lágmarkskrafa til
manna i þessum starfa að þeir
láti ekki tilfinningarnar ráöa
feröinni i málum sem þessum.
Vandi Flugleiöa veröur ekki
leystur meö óbilgjarnri gagnrýni
og skitkasti i gerö félagsins og
stjórnenda, og þá sérstaklega frá
þeim sem minnstþekkja til innan
félagsins, en undanfariö hefur
ekki látiö lægst i þeim hópi. Ég
get fullvissað allan almenning aö
meirihluti starfsmanna Flugleiða
stendur saman aö baki forstjóra
og stjórnar félagsins i þessum
vanda, og þeir sem á annaö borö
hafa fylgst meö rekstrinum sl. ár
geta ekki veriö annaö en sam-
mála þessum aögeröum sem nú
eru i gangi hversu hörmulegar
sem þær eru. Þær eru eina lausn-
in eins og er.
Þaö skal tekiö fram til frekari
áréttingar aö sá sem þetta skrifar
er sjálfur einn þeirra starfs-
manna Flugleiöa sem sagt hefur
verið upp og mun senn láta af
störfum viö fyrirtækiö.
Flest hús i Færeyjum eru lýst upp meö rafmagni frá disilstöövum
Orkusamvinna Fær-
eyinga og
Þetta lesendabréf
kom frá Jákup Ólavs-
syni i Færeyjum:
Astandiö i rafmagnsmálum
okkar Færeyinga er vægast sagi
ömurlegt. Viö fáum mestan hlutr.
raforkunnar frá diselstöðvum, en
litinn hluta frá vatnssaflsstöðv-
um. Hér hefur mikiö veriö rætt
um aö auka hluta vatnsaflsvirkj-
ana I orkuöfluninni, en Færeyrjar
eru litiö land auk þess sem mögu-
leikar á virkjun fallvatna eru svo
litlir, aö viö myndum gereyði-
leggja náttúruna ef vatnsafliö
yröi fullnýtt.
i margra augum er besta
lausnin sú, aö leggja rafstreng
milli Islands og Færeyja. Þaö má
nefna, aö til dæmis Svi-
þjóö—Noregur—Danmörk og
Vestur-Þyskaland eru tengd sam-
an orkulega séö. Þá sjá Kanada-
menn Bandarikjamönnum fyrir
töluveröri raforku.
Viö eigum kost á aö koma á
þessari samvinnu lslendinga og
íslendinga
Færeyinga, hugsanlega með
styrkjum frá hinum Norðurlönd-
unum, og gæti þessi samvinna
oröiö bæöi okkur og Islendingum
til góöa. Við erum núna algerlega
háöir oliuveröi OPEC-rikjanna,
og þetta verö á eftir aö hækka
verulega á komandi árum, þaö
vita allir. Þó svo viö reistum
virkjanir, sem væru keyröar á-
fram meö kolum, myndum við
ekki losna viö miklar veröhækk-
anir, þar sem stóru oliufyrirtæk-
in eiga flestar kolanámurnar.
1 Færeyjum deila menn um
þetta mál, þaö er sjálfsagt vegna
þess aö of margir gamlir stjórn-
málamenn ráöa gangi mála. Við
sem erum yngri, erum ekki i
nokkrum vafa um aö besta lausn-
in i dag og næstu áratugina er raf-
magnsleiðsla frá Islandi tii Fær-
eyja. Ég er viss um aö fram-
kvæmdirnar yrðu fjármagnaöar
af Norræna fjárfestingarbankan-
um, þar sem bæöi Norömenn og
Sviar heföu áhuga á aö leggja til
tæki, tækni og þekkingu.
Vínnudeilan í Hverá:
Verkefninu ekið
af staðnuml
Auðunn Sigurðsson,
starfsmaður i Hverá,
Hveragerði, skrifar:
Mig langar til aö koma eftirfar-
andi athugasemd á framfæri
vegna deilna starfsfólks og vinnu-
veitenda i Fiskverkunarstöðinni
Hverá i Hveragerði, deilu sem
vinnuveitandinn Björgvin Olafs-
son kallar smámál i Visi þann 7.
september.
Upphaf þessa máls er þaö, að
fyrir skömmu kæröum viö,
starfsfólkiö, til verkalýösfélags-
ins, aö atvinnurekandinn ætlaöi
aö senda hingaö 3-4 menn úr
Hafnarfirði til aö vinna starf, sem
viö höfum hingað til unniö. Þetta
er vinna viö pressu, sem er notuö
viö aö pakka loðnu ogfiskhausum
Viö vildum ekki sætta okkur viö
þetta, þvi viö erum búin aö vinna
viö pressuna I vetur og höfum
pakkaö yfir tvö þúsund pakka.
Viö höfum beðiö eigandann
Björgvin Olafsson, um aö fá að
vinna þetta starf i ákvæðisvinnu,
en þaö vildi sá góöi maður ekki
heyra nefnt. En þaö virtist gegna
ööru máli meö Hafnfirðingana,
þvi þeir pakka i ákvæðisvinnu.
Það hljóta allir að sjá hvaö
þetta er gróft: Fyrst aö taka
vinnu frá fólkinu á staðnum, og i
öðru lagi að láta nýju mennina fá
að vinna i ákvæöisvinnu — nokk-
uð sem búiö var að neita okkur
um.
Þegar við létum ekki Björgvin
komast upp meö þetta, lét hann
flytja pressuna til Hafnarfjarðar
og tilkynnti svo starfsfólkinu að
allt hráefni yrði flutt suöur og
pakkað þar.
Við áttum sem sagt að segja já
og amen þó við yrðum send heim
á miðjum degi vegna hráefnis-
skorts. Samt vorum viö ráðin upp
á tiu tima vinnudag upphaflega.
Þegar verkalýösfélagið fór i
málið,laug atvinnurekandinn þvi
til að viö kynnum ekki á pressuna
og heföum aldrei unniö viö hana.
Siöastliöinn fimmtudag er mann-
skapurinn svo sendur heim
klukkan 11 árdegis vegna
verkefnaskorts, en seinna sama
dag kom bill úr Hafnarfiröi til aö
sækja þurra hausa: sem sagt —v
verkefninu ekiö af staðnum!
Við neituöum aö ferma bilinn
og voru aörir fengnir til þess. Til
aö leggja aukna áherslu á mót-
mæli okkar mættum viö ekki til
vinnu daginn eftir, lái okkur hver
sem vill.
Varðandi maökana þá koma
þeir vegna rangrar verkunarað-
ferðar. Viö höfum bent eigandan-
um á þetta, en hann hundsar allar
ábendingar og þess vegna verð-
um við aö vaöa maðkana upp i
klof ennþá.
Ég held þaö segi sina sögu að
trúnaöarmaöurinn á staönum
Fréttin I VIsi siöastliöinn laugar-
dag.
sagöi upp fyrir nokkrum dögum
vegna vinnuaöstööunnar.
sandkorn
Sæmundur
Guövinsson
skri far
Afmælis
minnst
Dagblaöiö gaf út sérstakt
afmælisblað á fimm ára af-
mæli sinu á dögunum. Mestur
hluti þess var lagöur undir
frásagnir af hinum ægilegustu
ofsóknum sem blaöið og góöu
drengirnir sem gefa þaö út
hafa oröiö aö þola. Óliklegt er
aönokkur sleppi óbrjálaðurúr
slikum hildarleik eins og af-
mælisskrifin sýna best.
Sem dæmi má nefna að I af-
mælisblaðinu segir aö Blaöa-
prent hafi varpaö á dyr sinum
besta viöskiptavini, Dagblaö-
inu. Hafi þá ýmsa af skynsam-
ari og reikningsgleggri mönn-
um prentsmiöjunnar sett
hljóöa.
Hins vegar er þess ekki get-
ið, aö þegar þeir fengu máliö
fóru þeir reikningsglöggu í
mál viö Dagblaðiö vegna
skulda blaösins og vann
Blaðaprent máliö.
•
Fáir í
fréttum
Fréttastofa sjónvarps hefur
verið sökuö um slæleg vinnu-
brögö aö undanförnu og þvi
gjarnan haldiö fram aö fréttir
útvarps séu mun meiri og
betri.
Þess hefur hins vegar i engu
veriö getiö aö útvarpið hefur
hátt á annan tug fréttamanna
meöan sjónvarpiö hefur aö-
eins sex og eru þar aðeins þrir
á vakti einu, tveir i innlendum
fréttum og einn i erlendum.
Þar fyrir utan má svo nefna aö
þaö er mun tímafrekara aö
vinna fréttir meö myndum i
sjónvarpiö heldur en aö skrifa
handrit til upplestrar I útvarp.
Þaö er þvi engan veginn hægt
aö bera saman aöstööu þess-
ara fréttastofa. A erlendum
sjónvarpsstöövum dytti eng-
um manniihug aö vinna undir
þvi álagi sem hér viögengst.
Rók um
Ásgeir
Þeir Sigmundur ó. Steinars-
son iþróttafréttamaður Tim-
ans og Róbert Agústsson ljós-
myndari á sama blaði eru enn
einu sinni komnir til Belgiu i
heimsókn til Asgeirs Sigur-
vinssonar knattspyrnukappa.
Sigmundur ku vera aö skrifa
bók um Asgeir sem koma á út
fyrir næstu jól og Róbert sér
um myndirnar.
GOtt* DOð
— Hvaö segirðu um smá-
skammt af Grieg meöan viö
boröum?
— Jú, takk. Þaö ætti ekki aö
saka aö fá svona eitt glas af
þvi.