Pressan - 26.07.1990, Qupperneq 5

Fimmtudagur 26. júlí 1990
5
Týndur Frakki sást síöast á íslandi
DULARFULLT
MANNSHVARF
Bernard Journet: Sidasta myndin sem tekin var af Bernard
í vor birtist svohljóðandi tilkynning i
Lögbirtingarbiaðinu:
Tilkynning um mannshvarf
Samkvæmt beiðni dagsettri 21. desemb-
er 1989 áritaðri af saksóknara franska
lýðveldisins, er þess farið á leit við yfirrétt
Lyonborgar (Tribunal de Grande Instance
de Lyon) að hann lýsi hvarfi Bernard Jour-
net, semfæddurer9.júní 1946í Amberieu
en Bugey (Ain).
Síðast var Bernard Journet búsettur í
Reykjavík á íslandi og hefur ekki birst á
heimili sínu né látið frá sérheyra síðan 12.
maí 1969.
EFTIR GUÐRÚNU FINNBOGADÓTTUR
Ástæðan fyrir því að fram-
angreind auglýsing birtist í
Lögbirtingarblaðinu er
peningalegs eðlis. Fjölskylda
Bernards, sem býr í smábæn-
um St. Didier de Formans í
Ardennafjöiium í Norð-
ur-Frakklandi óskaði eftir
því að saksóknari franska
lýðveldisins léti lýsa yfir
hvarfi hans og að hann yrði
síðan lýstur „löglega látinn"
— því yngsta systir hans vill
fá greiddan arfshiut sinn.
Enginn kannast
við manninn
Á fjögurra ára tímabili, frá
1968 til 1972, komu þrír ung-
ir Frakkar til íslands og lét-
ust hér — að því er talið er.
Fyrstur þeirra kom sá sem
lýst var eftir í vor, Bernard
Journet. Það er eins og jörð-
in hafi gleypt hann. Enginn
man lengur eftir honum.
Hvorki lögreglan í Reykja-
vík né í Vestmannaeyjum
kannast við málið. Landar
hans sem voru búsettir í
Reykjavík þekktu ekki Bern-
ard. I franska sendiráðinu í
Reykjavík hafði enginn heyrt
hans getið eða frétt af auglýs-
ingunni í Lögbirtingarblað-'
inu. Á tuttugu árum fyrnist
allt — nema ástir og stríðs-
glæpir.
Svona gamlar lögreglu-
skýrslur eru ekki settar inn i
tölvur, heldur í geymslur þar
sem tímafrekt er að leita.
Tuttugu ár virðast nægja til
þess að senda mann endan-
lega inn í eilífðina — nema
þegar peningar eru í húfi.
Það virðist ekki hafa verið
mikill áhugi fyrir hendi á að
grafast fyrir um afdrif Bern-
ard Journet. Þó segir lög-
fræðingur fjölskyldu hans,
Monsieur Jeantet í Lyon,
að franska utanríkisráðuneyt-
ið og sendiráðið hér hafi á
sínum tíma látið rannsaka
hvarf hans en án árangurs.
Nú mætti ætla að leitað væri
að týndum frakka, þegar
spurst var fyrir hjá opinber-
um aðilum — svo lítill var
áhuginn. Það er ekkert vin-
sælt að verið sé að draga
fram í dagsljósið óupplýst
mál sem búið er að leggja til
hliðar fyrir fullt og allt.
Ætlaði í hnattferð
Hversvegna kom þessi
franski piltur til íslands — til
þess að deyja hér aðeins 22
ára að aldri? „Bernard var
ævintýramaður í eðli sínu,"
segir elsta systir hans Made-
leine sem enn býr í fæðingar-
bæ þeirra systkinanna og
virðist vera eina manneskjan
í heiminum sem enn hefur
snefil af áhuga á að komast
að því hver urðu afdrif þessa
manns. „Hann lagði af stað
skömmu eftir maí-uppreisn-
ina 1968. Það var í júní sem
hann fór að heiman í síðasta
sinn. Hann ætlaði að fara í
hnattferð og leggja upp í
hana í Kanada, en af ein-
hverjum ástæðum fór hann