Vísir - 15.01.1981, Blaðsíða 16

varasamir
Félag Farstððvaeigenda á fslandi:
Nýir féiagar velkomnir
brautir, glannaskapur við gang-
brautir, óþolinmæði viö um-
ferðarljós og fleira kemur upp i
hugann þegar mér verður hugsað
um framkomu þeirra. Yfir höfuð
eiga þessir menn það sameigin-
legt að vera tillitslausir ökumenn
og ef ég man rétt eru þeir oftar
viðriðnir árekstra og óhöpp en
fjöldi þeirra gefur tilefni til.
Margrét Hrönn Helgadóttir viö F.R. 200 IReykjavík, en þar er veitt þjónusta við félaga I Reykjavik.
s aíiap í
umferDinnl
Vegna fyrirspurnar sem birtist
hér á lesendasiðunni sl. föstudag
um það, hvernig hægt væri að
komast i samband við talstööva-
klúbba, sem starfandi eru hér á
landi hefur Jónas Bjarnason,
framkvæmdastjóri Felags far-
stöðvaeigenda á islandi, sent
okkur eftirfarandi grein til birt-
ingar:
Félag farstöðvaeigenda á ís-
landi, skammstafað F.R., var
stofnaö22. febrúar 1970. Félagið á
þvi bráðlega 11 ára afmæli. A
þessum tima höfum viö vaxiö úr
þvi að vera klúbbur áhugasamra
notenda iReykjavik og nágrenni i
landsfélag, sem f dag er skipt i 18
deildir með aðalskrifstofu i
Reykjavik. Að auki höfum við
umboðsmenn bæði innan deilda
og utan, þar sem strjálbýlt er.
Félagsmenn okkar eru f dag
liðlega 6000. Félagið er þannig
uppbyggt, aö á aðalfundum
deilda eru kosnir fulltrúar á árs-
þing, sem siöan kýs landsstjóm á
hverjum tima.
F.R. rekur radióþjónustu fyrir
félagsmenn um land allt i sam-
vinnu viðdeildir og umboösmenn.
öll slik vinna er innt af hendi af
sjálfboðaliðum og yfirleitt er
tækjabúnaður fjármagnaður af
landsfélaginu.
Fyrir utan radióþjónustuna
býður félagið upp á viöamikiö
félagsstarf innan deildanna.
Félagsf undir, fræðslufundir,
skemmtikvöld og námskeið
ásamt tæknilegri aðstoð i sam-
bandi við búnaö. Blað félagsins
RÁS-6, kemur minnst út fjórum
sinnum á ári og flytur fréttir og
fróðleik. Árlega er gefið út
félagatal sem oft hefur verið
nefnt handbók. Allt er þetta
félagsmönnum að kostnaðar-
lausu. Arlegir viöburöir eru
Sumarhátiö i Galtalækjarskógi
ásamt árshátið sem haldin er i
febrúarmánuði. Aö auki má nefna
afsláttarkerfi frá og með 1. febrú-
ar nk. þar sem félagsmönnum
F.R. er gefinn kostur á afslætti á
ýmsu, er viðkemur talstöðvum
sinum og annarri þjónustu.
Allt frá upphafi hefur félagið
komið fram sem hagsmunasam-
tök þeirra, sem eiga og reka al-
menningstalstöðvar, gagnvart
Póst og si'mamálastofnuninni.
Stór áfangi náöist i baráttunni viö
yfirvöld með útkomu reglugerðar
19. desember 1979, en með henni
var fengin full viðurkenning á 40
rása talstöðvum með óskertu út-
gangsafli. F.R. vinnur einmitt nú
af fullum krafti að þvi að afla
félagsmönnum enn frekari rétt-
inda hvað varðar tæki og reglu-
gerðir.
Félag farstöðvaeigenda á ís-
landi er viðurkenndur tengiiiður
við Almannavarnir rikisins,
Slysavamafélag íslands og önnur
félög og stofnanir af þvi' tagi.
Þessir aðilar ásamt Félagi Is-
lenskra bifreiðaeigenda, hafa
gert með sér samstarfssamninga,
sem t.d. fela i sér gagnkvæma
samninga um rásir.
F.R. hefur aðsetur að Síðumúla
2 i Reykjavik. Skrifstofan er opin
daglega kl. 13-17.00. Siminn er 91-
34100. Utan þess tima er simsvari
er gefur helstu upplýsingar.
Félagsgjaldið 1981 er nýkrónur
120.-
Nýir félagsmenn eru ávallt vel-
komnir.
BARSMÍÐAR UNGLINGA
A GAMLA FÓLKINU
Reykvikingur skrifar
Ég er oft að brjóta heilann um
þaö hversu heppinn maöur ég er
að þurfa ekki aö aka mikið um
götur heimabyggðar þeirra bila
sem bera einkennisstafinn G. Nóg
finnst mér að þurfa að deila meö
þeim að talsverðu leyti götum
Reykjavikur þvi mér virðist sem
ökumenn þessara bila séu þeir til-
litslausustu I umferðinni.
Ekki veit ég hvað veldur þvi að
svo fjölmennur hópur ökumanna
getur fengið á sig þennan ljóta
stimpil en ég hef sjálfur marg-
reynt að þeir eiga hann skilið, þvi
miður.
Mesti ljóðurinn á akstri þeirra
er hversu tilhtslausir þeir eru,
það er engu likara en þeir haldi að
bókstafurinn G á númeraplötum
þeirra veiti þeim einhvern for-
gang og undanþágu frá þvi að
þurfa að fara að lögum og reglum
og sýna almenna kurteysi og til-
litssemi.
Svinbeygjur þeirra inn á aðal-
Gefum
fuglunum
Anna dýravinur hringdi.
Viljið þið á VIsi ekki koma þviá
framfæri við fólk að það hugsi
beturum smáfuglana en það ger-
ir. Mér rennur til rifja að sjá
aumingja smáfuglana sem eru
yndi okkar á sumrin þjást I
vetrarkuldunum sem hafa veriö
að undanfömu. Ef fólk leggur sig
fram á einhvern hátt, þótt ekki sé
nema það aö gefa þeim
brauðmylsnu út i garð er mikið
unnið.
H. Jónsson skrifar. eru margir sem gleöjast yfir þvi
........ ..... og tala mikið um. Hinsvegar eru
Reykjavik er óðum að fá á sig þejj. ekiá siður fjölmennir sem
blæ erlendra stórborga, og þeir horfa með kviða fram á veginn
ASTANDIÐ ER
VfDA SLÆMT
Verkamaður skrifar
Grein Visis á dögunum um að-
búnað á vinnustöðum var afar
fróðleg þvi aldrei er of mikil at-
hygli vakin á þvi hvaö verkamenn
viðsvegar um land mega hafa og
búa við I þeim efnum.
Viðast hvar er aðstöðuleysið al-
gjört og mönnum gert að drekka
kaffið sitt undir berum himni og
engin hreinlætisaðstaða fyrir
hendi. Þetta er auðvitaö til hábor-
innar skammar i þjóðfélaginu en
má þó á vissan hátt segja að þetta
sé betra en þar sem einhverju er
hrúgað upp og ekkert hirt um að
halda þvi við eöa að þrifa og
hreinsa.
A minum vinnustað er ástandið
þannig að við höfum 18 saman að-
gang að 15 fermetra kaffiskúr og
aðgang aö einum vaski og einu
salerni. Þetta er allt saman
gamalt og útjaskað, vaskurinn
oröinn gulur og brúnn af margra
ára óhreinindum og ákjósanleg
<.. ..............m.
Svona er hreinlætisaðstaða
manna þvi miöur allt of víða.
siklagildra. Þá er salernið marg-
brotið og mölvað. Allt er þetta
morandi i skit og öörum óhrein-
indum og þótt allt annað sé þrifiö i
byggingunni er okkur tjáð af
ræstingarkonum að þeim sé ekki
uppálagt aö þrlfa salernið okkar.
A öðrum stöðum I fyrirtækinu
er hinsvegar annar bragur á,
enda ganga þar um itienn i jakka-
fötum með bindi, svokallaðir
betri borgarar þessa lands. Þeir
hafa sina hreinlætisaðstöðu i góðu
lagi, þrjú salerni fyrir 12 manns
meöa jafnmörgum vöskum, allt
saman hreinsað og strokið á
hverjum degi. Þeirra salernisað-
staöa er einnig upphituð eins og
vera- ber en þvi er ekki fyrir að
fara hjá okkur.
Kvartanir okkar hafa ekki
fengiöneinnhljómgrunn. A okkur
er litiö sem 3. flokks menn og að-
staðaokkarerhöfðisamræmi við
það. Ég þori ekki aö nefna þennan
vinnustað af ótta við hefndarað-
gerðir þvi þaö hefur verið látið I
veðri vaka að ef slikt verði gert
verði grafist fyrir um frá hverj-
um það sé komið. En ég get ein-
ungis sagt það aö Heilbrigðisyfir-
völd mættu standa sig betur.
þvi þessum stórborgarblæ fylgir
ýmislegt sem þykir miður æski-
legt.
Sem dæmi má nefna að nú ger-
ist það si'fellt hættulegra fyrir fólk
að vera eitt á ferli eftir að
skyggja tekur á kvöldin, og á það
ekki hvað sist viö um gamalt fólk
og annað fólk sem á erfiðara með
að bera hönd yfir höfuð sér ef á
það er ráðist.
Nýlega var sagt frá þvi i frétt-
um að unglingar hefðu ráðist á
gamlan mann á Laugavegi fjórir
saman dregið hann inn i húsasund
þar sem hann var rændur pening-
um sinum og skilinn þar eftir
liggjandi i götunni.
Það fylgdi lika frétt af þessum
atburði að lögreglan heföi haft
upp á þessum unglingum og hefðu
þeir verið teknir til yfirheyrslu.
En er það nóg?
Hvað er gert við þá unglinga
sem verða uppvisir af árásum
eins og þessum? Eru þeir látnir
mæta á lögreglustöðina til
skýrslugerðar einungis eða eru
einhverjar aðgeröir i framhaldi
af þvi?
Þetta er ekki litið mál fyrir
okkur sem eru komin á efri ár þvi
vitaö er að harðari refsingar
myndu draga úr þessum
ófögnuði. Það er hart fyrir okkur
sem nú horfum til elliáranna að
geta átt von>4 þvi að glæpaung-
lingar ráðist á okkur á götum úti
og misþyrmi okkur og ræni. Verði
ekki skorin upp herör gegn þessu
er hætt við að almenningur sofni á
verðinum og svo fari að þetta
verði jafn algengt og i' sumum
borgum Bandarikjanna. Þar er
ástandið þannig að enginn hreyfir
sig til hjálpar þvi fólki sem ráðist
erá af ótta við barsmiðar. Eigum
við einnig von á þessu hingað?