Tíminn Sunnudagsblað - 25.11.1962, Blaðsíða 9

í Alftafjörð
rauðskeggui, nafðj tekið sér fylgi-
konu, og hvíldi á þeim bann Páls
biskups í Skálholti En ekki orkaði
biskup að skilja þau Hið-sama kvöld
og Guðmundur góði tók náttstað í
Súðavík. kom Kon- þessi hlaupandi
þangað, því að hana fýsti að heyra
kenningu hans. Hafði hún orðið að
leynast brott frá ástmanni sínum. Er
ekki að sökuni að spyrja: Konan bað
Guðmund góða viðurtöku með gráti
og iðrun, og fyfgdi hún jafnan síðan
þessum meistara sínum, ef ófriður
manna skildi þau ekki að. Hinn himn
eski brúðgumi tók sess Árna rauð
skeggs í hjarta hennar.
Nokkrum áratugum síðar gerðist
það. er Órækja, sonur Snorra Sturlu
sonar. sat með liðssafnað á Vestfjörð
um að bóndinn í Súðavík bauðst ri’
þess að fórna bæ sínum. ef Órækja
yrði þar inni brenndur og ísafjarðar
djúp frelsað með þeim hætti frá ójafn
aði háns og þeirra kumpána, er hon
um fylgdu. Þetta hafði þó ekki fram
gang.
Þegar leifj á aldii l'ram, var Súða
vík stundum -.ýslumannssetur. Þat
sat til dæmis Þorlákur sýslumaður
Guðbrandsson. sonar;onur Arngrims
lærða og höfutidur Úlfarsrímna.
☆
Rétt innan við Súðavík rennui
Eyrardalsá, og kemur hún af Eyrar
dal. sem er þa; upp af. Á innrí bakk
anum er bærinn Eyrardalur, þar sem
Jón Indíafari bjó í þrjátíu ár eftir
hin rniklu ævintýri í fjarlægum lönd
um. Hefur í þann tíð stundum borið
þay á góma í Alftafirði, er sögulegt

SéJ5 út Álftafiörð. Langeyri á tniðri myndinni, Kambsnes handan fjarðar og Snæ-
fjallaströnd i móðu í fjarska yzt til hægri.
þótti og markvert umræðueím.
Lítið eitt ínnan við Eyrardalsá
gengur fram í sjó lágeyn. Þetta er
Langeyri. Svo er sagt, að þar hafi
Hansakaupmenri haft bækistöð fyrr
á öldum og gert sér virki, því að þeim
var tortryggni á Englendingum, er
sátn í Hrafnfirði í Jökulfjörðum og
víðar norður þac
En svo urðu binir þýzku og ensku
kaupmenn að láta undan síga, og
tímans tönn eyddi virki Hansastaða-
kaupmanna. Öldum saman var Lang-
eyri auð og yfirgefin. Svo gerðist það
vorið 1881,- að Norðmenn komu í
Álftafjörð í leit að hentugum stað fyr-
ir hvalveiðistöð Þegar þetta sumar
byggðu þeir skýli til lýsisbræðslu á
Langeyri, en hið næsta vor hófust
stórframkvæmoir, húsagerð og
bryggjusmíði. Reis upp hafskipa-
Sfelnnlnn, sem bærinn Dvergasteinn í Álffafirði dregur nafn af. Séð yfir
Siötúnahlíðar.
bryggja innan u'. vig eyrina og verk-
smiðjuhús upp af henni. Bjálkahús
mikið var byggt þarna til íbúðar, og
var rifið, síðasi þessara norsku húsa
á Langeyri. árig 1940, og viðir úr
því notaðii í heimavistir nemenda
Reykjanesskólans.
Þá tíð, er Norðmenn sátu þarna,
voru mikil umsvif á Langeyri, en
kannski nokktið sukksamt stundum
eins og verða vildi í hvalveiðistöðv-
urc Norðmanna vestan lands og aust-
an á þessum árum. — Enn er uppi-
standandí í Eyrardal gamalt og sér-
kennilegt timburhús frá þeim árum,
er mest blómgun var í atvinnulífinu
í Álftafirði, og var þar lengi verzlun
og brauðgerð um skeið.
Þegar Norðmenn voru brott farn-
ir af Langeyri, var þar lengi útgerð
og saltfiskverzlun og síðar hraðfrysti-
hús. Nú hefur vestfirzkur athafna-
maður, Björgvin Bjarnason, keypt
Langeyri með öllum mannvirkjum,
sem þar eru, og látið reisa ný til við-
bótar, og er fyrirhugað, að þar taki
til starfa niðursuðuverksmiðja. Heppn
ist það fyrirtæki vel, getur svo farið,
að nýtt blómaskeið hefjist í Álfta-
firði. Og þá yrði þess ekki langt að
bíða, að gömlu húsin í Súðavík þok-
uðu fyrir nýjum byggingum.
☆
Talsverðan spöl innan við Langeyri
er bærinn Dvergasteinn, og rennur
þar lítil á til sjávar og hefur myndað
allstóra eyri, er heitir Dvergasteins-
eyri. Þar var önnur hvalveiðistöð
Norðmanna, byggð 1896. Seinna var
þar síldarsöltunarstöð. En nú sjást
þar aðeins múrsteinahrúgur á víð og
dreif, örfáir fúnir bryggjustólpar, leif-
ar af reykháfi og síldarþró mikil úr
steinsteypu. Álftafjörður má muna
sinn fífil fegri.
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
897