Lesbók Morgunblaðsins - 17.02.2001, Blaðsíða 20

Lesbók Morgunblaðsins - 17.02.2001, Blaðsíða 20
20 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ˜ MENNING/LISTIR 17. FEBRÚAR 2001 T ÓNLEIKARÖÐIN „Ferðalög“ þar sem skyggnst verður inn í tónbókmenntir frá einu landi í senn er samvinnuverkefni þeirra Daníels Þorsteinssonar píanó- leikara og Sigurðar Halldórsson- ar sellóleikara. Sér til fulltingis að þessu sinni hafa þeir fengið tenórsöngvarann Finn Bjarnason, sem um þessar mundir fremur list sína á Englandi. Eins og vænta má verður áherslan í tónleika- röðinni einkum á tónlist sem samin er fyrir þessi tvö hljóðfæri, píanó og selló, en á hverj- um tónleikum verður gestasöngvari sem flyt- ur eitthvað bitastætt úr sönglagaarfi hverrar þjóðar. Samstarf þeirra Sigurðar og Daníels á sér langa sögu og hófst á Myrkum músíkdög- um árið 1983. Næstu fimm árin störfuðu þeir saman í spunahljómsveitinni Vormönnum Ís- lands, svo segja má að þeir gerþekki hvor annan þegar að tónlistinni kemur. Í janúar 1988 héldu þeir sína fyrstu hefðbundnu dúett- tónleika. Þeir hafa síðan víða leikið saman sem dúett eða sem félagar í Caput-hópnum, sem þeir hafa báðir starfað með frá upphafi. Þeir voru fyrst inntir eftir því hvað fyrir þeim vekti með tónleikaröðinni Ferðalögum. „Hugmyndin að „Ferðalögunum“ er að beina athyglinni að einu landi í senn,“ segir Daníel Þorsteinsson píanóleikari, „og í leið- inni að einu eða fleiri tónskáldum. Við byrjum á Frakklandi, förum síðan til Rússlands í haust og síðan vonandi vítt og breitt um heim- inn á komandi árum.“ „Við eigum okkur nokkur markmið varð- andi tónleikaröðina,“ segir Sigurður Hall- dórsson sellóleikari. „Eitt þeirra er að leggja áherslu á liðna öld og skoða hana með tilliti til nýrrar aldar, m.a. hversu nálægt okkur við finnum verk sem hægt er að kalla klassík og þar eru mörkin nokkuð óljós. Líka erum við í bland að draga fram verk sem eru minna þekkt og einnig þau sem eru meira þekkt og skoða þau í samhengi. Stillt verður saman þekktum verkum, líkt og sónötu Debussys, og minna þekktum verkum sem eiga fullan rétt á sér við hlið þeirra, svo sem sónötu Poulenc. Við teljum okkur vera að setja fram mjög frambærileg verk á tónleikunum.“ „Eitt höfuðmarkmiðið er líka að kynna ljóðatónlist,“ heldur Daníel áfram. „Tónleik- arnir verða tvennir á ári, þetta byrjar alla- vega þannig. Ef við verðum mjög óþolinmóðir þá kannski fjölgar þeim eitthvað en við ákváð- um að byrja rólega. Við höfum ekki sett nein mörk á þetta, það fer eftir því hvað við verð- um gamlir hversu lengi tónleikaröðin „Ferða- lög“ endist.“ Þetta er þá öðrum þræði einhvers konar leiðarvísir að ævistarfi, markmið sem getur hæglega fylgt ykkur eftir alla tíð? „Þetta eru eiginlega svona raunir þeirra sem eru orðnir miðaldra,“ segir Sigurður glettinn á svip, „og við sjáum hvernig úr þeim rætist.“ Hvað getið þið sagt mér um verkið „Kvar- tett um endalok tímans“ eftir Messiaen? Verk með svona kröftugum titli hlýtur að vera trúarlegs eðlis og samið af miklum sannfær- ingarkrafti. „Þetta er mjög þekkt verk og hefur haft mikil áhrif á samtímatónlist,“ svarar Daníel. „Það var samið í fangabúðum nasista en Messiaen var í haldi þar og verkið er samið fyrir hljóðfæraleikara sem voru þar. Messia- en lét sjálfur lífið í fangabúðunum og verkið er ákaflega áhrifaríkt. Það er einn hluti verksins sem við flytjum, þáttur fyrir selló og píanó. Trúarbrögðin stóðu ávallt mjög nærri Messiaen og segja má að verkið sé kristin táknsaga eða allegoría að einhverju leyti.“ Baudelaire meðal höfunda „Ég er búsettur í Englandi, í London, og fæst þar við ýmis söngverkefni,“ svarar Finn- ur Bjarnason tenórsöngvari spurningu minni. „Núna eru framundan tónleikar og minni verkefni fram á vor en þá fer ég að syngja í óperu.“ Á tónleikunum flyturðu sex ljóðasöngva eftir Henry Duparc. Gætirðu lýst umfjöllun- arefni þeirra í stuttu máli? „Þetta eru allt lög við ljóð stórskálda. Dup- arc var ákaflega smekkvís maður og valdi ljóðin sín vandlega og vandaði sig mikið við vinnu sína, reyndar svo mikið að hann var of gagnrýninn á verk sín og það liggja ekki eftir hann nema fimmtán sönglög og nánast engin önnur tónlist. En hann gerði þessi lög sín svo vel að þau þykja með því besta sem hefur ver- ið skrifað af ljóðasöngvum. Af þeim skáldum sem hann skrifaði lög við ljóð eftir og við flytj- um ber ef til vill hæst sjálfan Baudelaire, eitt af höfuðskáldum Frakka á nítjándu öld.“ „Það er mjög fróðlegt og athyglisvert að vera með svona heila tónleika frá einu landi,“ segir Daníel. „Þrátt fyrir þessi sterku þjóð- areinkenni er þarna margt áhugavert á ferð- inni og það styrkir mann í þeirri trú að það sé nauðsynlegt að fást við tónlist ólíkra landa.“ Búa Frakkar til öðruvísi tónlist en ná- grannar þeirra Þjóðverjar, svo dæmi sé tek- ið? „Þjóðverjarnir skapa sína tónlist öllu meira með höfðinu,“ svarar Daníel, „meðan Frakkarnir gera þetta meira með hjartanu. Þrátt fyrir það er tónlist þeirra ekkert hálf- kák, verkin sem við flytjum á tónleikunum eru öll stórkostleg listaverk.“ „Þýsku lögin eru þyngri,“ segir Finnur, „og þau eru stundum stórkarlaleg. Frökkum finnst margt smekklaust sem Þjóðverjar semja og Frakkar myndu aldrei leyfa sér að hella úr hjarta sínu á sama hátt og Þjóðverj- inn gerir, þeir myndu setja það í fágaðra form.“ „Frakkar eru lífsglaðir,“ segir Daníel, „og það er svolítið einkennilegt að Þjóðverjar þurfa stundum að burðast með dálítið stórar hugsanir á bakinu, en svo höfum við auðvitað undantekningar frá þessu. Rómantísk þýsk sönglög geta auðvitað verið bæði létt og leik- andi.“ Hvað segið þið þá um íslensku sönglögin sem þjóðin þekkir, elskar og dáir? Hvert sóttu höfundar þeirra innblástur sinn? „Hall- dór Laxness kallaði nú einhverntímann ís- lenska sönglagið „danskan skilning á þýskri rómantík“,“ segir Finnur Bjarnason. „En við getum, þó sérstaklega á síðari árum, státað af góðum tónskáldum og flest, ef ekki öll, hafa sinnt íslenska sönglaginu mjög vel.“ „Það má segja með þessa frumkvöðla í ís- lenskri tónlist,“ segir Daníel, „að þótt þeir væru ef til vill ekki ýkja frumlegir voru þeir mjög heppnir með melódíuna. Þeir gerðu mel- ódíur sem hafa náð að lifa en það má auðvitað heimfæra þær upp á þýska stílinn.“ „Það var kannski líka það eina sem þeir höfðu aðgang að og þetta var bakgrunnur þeirra,“ segir Finnur. „Sönglagið hefur tekið miklum breytingum og þróast mikið á síðustu áratugum,“ skýtur Sigurður Halldórsson inn í. „Við erum líka svo lánsöm að eiga mörg góð ljóðskáld og það hvetur tónskáldin til dáða,“ segir Daníel. Góð kammertónlist fyrir söng og hljóðfæri „Það er mjög mikið til af íslenskum söng- lögum frá síðustu tuttugu árum eða svo,“ seg- ir Sigurður. „Þetta er ákaflega áhugaverð tónlist, einkum kammertónlist fyrir söng og hljóðfæri.“ En er hún flutt nógu oft opinberlega? Gefst almenningi kostur á því að heyra það nýjasta sem tónskáldin eru að semja af sönglögum? „Já, já. Vissar aðstæður hafa skapað þetta,“ segir Daníel, „litlar kammersveitir og söng- hópar hafa starfað mjög ötullega á síðustu ár- um og það er mikið framboð á tónleikum nú- orðið. Það hefur aldrei verið meira.“ Hefur Salurinn ekki gerbreytt hlutunum í raun og veru fyrir tónlistarfólk, er ekki mikið líf í kringum hann núorðið? „Jú, hann er orðinn miðpunktur í tónlist- arflutningi á höfuðborgarsvæðinu,“ segir Sig- urður, „og þá hefur hann breytt öllum áherslum varðandi aðbúnað tónlistarmanna, hljómburðinum og öllu því. Við erum komin með nokkurs konar annað heimili þarna, þeg- ar við komum þarna inn finnum við fyrir því að öll aðstaðan er sniðin fyrir tónlistarmenn og flytjendur, en þegar þú kemur inn í önnur hús þarftu að gera málamiðlanir sem einungis duga fyrir hvern stað fyrir sig. Í Salnum líður manni ekki eins og gesti og við erum, eins og þú getur rétt ímyndað þér, fullir tilhlökkunar vegna tónleikanna í dag.“ FERÐALÖG UM FRAM- SÆKNAR TÓNBÓKMENNTIR Á TUTTUGUSTU ÖLD Morgunblaðið/Golli Finnur Bjarnason, Daníel Þorsteinsson og Sigurður Halldórsson á æfingu í Salnum. Ferðalög heitir tónleika- röð sem hleypt verður af stokkunum í Salnum í Kópavogi í dag kl. 16. Tónleikaröðinni er ætlað að kynna áhugaverða og framsækna tónlist frá ný- liðinni öld. Í dag verður boðið uppá tónlist frá Frakklandi, sex ljóða- söngva eftir Henry Du- parc, sónötur fyrir selló og píanó eftir Debussy og Poulenc, auk þáttar eftir Messiaen. ÞORVARÐUR HJÁLMARSSON hitti for- göngumenn Ferðalaga að máli.

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.