Tíminn Sunnudagsblað - 04.05.1969, Blaðsíða 10
/
„Hefur hanií eflaust tekið stefnu strax á Nesháls og haldiS henni krókalaust, þar til hann tók land innan
við Kögur, skammt utan við Neshjáleigubæ".
ANPRÉS B. BJÖRNSSON,
SNOTRUNESI:
TVÆR SÖGUR AF HESTI, SEM
SYNTI YFIR LOÐMUNDARFJÖRÐ
Snemmö vors 1925 þurfti Sigfús
Gíslason bóndi á Hofströnd at5
leggja land undir fót og fara
snögga ferð til Seyðisfjarðar. Hlý
og góð tíð var búin að ganga æði-
lengi. Atf láglendi var allur snjór
runninn. Til fjalla var snjór í djúp-
um dældum, giljum og dokkum.
Sigfús bóndi lagði hnakk og
beizli við gráan hest, ungan og fall-
egan, sem hann átti og nefndur
var Frosti Hann var í meðallagi
stór, þreklegur og traustur ferða-
hestur, ganglaginn og viljagóður.
Sigfús lagði á stað heiman frá
sér í góðu veðri snemma dags, fór
alfaraleið sufiur Húsavíkurheiði og
Nesháls um Loðmundarfjörð og
yfir Hjálmárdalsheiði; Sigfús fékk
gott veður og leiði suður. Hann
stanzaði á Vestdalseyrinni, fékk
þar hús handa hestinum og hey á
meðan hann dvaldist á Seyðisfirði.
Hestinum var hleypt út á tún að
viðra sig í góðu veðri. Þegar átti
að hýsa hann, var hann horfinn af
túninu. Spor eftir hestinn voru
rakin út fyrir Dvergastein, sömu
leið og Sigfús kom að norðan, og
talið víst, að hesturinn þræddi
hana til baka alla leið heim. Hest-
ar eru ratvísir, einkum á heimleið,
ef strok er í þeim
Það furðulega skeður að sporin
eftir Frosta lágu ekki til Hjálmár-
dalsheiðar. Sporin voru rakin eftir
hestgötum að Brimnesi, yzta bæn-
um að úorðanverðu við Seyðisfjörð
og þaðan norður utan í Brimnes-
fjalli og yfir Borgarnes að Há-
karlavoigd. Þar taka við klappir og
klettar, er ná í sjó fram, og þar
með var landleiðin lokuð Frosta
inn með firðinum.
Hinu megin við fjörðinn beint á
móti blasir Neshálsinn við með
Borgarfjarðarveginum. Um tvær
leiðir er að velja að snúa aftur og
fara inn all'an fjörð á Loðmundar-
fjarðarveg, stutt frá Dvergasteini
— hin að synda yfir fjörðinn.
Frosti er upp á sitt bezta, fíl-
hrausbur með stinna vöðva og
stælta fætur, kappsfullur að halda
heimferðinni áfram. Hann kýs
heldur kelduna, þótt hún sé köld,
djúp og breið, en krókinn til baka.
Máski hefur Frosti ekki farið
yfir svo djúpt vatn áður, að fætur
hans hafi sleppt botni. Þegar hann
hefur dýft flipa í sjó i flæðarmáli
eins og hestum er títt, áður en
þeir leggja út í djúpt vatn, hefur
liann eflaust tekið stefnu strax á
Nesháls og haldið henni króka-
laust, þa.r til hann tók land innan
370
T í M 1 N N — SUNNUDAGSBLAD