Vísir - 20.03.1981, Side 27

Fostudagur 20. mars 1981
Barnamynda-
samkeppni
Vísis. L]ós-
myndara-
. félags
islands og
Hans Peter-
sen hf. um
„Skemmti-
legustu darna-
myndina”
vism
27
■I'
Barnamyndasamkeppni
Visis, Ljósmyndarafélgs Is-
lands og Hans Peersen hf um
skemmtilegustu barnamyndina
’81 heldur áfram og i vikunni
voru valdar sex bráðskemmti-
legar myndir, sem birtast hér á
siðunni.
Nú fer hver að verða siðastur
til að taka þátt i barnamynda-
samkeppninni, en siðasti
myndatökudagurinn verður á
mánudag. Nú hafa verið valdar
15 myndir, sem keppa til hinna
glæsilegu verðlauna, er i boði
eru. Eftir síðasta myndatöku-
daginn verða valdar niu myndir
i viðbót, þannig að i allt keppa 24
myndir til úrslita. Þegar svo er
komið verða myndirnar birtar
allar hér i Visi og gefst
lesendum kostur á að velja
myndir til fyrstu, annarra og
þriðju verðlauna.
„Síðustu forvöð"
„Nú eru að verða siðustu for-
vöð fyrir fólk að taka þátt i
barnamyndasamkeppninni, þvi
siðasti myndatökudagurinn er á
mánudag,” sagði Ragn-
hildurAsmundsdóttir hjá Hans
Petersen hf., i samtali við Visi.
— Hvernig hefur keppnin
gengið?
„Mjög vel, aðsóknin hefur
aukist jafnt og þett og á mánu-
daginn var, var mikið fjölmenni
hjá öllum ljósmyndurunum,
sem þátt taka i keppninni.”
— Hvað hafa margar myndir
borist?
„Siðast bárust um 250 myndir
og úr þeim voru siðan valdar
BORNIN MYNDAST VEL
þessar sex, en i allt hafa komið
hingað um 700 myndir. Aftur á
móti koma ekki hingað nærri
allar myndir, sem teknar eru i
sambandi við keppnina, heldur
aðeins þær, sem ákveðið er að
senda áfram.
— Ertu ánægð með þann
hljómgrunn, sem keppnin hefur
fengið meðal almennings?
Já, mjög svo og satt best að
segja framar vonum,” sagöi
Ragnhildur Asmundsdóttir.
/,Mjög hress
meö þetta"
„Þetta hefur gengið alveg
skinandi vel hér á Akureyri og
ég er mjög hress með keppnina i
heild sinni,” sagði Páll A.
Pálsson ljósmyndari á Ljós-
myndastofu Páls, á Akureyri,
en hann er einn þátttakenda
barnamyndasamkeppninnar.
— Hvernig hefur aösóknin
verið?
„Hún hefur verið góö, fólk
hefurkomið hingað jafnt og þétt
og hún er á uppleið. Siðasta
mánudag komu hingað til
dæmis 45 manns og ég á von á
enn fleiri næsta mánudag, en þá
er einmitt siðasti myndatöku-
dagurinn.”
— HVernig fyrirsætur hafa
börnin reynst?
„Börnin eru mjög góð.
Auðvitað kemur fyrir, að þau
eru súr á svip, en þá er bara að
lækna þaö með góðum ráöum og
það tekst alltaf, enda er mjög
gaman að fást við þetta,” sagði
Páll A. Pálsson. —KÞ
Hlnn „rykaði” rilstjórl rauðvlnspressunnar
BIABIB
-jtgefandi: DagblaðM hf.
Krramkvatmdastjórí: Svoinn R. Eyjólfsson. Rltstjóri: Jónas Kristjánsson.
SAÖstoöarritstjóri: Haukur Halgason. Fréttastjóri: ómar Valdimarsson. -
I Skrifstofustjóri ritstjómar Jóhannas Roykdai.
Iþróttir: HaNur Sknonarson. Manning: AAoisteinn Ingóffsson. Aðstoðarfréttastjóri: Jónas Haraldsson.
' Handrit: Asgrimur PAlsson. Hönnun: HBmar Karisson.
Biadamenn: Anna Bjamason, Atii Rúnar HaBdórsson, Atii Stainarsson, Asgair Tómasson, Bragi Sig
urðsson, Dóra StefAnsdóttir, Elin Albertsdóttk, QisN Svan Einarsson, Gunnlaugur A. Jónsson, Inga
Huld HAkonardóttk, KristjAn MAr Unnarsson, Sigurður Sverrisson.
Ljósmyndir: Bjamleifur Bjamleifsson, Einar Óiason. Ragnar Th. Sigurðsson, Slguröur Þorri Sigurösson
i og Svoinn Pormóðsson.
; Skrifstofustjórí: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkeri: ÞrAkin Þorieifsson. Auglýsingastjórí: MAr EJM. Haldórs-
| *on. Drelfingarstjóri: Vaigerður H. Sveinsdóttir.
I Ritstjómi Siðumúla 12. Afgreiðsia, áskriftadeild, augfýsingar og skrifstofur Þvorholti 11.
| Aöalsfcnl bUðsfns er 27022 (10 linur).
Friðarspjöll í valdakerfi
Kenningin um, að allt vald spilli og
að alvald alspilli, er einn hornsteina
lýðræðisins. A honum byggist skipting
ríkisvaldsins í sjálfstæða geira. Einnig
takmörkun valds í stjórnarskrá, lögum
og reglugerðum. Þannig er valdinu
Stundum grípur rauðvins-
pressan til þess ráðs að hæla
sér, þegar ekki er um neitt sér-
stakt að skrifa, og ekki er verið
að finna upp stórfelld hneykslis-
mál handa aimenningi. Að
þessu sinni segir rauðvinspress
an i leiðara að almenningur
megi treysta þvi að hún segi
honum frá þvi sem er að gerast
á bak við tjöldin. Notar pressan
sér nokkurt frumhlaup á
dögunum varðandi heimildir,
þar sem svo vildi til að blaða-
menn voru reiðubúnir að taka
afleiðingum af þeirri ófrá-
víkjanlegu reglu að segja ekki
til heimildarmanna. Svo vill til
að hver einasti blaðamaður i
landinu hefði staðið eins að
málum. Hins vegar lætur nú
rauðvinspressan i það skína, að
hún ein hafi þetta að leiðarljósi.
En þetta er smámál hjá þeirri
yfirlýsingu að frjálsir teljist
þeir fjölmiðlar einir, sem
standa utan stjórnmálaflokka.
Samkvæmt þessari skil-
greiningutelur rauðvisnpressan
sig vera frjálsa. Ritstjórinn er
nýkominn frá Kenya, þar sem
hann át vegaryk i átta
klukkustundir samfellt i einni af
hinum frægu bragðlaukaferðum
um heiminn. Heimkominn tekur
hann alltaf til við að lýsa yfir
frelsi rauðvinspressunnar, eins
og hann sé ekki lengur kunn-
ugur högum á eigin málgagni.
Allir sem vilja vita og eitthvað
fylgjast með blöðum sjá að
rauðvinspressan styður rfkis-
stjórn dr. Gunnars Thoroddsen
og dr. Gunnar sérstaklega. Það
er að visu rétt, samkvæmt skil-
greiningu rauðvinspressunnar,
að hún er frjáls að þvi leyti að
dr. Gunnar Thoroddsen hefur -
enn ekki stofnað sérstakan
flokk. En á sliku frelsi er aðeins
skilsmunur en ekki eðlismunur
miðað við flokkaútgáfu á
blöðum.
Eigendur rauðvinspressunnar
eru allt aðilar, sem með einum
eða öðrum hætti hafa staðið að
pólitiskum framgangi dr.
Gunnrs, eða eru málvinir hans.
Við þessu er svo sem ekkert að
segja, ef hin títtreisandi
steikaræta, sem gengur undir
nafninu ritstjóri á rauðvins-
pressunni, hefði vit á þvi aö
þegja á réttum stöðum. Það
gerir hann hins vegar ekki,
hvorki um steikur sinar i
Vikunni né um hina pólitisku
steik að baki rauðvins-
pressunni.
Þá bendir „frjálsræðis” leið-
arinn til þess að ritstjórinn þoli
ekki vald, alveg eins og þjóðfé-
lögum verði stjórnað án valds.
Hann hefur kannski skrifað
leiöarann upp úr einhverj-
um torskildum matseðli með
„pommes frites” I eftir-
mat. Sá góði maður ætti að
gera sér grein fyrir þvi, að
um leið og hann afneitar,
valdi er hann að taka
pólitiska afstöðu og hefja
„anarkisma” til vegs, og hlýtur
það að koma illa við stuðnings-
menn dr. Gunnars og eigendur
rauðvinspressunnar, en þeir
byggja tilvist sina á valdi. Þessi
andhroki gegn valdi stafar auð-
vitað af þvi að almenn regla
blaðamanna um að þola heldur
hjól og steglu en gefa upp heim-
ildarmann sýnir sjálfan rit-
stjórann sem hetju að eigin
mati. Gallinn var bara sá að
meðan yfirvofði fangavist
blaöamanna rauðvinspress-
unnar var ritstjórinn að gleypa i
sig ryk suður i Kenya.
Rauðvinspressan er ekki
frjáls þrátt fyrir alla leiðarana
um þá miklu stöðu. Og þaö þýðir
ekki að koma fullur af ryki
sunnan frá Kenya til að segja
manni þetta einu sinni enn. Það
hefur enginn tekið upp neyðaróp
valdsmanna, og þeir hafa yfir-
leitt ekki rekið upp nein óp þótt
rauðvinspressan komi út. Dæmi
um pólitiska innrætingu rauð-
vinspressunnar má finna oft og
víða, eins og t.d. i skrifum um
listir og menningarmál. Það
hentar eigendum að hafa
vinstriann við þær skriftir,
sem ekki má vatni halda út
af „happenings” út um
viðan völl. Þegar þessi lista-
bullukollur rauðvinspressunn-
ar skrifar snýr dr. Gunnar
sér að pianóinu i angist
sinni. Þannig fær hann aö
þjást fyrir „frjálslyndið”. En
„rykaður” ritstjórinn er oröinn
eins og það alvald sem alspillir.
Hann veit ekki hvernig hann á
að fara með það frelsi, sem
hann þó hefur, og horfir bara á
spegilmynd sina I rauðvisnglas-
inu fullur sjálfsánægju.
Svarthöfði