Vísir - 21.03.1981, Blaðsíða 9

Laugardagur 21. mars 1981..
vtsm
9
Hér I blaöinu var nti i vikunni
tekiö undir þær athugasemdir
sem Eiöur Guönason alþingis-
maöur hefur gert viö kennslu-
bókum Pólland fyrir nemendur
i grunnskólum.
Ingvar Siggeirsson náms-
stjóri hefur fjallaö um þessa
gagnrýni i grein i Morgun-
blaöinu, þar sem hann skýrir
ýmis þau sjónarmið, sem liggja
til grundvallar nefndri bók.
Svör Ingvars eru mismunandi
þung á . vogaskálunum eins
og gengur, en engin ástæða er
til að væna hann um óhlut-
vendni.
Ein málsgrein, þar sem
Ingvar svarar þeirri gagnrýni
að ekki skyldi minnast á
kommiínismann og þaö lög-
regluriki sem Pólverjar búa viö,
stingur þó i augun, en þar segir:
„Pólland er kommúnistariki
og þar rikir flokkseinræði. Um
þessi mál er ekki fjallað sér-
staklega i bókinni. Ekki er
heldur gerö itarleg grein fyrir
sambandi Póllands og Sovét-
rikjanna, né heldur fjallað að
ráði um samskipti rikis og
kirkju. Þessir þættir þóttu of
flóknir fyrir 11 ára börn. Við
töldum að stjórnfræðileg við-
fangsefni ættu betur við nem-
endur siðar, t.d. á unglinga-
stigi”.
Stuttusiðar i grein sinni segir
Ingvar aftur á móti: „Ég get
hinsvegar fallist á, að til greina
hefði komið aö vikja að stjórn-
arfari og stjórnmálastöðu Pól-
lands, þótt þaö hefði ekki veriö
gertað aðalviðfangsefni i náms-
efninu”.
Forsenda fyrir frjálsu
lifi
Það er að sjálfsögðu ávallt til
umhugsunar hvað langt eigi að
ganga að fræða börn um stjórn-
málalegar staðreyndir og var-
færni i þeim efnum á fullan rétt
á sér, ekki sist vegna þeirrar
hættu aö misfarið sé með þær
staðreyndir.
Aö minu mati eiga skóla- og
fræðsluyfirvöld á tslandi ekki aö
vera feimin við aö upplýsa strax
i ellefu ára bekk, i hverju
lýöræðið sé fólgiö. Það á ekki að
hika viö að leiða börnum fyrir
sjónir andstæður kommúnisma
og lýðræðis, vegna þess aö lýð-
ræðishugsjónin og mann-
réttindin eru hverjum
lslendingi jafn brýn eins og
Faðir vorið og margföldunar-
taflan. Kennsla um lýöræöið er
ekki pólitisk innræting heldur
fræösla um grundvallarskilyrði
fyrir mannlegum samskiptum,
forsendan fyrir frjálsu lifi.
Kommúnisminn og hvers-
konar einræði er andstaða
lýðræðisins, ógnun þess, og það
Leppar í
lystireisum
er misskilin tillitssemi við þá
andstyggö, að það sé offlókiö
fyrir 11 ára börn að læra að
þekkja staðreyndir.
Það á að vera skyldunáms-
grein i grunnskólum jafnt sem
framhaldsskólum.
„Stikk frí"
Sannleikurinn er sá, að i
seinni tið hefur verið tekiö með
silkihönskum á þeim mönnum
og samtökum sem tala máli
kommúnismans hér á landi, rétt
eins og boðskapur þeirra sé
heilagur eða málstaöurinn rétt-
lætanlegur. Auövitað hefur hver
og einn rétt til þess að hafa sina
pólitisku skoöun, en umburðar-
lyndi gagnvart stjórnmála-
skoöunum, jafngildir ekki aö
neöanjarðarstarfsemi kommún-
ista eigi að vera „stikk fri”.
Hér er ekki verið að boða of-
sóknir eða st jórnmálalega
bannfæringu á kommúnista,
frekar en öörum öfgum, hvort
sem þær eru til hægri eða
vinstri, en það er fullkomlega
ástæöulaust að sýna þeim mis-
kunn, þegar kemur að almennri
fræðslu eða pólitiskum mál-
flutningi.
Sérstæöir karakterar
Kommúnistar sigla oftast
undir fölsku flaggi. Gott dæmi
um dulargervin sem þeir
bregða sér i, er Heimsfriðar-
ráðiö og islenska friöarnefndin,
sem eruhreyfingar stofnaðar aö
undirlagi Sovétrikjanna. Hlut-
verk þeirra felst i þvi einu, að
kynna Sovétmenn sem boðbera
friðar og frelsis, og bergmáia
hvern þann áróður sem frá
Kreml berst um lýðræðisþjóö-
irnar. Það hlýtur að þurfa sér-
staka karaktera að taka svo
viðurstyggilegt þrælshlutverk
að sér. Þeir hafa þó fundist og
nú er formaður i friðar-
nefndinni. Haukur nokkur
Haraldsson, sem jafnframt er
blaðafulltrúi islensku launþega-
hreyfingarinnar og ritstjóri
málgagns hennar.
Ef einhver reisn væri yfir
mann af, sem tekur að sér að
vera málpipa Breshnevs á sama
tima og ha nn á að kynna og boða
sjónarmið islenskrar launþega-
hreyfingar.
Samasemmerkiö
Hjalti Kristgeirsson, skribent
á Þjóðviljanum, og maður sem
lengst af hefur þótt hallur undir
kommúnismann i meira lagi,
hefur haft siðferðisþrek til að
láta i ljós fyrirlitningu sina á
hlutverki Islensku friðarnefnd-
arinnar. Þá hreinskilni ber að
virða.
1 Þjóðviljagrein á þriðjudag-
inn rekur Hjalti vinnubrögö
friðarnefndarinnar og upplýsir
hvernig hún „læðist til okkar
sumra á siðkvöldi” til að bjóða
fríar ferðir austur fyrir járn-
tjald.
,,.Og svo er hvislaö aö þeim
sem langar i lystireisu”, segir
Hjalti: „Við verðum aö koma
Alþýðubandalaginu i' tengsl við
heimsfriðarhreyfinguna til aö
efla skilning flokksmanna á
alþjóðamálum”.
Enda þótt Hjalti hafi af þvi
áhyggjur að glöggir menn setji
samasemmerki milli Alþýöu-
bandalagsins og friðarnend-
arinnar og skrifi grein sina I
þeim tilgangi að afneita þeim
tengslum, þá er þvi ekki að
ritstjórnar
pistill
£tlert R. Schram
ritstjórí skrifar
Albvðusambandi íslands ætti__________________1_____stjórnarinnar.
miöstjórn þess, aö setja þann Varla verður annað sagt en
neita að friðarnefndinni hefur
orðiö vel ágengt með reisu-
boðum sinum. Og hverjir eru
það sem ganga fremstir i
fylkingu i Keflavikurgöngum og
andróðrinum gegn Atlantshafs-
bandalaginu, nema einmitt
lepparnir, sem Sovétrikin hafa
mútaö og glapiö til fylgilags við
„friðarnefndirnar” sinar.
Leynisamningur?
A Alþingi hafa farið fram all-
langar umræður um svokall-
aðan leynisamning milli þeirra,
sem að rikisstjórninni standa.
Þær umræður eru til komnar
vegna ummæla Ólafs Jóhannes-
sonar utanrikisráðherra, sem
gat þess sérstaklega fyrir
nokkrum vikum, aö hann vissi
ekki til þess að neinn leyni-
samningur væri fyrir hendi,
sem skerti völd hans til ákvarö-
ana i varnarmálum.
Stjórnarandstaöan hefur haft
fyllstu ástæðu til aö krefjast af-
dráttarlausra svara af hálfu
ráðherra, hvort slikur samning-
ur hafi verið geröur. Ummæli
ráöherra og þingmanna Alþýöu-
bandalagsins hefur mátt skilja
á þann veg.
Það er vissulega timamóta-
atburöur ef rétt reyndist, að
Alþýðubandalagið heföi þá
aðstööu að hafa úrslitaorð um
varnarmál og geti sett fótinn
fyrir nauðsynlegar ákvaröanir i
þeim efnum.
//Meiriháttar mál"
Þeir ráðherrar úr rööum
sjálfstæði'smanna og fram-
sóknarmanna, sem hafa tjáð
sig, hafa neitað að sérstakur
samningur væri til staöar, nema
aö þvi er varöar flugstöðvar-
bygginguna, en um þá fram-
kvæmd hefur Alþýðubandalagið
neitunarvald samkvæmt
stjórnarsáttmála.
Hinsvegar hefur komið fram i
umræðunni að ekkert mál sé af-
greitt af rikisstjórninni sem
teljist meiriháttar mál, nema
meösamþykki allra aöila innan
varnarmálin flokkist I augum
allra stjórnmálaflokka undir
„meiriháttar mál”, en auövitaö
er þaö túlkunaratriði. Utan-
rikisráðherra hefur undir-
strikað að hann telji vald sitt
varðandi utanrikis- og varnar-
mál óskorað og stendur fastur
fyrir, eins og hann er þekktur
fyrir..
Ekki einkamál ráðherra
Alþýöubandalagsmenn hafa
tekið þann kostinn að segja sem
minnst og þögn þeirra verður
ekki skilin öðru visi en svo, aö
þeir vilji biöa betra færis meö
sin útspil.
Forsætisráöherra hefur
einnig tekið þann kostinn aö
svara eins og véfrétt og ekki er
það traustvekjandi. Honum er
ljóst, að það fellur ekki i góðan
jarðveg, ef leynisamningur
hefur veriö gerður, eða loforö
gefið um stöðvunarvald Alþýðu-
bandalagsins i svo viökvæmu
máli.
Þvl verður hreinlega ekki
trúaö, fyrr en tekið er á þvi, að
Gunnar Thoroddsen hafi keypt
sér ráðherrastólinn og rikis-
stjórnina með einhverju sliku
samkomulagi við Alþýðubanda-
lagið. Tilþess þekkirhann of vel
söguna um lystireisurnar og
þjónkunina viö „friðarstefnu”
Sovétrikjanna til að láta þeim
eftir siöasta oröiö i málum er
varða varnir landsins.
Hann veröur að taka af skariö
og gefa afdráttarlausa yfir-
lýsingusvo tortryggni verðieytt
Orlagamál af þessu tagi eru
ekki einkamál nokkurra ráð-
herra.
Pukur til óþurftar
1 rauninni er það umhugsnar-
efni hvaða tilgangi þaö þjóni aö
fjalla um varnar- og öryggismál
i leyndardómsfullum hvisl-
ingum. Islendingar eiga aö fá
miklu meiri vitneskju um eðli
vamanna, tilgang þeirra og
styrk. Pukur i þeim efnum er
aðeins vatn á myllu herstöðvar-i
andstæöinga og Sovétleppanna i
friðarnefndinni. Sáö er fræ-
kornum hræöslu og tortryggni
um vafasaman tilgang og
imyndað hlutverk varnarliösins
i skjóli þeirrar leyndar, sem
viðhöfö er um varnarmálin.
Orðahnippingar i kjölfar frétta
hljóðvarpsins um fyrirhugaðar
framkvæmdir á vellinum væru
óþarfar ef spilin eru lögð á borð-
iö.
Nema þá að stjórnvöld telji
eins og námsstjórinn, aö
varnarmál séu of flókin fyrir
„ellefu ára böm”!
Ellert B. Schram