Tíminn Sunnudagsblað - 24.11.1968, Blaðsíða 8
án Péturss'on, bóndi á Brattiandi,
og Stefania Páisdóttir. Fimwn ára
gamaH misstá Valdimar föður sintn.
Var Iþá heimilinu á Braittlandi
sundrað og Valdimiar tekinn i fóst-
ur af föðurbróður s'ínum, Sigur'ði
Pótunssyml, bónda á Höngslandí,
og konu bains, Sigríði Stedngríms-
dóttur.
Aríð 1904. hið sama og fjöi-
skylda Benedikts í Diiksinesi flutt
ist til Ameríku, keypti Sigurður
Pétunsisoin feðraóðal Benedikts,
Ánmanes í Hornafirði og fluttist
þamgað, ásamt fjölskyldu sinni. í
Árnanesi dvaldist Valdimar æ síð-
an og batt við þá jörð órofatryggð,
sem honum entist til dauðadags,
26. febrúar 1968.
Valdimar Stefámsson var vel
þekktur víða um land fyinir hesta-
stofm þamm, sem við Ánnanes er
kiemmdur og hamm áttd mestam
þátt í að rsekta og kynbæta.
Smiemmia hafði hanm yndi af
hestium og ól með sér þarnn draum
unglingsiims, að eignast góðhest,
sem hanm sjáífúr mætti temja og
ala. Þegar hamm var tóif ána gam-
aH, gerðist sá atburðiur um hey-
annir. að Sigríður húsfreyja í Ánna
mesi 61 mammi sínum barn. Varð
sá atburður þess valdandi, að taka
varð vininukonu af engjum, til að
annast húsverk 1 forfölium hús
freyju. Sigurður Pétursson var hag
sýrnn búhöldur og heyöflunarmað-
ur mikill. Þótti homum illt í efni
að taka röska konu frá heyskapn-
um nema skarð henmar væri fyllt.
Kom hann nú að máli við fóstur
son sinn, Valdimar, og bað hamn
raka hey á engjum eimhverja daga.
Valdimar var um þessar mund-
ir byrjaður að slá með orfi og
þótti sú iðja skemtmtileg, en var
Latur við hrífu. Nú bauð Sigurð-
ur honum gott kaup, ef hann
vildi raka á engjum. Mátti hann
áð launurn fá að velja sér ótam-
inm fola úr stóði hams. Valdimar
hafði lengi leikið hugur á að eign-
ast reiðhest. Lét hann nú að orð-
um Sigurðar og rakaði með kven
fólki á engjum í hálfan mánuð
og fékk að laumum mósóttam fola,
sem reyndist góður hestur. En
Valdiimar átti þemna mósótta fola
ekki lengi. Þórhalur Damíelisison
kaupmaður ágiirntist folamn og
fékk hann keyptain fyrir tvö
hundruð krónur.
Nú var Valdimar gefinn kostur
á að velja sér anmað hestsefni úr
stóði Sigurðar í staðimn fyriæ Mósa.
Valdi hamn sór þá brúmtoppóttan
fola, sem var séríega ljúfur í skapi
og auðsveiipur í tammimigu. Þenm
an hest mefrndi Valdimiair Topp.
Tamdi hanrn folanm sjálfur og
lagði á liann mikla dáleika. Fékk
hanm að taka Topp á gjöf snemma
vetrar og velja banda homum bezta
heyið, sem völ var á í hestatolöðu.
Toppur reyndist úrvalsgæðimgur,
mieð Ijúfa lurnd og allan gang.
Veititi hanm Valdimar margar ynd-
isstumdir.
Hinm 14 marz 1915 var messáð
í kirkjunmi við Laxárbrú í Nesj-
um, og safmiaðist þangað ailmargt
kirkjugesta, sem njóta vffldu guðs-
orðsims hjá séra Þórði Oddgeirs
syni, og ef til vilŒ þó fremur fjör-
kipps úr hoirnifirzkuim gæðingi.
944
T I M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ