Morgunblaðið - 02.06.2002, Side 40

MINNINGAR
40 SUNNUDAGUR 2. JÚNÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Legsteinar
Vönduð íslensk framleiðsla
Fáið sendan myndalista
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MOSAIK


Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít


 
    
   
 
  
  
    
   



 




      ! "
#$% 
&!'( 
$   !  $$! $

$! '# %  )$  %$ $

#! *+'
"
,!$$%%$
+'-!$
,!$$%%$
*!$!*+$ '*!$!*!$!*+$"


  

 
 

        
 
 
  


  
 
 


  
   
 !"#$"
   
 
 
%% &%
  ' %
 '
( () *#% %
(
   ()
(   ' () %


 
        
           


    
 
  !
" #!
 $%


#&
!# 
#& $ " "$$%

 " !
#& %'()  $%
* 
#&   %$%
&'  ')!
✝ Guðmundur Þor-grímsson fæddist
á Selnesi á Breið-
dalsvík 21. septem-
ber 1917. Hann lést á
Hjúkrunarheimilinu
á Hornafirði 27. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Oddný
Þórunn Erlendsdótt-
ir húsfreyja, f. 16.12.
1897, d. 29.3. 1987,
og Þorgrímur Guð-
mundsson trésmiður,
f. 1.8. 1883, d. 11.1.
1956. Þau Oddný og
Þorgrímur bjuggu á
Selnesi á Breiðdalsvík. Eignuðust
þau 14 börn og var Guðmundur
annar í röðinni, elst var Guðrún
Helga, f. 14.9. 1916, d. 22.12. 1916,
Helgi, f. 21.11. 1918, d. 17.10. 1983,
Sigríður, f. 15.12. 1919, d. 14.2.
1921, Sigfús, f. 8.12. 1921, Erling-
ur, f. 5.2. 1923, d. 9.2. 1946, Val-
10.2. 1948, hann var kvæntur Guð-
nýju Kristjánsdóttur og eiga þau
tvö börn. Þorgrímur er í sambúð
með Auði Sigurðardóttur og á hún
fjögur börn. 4) Sædís, f. 24.2. 1950,
gift Andrési Á.Þ. Guðmundssyni
og eiga þau þrjá syni og eitt barna-
barn. 5) Reynir, f. 13.7. 1951,
kvæntur Sigríði Lárusdóttur og
eiga þau sex börn og fjögur barna-
börn.
Guðmundur ólst upp í foreldra-
húsum, hann stundaði sjóinn ásamt
ýmsum störfum í landi og vann þar
lengst af hjá Vegagerðinni. Árið
1944 fluttist hann til Hornafjarðar
og hóf búskap með eftirlifandi eig-
inkonu sinni. Fyrst bjuggu þau á
Vegamótum, síðan byggðu þau tví-
býlishús ásamt Rósu systur hennar
og Hafsteini Jónssyni við Höfða-
veg á Hornafirði og þar bjuggu
þau í rúm 40 ár eða þar til þau
fluttust að Víkurbraut 30 í ágúst
2002. Guðmundur hefur dvalist á
Hjúkrunarheimilinu á Hornafirði
síðan 10. janúar 2002.
Útför Guðmundar fer fram frá
Hafnarkirkju á Hornafirði á morg-
un, mánudaginn 3. júní, og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
borg, f. 29.5. 1925, Ei-
ríkur Kristján, f. 20.6.
1926, Sverrir, f. 9.5.
1928, d. 25.5. 1988,
Þórður, f. 16.3. 1930,
Kristín Guðríður, f.
9.5. 1931, d. 5.11.
1946, Garðar, f. 9.10.
1932, Geirlaug, f. 6.2.
1937, og Þröstur, f.
8.8. 1939.
Hinn 26. maí 1947
giftist Guðmundur Jó-
hönnu Lúvísu Þor-
steinsdóttur frá
Sléttaleiti í Suður-
sveit, f. 13. janúar
1920. Börn þeirra eru: 1) Óskar
Unnsteinn, f. 17.2. 1944, giftur
Laufey Óskarsdóttur og eiga þau
fjögur börn og átta barnabörn. 2)
Erlingur Kristinn, f. 4.10 1946,
kvæntur Kristínu Auði Gunnars-
dóttur og eiga þau þrjú börn og
eitt barnabarn. 3) Þorgrímur, f.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku Mummi, nú er komið að
kveðjustund, ég vil með fáum orðum
þakka þér fyrir það hve vel mér og
dætrum mínum var tekið er við kom-
um í fjölskylduna. Það var 1987 að ég
flutti með dætur mínar þrjár til
Hornafjarðar. Þar kynntist ég syni
ykkar og við hófum búskap það sama
ár. Við urðum strax hluti af Vega-
mótafjölskyldunni. Minningarnar
eru margar, ég man eftir því þegar
þú bauðst mér fyrst upp í dans. Þú
varst mikill dansmaður en ég kunni
ekkert að dansa. Þú sagðir að það
væri tími til kominn fyrir mig að
læra það og ætlaðir að kenna mér,
en, Mummi minn, það tókst ekki.
Mikið var gaman að sjá ykkur
Hönnu á dansgólfinu, þið voruð frá-
bær saman. Það var alltaf gott að
koma til ykkar, stelpurnar mínar
eignuðust yndislega ömmu og afa og
1992 fæddist svo Stefán Lárus,
yngsta barnabarnið ykkar. Í fyrra-
sumar þegar þú gafst honum veiði-
græjurnar þínar varð hann svo stolt-
ur að vera treyst fyrir þeim og hann
sagðist ætla að passa þær vel af því
að afi gaf honum þær, og afi fer alltaf
svo vel með allt.
Ég þurfti aldrei að sanna mig fyrir
þér, þú tókst mér strax opnum örm-
um, því við vorum jú bæði úr Breið-
dalnum og það var stór plús fyrir
mig. Þú varst einstakt snyrtimenni,
það sést best á öllu því sem þú komst
nálægt. Hvergi var kastað til hend-
inni, allt skyldi vera í röð og reglu.
Minning þín lifir í huga okkar um
ókomna tíð. Hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Elsku Hanna, megi góður Guð
vera með þér.
Þín tengdadóttir,
Sigríður Lárusdóttir.
Elsku afi. Þá er komið að kveðju-
stund, minningarnar þjóta um hug-
ann, árin sem ég bjó hjá þér og
ömmu eru mér dýrmæt og ég er
ykkur þakklátur fyrir þau.
Sumarbústaðarferðirnar upp í
Lón eru ógleymanlegar en þar eydd-
um við mörgum stundum ég, þú og
amma. Nú þegar ég fer með fjöl-
skyldunni minni þangað koma ávallt
upp minningar frá tímanum sem við
áttum þar saman, meira að segja er
litla húsið sem ég gerði fyrir einum
20 árum þar enn.
Mér er það minnisstætt þegar ég
fór í verkfærakassann þinn og skúff-
urnar að þar áttu allir hlutir sérstak-
an stað. Þetta lýsir því vel hve skipu-
lagður þú varst. Svona reglusamir
og skipulagðir menn eins og þú eru
vandfundnir.
Veturinn ’95 fluttum við Anna
Björg á móti ykkur á Höfðaveginn.
Þaðan mátti sjá þig og ömmu fá ykk-
ur göngutúr reglulega, yfirleitt sama
hringinn hönd í hönd og svo gerðir
þú æfingarnar þínar á eftir. Sam-
band ykkar hjóna var einstakt.
Áróra Dröfn, langafabarn þitt,
fæddist ’99, hún var fljót að komast
upp á lagið með að fá athygli afa með
smáboltaleik. Hún skilur það ekki í
dag að afi sé farinn en við munum
ábyrgjast það að minning þín mun
lifa í huga hennar.
Elsku afi, þín er sárt saknað, takk
fyrir allt.
Elsku amma. Við biðjum góðan
Guð að styrkja þig og varðveita.
Missir þinn er mikill.
Ykkar
Ívar Smári og fjölskylda.
Elsku afi og langafi. Með þessum
fátæklegu orðum viljum við kveðja
þig:
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Elsku amma og langamma, megi
Guð styrkja þig í sorginni.
Þín
Elsa Lára, Sigrún Ólöf,
Helga Jóna, Stefán Lárus
og fjölskyldur.
Nú kveðjum við þig, elsku afi, það
er erfitt, en við vitum að þú ert kom-
inn á stað þar sem þér líður vel. Það
var alltaf gott að koma til ykkar
ömmu hvort sem það var heima hjá
ykkur eða í sumarbústaðnum. Það
var oft gaman að fylgjast með þér
þegar þú varst að gera eitthvað, allt
gert pottþétt sem þú tókst þér fyrir
hendur, og allir hlutir skyldu vera í
röð og reglu og á sínum réttu stöð-
um. Þú varst mikill dansmaður og
hafðir yndi af því að dansa gömlu
dansana. Stundum þegar maður
kom í heimsókn til ykkar voruð þið
amma að fá ykkur snúning í stofunni
við harmonikutónlist.
Okkur þykir svo vænt um að þú
skyldir hafa haldið á Kristófer okkar
undir skírn á ættarmóti í Öræfum
fyrir fimm árum og við eigum aldrei
eftir að gleyma þeim degi.
Þegar við komum til þín á hjúkr-
unarheimilið skömmu áður en þú
kvaddir þennan heim gafstu okkur
svo fallegt bros eins lasinn og þú
varst, sem við munum ávallt geyma
ásamt öllum góðu minningunum sem
við eigum um þig og munum við
varðveita þær vel.
Elsku afi, við vitum að þú ferð
aldrei langt frá okkur. Guð geymi
þig.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Elsku amma, guð gefi þér styrk í
sorginni og varðveiti þig í náinni
framtíð.
Guðrún Ósk og fjölskylda.
Okkur langar að skrifa nokkur orð
til að minnast afa okkar og langafa,
Guðmundar Þorgrímssonar. Afi, eða
„langafi á Höfn“ eins og hann var
jafnan kallaður á okkar heimili, var
eins og svo margir menn af hans
kynslóð vinnusamur með eindæmum
en einnig þekktur fyrir ýmiss konar
sérvisku. Afi bjó með ömmu á
Höfðaveginum mestan hluta ævi
sinnar, eða þar til þau fluttu í íbúðir
aldraðra fyrir tæpu ári. Það var allt-
af sérstakt og heimilislegt að heim-
sækja þau á Höfðaveginn. Afi var yf-
irleitt að þvo bílinn, slá blettinn eða
einhvers staðar á bílnum. Afi var líka
mikill dansmaður og dansaði við
hvert tækifæri á meðan hann hafði
heilsu til. Við munum hlýja okkur við
minninguna um hann dansandi við
ömmu undir dynjandi harmoniku-
slætti, t.d. niðri á bryggju á hátíð á
Höfn og í brúðkaupinu okkar fyrir
fjórum árum. Auk þess að vera fóta-
lipur minnist Halldís þess hve afi
hafi verið einstaklega liðugur. Í einni
heimsókn okkar til hans fyrir tveim-
ur árum er hann lá á hjúkrunarheim-
ilinu lét hann sig ekki muna um að
reyna við fimleikaæfingarnar sem
hún sýndi honum og áður en við viss-
um af var hann kominn langt niður í
spíkat.
Stundir okkar með afa síðustu ár-
in hafa ekki orðið eins margar og við
hefðum gjarnan viljað sökum búsetu
okkar erlendis en við höfum vissu-
lega notið þeirra þegar þær bar upp
á. Okkur er sérstaklega mikilvægt
að hafa átt með honum stund viku
GUÐMUNDUR
ÞORGRÍMSSON


 
  
        
   
      

 

 
 
            "       
  
 

 !  


   "  
#
 $
  
%
 $
&  

$'
  
'(()

 
 

 
  




  

   

 
        
  


 !

" 


!

 # $ % &
 !"#$ % &' ()* #* 
$  +, 
' ()* 

 * $
-$ % . #$ /(0#  (  (
1$%
!$ 2' 3
+  $$ #$ /3  / /(*4
(

#5 
+  
$ #$
 $ 4"