Vísir - 09.07.1981, Qupperneq 2

2
Fimmtudagur 9. júli 1981
Gu&mundur Hansson, fram-
reiöslum aöur: Ekkert. Þetta er
þaö allra besta.
Gestur Einarsson, vinnur viö
bi'lamálun: Ég þori ekki aö segja
þaö en samt er þetta ljómandi
gott.
Björgvin Holm, hreingerninga-
maöur: Ja, aö vera litil hressandi
rigningu. Annars er allt gott.
Hvað er yndislegra en
að sleikja sólskinið?
Ólafur Jtín Krist jánsson,
matreiöslunemi: Þaö er svo
margt, en eitt af þvl er leyndar-
mál. En þaö er betra að sleikja
mUsikina f Hollywood.
Björn Guömundsson, vinnur viö
bókhald o.fl: Það mætti kannski
finna eitthvaö sem gæti veriö
skiptar skoðanir um. En þetta er
eitt af þvi' besta.
VÍSIR
Svava Johansen á leið l Miss voung inlernalional keppnina ð Manila:
„Full al tilhiðkk-
un og spenningl"
Þær eru vist margar ungu döm-
urnar sem gjarnan vildu vera I
sporum Svövu Johansen, 17 ára
stúlku úr Reykjavík, þessa stund-
ina. Um það leyti sem þessi skrif
birtast er hún lögö af stað I lang-
ferö nánar tiltekiö til Manila á
Filipseyjum, þar kemur hún fram
sem fulltrúi islands i keppninni
„Miss Young International”,
þeirri sem Henný Hermanns
kom, sá og sigra&i i á sinum tima.
Ástæðan fyrir þátttöku hennar,
er væntanlega sú aö hún lenti i
verölaunasæti i keppninni
um,,Fulltrúa ungu kynslóöarinn-
ar” i fyrrasumar. Engin slik var
haldin i ár og Einar Jónsson,
margreyndur miölari islenskrar
feguröar á erlendri grund, haföi
sambandi viö Svövu og bauð
henni þátttöku á Manila.
,,Ég fékk vikufrest til að hugsa
mig um og fannst ómögulegt að
sleppa þessu tækifæri. Þó ég sé
feröavön og hafi viöa farið, hef ég
aldrei til Manila komið. Það eitt
er sennilega vel þess virði aö
fara” sagði Svava i spjalli viö
VIsi.
„Héðan fer ég til Amsterdam,
þarsem hópur þátttakenda hittist
og verður samferöa niöur til
Manila. Það tekur um tólf
klukkustundir i beinu flugi. Ég
kviöi ekkert fyrir, er einungis full
af tilhlökkun og spenningi”.
Svava Johansen.
Ferðin tekur alls um þrjár vik-
ur, en keppnin sjálf er 26. júli.
„Eg þarf sjálf aö leggja til allt
sem þarf i feröina, meöal annars
islenska búninginn. Einar átti að
visu einn slikan, en hann haföi
farið svo illa i einhverri feröinni,
aö hæpið er aö nota hann. Fatnað
hef ég getað fengiö að láni i ýms-
um verslunum, fyrir utan minn
eiginn. Þar kom sér vel að vera
búin að starfa við sýningarstörf
og komast i góö sambönd á þeirri
linu”, segir Svava en hún hefur
starfaö i Model 79 um eins árs
skeið.
Svava er nemandi viö Verslun-
arskóla Islands og hefur fullan
hug á að ljúka þaöan stúdents-
prófi. Að þvi loknu er allt óráðiö,
en helst var hún á þvi að einhvers
konar viðskiptanám heillaði sig
mest. 1 sumar hefur hún starfað
viö afgreiðslustörf i verslun.
Badminton er helsta áhuga-
málið en þvi miður hefur litill
timi gefist til þeirrar iðkunar upp
á siðkastið.
Svava er ung og ólofuð og fram-
tiðin óskrifaö blað. Sennilega er
þó eitthvað ofar i huga hennar
þessa stundina en fjarlæg fram-
tiöaráform og við óskum henni
alls hins besta i keppninni, full-
viss um að þar veröi hún landinu
og okkur hinum til sóma.
—JB
Leigukönnun
t gegnum tiöina hafa
verið uppi háværar gagn-
rýnisraddir vegna úthlut-
unar verkamannabu-
staða i Reykjavik. Hefur
veriö rætt um, aö ekki
ættu allir rétt á úthlutun,
sem fengið hef&u, og jafn-
framt, að margir þeirra
heföu ekki annaö betra
viö ibúöirnar aö gera en
aö leigja þær út. Til aö
kanna sannleiksgildi
þessa hefur stjórn verka-
mannabústaöa hleypt af
stokkunum könnun, þar
sem athugað er hversu
margar íbúðir eru i leigu.
Einnig verður athugað
hvort fullgildar ástæ&ur
eru fyrir þvi hverju sinni
eöurei. Hafa tveir starfs-
menn verið fengnir til aö
framkvæma könnunina
sem hófst um miöjan
júní. Er áætlaö að ni&ur-
stööur hennar liggi fyrir i
stórum dráttum I byrjun
ágúst.

vatnshræðsla
Tveir Hafnfirðingar
sátu og ræddu heimsmál-
in. Þá segir annar:
„Ég þori bara aldrei aö
vera úti í rigningu”.
„Nú ertu svona vatns-
hræddur?” spuröi hinn.
„Nei, ég gæti fengið
vatn á milli liöa”.
fær aldeilis dembuna frá
Vilmundi
Aulinn hann
Magnús
Vilmundur Gylfason er
heldur en ekki i Vaffinu
sinu þessa dagana. t Al-
þýöublaðinu i gær var
grein eftir kappann, þar
sem hann fjallar um
verslunarstriöiö svo-
nefnda og þar er meöal
annars eftirfarandi
klausa: „A sunnudögum
er svaraö i simann á Dag-
blaöinu. Það fólk er vænt-
anlega i V.R. Af hverju
kemur ekki Magnús L.
Sveinsson og rifur simann
af þessu fólki? Af því að
Sveinn Eyjólfsson hefur
ekki gefiö þessum aula
vink”.
Þá ræ&ir Vilmundur um
ummæli Magnúsar i
Helgarpóstinum varöandi
kjarabaráttu innan V.R.
Um þau segir Vilmundur:
„Þetta er einfaldlega
lygi. V.R. hefur ekki háö
haröa baráttu. Þeir hafa
druslast meö öörum
verkalýösfélögum, ævin-
lega aftan i öörum, og
fengið mola sem hrokkið
hafa af borðum annarra.
Þetta er nú sannleikur
málsins.”
Og hér segum viö bara
Amen!
Sfutt
verkfali
Sveinn Eiriksson slökkvi-
liösstjori
Setuverkfall slökkvi-
liösmanna á Keflavikur-
flugvelli varö heldur
skammvinnara en búist
hafði verið viö i upphafi.
Það var i fyrradag, aö
starfsmenn settust niður
og kvá&ust ekki sinna
nema „brýnustu neyöar-
verkefnum”, i mótmæla-
skyni við umræddar
skipulagsbreytingar
Sveins Eirikssonar
slökkviliösstjóra. Sveinn
hefur veriö i sumarfrii aö
undanförnu, og ætluöu
starfsmenn aö nota tæki-
færiö,koma i veg fyrir
umræddar breytingar og
standa þannig á rétti sin-
um. Sveinn lét ekki sum-
arfriiö aftra sér, en tók
máliö þegar föstum tök-
um og þar með lauk að-
gerðunum, — að minnsta
kosti i þessari lotu.
•
Hundaæði
Mikið hundaæði gengur
nú yfir Stór-Reykjavikur-
svæ&ið, og lýsir þaö sér
þannig aö allir veröa aö
eiga hund, einn eða fleiri.
Bæjaryfirvöld I Hafnar-
firði hafa látiö deigann
siga i þrætunni viö hunda-
unnendur og hafa veitt
leyfi til sliks skepnuhalds.
í Keflavik standa málin
þannig aö þar úir og allt
og grúir af hundum, aö
þvi er kunnugir segja. Og
ekki nóg meö þaö, því
skepnur þessar ramba
lausar um allar trissur,
meiri hluta bæjarbúa til
mikils angurs. Sagöi viö-
mælandi Sandkorns, að
hundarnir gerðu þarfir
sinar, þar sem þeim hent-
aöi og oft vildi það ver&a i
görðum og opnum svæö-
um. Þeir saklausu bæjar-
búar, sem ætluðu aö hvila
lúin bein i ilmandi grasi,
gætu þvi átt von á aö
lenda ofan i illa þefjandi
ulla-bjakki og heföi slikt
þráfaldlega komið fyrir.
Jtíhanna S. Sigþórsdóttir
iblaöamaöur skrifar:
vondur
„gestur”
Og það var einmitt I
Keflavik, sem fjölskylda
ein var að búa sig til
feröalags. Þegar hús-
bóndinn var búinn aö
bera farangurinn út aö
bílnum var kallað á hann
i simann. Þegar hann
kom út aftur, sá hann að
rótaö haföi verið i dótinu,
og er betur var að gáö,
vantaði töluvert af þvi
nesti, sem átti aö taka
meö i feröina. Maðurinn
varö að vonum hissa, en
þegar hann leit i kringum
sig, sá hann seppa einn,
stóran dela, sem sat og
hámaði matinn i sig i
mestu makindum. Viö
þessu var ekkert annaö
að gera en að bita á jaxl-
inn og bölva hundaeig-
endum i hljóöi. En þetta
er aðeins eitt af fáum
dæmum um þau óþægindi
sem bæjarbúar verða fyr-
I ir af völdum voffanna.