Pressan - 12.08.1993, Side 30

SKAGINN O G STERAR
30 PRESSAN
Fimmtudagurinn 12. ágúst 1993
íslandsmótið í knattspyrnu til þessa:
Eru Skagamem
komnfe1 áratug á
undan öörum?
Það er sérstætt að upplifa það í KR-stúkunni
að klappað sé fyrir andstæðingunum, sérstak-
lega þegar KR-ingar eru að þola afdrifaríkan
ósigur. Þetta gerðist eigi að síður á sunnudags-
kvöldið þegar Skagamenn yfirspiluðu KR-inga
á öllum sviðum og innsigluðu yfirburði sína í
deildinni. Það var eins og áhorfendur á KR-
vellinum skildu að þeir yrðu þarna vimi að nýj-
um tímum. Skagaliðið er komið mörgum ár-
um á undan öðrum liðum.
Það verður ekki séð að Skagamenn finni
verðuga andstæðinga hér á landi þetta tímabil,
slíkir eru yfirburðir liðsins. Já, liðsins, því þrátt
fyrir góða einstaklinga er Skagaliðið fyrst og
fremst lið heildarinnar. Engan veikan hlekk er
að finna og það er eins og menn séu fastir í því
- að leika yfir getu — slíkur er máttur liðsheÚd-
arinnar. Guðjóni Þórðarsyni virðist hafa tekist
að koma liðinu í annað og miklu betra form en
öðrum liðum hér á landi. Skagamenn eru færir
um að spila „total“ bolta sem gengur á milli aft-
asta og fremsta manns og með fádæmum
ágengan þar sem andstæðingarnir fá hvergi
ffið. Það var dæmigert að í bikarleiknum gegn
KR voru það Skagamenn sem héldu áffam til
síðustu stundar. Á meðan KR-ingar köstuðu
sér niður fyrir ffamlenginguna og þurftu nudd
og aðhlynningu — enda úrvinda — hópuðust
Skagamenn saman og gerðu
að gamni sínu.
Hvað hefur eiginlega
gerst? Af hverju eru
Skagamenn orðnir svona
miklu betri en hin
liðin? Því er erf-
itt að svara
ð
Rúnar
Kristinsson
getur tæp-
ast veríð
ánægður
með frammi-
stöðu sína að
undanförnu.
virðist fara sam-
an mjög markviss
líkamsþjálfun,
ágæt tækni og
stórkostleg leik-
gleði. Þetta síð-
asttalda er mjög
mikilvægt: J>að
er augljóst að all-
ir í Skagaliðinu
vilja fá boltann.
Þess vegna eru
menn óþreytandi
við að leika sig fría,
sem gerir liðinu fært
að spila með nánast
einni snertingu inn
að marki andstæð-
inganna.
Ef til dæmis er litið til KR-liðsins, sem hefúr
verið fómarlamb Skagamanna í síðustu tveim-
ur leikjum, sést að ásigkomulag þeirra er annað
og síðra. Auk þess af-
hjúpuðu Skagamenn
að KR-liðið er ein-
faldlega með of
marga „farþega“,
leikmenn sem eru
ekki í góðu líkams-
ástandi; hafa hægar
„mjaðmahreyfingar“
og tæpast snerpu til
að færa liðinu titla —
og þetta er fyrsta
sumarið sem maður
tekur eftir því að Atli
Eðvaldsson er ekki
lengur unglamb!
Það er varla að taki
því að ræða um önn-
ur lið, enda eins og
menn séu búnir að
tapa fyrirfram gegn
Skagamönnum.
Frammarar virtust á
siglingu, enda með
hæfileikaríkan mannskap, en tapið gegn ellefu
manna vamarliði Þórs kom þeim niður á jörð-
ina. Knattspyma Þórsara er ekki til þess fallin
að skemmta öðrum en hörðustu stuðnings-
mönnum liðsins, sem vilja ffemur telja stigin
en mörkin. Tilkoma Atla Einarssonar í Fram-
liðið er einnig athyglisverð fyrir þá sem trúa á
„æluferlið“ á undirbúningstímanum. Atli leik-
ur nú allra manna best með liðinu, en á meðan
aðrir knattspymumenn vom að búa sig undir
tímabilið lá hann í sólinni á Flórída!
FH-ingar hafa öðlast leikgleðina aftur, enda
einkenni á liðum undir stjóm Harðar Hilm-
arssonar. Leikur þeirra við Víking á sunnudag-
inn er tæpast marktækur, enda Víkingar léleg-
asta varnarlið sem leikið hefur í deildinni í ára-
tugi. Svei mér þá ef Hallur Hallsson er ekki
farinn að grána af þvi að fylgjast með þeim af
hliðarlínu. Það verður reyndar að segjast um
Víkinga að þeir em alls ekki með lélegra lið en
Víðir, Leiftur og önnur „spútnikgos11 sem hafa
heimsótt fyrstu deildina úr þeim neðri á síðari
árum. Það sem Víkinga skortir hins vegar er
karakter utanbæjarliðanna, sem vita að þetta er
barátta upp á líf og dauða. Það er eins og Vík-
ingum finnist þetta allt saman óskaplega
ósanngjamt og geti ekki hætt að vorkenna sjálf-
um sér. Dæmi um þetta er leikur þeirra Átla
Helgasonar og Guðmundar Steinssonar, sem
hafa leyft liðinu að draga sig niður.
Framganga Eyjamanna er enn ein sönnun
þess að það em hraustir strákar í Eyjum en ein-
hver uppdráttarsýki virðist hijá Vailsmenn. Það
er eins og þeir viti ekki sjálfir hvernig þeir eiga
að spila í sumar og þjálfarinn ekki hvemig á að
stilla liðinu upp. Það vita hins vegar Keflvíking-
ar, sem virðast hafa smitast af persónu þjálfara
síns, Kjartans Mássonar, og leika af miklu
hugrekki. Þeir landa því stigunum á síðustu
minútunum á meðan Fylkismenn tapa þeim.
Sigurður Már Jónsson
Sigurður Jónsson er eins og
herforingi á miðjunni hjá
Skagamönnum.
Hörður Magnússon skoraði þrjú mörk
gegn lélegustu vörn seinni ára.
Katrín Krabbe fær ekki að verja titfana í Stuttgart:
Ætlar á toppinn á ný
Fall Katrínar Krabbe var mikið og hátt. Eftir að hún sigr-
aði glæsilega á síðasta heimsmeistaramóti í Tókýó héldu
allir að hún yrði ósigrandi á hlaupabrautunum næstu árin.
En nú er Ijóst aö hún fær ekki tækifæri til aö verja heims-
meistaratitilinn í 100 og 200 metra hlaupi í heimalandi
sínu eftir nokkra daga.
Krabbe mældist jákvæð við mælingum á steranum
clenbuterol og er nú í fjögurra ára banni ásamt Grit Breuer
og Silke Möller. Málið komst upp þegar þær voru við æf-
ingar í S- Afríku árið 1992.
I viðtali viö The Européán4segist hún vera fómarlamb:
„Það var komið fram við mig eins og ég væri hættulegur
og ofbeldisfullur glæpamaöur." Krabbe heldur því fram að
þær stöllur hafi fengið svona harkalega meðferð vegna
þess að þær voru frá Austur-Þýskalandi. í viötalinu er
reyndar mikil eftirsjá eftir kerfinu hjá kommúnistunum,
sem er dálítið skondið, vegna þess að Krabbe hefur þén-
að mikla peninga eftir að löndin sameinuðust og rekur nú
sportvöruverslunina K&K ásamt manni sínum, Torsten
Krenz.
„Ég bjó viö mjög eðlilegt og gott þjálfunarkerfi í Austur-
Þýskalandi. Ég naut sjálfstæöis og velgengni og ég stund-
aði íþróttina af ánægju frekar en skyldu. Þegar sameining-
in dundi yfir vorum við, sem komum að austan, svipt öllu.
Við fengum nýja einkennisbúninga og áttum allt í einu að
fara að syngja nýjan þjóðsöng. Óllu sem Austur-Þýskaland
stóð fyrir var hent, þótt vissulega væri hægt að nýta
rnargt."
Krabbe játar að hún hafi hugleitt að hætta 1 íþróttum en
segist hafa ákveðið að halda áfram í von um að bannið
yröi ekki langvinnt. Hún segist ætla aftur á brautina.
KATRÍN KRABBE Þessi 23 ára hlaupadrottning segist ætla að koma aftur á
hlaupabrautirnar.
Ótti við að Ólympíuleikarnir hafni í Kína
Fá harðstjórarnlr
leikana?
Það óar marga við því að Ólympíuleik-
amir árið 2000 hafni í Beijing, höfuðborg
Kína. Eigi að síður em talsverðar líkur á
því. Alþjóðaólympíunefndin tilkynnir val
sitt í næsta mánuði en líklegustu borgim-
ar til að hreppa hnossið eru Sydney í
Ástralíu og Manchester á Englandi.
Margir telja hins vegar að Beijing hafi allt
of góða möguleika.
Þar vitna menn sérstaklega til þess að
Alþjóðaólympíunefndin hefur eldd full-
komið jarðsamband og sér hlutina gjarn-
an í öðru ljósi en flest hugsandi fólk.
Menn sem fljúga með yfirvikt heim eftir
fundi vegna gjafastreymis hafa tilhneig-
ingu til að setja kíkinn fyrir blinda augað.
Nefndin vandist því nefhilega á tímum
kalda stríðsins að gera sér ekki of mikla
rellu út af mannréttindamálum. Slíkt
flækti bara hlutina þegar ólympíuhug-
sjónin var annars vegar. Það er vitað mál
að innan nefhdarinnar nú er mikill vilji til
að ná til Kínverja, sem séu upprennandi
stórveldi með allt sitt mannhaf og hag-
vöxt.
Það er opinbert leyndarmál að þeir
sem ráða valinu í reynd eru Juan An-
tonio Samaranch, forseti Alþjóðaólymp-
íunefndarinnar, og Dick Ebersol, forseti
íþróttadeildar NBC. Ákvörðunin verður
byggð á því hvað þeir telja hagkvæmast
og á hveiju má græða mest.
Margir sem láta sig Ólympíuleika og
mannréttindi einhverju varða hafa úttal-
að sig um málið að undanförnu. Öld-
ungadeildarþingmaðurinn Bill Bradley í
Bandaríkjunum, sem var í körfuknatt-
leiksliðinu sem sigraði í Tókýó árið 1964,
hefur lýst yfir andstöðu sinni:
„Ég tel að við eigum ekki að leyfa kín-
versku stjóminni að búa sér þama til risa-
vaxið áróðurstækifæri á sama tíma og
hún stendur fyrir pyntingum og fangels-
unum á pólitískum andstæðingum.
Einnig hefur hún skert mannréttindi á
öllum sviðum, trúfrelsi er afhumið og
þjóðarmorð framið í Tíbet.“
Fleiri virtir einstaklingar hafa tjáð sig á
svipaðan máta. Þá hefur mönnum orðið
tíðrætt um að sagan sé ekki allt of fögur
fyrir ólympíunefndina og er þá sérstak-
lega átt við það val að setja leikana á í
Berlín árið 1936. Allir eru sammála um
að leikarnir hafi verið Hitler frábært
áróðurstækifæri sem hann hafi nýtt í hví-
vetna. Á seinni tímum hefur meðal ann-
ars komið fram að löndin völdu ekki gyð-
inga í keppnislið sín til að styggja ekki
harðstjórann. Vitibornir menn eru ekki
æstir í að endurtaka söguna.